طیف گسترده‌ای از ابزارها و شاخص‌های تحلیل تکنیکال (TA) وجود دارد که معامله‌گران ممکن است از آنها برای پیش‌بینی عملکرد قیمت آتی استفاده کنند. اینها ممکن است شامل چارچوب‌های تجزیه و تحلیل کامل بازار، مانند روش Wyckoff، نظریه موج الیوت، یا نظریه داو باشد. آنها همچنین می‌توانند اندیکاتورهایی مانند میانگین متحرک Moving Average، شاخص قدرت نسبی (RSI)، RSI تصادفی، باندهای بولینگر، ابرهای ایچیموکو، سهموی SAR یا MACD باشند. ابزار اصلاح فیبوناچی یک شاخص محبوب است که توسط هزاران معامله‌گر در بازارهای سهام، فارکس و ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود. به طرز شگفت انگیزی، این بر اساس دنباله فیبوناچی است که بیش از 700 سال پیش کشف شد. در این مقاله ابزار اصلاح فیبوناچی چیست و چگونه می توانید از آن برای یافتن سطوح مهم در نمودار استفاده کنید.
اصلاح فیبوناچی چیست؟
اصلاح فیبوناچی ابزاری است که توسط تحلیلگران فنی و معامله گران در تلاش برای پیش بینی مناطق مورد علاقه در نمودار استفاده می شود. آنها این کار را با استفاده از نسبت های فیبوناچی به عنوان درصد انجام می دهند. ابزار اصلاح فیب از یک رشته اعداد که توسط ریاضیدان لئوناردو فیبوناچی در قرن سیزدهم شناسایی شده است. این رشته را دنباله فیبوناچی می‌نامند. برخی از روابط ریاضی بین اعداد در این دنباله نسبت‌هایی را ایجاد می‌کنند که سپس به نمودار رسم می‌شوند. این نسبت‌ها عبارتند از:
- 0%
- 23.6٪
- 38.2٪
- 61.8٪
- 78.6٪
- 100%
در حالی که از نظر فنی نسبت فیبوناچی نیست، برخی از معامله گران سطح 50% را نیز دارای اهمیت می‌دانند، زیرا نشان دهنده نقطه میانی محدوده قیمت است. نسبت‌های فیبوناچی خارج از محدوده 0-100% نیز ممکن است استفاده شوند، مانند 161.8٪، 261.8٪ یا 423.6٪. ما در مورد نحوه استفاده معامله گران از این درصدها بحث خواهیم کرد، اما نکته اصلی این است که سطوح مشخص شده توسط آنها ممکن است با سطوح قابل توجهی در بازار مرتبط باشد. هنگامی که در نمودار قیمت رسم می شود، سطوح فیبوناچی ممکن است برای شناسایی مناطق مورد علاقه، مانند پشتیبانی، مقاومت، مناطق اصلاحی، نقاط ورودی، اهداف خروج و سطوح توقف ضرر استفاده شوند.
نحوه محاسبه اصلاح فیبوناچی
از آنجایی که این درصدها در هر ابزار اصلاح فیبوناچی یکسان است، نیازی به محاسبه دستی چیزی ندارید. با این حال، راه به دست آوردن آنها این است که با اعداد فیبوناچی شروع کنید. بیایید دنباله ای از اعداد ایجاد کنیم که با صفر و یک شروع می‌شود و مجموع دو عدد قبلی را به عدد فعلی اضافه می‌کنیم. اگر این کار را به طور نامحدود ادامه دهیم، یک رشته عددی بدست می‌آوریم که به آن دنباله فیبوناچی می گویند.
0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987... and so on.این اعداد، البته، مستقیماً در نمودار قیمت ترسیم نمی‌شوند. اما سطوح استفاده شده در ابزار اصلاح فیبوناچی همه به نوعی از این اعداد مشتق شده‌اند. به استثنای چند اعداد اول، اگر عددی را بر عددی که به دنبال آن است تقسیم کنید، همیشه نسبتی نزدیک به 0.618 دریافت خواهید کرد. به عنوان مثال، اگر 21 را بر 34 تقسیم کنید، 0.6176 دریافت خواهید کرد. و اگر یک عدد را بر عدد یافت شده در دو مکان سمت راست تقسیم کنید، نسبتی نزدیک به 0.382 بدست خواهید آورد. به عنوان مثال، اگر 21 را بر 55 تقسیم کنید، 0.3818 دریافت خواهید کرد. تمام نسبت ها (به جز 50٪) در ابزار اصلاح فیبوناچی بر اساس برخی از محاسبات مربوط به این روش است.
دنباله فیبوناچی و نسبت طلایی
همانطور که گفته شد، دنباله فیبوناچی توسط ریاضیدان لئوناردو فیبوناچی در قرن سیزدهم شناسایی شد. نسبت طلایی (0.618٪ یا 1.618٪) یک نسبت ریاضی است که از این اعداد به دست می‌آید. اما چرا این عدد اینقدر مهم است؟ نسبت طلایی، نسبت‌های یک فهرست حیرت‌انگیز طولانی از پدیده‌های جهان را توصیف می‌کند که می‌توان آنها را در همه جای طبیعت یافت. به اتم‌ها، ستاره‌ها، کهکشان‌ها، پوسته‌ها، حتی زنبورهای عسل فکر کنید – همه چیز از کوچکترین تا بزرگ‌ترین مقیاس ممکن است نمونه‌هایی از این نسبت را داشته باشد.
علاوه بر این، برای قرن‌ها توسط هنرمندان، مهندسان و طراحان برای ایجاد ترکیب‌های زیبایی‌شناختی مورد استفاده قرار می‌گرفت. از اهرام گرفته تا مونالیزا و لوگوی توییتر، بسیاری از آثار هنری و طراحی معروف به نوعی از نسبت طلایی استفاده می‌کنند. همانطور که مشخص است، این نسبت ممکن است در بازارهای مالی نیز اهمیت داشته باشد.
نحوه استفاده از اصلاح فیبوناچی
اکنون که می‌دانیم ابزار اصلاح فیبوناچی چیست و چگونه کار می‌کند، بیایید استفاده از آن را به عنوان یک ابزار در بازارهای مالی در نظر بگیریم. به طور معمول، این ابزار بین دو نقطه قیمت قابل توجه مانند بالا و پایین کشیده می‌شود. سپس این محدوده به عنوان مبنایی برای تجزیه و تحلیل بیشتر استفاده می‌شود. معمولاً از این ابزار برای ترسیم سطوح داخل محدوده استفاده می‌شود، اما ممکن است بینشی در مورد سطوح قیمت مهم خارج از محدوده نیز ارائه دهد. به طور معمول، این محدوده با توجه به روند اساسی ترسیم می‌شود. بنابراین، در یک روند صعودی، نقطه پایین 1 (یا 100٪) و نقطه اوج 0 (0٪) خواهد بود. با ترسیم خطوط اصلاح فیب بر روی یک روند صعودی، معامله‌گران می‌توانند ایده‌ای از سطوح پشتیبانی بالقوه‌ای داشته باشند که ممکن است در صورت شروع مجدد بازار مورد آزمایش قرار گیرند – از این رو اصطلاح اصلاح نامیده می‌شود.
برعکس، در طول یک روند نزولی، نقطه پایین 0 (0%) و نقطه اوج 1 (100%) خواهد بود. توجه داشته باشید که قیمت در یک روند نزولی است. بنابراین، اصلاح، در این مورد، به حرکت از پایین (یک جهش) اشاره دارد. در این زمینه، اگر بازار شروع به حرکت به سمت بالا کند، ابزار اصلاح فیبوناچی ممکن است بینشی در مورد سطوح مقاومت بالقوه ارائه دهد.
سطوح فیبوناچی به معامله‌گران چه می‌گوید
معامله‌گران ممکن است از سطوح فیبوناچی برای تعیین مناطق بالقوه ورود، اهداف قیمت یا نقاط توقف ضرر استفاده کنند. این می‌تواند به طور قابل توجهی بر اساس راه اندازی، استراتژی و سبک تجارت فردی متفاوت باشد. برخی از استراتژی ها شامل سود در محدوده بین دو سطح فیبوناچی خاص است. به عنوان مثال، یک روند صعودی و به دنبال آن یک اصلاح را در نظر بگیرید. خرید در سطح اصلاحی 38.2٪ و سپس فروش در سطح 23.6٪ می‌تواند یک استراتژی جالب باشد. این البته به شدت به استراتژی فردی و بسیاری از عوامل فنی دیگر بستگی دارد.
سطوح فیبوناچی همچنین اغلب با نظریه موج الیوت ترکیب می‌شوند تا همبستگی بین ساختارهای موج و مناطق بالقوه مورد علاقه را پیدا کنند. این می‌تواند یک استراتژی قدرتمند برای پیش‌بینی میزان اصلاحات در امواج مختلف یک ساختار بازار خاص باشد. همانند سایر تکنیک‌ها، ابزار اصلاح فیبوناچی هنگامی که با سایر شاخص‌های تحلیل تکنیکال ترکیب می‌شود، در قوی‌ترین حالت خود قرار دارد. چیزی که ممکن است به خودی خود سیگنال خرید یا فروش نباشد، در صورت تایید سایر شاخص‌ها، می‌تواند تبدیل به سیگنال شود. به این ترتیب، اگر قیمت به یک سطح فیبوناچی خاص برسد، ممکن است معکوس شود یا نه. بنابراین مدیریت ریسک و در عین حال در نظر گرفتن محیط بازار و سایر عوامل ضروری است.
پسوندهای فیبوناچی
همانطور که گفته شد، سطوح فیبوناچی را می‌توان برای ارزیابی نواحی برگشتی یا برگشتی (شماره 1 در انیمیشن زیر) استفاده کرد. اما علاوه بر آن، دنباله فیبوناچی همچنین می‌تواند به عنوان راهی برای سنجش سطوح بالقوه مهم خارج از محدوده فعلی استفاده شود. این سطوح گسترش نامیده می شوند (به شماره 2 مراجعه کنید).
سطوح گسترش فیبوناچی ممکن است به عنوان اهداف تجاری بالقوه در نظر گرفته شوند. هر معامله‌گر ممکن است سطح توسعه متفاوتی را به عنوان هدف (یا چندین هدف) انتخاب کند. سطوح توسعه اول 138.6٪، 150٪، و 161.8٪ – به دنبال آن 261.8٪ و 423.6٪. بنابراین، سطوح گسترش فیبوناچی ممکن است مناطقی را نشان دهد که حرکت بعدی قیمت ممکن است به آنجا ختم شود.
جمع‌بندی
اعداد فیبوناچی در همه جای طبیعت یافت می‌شوند و بسیاری از معامله‌گران بر این باورند که هنگام ترسیم بازارهای مالی مرتبط هستند. با این حال، مانند همه شاخص‌های فنی، رابطه بین عملکرد قیمت، الگوهای نمودار و اندیکاتورها بر اساس هیچ اصل علمی یا قانون فیزیکی نیست. به این ترتیب، سودمندی ابزار اصلاح فیبوناچی ممکن است به تعداد شرکت کنندگانی که در بازار به آن توجه می‌کنند مرتبط باشد. بنابراین، حتی اگر سطوح اصلاح فیبوناچی لزوماً با هیچ چیز ملموس مرتبط نباشد، ممکن است به عنوان ابزاری برای تلاش و پیش‌بینی مناطق مورد علاقه عمل کنند.
واقعا مقاله جالبی درباره ابزار اصلاح فیبوناچی نوشته‌اید! تست کردن سطوح مختلف فیبوناچی می‌تواند راهی عالی برای درک بهتر رفتار بازار باشد، به خصوص وقتی که با سایر اندیکاتورها ترکیب شود. به عنوان یک معامله‌گر، من همیشه سعی می‌کنم این نسبت‌های جالب را در تحلیل‌هایم لحاظ کنم. احساس می‌کنم که درک بهتر از این ابزار می‌تواند باعث افزایش دقت تصمیمات تجاری ما شود. چقدر خوب که در بازار، علم و هنر به هم پیوند می‌خورد!
بله سطوح فیبو یکی از ابزارهای مهم تکنیکال برای معامله گران حرفه ای است که میتونه دید مناسبی را نسبت به بازار به شما بده