فیلم مارموز

فیلم مارموز فیلمی ایرانی است که توسط کمال تبریزی در سال ۱۳۹۶ ساخته شده و در آذر ۱۳۹۷ در سینماهای سرتاسر کشور به اکران عمومی درآمد.

به گزارش خوبو، مارموز یکی از آخرین آثار ساخته شده توسط کمال تبریزی است، هر چند با استقبال چندانی مواجه نشد. این فیلم از سایت معتبر IMDB، نمره ضعیف 4.2 را کسب کرده است. 696 نفر به این فیلم نمره داده‌اند.

دانلود فیلم مارموز

عوامل و بازیگران فیلم مارموز

مارموز فیلمی است که در ژانر کمدی و درام توسط کمال تبریزی ساخته شده است. تبریزی از کارگردانان مطرح سینمای ایران است که موفق به ساخت آثار مطرحی همچون لیلی با من است، فرش باد، مارمولک، همیشه پای یک زن در میان است، یک تکه نان، امکان مینا، ما همه با هم هستیم و مهر مادری را نیز در کارنامه‌اش دارد.

کمال تبریزی متولد ۵ مهر ۱۳۳۸ در تهران، کارگردان مارموز است. تبریزی بعد از ۲ سال تجربه دستیاری سال ۱۳۶۶ وقتی ۲۸ ساله بود اولین تجربه کارگردانی فیلم مستقل خود بنام عبور را بدست آورد، او فیلمنامه این فیلم را نیز خود نوشته بود دیده شدن تبریزی با فیلم سوم خود بنام پایان کودکی در سال ۱۳۷۲ شروع شد اما شهرت اش را سال ۱۳۷۴ با نخستین فیلم کمدی جنگی ایران بنام لیلی با من است، به‌دست آورد.

خلاصه داستان

این فیلم داستان زندگی شخصی به نام «قدرت» است که علی رغم سوابق نامناسب خود، سودای نمایندگی مجلس را دارد و …

نقد و بررسی فیلم مارموز

هدی مقدسی در نقد این فیلم نوشته است:

فیلم بدون حاشیه و آرام کمال تبریزی، با یک تیزر یک دقیقه‌ای از حامد بهداد در پس‌زمینه‌ای از دیوار مجلس شورای اسلامی باعث شد تا هواداران سینمایش بار دیگر وسوسه‌ای چون تماشای مارمولک در جشنواره فیلم فجر را تجربه کنند، البته اینبار در جشنوار جهانی فیلم فجر.

مارمووز بیش از هرچیز نام کمال‌تبریزی و فیلمهای موفق گذشته‌ی دورش را یدک می‌کشد.فضای کمدی حاکم بر حرفهای سیاسی که نمونه خوبش همان مارمولک سالهای پیش است، اینبار در مارموز و با حوادث روز ترکیب می‌شود، لحن آیدین سیار سریع برای بیان اتفاقات و روایت اصلی، بیش از آنکه درگیر حوادثت کند، ژورنالیستی و در اغلب موارد شعاری از آب در می‌آید، لحنی که در مارمولک به قلم پیمان قاسمخانی بسیار صمیمی‌تر و نزدیکتر به مخاطب همراهت می‌کرد.استفاده از تکه کلامهای رایج در کلیپ‌های موبایلی این روزها و تصویرسازی‌های نخ‌نماشده‌ از بزرگان حکومتی، بعد از نیمه‌ی فیلم خندیدن را به لبخندی لحظه‌ای خلاصه می‌کند. تاثیرگذاری شخصیت بهداد با اصالتی که به هیچ عنوان تعریف نمی‌شود، آنقدر کم است که در اندازه‌ی یک برنامه کمدی تلویزیونی باقی‌می‌ماند.

وسوسه‌ی تکرار موفقیت فیلم‌های پیشین، گریبان کمال تبریزی را هم گرفته، آنقدر که وقتی صدای بمرانی روی تیتراژ پخش می‌شود، مارمولک و رضای قهرمانش به خاطرت می‌آید و می‌ماند.

قیاس فیلم مارمووز با دیگر آثار کارگردان برای جذاب یا غیر جذاب بودنش، اصولا راه حلی درستی نیست، اما مارمووز فیلمی‌ست که کارگردان با سابقه‌اش به سینما می‌کشاندت و اجتناب از این قیاس کار راحتی نیست.

فیلم می‌خنداندت، دست می‌زنی و یاد خیلی از لحظه‌های نزدیک روزگارت می‌افتی، اما چراغ‌ها که روشن می‌شود جز این جمله« که تمام مدت به خودمان می‌خندیدیم.» توی ذهنت نمی‌آید. 

فیلم معترض است و اعتراضش را با حماقت مردمی همراه می‌کند که خودت هم از آنهایی، و همین نگاه می‌رنجاندت،از این همه ندانم‌ها و حماقت‌ها…. خودت را قانع می‌کنی که خواستگاه کمدی تنها راه نجات بیان این حرف‌هاست و این سوال که برای داشتن روایتی کمدی، حماقت لازم است؟

بیشتر بخوانید:

• فیلم آخر بازی
• فیلم سعادت آباد
• فیلم گشت ارشاد ۲