فیلم قصیده گاو سفید

فیلم قصیده گاو سفید فیلمی ایرانی است که توسط بهتاش صناعی ها در سال ۱۳۹۸ ساخته و در سی و هشتمین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر به نمایش درآمد.

به گزارش خوبو، قصیده گاو سفید یکی از بهترین فیلم‌های دهه 90 است که مورد توجه تماشاگران، منتقدین و جشنواره‌های بین المللی قرار گرفت. این فیلم از سایت معتبر IMDB، موفق به کسب نمره خوب 7.1 شده است. 1900 نفر به این فیلم نمره داده‎اند.

عوامل و بازیگران فیلم قصیده گاو سفید

قصیده گاو سفید فیلمی است که در ژانر درام توسط بهتاش صناعی ها ساخته شده است. صناعی ها از کارگردانان جوان کشورمان است که پس از ساخت فیلم احتمال باران اسیدی در سال ۱۳۹۳ نامی برای خود دست و پا کرد و با ساخت فیلم قصیده گاو سفید بسیار مورد توجه قرار گرفت.

مریم مقدم همسر صناعی ها، به صورت مشترک فیلمنامه این فیلم را نوشته و نقش بازیگر اول زن فیلم را نیز به خوبی ایفا کرده است.

خلاصه داستان

مینا (مریم مقدم) زنی سی‌وپنج ساله که شوهرش به علت قتل عمد قصاص شده، اکنون زندگی سخت و بی‌رمقی را می‌گذراند. این شرایط زمانی پیچیده‌تر می‌شود که مردی نزد پلیس آمده با ارائه شواهد، اعترافاتی می‌کند که زندگی مینا را در مسیری جدید قرار می‌دهد.

نقد و بررسی فیلم قصیده گاو سفید

قصیده گاو سفید دومین ساخته بهتاش صناعی ها، فیلمی قابل توجه و به شدت خوش ساخت است. فیلم ایده مرکزی درخشانی دارد و در بسط آن به شدت موفق عمل کرده است.

فیلم روایت گر داستانی است که شاید کم تر کسی به آن توجه کرده باشد: اعدامی که اشتباهاً صورت گرفته و حالا هر یک از افراد متأثر از این اعدام (چه آمر و چه بازماندگانِ متهمِ بی گناه) به نحوی با این مسئله دست و پنجه نرم می‌کنند. فیلم داستان جسورانه‌ای دارد که همین داستانِ غافلگیرکننده، همچون موتوریست در پویایی درام.

آن چه نقطه عطف فیلم را پدید می‌آورد مواجهه آمران و بازماندگانِ قربانی این اعدام با یکدیگر و پیوند خوردن زندگی‌هایشان با هم است.

صناعی ها در فیلم خود ضمن ترسیم تبعات قصاص به بسیاری دیگر از معضلات جامعه نیز ورود می‌کند و به نحوی به اختلالات سیستم قضایی نیز اشاراتی دارد؛ سیستمی که در آن ممکن است قاضی حکم اشتباه دهد، جانی به راحتی آب خوردن گرفته شود و آب از آب تکان نخورد. دلبستگی مینا (مریم مقدم) به قاضی (علیرضا ثانی فر) تا حدودی یادآور فیلم «بیست و یک گرم» است و باید اعتراف کنم که صناعی ها موفق شده است درام خود را با همان جذابیتِ فیلمِ ایناریتو جلو ببرد؛ با این تفاوت که او فضای کار خود را کاملا ایرانی کرده و رفتارها، انگیزه‌ها، عادات و برخورد کاراکترها با مسایل دلالتی بر همین مدعایند.

از محاسنِ فیلم صناعی ها روشن شدن تدریجی رازهای آدم‌های آن است. در واقع فیلمساز فیلم خود را خشت به خشت جلو می‌برد و به همان میزان گام به گام اطلاعات و داده‌هایی را راجع به زندگی، پیشینه و گذشته آن‌ها آشکار می‌کند. به همین دلیل است که بخش رمانتیک کار نیز باورپذیر است و توی ذوق مخاطب نمی‌زند. شاید از همان لحظه اولی که سر و کله رضا به خانه مینا پیدا می‌شود مخاطب بتواند این حدس را بزند که مواجهه این دو قطعاً بعد عاشقانه‌ای به کار خواهد بخشید و ممکن است حتی مسیر فیلم را دستخوش تغییر کند اما جزئیاتی که پذیرش این واقعه را امکان پذیر می‌کنند به ظرافت در متن کار گنجانده شده‌اند. فیلم با آن که ماهیتاً کند است و متکی به شخصیت‌ها، از ریتم نمی‌افتد. فیلمساز در روایت درامش دچار سکته نمی‌شود و حرکات حساب شده دوربین و تدوین دقیق و حساب شده نیز به چنین رویکردی دامن می‌زنند.

از دیگر امتیازات قصیده گاو سفید آن است که آدم‌هایش را به دو قطب مثبت و منفی تقسیم نکرده است. رضا با احساس گناهی مداوم و تمام نشدنی دست و پنجه نرم می‌کند و مریم نیز به رغم سادگی‌هایش در نهایت دست به اقدامی غافلگیرکننده می‌زند. در واقع صناعی ها بیش از آن که مترصد قضاوت شخصیت‌ها باشد به قوانینی معترض است که انسان‌ها را در موقعیت دست زدن به چنین اعمالی قرار می‌دهند.

تنهایی، یکی از زنجیره‌های اتصال مینا و رضا به یکدیگر است. هر دوی این شخصیت‌ها با تنهایی‌های کشنده خود دست و پنجه نرم می‌کنند که بانی آن خود رضا بوده است؛ البته به صورت کاملا ناخواسته. فیلمساز به تنهایی‌های این دو به زیبایی ورود می‌کند تا مخاطب بتواند علت گرایش این دو را به یکدیگر بهتر درک کند.

قصیده گاو سفید اجرای تمیزی دارد. میزانسن کار حساب شده است و رویدادها در فیلمنامه در جای درست خود قرار گرفته‌اند. بازی‌های فیلم به جا و به اندازه‌اند و علیرضا ثانی فر با بازی به شدت درونی اما عمیقش نقش را از خود عبور می‌دهد و تصویر درخشانی را از کاراکتر پیچیده رضا ارائه می‌دهد.

پایان بندی فیلم از دیگر غافلگیری‌های آن به حساب می‌آید که به ناگاه شوکی را نیز به مخاطب وارد می‌کند. قصیده گاو سفید شاید یک شاهکار نباشد اما فیلمی ست که قطعاً بسیار بالاتر از انتظاری که از آن داشتم ظاهر شد و تماشایش مخاطب را پشیمان نخواهد کرد.

نویسنده: یاسمن خلیلی فرد
منبع: سایت سلام سینما

فهرست جوایز فیلم قصیده گاو سفید

در سی و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، فیلم قصیده گاو سفید نامزد دریافت 2 سیمرغ بلورین برای بهترین بازیگر نقش اول زن (مریم مقدم) و بهترین فیلمنامه (بهتاش صناعی ها، مریم مقدم و مهرداد کوروش نیا) شد، اما در کسب جایزه ناکام ماند. این فیلم تاکنون در چندین جشنواره بین‌المللی نامزد دریافت جایزه شد و جوایزی نیز دریافت کرده است.

• برنده جایزه بهترین فیلم، جشنواره فیلم هیمات آلمان 2021
• برنده جایزه ویژه از جشنواره فیلم زوریخ 2021

توقیف و قاچاق فیلم

درحالی که فیلم در ایران توقیف و درحال اکران در سینماهای خارج از ایران بود، این فیلم در ایران قاچاق شد. در پی قاچاق فیلم مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها این متن را منتشر کردند:

سلام

نوشتن از جفایی که بر فیلم قصیده گاو سفید روا شد کار ساده‌ای نیست. نوشتن از بغضی فرو خورده که دو سال است گلویمان را می‌فشارد. از بایکوت و توقیف فیلم و ندادن پروانه نمایش برای خروج برنامه‌ریزی شده‌اش از رقابت اسکار تا قاچاق که تیر خلاصی است بر پیکر بی‌جان فیلمی که نه سال عمرمان را صرفش کردیم.

آری قصیده گاو سفید قاچاق شد! خبری تلخ برای فیلمی که در عرصه بین‌المللی افتخار آفرید ولی در خانه خودش سر بریده شد. در کنار آن دو سال توقیفی که هر روزش با بیم و امید گذشت، در طول یک هفته‌ جهنمی اخیر هم تمام تلاشمان را کردیم که برای فیلم مجوز بگیریم و اکرانش کنیم ولی نشد. یعنی ندادند. ترجیحشان این بود که ما را به تماشای جان دادن این فرزند نه ساله بنشانند. جماعتی بی‌‌هنر را چه به عاطفه!  

ممنونیم از همه شما که در طول این یک هفته با ما همدردی کردید و برای تماشای فیلم از ما اجازه گرفتید و یا حتی درخواست شماره حساب کردید که به ما هزینه بپردازید.

عزیزانِ جان حضور ما در سینما نه برای کاسبی و انباشت سرمایه که برای یک عشق و شاید چند کلمه حرف حساب است. ما سال‌هاست که بی‌پشتوانه و بی‌سرمایه و با خون دل فیلم می‌سازیم. ما چون جماعتی ریاکار با پول‌های دولتی ادای مستقل بودن در نمی‌آوریم. ما بواقع بی‌پشتوانه‌ایم و این از آثارمان هویدا است. سرمایه ما شمایید و چه سرمایه‌ای بالاتر از این.

باری، زین‌ پس تماشای فیلم قصیده گاو سفید در ایران و به هر طریق ممکن برای همه بلامانع است. ببینید و اگر پسندیدید تماشایش را به دیگران توصیه کنید. بیایید با کمک هم نگذاریم سیاهی سانسور بر سپیدی روحمان سایه افکند.

بگذارید روسیاهی‌اش برای بی‌مایگانی بماند که فکر هر روز‌ه‌شان تدارک ساخت قفسی جدید است برای هنرمندان نجیب این مملکت. بدرود. مريم مقدم و بهتاش صناعی‌ها 

مریم مقدم و بهتاش صناعی ها، ۲۹ بهمن ۱۴۰۰

بیشتر بخوانید

• فیلم قهرمان
• فیلم آشغال های دوست داشتنی