0

فیلم جاده قدیم

فیلم جاده قدیم

فیلم جاده قدیم فیلمی ایرانی است که توسط منیژه حکمت در سال ۱۳۹۶ ساخته شده و در سی و ششمین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر اکران شد.

به گزارش خوبو، جاده قدیم چهارمین فیلم سینمایی منیژه حکمت در مقام کارگردان، پس از 10 سال دوری از فعالیت سینمایی بود. این فیلم از سایت معتبر IMDB، نمره ضعیف 4.6 را کسب کرده است. 226 نفر به این فیلم نمره داده‎اند.

عوامل و بازیگران فیلم جاده قدیم

جاده قدیم فیلمی است که در ژانر درام توسط منیژه حکمت ساخته شده است. منیژه حکمت یکی از مطرح‌ترین کارگردانان زن سینمای ایران است که پس از ساخت فیلم زندان زنان، مورد توجه زیادی قرار گرفت. فیلم‌های سه زن، لالایی و بندر بند نیز دیگر آثار ساخته شده توسط حکمت است.

کارگردانمنیژه حکمت
تهیه کنندهمنیژه حکمت
نویسندهمنیژه حکمت
بازیگرانمهتاب کرامتی
آتیلا پسیانی
ترلان پروانه
محمدرضا غفاری
شیرین یزدان بخش
لیلی رشیدی
هدی زین العابدین
بهناز جعفری
بانیپال شومون
پوریا رحیمی سام
پرویز پورحسینی
محمدرضا هدایتی
محمد الهی
تدوینمصطفی خرقه پوش
موسیقیکریستف رضاعی
سال ساخت1396
مدت زمان فیلم100 دقیقه
نمره IMDB4.6
فروش گیشه577٬547٬000 تومان
پوستر فیلم جاده قدیم

خلاصه داستان

مینو (مهتاب کرامتی) زنی 45 ساله و موفق است که در شب سال نو دچار حادثه‌ای دلخراش می‌شود.

نقد و بررسی فیلم جاده قدیم

منیژه حکمت پس از سالها با ساخت جاده قدیم به سینماها آمده و سوژه ای را انتخاب کرده که در چند سال اخیر فیلم‌های مطرح بسیاری درباره آن ساخته شده‌اند. فیلم فرانسوی « Elle » یکی از نمونه‌های موفق بین المللی و البته در خود ایران نیز « فروشنده » اصغر فرهادی که موفق به دریافت اسکار شد، از مطرح‌ترین آثاری هستند که درباره تجاوز جنسی ساخته شده است. اما نگاه منیژه حکمت درباره این فاجعه چیست و آیا قرار است در جاده قدیم حرف یا ایده جدیدی درباره آن بشنویم یا خیر؟

جاده قدیم زمانی که آغاز می‌شود ما شاهد داستانهای متفاوتی هستیم. از مسائل بانکی گرفته تا موضوع همکار مینو در بانک که ظاهراً از لحاظ اخلاقی در وضعیت چندان جالبی به سر نمی برد. اما پس از نزدیک به 40 دقیقه به یکباره از مسئله اصلی فیلم رونمایی می شود و در واقع، فیلم در دقیقه 40 تازه آغاز می‌شود! با اینحال پس از اینکه از آغاز داستان و اینکه به عمق فاجعه ای که رخ داده پی می بریم، مشکلات فیلم تازه آغاز می شود و هر دقیقه که می گذرد بر شدت آن افزوده می شود بطوریکه در نهایت در بُهت و حیران می‌مانیم که چطور این فیلم توانسته سر از سینماها درآورد!

سازندگان در جاده قدیم کاری با متجاوز ندارند و او را در اختیار قانون گذاشته‌اند تا وی را یافته و به سزای اعمالش برساند. در اینجا بحث درباره زندگی مینو پس از این تجربه هولناک است. از این جهت انتظار می‌رود که فیلمساز بتواند آهسته و پیوسته تغییرات رفتاری او را با جزئیات فراوان به تصویر بکشد تا مخاطب بتواند به تصویر دقیق از یک قربانی تجاوز جنسی دست پیدا کند. اما در جاده قدیم نه تنها جزئیات، وجود خارجی ندارند بلکه در اینجا مباحث فیلمسازی پایه نیز به چالش کشیده می شود. بحران شخصیت پردازی نخستین ویژگی است که در فیلم به چشم می‌خورد. در فیلم نمی‌توان حتی یک شخصیت عادی را یافت که بتوان از او به عنوان یک انسان قابل درک نام برد که پیچیدگی های رفتاری یک انسان طبیعی را در خود داشته باشد! تمام شخصیت‌های داستان پرداختی تک بُعدی دارند و به یک کاریکاتور شباهت دارند!

رفتارهایی که مینو پس از تجربه ناخوشایندش به آن مبتلا شده از جمله وسواس و ترس از همسر و … که تشریح آن در کتب روانشناسی قابل رویت است، بی آنکه تمهید و جزئیاتی برای آن نوشته شده باشد یا در یک بستر مناسب دراماتیزه شوند، بصورت کلیپ وار در فیلم به نمایش در می آیند که در برخی از موارد این سکانس ها به حدی ناامید کننده هستند که مخاطب را به خنده وا می دارند. به عنوان مثال سکانس بیدار شدن همسر مینو از خواب و رویت او بر روی زمین و دیالوگ عجیب و غریبی که گفته می شود و در نهایت، فید شدن سکانس، یک اتفاق عجیب در فیلمسازی محسوب می شود. اتفاقی که امکان رخ دادن آن در آثار آماتور یا تجربی بالاست اما برای اثری که اکران گسترده‌ای در سینماهای ایران داشته  یک ناامیدی مطلق محسوب می شود. فیلم حتی سکانسی هم دارد که در آن درباره برجام سخن به میان می‌آید. سکانسی که نحوه شکل گیری آن عجیب و غیرمنتظره و البته کاملاً ابتدایی است!

شخصیت پردازی نیز نقش چندانی در فیلم ایفا نمی کند. آدمهای داستان نه تبدیل به شخصیت می شوند نه با حذفشان اتفاقی در فیلم رخ می دهد. شخصیت شوهر با بازی آتیلا پسیانی، یکی از این شخصیت های عجیب و بامزه است که به جهت ضعف فراوان در درک و پرداخت آن، به یک اهرم برای خنده مخاطب تبدیل می شود. دیالوگ های ناامید کننده و بازیهای بعد و البته فیلمبرداری و تدوین عجیب و غریب، همگی باعث می‌شوند تا تجربه جاده قدیم آزاردهنده و البته غیرمنتظره باشد.

بازیگران نیز در جاده قدیم بازی‌های بسیار بدی از خود به نمایش گذاشته‌اند. مهتاب کرامتی در نقش یک قربانی تجاوز، گاهی ابری و گاهی آفتابی است و فیلم نیز کاری با دلایل سیر تغییرات رفتاری او ندارد! کرامتی در نقش مینو باورپذیر نیست و ابداً نمی تواند شکل و شمایل یک قربانی تجاوز را به خود بگیرد. بدترین بازیگر فیلم نیز آتیلا پسیانی است که به جهت هدایت بد کارگردان و شخصیت پردازی عجیب او، در فیلم هدر شده و تبدیل به سوهان اعصاب تماشاگر می‌گردد.

جاده قدیم از هر لحاظ اثری عقب مانده محسوب می‌شود که نمی توان نشانه‌های امیدوار کننده‌ای در آن یافت. صرفاً به کارگیری سوژه تجاوز به تنهایی نمی‌تواند عاملی برای جذب تماشاگر باشد و قطعاً در هنگام ساخت چنین آثاری نیاز به دانستن زبان سینما و اشراف به مسئله مورد ذکر است. جاده قدیم با آن پایان بندی فاجعه آمیزش که کاملاً هم راستا با کلیت اثر است، یک تجربه کاملاً ناامید کننده از موضوعی است که در ذات، مسئله مهمی محسوب می‌شود و همواره کنجکاوی مخاطب به جهت اطلاع از نحوه پرداخت به موضوع تجاوز را به همراه دارد. موضوعی که در جاده قدیم به حدی بد به تصویر کشیده می‌شود که ناخودآگاه مخاطب به جای همدردی و همراهی با قربانی، به وضعیت کلی فیلم لبخند می‌زند!

نویسنده: میثم کریمی
منبع: سایت مووی مگ

دانلود فیلم جاده قدیم

با استفاده از لینک‌های زیر می‌توانید فیلم جاده قدیم را دانلود کنید.

بیشتر بخوانید

نظرات کاربران

  • مسئولیت دیدگاه با نویسنده‌ی آن است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *