0

نقدینگی در بازار رمزارزها به چه معناست؟

نقدینگی در بازار رمز ارزها

نقدینگی، معیار سنجش توانایی تبدیل سریع یک دارایی به پول نقد یا دارایی دیگر است. شما ممکن است نادرترین و با ارزش ترین کتاب قدیمی را در کوله پشتی خود داشته باشید، اما اگر در یک جزیره دور افتاده تنها باشید، یافتن خریدار برای شما دشوار خواهد بود.

از طرف دیگر، اگر مایل هستید 100 دلار BTC از جفت BTC / USDT در صرافی بایننس خریداری کنید، تقریباً بلافاصله قادر خواهید بود این کار را انجام دهید و هیچ تاثیری روی قیمت نداشته باشید. به همین دلیل است که نقدینگی در مورد دارایی‌های مالی مهم است.

مقدمه

یک روش خوب برای اندازه گیری سلامت یک بازار چیست؟ شما می‌توانید حجم معاملات، نوسانات یا سایر شاخص‌های فنی را بررسی کنید. با این حال، یک عامل بسیار مهم وجود دارد – نقدینگی. اگر بازار نامناسب باشد، انجام معاملات بدون ایجاد تأثیر قابل توجه بر قیمت بسیار دشوار است. بیایید بررسی کنیم که نقدینگی چیست و چرا مهم است.

نقدینگی چیست؟

نقدینگی معیاری است برای سهولت تبدیل دارایی به دارایی دیگر بدون تأثیر بر قیمت آن. به زبان ساده، نقدینگی توصیف می‌کند که چگونه یک دارایی به سرعت و به راحتی خریداری می‌شود یا به فروش می‌رسد.

از این نظر، نقدینگی خوب به این معنی است که یک دارایی می‌تواند به سرعت و به راحتی خریداری شود یا بدون تأثیر زیاد بر قیمت آن فروخته شود. برعکس، نقدینگی بد یا کم به این معنی است که یک دارایی نمی‌تواند به سرعت خریداری شود یا به فروش رسد. یا اگر می‌تواند، معامله تأثیر بسزایی در قیمت آن خواهد داشت.

وجه نقد (یا معادل آن) را می‌توان نقدینگی ترین دارایی دانست، زیرا می‌تواند به راحتی به دارایی‌های دیگر تبدیل شود. دارایی مشابه در دنیای ارزهای رمزنگاری شده، استیبل کوین است.

استیبل کوین‌ها و ارزهای دیجیتال هنوز برای پرداخت‌های روزمره استاندارد نیستند، اما این موضوع فقط مربوط به زمان است تا زمانی که آن‌ها به طور گسترده پذیرفته شوند. در هر صورت، حجم زیادی از معاملات ارزهای رمزنگاری شده هم اکنون با استیبل کوین‌ها انجام می‌شود که باعث می‌شود آن‌ها بسیار لیکویید شوند.

از طرف دیگر، املاک و مستغلات، اتومبیل‌های عجیب و غریب یا اشیای نادر ممکن است نسبتاً غیر قابل تبدیل به پول تلقی شوند، زیرا خرید و فروش آن‌ها لزوماً کار ساده‌ای نیست. دارایی‌های مشهود به دلیل ملموس بودن، نسبت به دارایی‌های دیجیتال به طور کلی نقدینگی کمتری دارند. همچنین هزینه‌های اضافی در این زمینه وجود دارد و انجام معامله ممکن است کمی زمان ببرد.

به معنای سنتی، دو نوع نقدینگی وجود دارد: نقدینگی حسابداری و نقدینگی بازار.

نقدینگی حسابداری چیست؟

نقدینگی حسابداری اصطلاحی است که بیشتر در متن مشاغل و ترازنامه آن‌ها استفاده می‌شود. این به سهولت پرداخت یک شرکت برای پرداخت بدهی‌های کوتاه مدت و بدهی‌های جاری خود با دارایی‌های جاری و جریان نقدی اشاره دارد. بدین ترتیب، نقدینگی حسابداری با سلامت مالی یک شرکت ارتباط مستقیم دارد.

نقدینگی بازار چیست؟

نقدینگی بازار به میزانی است که بازار اجازه خرید و فروش دارایی‌ها را با قیمت‌های عادلانه می‌دهد. این قیمت‌ها نزدیک ترین قیمت به ارزش ذاتی دارایی‌ها هستند. در این حالت، ارزش ذاتی به این معنی است که کمترین قیمتی که فروشنده حاضر به فروش در (درخواست) است، نزدیک به بالاترین قیمتی است که خریدار حاضر است در (پیشنهاد) خریداری کند. تفاوت بین این دو مقدار را می‌توان اسپرد خرید-فروش (bid-ask) نامید.

اسپرد خرید-فروش (Bid-Ask Spread) در بازار رمزارزها

«اسپرد پیشنهاد خرید و درخواست فروش» (به انگلیسی: Bid-Ask Spread)، تفاوت بین قیمت پیشنهادشده توسط خریدار برای خرید یک دارایی و قیمت درخواست شده توسط فروشنده برای فروش همان دارایی است. همانطور که تصور می‌کنید، Bid-Ask Spread کم برای بازارهای نقدینگی مطلوب است. این بدان معناست که بازار از نقدینگی خوبی برخوردار است، زیرا بی ثباتی قیمت به طور مداوم توسط معامله گران به تعادل می‌رسد. در مقابل، یک Bid-Ask Spread بزرگ معمولاً به معنای نامناسب بودن بازار است و و تفاوت زیادی بین جایی که خریداران می‌خواهند خرید کنند و جایی که فروشندگان می‌خواهند بفروشند، وجود دارد.

اسپرد خرید-فروش، می‌تواند برای اصطلاحاً معامله گران آربیتراژ نیز مفید باشد. هدف آن‌ها بهره برداری از اختلافات ناچیز در پیشنهاد قیمت است. در حالی که معامله گران آربیتراژ سود کسب می‌کنند، فعالیت آن‌ها به سود بازار نیز است. چطور؟ از آنجا که آن‌ها دامنه پیشنهاد خرید و فروش را کاهش می‌دهند، سایر معامله گران نیز تجارت بهتری انجام می‌دهند.

معامله گران آربیتراژ همچنین تضمین می‌کنند که اختلاف زیادی بین قیمت‌ جفت‌های مشابه در صرافی‌های مختلف وجود ندارد. آیا تا به حال متوجه شده اید که قیمت BTC در بزرگترین صرافی‌ها تقریباً یکسان است؟ این عمدتا به لطف معامله گران آربیتراژ است که تفاوت‌های کمی بین قیمت در صرافی‌های مختلف و سود حاصل از آن‌ها پیدا می‌کنند.

چرا نقدینگی مهم است؟

از آنجا که ارزهای رمزپایه دارایی‌های دیجیتالی هستند، باید کاملاً لیکویید باشند، درست است؟ خیر. نقدینگی برخی از رمزهای رمزپایه بسیار بهتر از بقیه است. این به سادگی یک محصول جانبی از حجم معاملات بالاتر و بازده بازار است.

حجم تجارت در برخی از بازارها فقط چند هزار دلار در روز است، در حالی كه در برخی دیگر میلیارد دلار است. نقدینگی مشکلی برای ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین یا اتریوم ندارد، اما بسیاری از کوین‌های دیگر با فقدان نقدینگی قابل توجهی در بازارهای خود روبرو هستند.

این مسئله به ویژه در مورد تجارت آلت کوین بسیار مهم است. اگر در یک کوین نامشخص سرمایه گذاری کنید، ممکن است نتوانید با قیمت دلخواه خود از بازار آن خارج شوید. به همین دلیل است که به طور کلی تجارت بهتر دارایی با نقدینگی بالاتر ایده بهتری است.

اگر بخواهید سفارش بزرگی را در یک بازار لیکویید اجرا کنید، چه اتفاقی می‌افتد؟ افت. این تفاوت بین قیمت مورد نظر شما و جایی است که معامله شما انجام می‌شود. افت زیاد به این معنی است که معامله شما با قیمتی کاملاً متفاوت از آنچه در نظر داشتید انجام شده است. این امر معمولاً به این دلیل اتفاق می‌افتد که تعداد سفارشات نزدیک به جایی که شما قصد اجرای آن‌ها را داشتید‌، کافی نیست. فقط با استفاده از سفارشات محدود می‌توانید این کار را دور بزنید، اما در این صورت ممکن است سفارشات شما پر نشوند.

نقدینگی نیز می‌تواند تحت شرایط مختلف بازار بسیار تغییر کند. هنگامی که فعالان بازار برای پوشش تعهدات مالی یا بدهی‌های کوتاه مدت خود خارج می‌شوند، یک بحران مالی رخ می‌دهد که می‌تواند تأثیر قابل توجهی در نقدینگی داشته باشد.

سخن پایانی

نقدینگی یک فاکتور مهم هنگام بررسی بازارهای مالی است. به طور کلی، تجارت در بازارهایی که نقدینگی بالایی دارند، مطلوب است، زیرا شما می‌توانید با سهولت نسبی وارد مواضع شوید و از آن خارج شوید.

برچسب‌ها:

نظرات کاربران

  • مسئولیت دیدگاه با نویسنده‌ی آن است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *