ارز دیجیتال اتمیک سواپ (Atomic Swap) به تجارت همتا به همتا (P2P) ارزهای دیجیتال از زنجیره‌های بلوکی جداگانه اشاره دارد که توسط یک قرارداد هوشمند محدود به زمان معروف به قرارداد قفل زمانی هش شده تسهیل می‌شود. Atomic Swap یک فناوری مبتنی‌بر این قراردادهای هوشمند است که اجازه می‌دهد پس از انجام شرایط هر دو طرف، مبادله بدون یک پلتفرم معاملاتی متمرکز شخص ثالث انجام شود.
همچنین به عنوان معامله زنجیره‌ای اتمی atomic cross-chain شناخته می‌شود، برای کاربران کریپتو استقلالی فراهم می‌کند تا تراکنش‌های بین افراد غریبه را تحت شرایط غیرقابل اعتماد انجام دهند، بدون اینکه هیچ‌یک از طرفین به تعهدات قراردادی خود قبل از انجام معامله عمل نکنند. همانطور که در اصطلاح “اتمی” نشان داده شده است، تراکنش یا زمانی انجام می شود که تمام شرایط تحت HTLC انجام شود یا اصلاً انجام نمی‌شود. با حذف نیاز به یک پلتفرم تجاری شخص ثالث متمرکز برای تنظیم تراکنش، یک اتمیک سواپ به یک فرآیند معاملاتی واقعاً غیرمتمرکز دست می‌یابد و به صاحبان توکن کنترل کامل بر تراکنش را می‌دهد.
تاریخچه Atomic Swap
قبل از توسعه تکنیک مبادله اتمی، ارزهای دیجیتال فقط به صورت ناشناس از طریق پلتفرم های متمرکز مانند Coinbase یا Coinsquare معامله می‌شدند. در سال 2012، ایده پروتکل معاملاتی کریپتو P2P برای اولین بار توسط سرجیو دمیان لرنر در قالب خلاقیت او P2PTradeX مطرح شد. با این حال، یک سال بعد بود که Tier Nolan اصطلاح “اتمی” را برای توصیف انتقال ارزهای رمزپایه محدود شده توسط یک قرارداد هش شده ابداع کرد، که پایه و اساس مبادلات اتمی را ایجاد کرد.
اجرای واقعی فقط در سال 2017 بین Decred و Litecoin انجام شد و متعاقباً برای تبادل بین Litecoin و Bitcoin تکرار شد. در آن زمان، تراکنش‌های P2P هر دو طرف را ملزم می‌کرد تا کل بلاکچین‌های سکه‌ها را برای تجارت دانلود کنند، اما کومودو به زودی نسخه ساده شده‌ای را معرفی کرد که فقط به کانال‌های پرداخت خاصی نیاز داشت، بدون اینکه نیازی به دانلود کل بلاکچین برای نهایی کردن تراکنش باشد. این امر بسیاری از پلتفرم‌های صرافی غیرمتمرکز و معامله‌گران مستقل را تشویق کرد تا از این فناوری برای تجارت ارزهای دیجیتال استفاده کنند و پلتفرم‌های معاملاتی متمرکز را دور بزنند.
اتمیک سواپ چگونه کار می‌کند؟
برای انجام یک اتمیک سواپ، هر دو طرف باید با انتقال ارزهای رمزنگاری شده مشارکت داشته باشند تا شرایط از پیش تعریف شده برای تحقق تجارت محقق شود. این توسط یک HTLC اعمال می‌شود، که بر انجام این شرایط در یک چارچوب زمانی خاص نظارت می‌کند تا فرآیند تراکنش را خودکار کند.
فناوری HTLC بر مکانیزم رمزگذاری به نام تابع هش متکی است. شامل مهلتی برای هر دو طرف برای انجام شرایط معامله در بازه زمانی تعیین شده است و در غیر این صورت معامله باطل می‌شود. به عنوان مثال، اگر هر دو طرف توافق کرده باشند که یک بازه زمانی 3 ساعته برای انجام اتمیک سواپ تعیین کنند، قرارداد تضمین می‌کند که توکن‌های سپرده شده برای مبادله در صورت برآورده نشدن شرایط معامله، در عرض سه ساعت به صاحبان مربوطه بازگردانده می‌شوند.
با فناوری HTLC، قرارداد هوشمند به طور موثر تراکنش را برای تأیید انتقال توسط هر دو طرف در چارچوب زمانی محدود، قبل از تکمیل تراکنش، ایمن می‌کند. این به دو ویژگی کلیدی امنیتی نیاز دارد، یعنی فناوری هشلاک و مکانیسم قفل زمانی.
فناوری هشلاک قرارداد را با یک کلید رمزگذاری‌شده خاص قفل می‌کند که امکان دسترسی سپرده‌گذار به توکن‌های سپرده‌شده طرف مقابل را فراهم می‌کند – اما تنها پس از اینکه هر دو طرف توکن‌های مربوطه خود را سپرده و مدارک رمزنگاری آن را ارائه کردند. مکانیسم قفل زمانی صرفاً برای تعیین ضرب‌الاجل برای انجام سوآپ اتمی طراحی شده است، به طوری که اگر تراکنش تا آن زمان کامل نشده باشد، سکه‌های سپرده‌شده را می‌توان به صاحبان مربوطه بازگرداند، نه اینکه برای مدت نامحدود قفل شود.
مزایای اتمیک سواپ
با یک سوآپ اتمی، کاربران کریپتو می‌توانند مبادله ارزهای دیجیتال را با کنترل مستقیم دارایی‌های خود انجام دهند. مزایای سوآپ اتمی شامل امکان انجام تراکنش‌ها به شیوه‌ای سریع‌تر، مقرون‌به‌صرفه‌تر و منعطف‌تر، بدون نیاز به گذر از یک پلتفرم معاملاتی کریپتو متمرکز و متحمل هزینه‌های معاملاتی است. همچنین با تکیه بر فناوری خودکار HTLC فوق الذکر که با اطمینان از بازگرداندن توکن های آنها در بازه زمانی توافق شده، و اجتناب از خطرات طرف مقابل، به امنیت پیشرفته مجهز شده است. چنین تراکنشی استقلال را برای کاربران کریپتو فراهم می‌کند، در نتیجه انتقال به سمت یک اکوسیستم رمزنگاری با قابلیت تعامل بیشتر و بهم پیوسته‌تر را تسهیل می‌کند که در آن تراکنش‌ها می‌توانند در زنجیره‌های بلوکی انجام شوند.
معایب سوآپ اتمی
مبادله اتمی می‌تواند از نظر فناوری پیچیده باشد و زمان انتظار بلاکچین بالاتر باشد که منجر به نرخ پذیرش کندتر می‌شود.
معایب سوآپ اتمی عبارتند از:
پیچیدگی‌های مبادله تجاری
مبادله اتمی نیاز به تبادل داده ها، اطلاعات و رمزنگاری های هش شده دارد. این می تواند برای معامله گران مبتدی دلهره آور باشد.
عدم وجود Fiat-crypto on-ramp
برای معامله گرانی که مایل به انحلال به فیات هستند، این می تواند چالش برانگیز باشد زیرا مبادلات فیات به کریپتو و کریپتو به فیات در DEXهای سوآپ اتمی امکان پذیر نیست.
در حال حاضر، تعداد کمی از پلتفرم‌ها از مبادله اتمی پشتیبانی می‌کنند. علاوه بر این، ممکن است برای استفاده از مبادله اتمی به مهارت های برنامه نویسی و دانش هش خاصی نیاز باشد. با این وجود، کیف پول‌های ارزهای دیجیتال احتمالاً در آینده این فناوری را در نرم‌افزار خود ادغام خواهند کرد.
اهمیت اتمیک سواپ
سوآپ های اتمی DeFi را فعال می کند و ناکارآمدی های مربوط به مبادله ارزهای دیجیتال در امور مالی متمرکز (CeFi) را حل می کند .
برای مبادله اتر (ETH) در شبکه اتریوم و بیت کوین (BTC) در شبکه بیت کوین، هنگام استفاده از CEX، مانند Coinbase یا Binance، می توانید مراحل زیر را دنبال کنید:
- ثبت یک حساب در یک پلت فرم صرافی متمرکز که از جفت معاملاتی ETH/BTC پشتیبانی می کند. طبق خط مشی CEX ممکن است به فرآیند ثبت نام و دستور KYC نیاز باشد.
- انتقال ETH به صرافی متمرکز
- تبدیل ETH به BTC، که ممکن است مستلزم تحمیل هزینه تراکنش و گاهی اوقات یک دوره انتظار طولانی باشد.
- برداشت بیت کوین به دست آمده به کیف پول بیت کوین، که ممکن است مستلزم هزینه های اضافی باشد.
- در نهایت، صبورانه منتظر پردازش صرافی و رسیدن نهایی وجوه باشید.
این صرافی معمولی CEX مجموعه ای از مراحل، هزینه های غیراقتصادی و عوارض احتمالی متعدد را ارائه می‌دهد. علاوه بر این، CEXها می‌توانند خطرات امنیتی پیش بینی نشده مرتبط با نگهداری دارایی را معرفی کنند. CEX ها وجوه کاربران را در کیف پول‌های نگهبانی ذخیره می‌کنند و صرافی کنترل کلیدهای خصوصی را حفظ می‌کند. در صورت نقض امنیتی، هک یا توقف برداشت قانونی، ارز دیجیتال کاربر ممکن است در معرض تهدیدات بالقوه قرار گیرد.
برای حل این مشکلات، DeFi و DEXها مبادلات اتمی را فعال می‌کنند، که نیاز به واسطه ها را در معاملات از بین می‌برد، فرآیند را ساده می‌کند و به طور قابل توجهی نقاط خطر امنیتی بالقوه متعدد را برای کاربران ارزهای دیجیتال کاهش می‌دهد.
سوآپ اتمی چگونه کار می‌کند؟
مبادله اتمی با استفاده از قراردادهای هوشمند و تکنیک‌های رمزنگاری هشلاک برای ایمن سازی مبادلات دارایی دیجیتال کار می‌کند.
«اتمی» اصطلاحی است که برای توصیف فرآیندهایی استفاده می‌شود که یا با موفقیت به پایان می‌رسند یا اصلاً شروع نمی‌شوند – هیچ جایگزین دیگری وجود ندارد. یک سوآپ اتمی برای تجارت کریپتو تنها دو نتیجه ممکن را به همراه دارد: یا معامله با موفقیت انجام شود یا هیچ اقدامی انجام نشود.
به عبارت ساده تر، یک سوآپ اتمی مکانیزمی را ایجاد می کند که در آن هر دو طرف معامله ارزهای دیجیتال باید تمام شرایط از پیش تعیین شده را قبل از نهایی شدن معامله برآورده کنند. این امر از طریق اجرای قراردادهای هوشمند به دست می آید که برنامه های خوداجرای هستند که برای اجرای شرایط لازم برای موفقیت یک معامله طراحی شده اند.
سوآپ های اتمی از قراردادهای قفل زمانی هش شده (HTLC) استفاده می‌کنند که نوعی قرارداد هوشمند است تا مبادلات امن و بی اعتماد ارزهای دیجیتال را فعال کند. HTCLها، در اصل، یک تراکنش را قفل می‌کنند و از هر دو طرف می‌خواهند قبل از ادامه مبادله، اطلاعات را تأیید کنند.
قراردادهای هوشمند سوآپ اتمی دو جزء اساسی دارند:
هشلاک
مکانیسم هشلاک اجازه می‌دهد تا قرارداد با یک کلید رمزنگاری منحصر به فرد قفل شود که فقط توسط سپرده گذار ارز دیجیتال تولید می‌شود. این کلید، که یک قطعه داده منحصر به فرد است، تضمین می‌کند که مبادله تنها زمانی نهایی می‌شود که هر دو طرف معامله را تأیید کنند.
قفل زمان
مکانیسم قفل زمانی مانند یک ضرب الاجل برای مبادله است. تضمین می‌کند که معامله در مدت زمان مشخصی انجام می‌شود و در صورت عدم وقوع، وجوه سپرده گذار را برمی گرداند. Timelock اساسا به ایمن تراکنش کمک می‌کند . هر دو طرف باید مبادله را در مدت زمان مشخص شده تایید کنند، در غیر این صورت تراکنش لغو می‌شود و رمز ارز به صاحبان مربوطه بازگردانده می‌شود.
آیا سوآپ اتمی قابل پیگیری است؟
مبادله اتمی برای تضمین ناشناس بودن کاربران طراحی شده است تا هویت آنها فاش نشود.
برخلاف CEX ها، مبادلات اتمی نیازی به KYC ندارند. مبادلات اتمی خود به گونه ای طراحی شده اند که قابل اعتماد و خصوصی باشند، به این معنی که هدف آنها اطمینان از عدم افشای مستقیم جزئیات تراکنش و هویت شرکت کنندگان است.
با این حال، توجه به این نکته مهم است که بلاک چین های زیربنایی مورد استفاده در مبادلات اتمی، مانند بیت کوین و لایت کوین، دفتر کل عمومی هستند که تراکنش ها در آنها ثبت می شود و برای همه قابل مشاهده است. در حالی که ممکن است خود تراکنش سوآپ اتمی به راحتی از سایر تراکنش‌های روی بلاکچین قابل تشخیص نباشد، تراکنش‌های فردی درگیر در مبادله همچنان می‌توانند در زنجیره‌های بلوکی مربوطه ردیابی شوند.
برای افزایش بیشتر حریم خصوصی، شرکت‌کنندگان می‌توانند از تکنیک‌های اضافی مانند مخلوط کردن سکه یا ارزهای دیجیتال متمرکز بر حریم خصوصی استفاده کنند. اختلاط سکه شامل مبهم کردن تاریخچه تراکنش با ترکیب چند تراکنش است تا ردیابی وجوه را دشوارتر کند. ارزهای دیجیتال متمرکز بر حفظ حریم خصوصی ، مانند Monero ( XMR ) یا Zcash ( ZEC )، ویژگی‌های حریم خصوصی داخلی را ارائه می‌کنند که می‌توان از آنها در ارتباط با مبادلات اتمی برای افزایش ناشناس بودن استفاده کرد.
نظرات کاربران