0

فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء

فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء / نوید محمدزاده

فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء فیلمی ایرانی است که توسط وحید جلیلوند در سال ۱۳۹۵ ساخته و در سی و پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به نمایش درآمد.

به گزارش خوبو، بدون تاریخ، بدون امضاء یکی از بهترین فیلم‌های سال‌های اخیر سینمای ایران است که موفق به کسب جوایز مختلف داخلی و بین‌المللی شده است. این فیلم از سایت معتبر IMDB، موفق به کسب نمره خوب 7.2 شده است. 5400 نفر به این فیلم نمره داده‎اند.

عوامل و بازیگران فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء

بدون تاریخ، بدون امضاء فیلمی است که در ژانر درام، معمایی و دلهره آور توسط وحید جلیلوند ساخته شده است. جلیلوند که ساخت بیش از 30 مستند در کارنامه کاری‌اش دیده می‌شود با فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء به‌عنوان کارگردانی آینده‌دار نامش را در سینمای ایران مطرح کرد. این فیلم دومین اثر ساخته شده توسط جلیلوند است که با ساخت آن و کسب جوایز متعدد داخلی و بین‌المللی، موفقیت‌های بسیاری کسب کرد.

کارگردانوحید جلیلوند
تهیه کنندهعلی جلیلوند
احسان علیخانی
نویسندهعلی زرنگار
وحید جلیلوند
بازیگرانامیر آقایی
هدیه تهرانی
نوید محمدزاده
زکیه بهبهانی
سعید داخ
علیرضا استادی
تدوینوحید جلیلوند
موسیقیپیمان یزدانیان
سال ساخت1395
مدت زمان100 دقیقه
نمره IMDB7.2
فروش گیشه4٬804٬068٬000 تومان
پوستر فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء

خلاصه داستان

دکتر کاوه نریمان (امیر آقایی) در هنگام رانندگی با یک موتورسیکلت که خانواده‌ای سوار آن بوده تصادف می‌کند و ظاهراً مشکلی برای هیچ یک از اعضای خانواده پیش نمی‌آید. اما فردای آن روز او در محل کارش، یعنی پزشکی قانونی، با جسد پسر همان خانواده روبه‌رو می‌شود اما از رویارویی با خانواده متوفی خودداری می کند تا متوجه دلیل اصلی مرگ پسر شود.

نوید محمدزاده در فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء

نقد و بررسی فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء

فیلمنامه اثر جدید وحید جلیلوند را می‌توان در نگاه نخست یک رونوشت نسبتاً کامل از جدایی نادر از سیمین اصغر فرهادی است. فیلمنامه‌ای که حتی در بحران‌سازی نیز مسیری را طی می‌کند که فرهادی در فیلم موفقش طی کرده بود. در اینجا نیز بحران شکل گرفته بر پایه شک و تردیدهایی است که منجر به ایجاد فاجعه می‌گردد. فاجعه‌ای که البته منطق آن در اثر فرهادی سبب موفقیت جهانی اثر مذکور گردید، اما در فیلم جدید وحید جلیلوند، فیلم دقیقاً از همین نقطه ضربه می‌خورد.

شخصیت اصلی فیلم یعنی دکتر نریمان، پزشکی است که فیلم تاکید بسیار زیادی بر ویژگی انسانی او دارد. دکتری که بر اثر یک اتفاق ناخواسته، وارد زندگی خانواده‌ای می‌شود و در این راه تمام تلاش خود را به کار می‌بندد که متوجه شود آیا گناهکار است یا فاجعه رخ داده ارتباطی به او ندارد. وحید جلیلوند تا زمان طرح موضوعات و به تصویر کشیدن آن در داستان، تا حدی توانسته از عنصر تعلیق به درستی استفاده نماید و حس کنجکاوی تماشاگر را زنده نگه دارد. تماشاگر تا نیمه داستان همواره با دکتر نریمان همراه می‌شود تا حقیقت را بیابد و البته با غم آدم‌های فیلم، اندوهگین شود. اما ایرادات اصلی بدون تاریخ، بدون امضاء از نیمه دوم آغاز می‌گردد.

در نیمه دوم عطش یافتن حقیقت توسط دکتر نریمان رفته رفته رنگ می‌بازد و بیشتر به یک تسویه حساب شخصی با خود مبدل می‌گردد. شخصیت اصلی داستان زمانی که متوجه می‌شود میزان ارتباط او با فاجعه رخ داده در حداقل ممکن است و فیلم هم تمام شرایط ممکن را برای رفع سوءظن نسبت به دکتر در اختیار مخاطب قرار می‌دهد، باز هم راضی به رضایت دادن و بازگشت به زندگی طبیعی خود نیست و به یکباره دچار فوران احساسات فرا انسانی می‌گردد و قصد دارد به هر نحوی فاجعه را به گردن بگیرد تا از این طریق بتواند وجدان خود را آرام نماید!

با توجه به رویکرد دکتر نریمان، به نظر می‌رسد که وی می‌بایست دلیل محکمی به جهت تاکید غیر طبیعی خود بر فداکاری داشته باشد و احتمالاً این مسئله می‌بایست ریشه در گذشته این شخصیت و مشخصاً اتفاقی خاص می‌داشت، اما فیلم از ارائه توضیحات درباره این شخصیت خودداری می‌نماید و تصمیم می‌گیرد صرفاً او را در محیط‌های بسته و در حالی که متفکر است (و هیچ زمان هم مشخص نمی‌شود که تفکر او از چه باب است) به تصویر بکشد. شاید بهتر می‌بود که فیلم دلایل بهتری برای رفتارهای عجیب دکتر نریمان به مخاطب ارائه می‌کرد تا تناقضات درباره او به حداقل ممکن برسد.

اما فیلم نقطه قوتی هم دارد و آن بازی بسیار خوب نوید محمد زاده در نقش موسی است. نقشی که از زیاده‌گویی مبراست و در اینجا نوید محمد زاده به خوبی توانسته هنر بازیگری خود را به نمایش بگذارد و در نقش پدر درمانده‌ای که از هر طرف تحت فشار عصبی است، بهترین عملکرد را از خود به نمایش بگذارد. بازی بسیار خوب نوید محمد زاده باعث شده تا ضعف‌های فیلم به مراتب کمرنگ‌تر از آنچه که هست، به تصویر کشیده شود. بازی امیر آقایی در نقش دکتر نریمان نیز قابل قبول و باورپذیر است؛ البته به شرط آنکه بتوان تناقضات شخصیت او را کنار گذاشت! در این میان بی‌خاصیت‌ترین شخصیت داستان نیز دکتر خانمی است که هدیه تهرانی آن را ایفا می‌کند. شخصیتی که به شدت ساده است و بی‌کارکرد در داستان. شاید می‌شد برای ایفای این نقش سراغ بازیگر گمنام‌تری هم رفت.

بدون تاریخ، بدون امضاء را می توان به جهت بازی بازیگرانش و در راس آن، نوید محمد زاده تماشا کرد و از آن لذت برد. اما فیلم در بخش فیلمنامه و منطق روایی، مخصوصاً در نیمه دوم به لکنت می‌افتد و پایان‌بندی اثر نیز اشتباه اثر را تکمیل می‌کند. پایان‌بندی که تاثیرپذیری فراوان آن از اثر اصغر فرهادی انکار ناپذیر است. با این تفاوت که در اینجا پایانِ باز تاثیر زیادی بر مخاطب ندارد به دلیل اینکه خودِ فیلم هم تکلیفش را با شخصیت اصلی داستانش نمی‌داند. شخصیتی که فداکار است، فداکارتر می‌شود و در نهایت به نقطه‌ای می‌رسد که دچار یک جنون برای فداکاری مفرط می‌گردد؛ بی‌آنکه منطق روایی آن مشخص شده باشد و سرنخ‌هایی در طول داستان در اختیار مخاطب قرار گرفته باشد.

نویسنده: میثم کریمی
منبع: سایت مووی مگ

نوید محمدزاده در فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء

فهرست جوایز فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء

در سی و پنجمین دوره برگزاری جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در سال 1395، فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء نامزد دریافت دوازده سیمرغ بلورین جشنواره از جمله برای بهترین فیلم، بهترین کارگردانی (وحید جلیلوند)، بهترین فیلمنامه (وحید جلیلوند و علی زرنگار)، بهترین بازیگر نقش اول مرد (امیر آقایی)، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (نوید محمدزاده) و بهترین بازیگر نقش مکمل زن (زکیه بهبهانی) شد، که در پایان موفق به دریافت دو سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و بهترین صداگذاری شد.

  • برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (نوید محمدزاده) دوره ۳۵ جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۵
  • برنده سیمرغ بلورین بهترین صداگذاری (سید علیرضا علویان) دوره ۳۵ جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۵
  • تندیس شایستگی بهترین فیلم، بهترین کارگردانی (وحید جلیلوند)، بهترین فیلمنامه (وحید جلیلوند و علی زرنگار)، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (نوید محمدزاده)، بهترین بازیگر نقش مکمل زن (زکیه بهبهانی) در بیستمین دوره جشن خانه سینما در سال ۱۳۹۷
  • دریافت شیر نقره ای بهترین کارگردانی (وحید جلیلوند) هفتاد و چهارمین دوره جشنواره فیلم ونیز (بخش افق‌ها) 2017
  • دریافت شیر نقره ای بهترین بازیگر مرد (نوید محمدزاده) هفتاد و چهارمین دوره جشنواره فیلم ونیز (بخش افق‌ها) 2017
  • برنده اسکندر نقره ای بهترین فیلم در پنجاه و هشتمین دوره جشنواره فیلم تسالونیکی 2017
  • لوح ویژه منتقدان برای بهترین کارگردانی (وحید جلیلوند) پنجاه و هشتمین دوره جشنواره فیلم تسالونیکی 2017
  • برنده اسب برنز بهترین فیلم در بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم استکهلم 2017
  • برنده اسب برنز بهترین فیلمنامه (وحید جلیلوند و علی زرنگار) بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم استکهلم 2017
  • لوح ویژه هیئت داوران برای بهترین کارگردانی (وحید جلیلوند) چهل و ششمین جشنواره فیلم فِست 2017
  • هوگوی طلایی بهترین کارگردانی (وحید جلیلوند) پنجاه و سومین دوره جشنواره فیلم شیکاگو (بخش کارگردانان جدید) 2017
  • جایزه فیپرشی بهترین کارگردانی (وحید جلیلوند) نوزدهمین دوره جشنواره فیلم براتیسلاوا (بخش مسابقه بین‌المللی) 2017
  • جایزه فیپرشی بهترین بازیگر مرد (نوید محمدزاده) نوزدهمین دوره جشنواره فیلم براتیسلاوا (بخش مسابقه بین‌المللی) 2017
  • لوح تقدیر بهترین بازیگر مرد (نوید محمدزاده) یازدهمین دوره جشنواره فیلم آسیا پاسیفیک 2017
نوید محمدزاده برنده جایزه شیر نقره ای از جشنواره ونیز برای فیلم بدون تاریخ، بدون امضاء

بیشتر بخوانید

نظرات کاربران

  • مسئولیت دیدگاه با نویسنده‌ی آن است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *