هرچه گذشت، انسان بیشتر یاد گرفت که چطور در کنار انسان‌های دیگر زندگی کند. ماجرا از یکجانشینی و روستانشینی آغاز شد و در هر دوره ماجرا به سطحی دیگر رسید. در دوره ما حتی بشر از همزیستی افقی در کنار همسایه‌ها فراتر رفت و به همزیستی عمودی نیز رسید. این همان چیزی است که به عنوان آپارتمان نشینی و برج‌نشینی می‌شناسیم. برای کنار آمدن با چنین تغییراتی، لازم است افراد مواردی را رعایت کنند. لازم است مدارای بیشتری انجام شود و افراد از آن کلیشه‌ی “چهار دیواری اختیاری” عبور کنند. به همین دلیل مفاهیمی مانند فرهنگ آپارتمان‌نشینی متولد شد. نکاتی مهم در زندگی امروزی که سعی داریم آنها را با هم مرور کنیم. با سایت خوبو همراه باشید.
قوانین تملک آپارتمانها
جدا از مسائلی که بین ساکنین با توافق انجام می‌شود، مواردی به صورت قانون وجود دارد. بهرشته قوانینی در این خصوص وجود دارد که قوانین «تملک آپارتمانها» نام دارد. این قوانین که در اسفند 1343 در مجلس موردتصویب قرار گرفت. قوانینی که شامل چندین بند است و تغییراتی طی نیم قرن اخیر روی آن انجام شده است. بندهای قانون مورداشاره در مورد این مسائل است:
- مالکیت اختصاصی و مشترک
- تعریف مکان‌های مشترک
- تفاوت مالکیت بخش اختصاصی و مشترک در انتقال
- افراد به اندازه مساحت بخش اختصاصی، از بخش مشترک سهم دارند
- اگر قراردادی بین مالکین وجود نداشته باشد، کلیه تصمیمات مربوط به اداره باید مورد قبول مالکینی باشد که بیشتر مساحت قسمت‌های اختصاصی را دارا هستند
- در صورت وجود مالکین متعدد برای یک واحد (سند مشاع برای مثال) آنها باید یک نماینده در جلسات داشته باشند.
- وقتی ساختمان بیشتر از سه مالک دارد، باید یک مدیر ساختمان داشته باشد.
- مالکین بدون موافقت دیگران نمی‌تواند حتی در نمای بیرونی بخش اختصاصی خود تغییری به وجود بیاورد
- افراد به نسبت زیربنای آپارتمان خود، از زمین آن (با یک نسبت مشخص) سهم می‌برند. البته اگر زمین وقفی باشد، ماجرا طور دیگری محاسبه می‌شود.
- الحاقی – در زمان انتقال، دفاتر ثبت هزینه‌های مشترک پرداخت نشده را از فروشنده اخذ می‌کنند
- الحاقی – اگر طبق نظر کارشناسان دادگستری، عمر مفید ساختمان تمام شده باشد، اقلیت مالکان بخش اختصاصی موافق بازسازی نباشد، اکثریت مالکان می‌توانند برای آنها منزل استیجاری تهیه کرده و اقدام به کوبیدن و ساخت مجدد خانه کنند. در صورت مقاومت، نیروهای انتظامی می‌توانند ساکنِ مخالف را از خانه بیرون کنند.
- مدیر یا مدیران مکلف هستند تمام ساحتمان را برابر آتش‌سوزی بیمه کنند.
قوانین آپارتمان نشینی
وقتی صحبت از قوانین آپارتمان‌نشینی می‌رود، صحبت از مناطق مشترک است. قسمت‌هایی از مجتمع وجود دارد که متعلق به یک واحد نیست و هرکدام از ساکنین، حقوقی در قبال آن دارند. برای مثال پله و آسانسور چنین وضعیتی دارد. این دو مورد متعلق به هیچ واحدی نیست. همه در آن سهم دارند. همه طبق قوانینی معین از آن استفاده می‌کنند. تمام ساکنان برای آن هزینه می‌کنند و اگر مشکلی به وجود بیاید، همه برای تعمیر باید سهم بگذارند.
به بیان دیگر، در مورد مناطقی صحبت می‌کنیم که در سند هیچ واحدی نیامده است. به همین دلیل این مناطق به همه ساکنان تعلق دارند. از این رو باید افراد نسبت به رعایت حقوق دیگران در این مناطق، حساس باشند.
پارکینگ
آپارتمان‌های جدید، به این شرط در تهران جواز ساخت پیدا می‌کنند که هر واحد دارای پارکینگ باشد. با این حال این وضعیت در آپارتمان‌های قدیمی‌تر عموما برقرار نیست. در بسیاری از موارد، در آپارتمانها برخی از واحدها پارکینگ دارند و برخی خیر. همینطور در موارد قدیمی‌تر، حتی در سند وضعیت سند مشخص نشده است. به این معنی که پارکینگ به صورت مشاع است. این یعنی هرکدام از ساکنین، حقوقی یکسان در قبال پارکینگ‌ها دارند.
در هنگام نوشتن قول‌نامه یا ثبت رسمی نیز مسئله پارکینگ بسیار مهم انگاشته می‌شود. خریدار در صورتی که قصد دارد خانه را با قول داشتن پارکینگ خریداری کند، در سند به دنبال بخش مربوط به پارکینگ باشد. پشتِ سندهای تک‌برگ، وضعیت پارکینگ درج شده است. در واقع پارکینگ و انباری چیزهایی هستند که جز دارایی واحد به حساب می‌آیند اما در متراژ و کروکی صفحه اول سند به چشم نمی‌خورند.
استفاده بی‌اجازه از پارکینگ سندی دیگران، جرم محسوب می‌شود. جریمخ نقدی و حتی مدتی حبس می‌تواند در صورت شکایت و محرز شدن، در دستورکار قرار بگیرد.
دارنده دائمی یا موقت پارکینگ، با این حال باید مسائل مربوط به فرهنگ آپارتمان‌نشینی را در قبال پارکینگ خود موردتوجه قرار دهد. برای مثال نمی‌توان در پارکینگ مراسمی را بدون رضایت کل تمام مالکان برگزار کرد. هرگونه دخل و تصرف از جمله قراردادن میز و صندلی در پارکینگ خلاف قانون است.
آسانسور
آسانسور از مهمترین المان‌های مشترک در آپارتمان است. در حالی که حدود نیمی از آپارتمان‌های چهارطبقه تهران دارای آسانسور هستند، تقریبا تمام آپارتمان‌های بلندتر آسانسور را به عنوان جزئی حیاتی دارا هستند. در دهه‌های قبل این اجازه داده می‌شد که چهار طبقه بدون آسانسور ساخته شود. با این حال طی سال‌های اخیر قوانین تغییر کرد و این اجازه از سازندگان جدید سلب شد.
به همین دلیل انتظار می‌رود طی دهه‌های آتی دیگر با پدیده آپارتمان بدون آسانسور در تهران و سایر شهرهای ایرانی روبرو نشویم. در واقع وجود آسانسور، عاملی است که باعث شد برج‌ها وجود داشته باشند.
در ایران، آسانسور سابقه‌ای بیش از هشتاد ساله دارد. پالایشگاه آبادان، باشگاه افسران ارتش و کتابخانه ملی به عنوان اولین ساختمان‌های ایرانی یاد می‌شوند که زیرنظر متخصصین خارجی، آسانسور نصب شد و مورد بهره‌برداری قرار گرفت. در دهه چهل اولین شرکت آسانسور ایرانی شروع به کار کرد و شرکت شیندلر به عنوان یکی از نام‌های مهم ایران در دهه پنجاه به اوج فعالیت خود رسید.
آسانسور بهران، برند اتوماتیک یاران، الکو و داتیس برندهایی هستند که هرکدام در زمینه -تولید قطعات یا به طور کلی- آسانسور فعالیت دارند.
به دلیل اهمیت آسانسور، خطراتی نیز در خصوص آن وجود دارد. بنا بر استفاده مکرر، احتمال ایجاد مشکل در آن وجود دارد. خرابی آسانسور می‌تواند منجر به خطراتی بسیار بزرگ شود. به همین دلیل، مدیر ساختمان با یک شرکت نظارت و بازرسی آسانسور قرارداد می‌بندد. کارشناس آسانسور شرکت مربوطه عموما دو ماه یک بار برای سرکشی می‌آید. مبلغ این سرکشی، جز شارژ ماهانه ساختمان است.
آسانسور حل‌کننده بسیاری از مشکلات در زندگی آپارتمان نشینی است. اگرچه نگهداری آن هزینه‌بر است، نبود آن قابل تصور نیست. به همین دلیل توجه و آشنایی با آن نیازمند دقت و توجه است. حمل بار، حق شارژ و بازرسی از آسانسور سه مورد مهمی است که مورد بحث بین اهالی ساختمان قرار می‌گیرد.
شارژ آسانسور
یکی از بحث‌ها در مورد آسانسور، همواره مسئله شارژ آن است. برای طبقات پایین آپارتمان، آسانسور نقش کمتری دارد. برای مثال کسی که در همکف زندگی می‌کند، اصولا نیاز بالایی به آسانسور نخواهد داشت. برعکس آن، افرادی که در طبقات بالایی هستند، نیازی بسیار بیشتر به آسانسور خواهند داشت. باید در نظر بگیریم که در آپارتمان‌هایی که طبقات بالایی دارند (با آسانسور)، طبقات بالا قیمت بیشتری نیز به نسبت طبقات پایین دارند.
مسئله دیگر، رفت و آمد و ساکنان است. آیا واحدی که خالی است باید شارژ آسانسور پرداخت کند؟ واحدی که یک ساکن دارد با واحدی که ده نفر در آن زندگی می‌کنند، باید هزینه‌ای یکسان متقبل شوند؟
این‌ها مسائلی است که بسیاری اوقات سبب ایجاد تعارض در ساختمان می‌شود. قانون در این خصوص چه می‌گوید؟ طبق ماده 23 قانون تمکل آپارتمان، بهانه ساکنان طبقات همکف برای پرداخت نکردن حق شارژ آسانسور غیرقابل قبول است. از دیگر بندهای قانونی در مورد طلب کردن هزینه نصب آسانسور است.
فرض بگیرید شرایط نصب آسانسور در آپارتمانی فراهم باشد و طبقات همکف و اول مخالف آن هستند. اگر متراژ مساحت طبقات دوم و سوم (خواهان آسانسور) از دو طبقه پایینی بیشتر باشد؛ متولیان می‌توانند طبقات پایینی را مجاب به پرداخت هزینه نصب آسانسور به همراه خسارات احتمالی بکنند.
همینطور بند چهارم قانون تملک آپارتمان می‌گوید خالی یا پر بودن واحد، ارتباطی به هزینه شارژ آسانسور ندارد. همه ساکنان ملزم به پرداخت ماهانه این مبلغ هستند. با این حال این موارد می‌تواند در ساختمان‌های متفاوت، به شکل‌های متفاوت مدیریت شود. گاهی اینطور مسئله مدیریت می‌شود که هزینه‌ها به تعداد افراد ساکن تقسیم می‌شود. به این صورت واحدی که ساکنین بیشتری دارد، طبیعتا سهم بیشتری در هزینه‌ها خواهد داشت.
نگهداری و تعمیرات
مسئله نگهداری و جلوگیری از ایجاد آسیب در آسانسورها به اندازه‌ای مهم است که بخشی از مقررات ملی ساختمان را تشکل می‌دهد. طبق قانون، مالکان ساختمان یا نماینده قانونی آنها -برای مثال مدیر ساختمان در بسیاری از آپارتمانها-وظیفه دارد به این امر توجه ویژه داشته باشد. به عنوان مثال اگر بخشی از آسانسور نیازمند تعمیر یا تعویض باشد، مدیر ساختمان باید در اسرع وقت اقدام به به تماس با شرکت تعمیرات آسانسور کند. همینطور باید خبر اختلال آسانسور به سرعت به تمام ساکنان برسد تا کسی به اشتباه از آسانسوری دارای مشکل استفاده نکند.
به جز بررسی‌های ماهانه یا دو ماهه، یک تعمیر اساسی سالیانه نیز برای آسانسور لازم است. به این منظور دستگاه خاموش می‌شود و بازرسین و متخصصین تمام جوانب آن را بررسی می‌کنند. شرکت‌های بسیاری در این زمینه فعال هستند. ملاک اعتبار شرکت‌های این زمینه، داشتن تائیدیه‌ی صلاحیت از سازمان ملی استاندارد است.
طبق اطلاعات سایت سنجاق که در این زمینه فعالیت دارد، هزینه بررسی دوره‌ای آسانسور چیزی حدود 90 هزار تومان است. طبق شرایط متفاوت و نیاز به قطعه، طبیعتا این قیمت می‌تواند به اعدادی بسیار بالا برسد. همینطور جدول زیر براساس لیست رسمی اتحادیه کشوری آسانسور پله برقی مربوط به سال 1400 است. جدول یک این لیست، مربوط به آسانسورهایی است که ترافیک کمی دارند. بیشتر آپارتمانها جز همین دسته به شمار می‌روند که می‌توانید ارقام مندرج را مشاهده کنید.
حمل بار
احتمالا دیده باشید که در برخی ساختمان‌ها -عموما تجاری- آسانسور حمل بار با معمولی متفاوت است. در آپارتمانها و بخصوص در زمان اسباب‌کشی، این یکی از مسائل مورد چالش است. آیا می‌توان از آسانسور برای حمل بارهای سنگین اسباب‌کشی استفاده کرد؟ در آسانسورها معمولا پلاکاردی وجود دارد که در آن حداکثر ظرفیت درج شده است.
با این حال، شکل استفاده از آسانسور می‌تواند در سالم‌ماندن آن تاثیر گذار باشد. فشار آوردن مداوم به آسانسور که به خصوص طی یکی دو ساعت اسباب‌کشی ممکن است، می‌تواند آسیب‌هایی به آسانسور بزند. موردی که می‌تواند باعث ضرر مالی تمام ساکنان شود.
طبق قانون آسانسور و ماده 56 آن، اسباب‌کشی با آسانسور مخصوص حمل و نقل انسان ممنوع است. در صورتی که مالک یکی از واحدها جهت حمل بار از آسانسور استفاده کند و مشکلی برای آن پیش بیاید، او باید هزینه‌ها را به طور کامل متقبل شود. با این حال این مسئله هم جای صحبت و تبادل‌نظر دارد. در برخی ساختمان‌ها نسبت به این مسئله سخت‌گیری وجود دارد و در برخی جاهای دیگر، مسئله مورد اهمیت انگاشته نمی‌شود.
بهتر است پیش از اسباب‌کشی، صحبتی با مدیر ساختمان داشته باشید و در این خصوص با وی به صحبت بپردازید. به هر حال برای انتقال بار، افراد باید هزینه باربری بدهند. در بسیاری از مواقع، مابه‌تفاوت حمل بار با آسانسور یا پله آنقدر زیاد نیست که این ریسک را در همان ابتدای سکونت در یک آپارتمان جدید به جان بخرید.
راه پله و راهرو
از قوانین مهم آپارتمان‌نشینی، تمیز نگه داشتن راه پله است. مسائل زیادی وجود دارد که باید در خصوص آنها مراعات صورت بگیرد. برای مثل وقتی قصد بیرون بردن زباله‌ها را داریم، با مراقب سوراخ نبودن پلاستیک زباله و در نتیجه خیس نشدن راه‌پله باشیم. یا در صورت هرگونه آلودگی، باید در اسرع وقت در تمیز کردن آن بکوشیم.
در برخی آپارتمانها، در و آسانسور جدا از محوطه‌ی مشترک و راه‌پله است. با این حال در عمده موارد، راه‌پله از مقابل در هر واحد عبور می‌کند. اینطور وقتی چیزی بیرون از در واحد قرار داده می‌شود، فضای رفت و آمد را محدود می‌کند. این موضوع وقتی به مواردی مانند جاکفشی یا گلدان می‌رسد، ایجاد چالش می‌کند. در بیشتر آپارتمانها این اقدامات ممنوع است.
افراد باید جایی در داخل واحد خود برای جاکفشی دست و پا کنند. اینطور مسیر رفت و آمد طبقه‌های بالاتر را محدود ننمایند. جدا از احتمال دزدیده شدن کفش‌ها که در تهران بسیار متداول است. در اسباب کشی یا به دلایل دیگری نیز، احتمال آسیب‌دیدگی وسایلی که بیرون از خانه قرار می‌گیرند بسیار بالا است.
با این حال، این مسئله در برخی آپارتمانها با توجه به توافق جمعی ممکن است عملی باشد. به این شکل، همه واحدها حق گذاشتن پادری را بیرون از واحد داشته باشند.
هزینه شارژ
یکی از نکات مهم در آپارتمان‌نشینی، هزینه شارژ ماهیانه است. شارژ در واقع مبلغی است که ساکنان هر واحد باید برای هزینه‌های مشترک پرداخت کنند. هزینه‌هایی که مربوط به مکان‌هایی بیرون از چارچوب هر واحد است و باعث نفع همه ساکنان می‌شود. این هزینه‌ها شامل این موارد می‌شود:
- برق، آب و گاز (در صورت مشترک بودن)
- نگهداری، نظافت و تعمیرات بخش‌های مشاع ساختمان (لابی، موتورخانه، آسانسور، استخر، سونا و جکوزی)
- نگهداری از گیاهان و رسیدگی به آنها (حیاط، لابی، روف گاردن و غیره)
- حقوق سرایداری و نگهبانی
- خرید اقلام موردنیاز در قسمت‌های عمومی ساختمان (نظافت، روشنایی و غیره)
همانطو که واضح است، ممکن است تنها چند مورد محدود از بالا شامل بسیاری از آپارتمانها شود. مثلا هزینه آب، گاز و نظافت ممکن است تنها هزینه پرداختی بسیاری از آپارتمانها باشد. هرچه امکانات آپارتمان بالاتر باشد (بخصوص در مناطق بالاشهر تهران) هزینه شارژ نیز بیشتر می‌شود. این هزینه ممکن است از ماهی پنجاه هزار تومان تا ماهی چند میلیون تومان در نوسان باشد.
عدم پرداخت شارژ
معمولا هزینه‌ها توسط مدیر ساختمان محاسبه و روی برد یا به صورت آنلاین برای ساکنین ارسال می‌شود. از ساکنین انتظار می‌رود که در اسرع وقت نسبت به پرداخت مبلغ اقدام نمایند. طبق ماده 10 قانون تملک آپارتمانها، در صورت امتناع یکی از ساکنین در پرداخت، می‌توان اقداماتی را علیه وی انجام دهد.
پس از دادخواست کتبی و در صورت عدم تمکین، این اقدامات می‌تواند شامل قطع خدمات مشترکی مانند شوفاژ، تهیه، آب‌گرم شود. در مراحل بعدی می‌توان کار را به مراجع قانونی کشاند. این می‌تواند منجر به دستور دادگاه (رسیدگی خارج از نوبت) و اخذ مبلغ از حساب مالک به انضمام جریمه باشد.
مراعات حال دیگران
به جز موارد اساسی، مواردی نیز به عنوان فرهنگ آپارتمان‌نشینی عنوان می‌شود. مواردی که شامل احترام به حقوق دیگران است. مواردی که ذیل عنوان “آنچه برای خود نمی‌پسندی، برای دیگران هم مپسند” جا می‌گیرد. به هر حال باید بپذیریم که از آن دوره زندگی در خانه‌های مجزا با حیاط اختصاصی عبور کرده‌ایم. تفاوتی بزرگ در فرم زندگی به وجود آمده که باید در فرهنگ مردم نیز به وجود بیاید.
سلب آسایش دیگران به شکل‌های متفاوت، گلایه بسیاری از ساکنان در آپارتمانها است. رفتارها و سر و صداهایی که باعث کم شدن کیفیت زندگی همسایه‌ها می‌شود. به شکل‌های مختلف، تلاش زیادی شده نسبت به این مشکلات فرهنگسازی شود. طبق یک نظرسنجی، 39 درصد مردم از رفت و آمد زیاد، 13 درصد از عدم تفاهم با همسایگان، 12 درصد از نداشتن فضای تفریح و 27 درصد از مزاحمت همسایگان گلایه داشته‌اند. به طور کلی 55 درصد از آپارتمان‌نشین‌ها از این شیوه زندگی ناراضی هستند.
عموم افراد ساکن در آپارتمانها، نسبت به قوانین مصوب در این خصوص ناآگاه هستند. در بسیاری مواقع، هیات مدیره‌ی مجتمع‌های مسکونی، تلاش‌هایی برای فرهنگسازی انجام داده‌اند. این انتظار از شهرداری‌ها می‌رود که فرهنگسازی بیشتری در این زمینه انجام دهند. با این حال نسبت به این موضوع کوتاهی‌هایی شکل گرفته است.
بیشتر با برخی از گلایه‌های اصلی در آپارتمانها آشنا خواهید شد.
سر و صدا
عموم افراد بیرون از خانه کار می‌کنند. این به معنی بیدار شدن در صبح زود است. برای بیدار شدن صبحگاهی، افراد نیاز به استراحت هشت ساعته دارند. مسئله‌ای که بخصوص در آپارتمان‌های شلوغ، گاهی مختل می‌شود. حتی در صورتی که خود خواب سنگینی داریم، باید درک کنیم که همه همسایه‌ها چنین وضعیتی ندارند. این بخش خود به چند بخش متفاوت تبدیل می‌شود که به هر کدام خواهیم پرداخت.
بچه و بچه‌داری
صدای دویدن بچه، صدای جیغ بچه، فریاد زدن والدین بر سر بچه، اسباب‌بازی‌های پر سر و صدای بچه؛ از مهمترین عوامل آزار همسایه‌ها در آپارتمان نشینی هستند. به طور طبیعی بچه سر و صدای زیادی دارد. پر از انرژی است و باید به نحوی خود را تخیله کند. مدیریت انرژی کودک هم کار آسانی نیست. در صورت مزاحمت همسایه‌ها هم والدینی که بچه دارند، عموما خیال خود را با گفتن “بچه‌ست، انرژی داره، چیکارش کنم؟” خیال خود را راحت می‌کنند.
با این حال این مسئله را باید در نظر بگیریم که والدین بچه با بچه آوردن، قید بخشی از خواب و انرژی خود را زده‌اند. آنها این از خودگذشتگی را انجام داده‌اند و نتیجه آن، شیرینی فرزندی است که مقابل چشمشان بزرگ می‌شود. با این حال، همسایه‌ها این انتخاب را انجام نداده‌اند.
با این حال، در این زمینه هم باید جانب عدالت را رعایت کرد. اگر قصد داشته باشیم تا ظهر بخوابیم و با صدای صبح کودکان همسایه بیدار شویم، چندان جای گلایه‌ای باقی نمی‌ماند. مشکلات با سر و صدا عموما به ساعات مقرری مربوط است. مثلا باید انتظار سکوت در شب داشته باشیم اما نمی‌توان در هر ساعتی از شبانه‌روز چنین انتظاری را داشت.
نگهداری از سگ
مسئله نگهداری از سگ در آپارتمان نشینی از آن مسائل پرچالش در ایران است. برخی افراد با نفس حضور سگ در آپارتمان مشکل دارند که کاری با آنها نداریم. بیشتر مردم مشکلی با حضور یک سگ کم سر و صدا در خانه بغلی ندارند. با این حال بسیاری از سگ‌هایی که در آپارتمان‌های ایرانی زندگی می‌کنند، پر سر و صدا هستند.
دو عامل این بین تاثیرگذار است. ابتدا تربیت سگ است. تربیت سگ بسیار دشوارتر از گربه، مراحلی پیچیده است که عموما توسط مربی سگ انجام می‌شود. با کار کردن روی ذهن سگ، او را متوجه می‌کنند که نباید در خانه به پارس کردن دائمی بپردازد. افرادی که بدون آگاهی اولیه، اقدام به خرید سگ می‌کنند، معمولا به اشتباه می‌افتند. آنها با طبیعی‌انگاشتن سر و صدای سگ، متوجه مشکلی که این موضوع برای همسایه‌ها به وجود می‌آورد نمی‌شوند.
عامل دوم، نژاد سگ است. نژادهایی از سگ‌های کوچک‌تر وجود دارند که سر و صدای کمی دارند. همینطور تربیت ساده‌تری دارند. با این حال افراد در بسیاری مواقع سگ‌های بزرگ را ترجیح می‌دهند. با وجود جذابیت‌های این سگ‌ها، اکثر آنها مناسب زندگی آپارتمانی نیستند. آنها از نژاد سگ‌های گله هستند و با دیدن هر خطری پارس می‌کنند. چیزی که به طور جو باعث ایجاد مشکل می‌شود.
مهمانی
ساختمان‌های شلوغ معمولا ساعتی مقرری را برای مهمانی‌ها در نظر می‌گیرند. این ساعت به طور پیش فرض ساعت دوازده شب اعلام می‌شود. به هر حال بخصوص در مهمانی‌های شلوغ، سر و صدا زیاد است. اما انتظار می‌رود وقتی به نیمه‌شب رسیدیم، مهمان‌ها به خانه رفته یا بخوابند. اینطور همه ساختمان در سکوت فرو برود و افراد قادر به خوابیدن باشند. از سوی دیگر برگزاری پارتی به طور قانونی در آپارتمان ممنوع است. حتی افراد صبور هم بعد از ساعتی تحمل سر و صدای زیاد پارتی‌ها، معمولا ترجیح می‌دهند تذکری بدهند یا با پلیس تماس بگیرند.
صداهای دیگر
تنها موارد بالا به عنوان صداهای آزاردهنده به شمار نمی‌روند. صداهای دیگری نیز وجود دارد که هرکدام باعث آزار همسایه می‌شود. با برخی از آنها در ادامه آشنا خواهید شد:
- کشیدن مبل یا وسایل روی زمین
- ساز زدن یا شنیدن موسیقی با صدای بلند
- بلند بلند صحبت کردن یا دعوا
- با کفش در خانه راه رفتن یا قدم‌های محکم برداشتن
- صدای انجام تعمیرات: بهتر از در زمانی مقرر از شبانه‌روز با هماهنگی مدیرساختمان باشد
- صحبت کردن بلند در راه پله
- روشن کردن وسایل الکترونیکی مثل ماشین لباس شویی یا سشوار در ساعات شب
راه‌های مقابله با همسایه مزاحم
درخواست مسالمت‌آمیز
صبر کردن، در عموم موارد همسایه پر سر و صدا را به همسایه‌ای بهتر بدل نمی‌کند. گاهی همسایه ممکن است متوجه مزاحمتی که ایجاد می‌کند، نباشد. به همین دلیل باید در درجه اول درخواست مسالمت‌آمیز را مطرح کرد. احتمال آن وجود دارد که در بسیاری اوقات به همین شکل مشکل حل شود. مزاحمت را برای همسایه خود توضیح بدهید. حتی می‌توانید راهکار جایگزین پیشنهاد دهید. برای مثال در خصوص بچه‌داری، به آنها توصیه کنید که از پارک یا فضای بازی‌ای در نزدیکی استفاده کنند.
تشکیل جلسه
با این حال گاهی این اقدام جواب نمی‌دهد. اینجاست که باید قدم متفاوتی برداشت. اینجا می‌تواند از مدیریت ساختمان درخواست تشکیل جلسه دهید. جلسه‌ای بین ساکنین برگزار شود و نکات به همسایه مزاحم تذکر داده شود. از آنجا که همسایه مودنظر نسبت به ماجرا از پیش آگاه شده و اقدامی صورت نگرفته، می‌توان او را تهدید به برخوردهای دیگر کرد. با این حال، دیدن جدیت شما، مدیر ساختمان و سایرین ممکن است باعث تغییر رویه شود.
اظهارنامه
اگر ماجرا حل نشود، می‌توانید به همراه همسایه‌ها به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کنید. اظهارنامه‌ای به صورت قانونی پر شده و برای همسایه مزاحم پست می‌شود. در این اظهارنامه به اصول 40 و 44 قانون اساسی و ماده 59 قانون آپارتمان‌نشینی ارجاع می‌شود. متن آن به طور خلاصه به این شکل است که شما برای همسایه‌ها ایجاد مزاحمت می‌کنید و اگر نسبت به ماجرا راهکاری در پیش نگیرید، مراجع قانونی دخالت خواهند کرد.
تماس با پلیس
وقتی ماجرا از این حد هم عبور می‌کند، چاره‌ای جز دخالت‌دادن پلیس وجود ندارد. وقتی همسایه پر سر و صدای شما، رویه خود را تغییر نمی‌دهد، می‌توانید با پلیس تماس بگیرید. طی تماس با 110 مسئله را توضیح دهید. از مشکلات همسایه مورداشاره بگویید و اینکه مشکل را به او گوشزد کرده‌اید. همینطور اینکه مسئله را از طریق جلسه ساختمان و اظهارنامه نیز به او ابراز نموده‌اید. در این مرحله پلیس برای دخالت وارد عمل می‌شود.
پلیس به نکاتی که توضیح داده‌اید گوش خواهد داد. طرح دعوی صورت می‌گیرد و پلیس مستلزم به تحقیقات راجع به مسئله می‌شود. نفس حضور پلیس در منزل فرد می‌تواند حل‌کننده مشکل باشد. طبیعتا در این زمان همسایه مزاحم متوجه می‌شود که وقتی تا آوردن پلیس به در خانه رفتید، قدم‌های بعدی را نیز می‌توانید بردارید.
مراجعه به مراجع قانونی
وقتی رفتارهای مورداشاره، حتی پس از این مرحله هم ادامه یافت، راهی جز مراجعه به مراجع قضایی باقی نمی‌ماند. اینجا، جایی است که استشهادیه (طومار) تهیه می‌شود. متنی در تشریح شیوه زندگی همسایه پر سر و صدای خود بنویسید و با درج زمان و جزئیات، آن را به امضای همسایه‌ها برسانید. طبیعتا وجود امضاکنندگان بیشتر، می‌تواند مسئله را جدی‌تر جلوه دهد. این برگه را می‌توانید تقدیم مراجع قضایی نمایید.
برای تحویل این شکواییه، لازم است به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی یا شورای اختلاف مراجعه کنید. شورای اختلاف یا دادسرا به توجه به شکواییه‌ای که نوشته‌اید، ابلاغیه‌ای از طریق سامانه ثنا برای فرد مزاحم خواهد فرستاد. این فرد و شما، در تاریخ و ساعت مقرر فراخوانده می‌شوید و به مسئله رسیدگی خواهد شد.
طبق قوانین، همسایه‌آزاری می‌تواند جزای نقدی یا از یک ماه تا یک سال حبس به همراه داشته باشد. تکرار آزار و مسجل شدن اصرار فرد در همسایه‌آزاری می‌تواند بین شش ماه تا دو سال حبس در بر داشته باشد.
متن استشهادیه
توضیح دادیم که برای شکایت از همسایه، به استشهادیه نیاز دارید. متنی در آن درج می‌شود و بعد به امضای همسایه‌ها می‌رسد. با این حال در متن این استشهادیه چه چیزی باید نوشته شود؟ شیوه‌های متفاوتی برای این کار وجود دارد. اما اگر بخواهیم متنی ساده به عنوان استشهادیه توصیه کنیم، چنین متنی را توصیه می‌نماییم:
اینجانب __ فرزند __ به کد ملی __ ساکن شهر __ محله‌ی__ به آدرس__ از همسایه‌ی خود آقای/ خانم __ جهت رفت و آمدهای آزاردهنده/ مزاحمت‌های مداوم/ سر و صدای زیاد/ ___ برای خود و خانواده‌ی خود شکایت دارم. این رفتارها باعث سلب آسایش و آرامش خانواده‌ی بنده شده و خواهش می‌کنم با توجه به قوانین کشور با این موضوع برخورد نمایید.
با تشکر
اینجانب فرزند __ . به شماره شناسنامه __ صحت ادعای فوق را گواهی می‌نمایم. امضا
اینجانب فرزند __ به شماره شناسنامه __ صحت ادعای فوق را گواهی می‌نمایم. امضا
اینجانب فرزند __ به شماره شناسنامه __ صحت ادعای فوق را گواهی می‌نمایم. امضا
اینجانب فرزند __ به شماره شناسنامه __ صحت ادعای فوق را گواهی می‌نمایم. امضا
اینجانب فرزند __ به شماره شناسنامه __ صحت ادعای فوق را گواهی می‌نمایم. امضا
اینجانب فرزند __ به شماره شناسنامه __ صحت ادعای فوق را گواهی می‌نمایم. امضا
دفترخانه اسناد رسمی یا شورای اسلامی محل:
صحت موارد فوق و امضا / اثر انگشت شهود فوق مورد تایید است. مهر و امضا
جمع بندی
پرواضح است که همانطور که شما ممکن است از همسایه خود گلایه داشته باشید، او نیز ممکن است گلایه‌هایی از شما داشته باشد. مسائل اینچنینی، معمولا وقتی از سوی دیگران انجام می‌شوند بیشتر به چشم می‌آیند. به همین دلیل مهم است که بیشتر به نکات گفته شده دقت کنید. آیا شما هم آزاری متوجه همسایه‌های خود کرده‌اید؟ آیا در ساعات پایانی شب، اقدام به سر و صدا می‌کنید؟ می‌توان با کمی مراعات حال یکدیگر و وجود احساس همذات‌پنداری، مسائل اینچنینی را در داخل یک آپارتمان، مشابه یک خانواده حل کرد.
باید بدانید که اگرچه می‌توان کار تلاش برای جلوگیری از مزاحمت را به پلیس کشاند، این می‌تواند نقطه ضعفی برای خانه شما در نظر گرفته شود. به هر حال زمانی قصد فروش خانه خود را خواهید داشت. اگر مسائل اینچنینی در مورد آپارتمان شما عیان شود، ممکن است این باعث افت قیمت یا فرار کردن خریدارها شود.
نظرات کاربران