0

سندرم روده تحریک‌ پذیر چیست؟ علائم و درمان آن

سندرم روده تحریک پذیر

سندرم روده تحریک‌ پذیر (IBS)، یک بیماری شایع است که با ناراحتی شکمی همراه با تغییر حرکات روده مشخص می‌شود. این یک بیماری مزمن با علائمی است که در طول سال‌ها تغییر می‌کند. علائم اغلب زمانی که افراد یاد می‌گیرند این بیماری را چگونه مدیریت کنند، کاهش می‌یابد. تحقیقات اخیر نشان داده است که بسیاری از علائم IBS مربوط به حساسیت بیش از حد اعصاب موجود در دیواره دستگاه گوارش است.

این اعصاب، از اعصاب نخاع و مغز شما متمایز هستند. برای برخی افراد، IBS ممکن است از نحوه ارتباط اعصاب روده با مغز یا نحوه پردازش مغز این اطلاعات ناشی شود. شواهد نشان می‌دهد در کشورهای غربی، IBS زنان را دو برابر مردان مبتلا می کند. اکثر افراد مبتلا به IBS، اولین علائم خود را قبل از سن 40 سالگی نشان می‌دهند، به طوری که بسیاری از بیماران، شروع علائم را در دوران کودکی یا بزرگسالی خود به یاد می‌آورند. توجه به این نکته مهم است که IBS با بیماری مشابه بیماری التهابی روده (IBD) بسیار متفاوت است. این مقاله علائم، علل، درمان و نحوه تاثیر رژیم غذایی بر IBS را مورد بحث قرار می‌دهد.

سندرم روده تحریک‌ پذیر چیست؟

IBS با نام‌های کولون اسپاستیک، کولون تحریک‌پذیر، کولیت مخاطی و کولیت اسپاستیک نیز شناخته می‌شود. این یک بیماری متفاوت از بیماری التهابی روده است که با سایر بیماری‌های روده ارتباطی ندارد. سندرم روده تحریک‌ پذیر، گروهی از علائم روده‌ای است که معمولاً با هم بروز می‌کنند. علائم از فردی به فرد دیگر از نظر شدت و مدت متفاوت است. شرایطی را که این بیماری ایجاد می‌کند، شامل:

  • IBS با یبوست (IBS-C)
  • IBS همراه با اسهال (IBS-D)
  • IBS مختلط (IBS-M) که متناوب بین یبوست و اسهال است.
  • IBS بدون زیرمجموعه (IBS-U)

سندرم روده تحریک‌ پذیر، یک بیماری تهدید کننده زندگی نیست و احتمال ابتلا به سایر بیماری‌های روده بزرگ مانند کولیت اولسراتیو، بیماری کرون یا سرطان روده بزرگ را افزایش نمی‌دهد. اما می‌تواند یک مشکل طولانی‌مدت باشد که نحوه زندگی شما را تغییر دهد. افراد مبتلا به IBS ممکن است بیشتر اوقات از کار یا مدرسه غیبت کنند و ممکن است احساس کنند کمتر قادر به شرکت در فعالیت‌های روزانه هستند.

برخی از افراد ممکن است نیاز به تغییر برنامه کاری خود داشته باشند. به عنوان مثال، لازم است که به جای کار در بیرون، در خانه کار کنند یا حتی ساعت کاری خود را تغییر دهند. در موارد تشدید علائم، حتی ممکن است فرد قادر به کار کردن نباشد. مطابق با تحقیقات انجام شده، نتایج نشان می‎‌دهد که برای تشخیص بیماری، پزشکان به دنبال علائمی ‌هستند که حداقل سه روز در ماه و در سه ماه گذشته رخ داده است. IBS در برخی موارد می‌تواند باعث آسیب روده شود؛ با این حال، این یک موضوع رایج نیست.

علائم و نشانه‌های سندرم روده تحریک‌ پذیر

علامت اصلی بیماری سندرم روده تحریک‌ پذیر، درد یا ناراحتی شکمی است که با تغییر در عادات روده شما همراه است. بیماران مبتلا به IBS ممکن است ناراحتی شکمی را به روش‌های مختلفی مانند درد شدید، گرفتگی، نفخ، اتساع، پُری یا حتی سوزش تجربه کنند. درد ممکن است با خوردن غذاهای خاص، بعد از غذا، استرس عاطفی، یبوست یا اسهال ایجاد شود. علائم دیگر این بیماری عبارتند از: احساس تخلیه ناقص مدفوع و وجود مخاط در مدفوع. افراد مبتلا به سندرم روده تحریک‌ پذیر ممکن است حتی علائم غیر مرتبط با روده را نیز تجربه کنند، مثل:

  • فیبرومیالژیا
  • اختلالات خواب
  • سردردهای میگرنی
  • درد مزمن لگن
  • اضطراب یا افسردگی

برخی از افراد مبتلا به IBS می‌توانند علائم را به خوبی مدیریت کنند و به روال عادی زندگی خود ادامه دهند. این در حالی است که برخی دیگر، متوجه می‌شوند که علائم آنها به حدی شدید است که از تجربه انجام فعالیت‌های زندگی روزمره، مثل رفتن به محل کار یا انجام سایر فعالیت‌های مهم ناتوان هستند. در اغلب موارد، استرس این وضعیت را تشدید می‌کند، به گونه‌ای که علائم بیشتر کم کم ظاهر می‌شوند. در حالی که به محض کاهش استرس و یا از بین رفتن آن، علائم بهبود می‌یابد. سایر بیماران ممکن است دوره‌هایی از بیماری سندرم روده تحریک‌پذیر را به صورت تصادفی تجربه کنند که هیچ محرک آشکاری ندارند. برخی دیگر ممکن است دوره‌های طولانی علائم و به دنبال آن دوره‌های طولانی بدون علامت داشته باشند.

دلایلی که منجر به ایجاد سندرم روده تحریک‌ پذیر می‌شود

عوامل متعددی می‌توانند باعث تشدید یا بدتر شدن سندرم روده تحریک‌ پذیر شوند، از جمله:

مصرف خوراکی‌ها یا غذاهای محرک

عوامل مرتبط با رژیم غذایی می‌توانند در تحریک علائم IBS نقش داشته باشند. مثلاً علائم اغلب ممکن است پس از مصرف محصولات و یا خوراکی‌های خاص بدتر شود. این می‌تواند شامل شکلات، شیر یا الکل باشد. به دنبال مصرف این گونه مواد غذایی، ممکن است با مشکلاتی همچون یبوست یا اسهال مواجه شوید. برخی از میوه‌ها، سبزیجات و نوشابه‌ها نیز می‌توانند باعث نفخ و ناراحتی شوند. مشخص نیست که آیا آلرژی به یک ترکیب یا ماده غذایی خاص در تحریک روده نقش دارد یا عدم تحمل غذایی. از جمله محرک‌های رژیمی رایج که منجر به ایجاد نفخ می‌شود، شامل:

  • پیاز
  • لوبیا
  • هویج
  • کرفس
  • کشمش
  • زردآلو
  • آلو
  • موز
  • کلم بروکسل
  • شیرینی
مصرف شیر و سندرم روده تحریک پذیر
شیر، به عنوان یکی از محرک‌های علائم سندرم روده تحریک‌پذیر شناخته می‌شود.

سایر غذاهایی که می‌توانند شعله‌ور شدن علائم ناشی از سندرم روده تحریک‌ پذیر را تحریک کنند، عبارت‌اند از:

  • برخی از آب‌نبات‌ها
  • محصولات لبنی
  • محصولات حاوی کافئین (اگرچه علائم آنها ممکن است به دلیل عدم تحمل قند، سوربیتول یا کافئین باشد تا IBS)
  • جویدن آدامس مخوصاً از نوع بدون قند آن
  • نوشیدنی‌های الکلی

عدم تعادل میکروبی

در حالی که علل دقیق سندرم روده تحریک‌پذیر همچنان ناشناخته است، برخی از کارشناسان معتقدند که عوامل میکروبی ممکن است نقش کلیدی در ایجاد این بیماری داشته باشند. روده، حاوی چیزی است که به عنوان میکروبیوم شناخته می‌شود که اکوسیستمی از باکتری‌ها و دیگر موجودات میکروبی را در خود جای داده است. کارشناسان معتقدند درمان‌‌هایی که میکروبیوم را هدف قرار می‌دهند، ممکن است به کاهش علائم در آینده کمک کند.

مسمومیت غذایی و عفونت

تحقیقات ارتباط بین IBS و مسمومیت غذایی را نشان می‌دهد. در واقع، از هر 9 نفر 1 نفر که مسمومیت غذایی را تجربه می‌کنند، در آینده به IBS مبتلا می‌شوند. میکروب‌های دخیل در گاستروانتریت عفونی ممکن است بر سیستم ایمنی تأثیر بگذارند که منجر به تغییرات طولانی‌مدت در روده می‌شود. عفونت‌هایی مانند گاستروانتریت ممکن است باعث تحریک IBS پس از عفونت شود.

استرس

محققان بر این باورند که ارتباطی بین مغز و روده وجود دارد، به این معنی که وقتی فردی استرس یا اضطراب را تجربه می‌کند، ممکن است IBS او را تحریک یا تشدید کند. این نشان می‌دهد که IBS ممکن است با سلامت روان مرتبط باشد. به عنوان مثال، تحقیقات منبع معتبر نشان می‌دهد که افرادی که با اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) زندگی می‌کنند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سندرم روده تحریک‌ پذیر هستند.

دیگر عوامل مؤثر در ابتلا به سندرم روده تحریک‌ پذیر

چندین عامل دیگر ممکن است در بروز علائم IBS نقش داشته باشند. آنها می‌توانند موارد زیر را شامل شوند:

  • عوامل ژنتیکی
  • هورمون‌ها
  • اندام‌های گوارشی حساس به درد
  • حساسیت به داروی خاص
  • یک پاسخ غیر معمول به عفونت
  • اختلال در عملکرد ماهیچه‌هایی که غذا را در بدن حرکت می‌دهند.
  • ناتوانی سیستم عصبی مرکزی در کنترل دستگاه گوارش

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر علائمی دارید که بیش از چند روز طول می‌کشد یا اگر علائم به یک اتفاق رایج تبدیل می‌شوند، با پزشک خود صحبت کنید. همچنین اگر تغییرات ناگهانی یا علائم جدی را که در زیر به آن‌ها اشاره می‌شود تجربه کردید، باید با پزشک خود صحبت کنید:

  • خونریزی از رکتوم
  • درد مداومی که از دفع گاز یا حرکت روده تسکین نمی‌یابد.
  • کاهش وزن
  • کاهش اشتها
  • تهوع و استفراغ

این علائم می‌تواند نشان دهنده یک بیماری جدی‌تر مانند سرطان روده بزرگ باشد.

تشخیص سندرم روده تحریک‌ پذیر چگونه انجام می‌شود؟

یک پزشک، سندرم روده تحریک‌ پذیر را تنها بر اساس وجود علائم خاص و سابقه بالینی بیمار تشخیص می‌دهد. یک متخصص گوارش باتجربه می‌تواند علائم IBS را از سایر علائمی که ممکن است باعث ارزیابی برای رد سایر بیماری‌ها شود، تشخیص دهد. از جمله روش‌هایی که پزشک می‌تواند برای رد سایر بیماری‌ها تجویز کند، شامل:

معاینه فیزیکی و آزمایش خون

تشخیص سندرم روده تحریک‌ پذیر با یک معاینه فیزیکی جامع شروع می‌شود که طی آن علائم و سابقه پزشکی خود را شرح می‌دهید. پزشک از شما در مورد علائم می‌پرسد:

  • آیا درد مربوط به اجابت مزاج دارید؟
  • آیا متوجه تغییری در دفعات دفع مدفوع می‌شوید؟
  • آیا تغییری در ظاهر مدفوع شما ایجاد شده است؟
  • هر چند وقت یک‌بار علائم دارید؟
  • علائم شما از چه زمانی شروع شد؟
  • چه داروهایی مصرف می‌کنید؟
  • آیا اخیراً بیمار بوده‌اید یا تجربه‌ای استرس‌زا در زندگی خود داشته‌اید؟
تشخیص سندرم روده تحریک پذیر
معاینه فیزیکی توسط پزشک، یکی از راه‌های تشخیص سندرم روده تحریک‌پذیر است.

پزشک شما ممکن است IBS را بر اساس علائم و سابقه شما تشخیص دهد، اما همچنین به دنبال علائم هشداردهنده‌ای است که نشان‌ می‌دهد نیاز به تشخیص متفاوت دارد. موارد زیر، از علائم هشداردهنده هستند:

  • شروع علائم در فردی که بیش از 50 سال سن دارد.
  • کاهش وزن بی‌دلیل
  • کم‌خونی
  • خونریزی گوارشی
  • درد یا علائم دیگری که شما را در نیمه شب بیدار می‌کند.

اگر علائم سندرم روده تحریک‌ پذیر در شما جزو علائم هشداردهنده است، احتمالاً به بررسی کامل‌تری نیاز خواهید داشت. بسته به علائمی که دارید، ممکن است نیاز به آزمایش بیشتری داشته باشید. بسته به علائم شما، ممکن است برای تأیید تشخیص به آزمایش‌های دیگری نیاز داشته باشید. آزمایش خون، گرفتن نمونه مدفوع و اشعه‌ایکس می‌تواند به رد سایر بیماری‌هایی که شبیه IBS هستند، کمک کند. اگر بیش از 40 سال سن دارید، سابقه خانوادگی یا شخصی سرطان روده دارید یا اگر پزشک فکر می‌کند که علائم شما ممکن است با بیماری دیگری مرتبط باشد، ممکن است شما را برای یک یا چند آزمایش زیر ارجاع دهد:

  • یک معاینه عمومی سلامت
  • آزمایش خون (برای بررسی بیماری سلیاک)
  • آزمایش مدفوع
  • سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی

آیا نیازی به آزمایش تشخیصی کولونوسکوپی هست؟

بسته به علائم، سابقه پزشکی و سایر عوامل، پزشک شما ممکن است یک سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی انعطاف‌پذیر را برای بررسی دقیق‌تر روده بزرگ توصیه کند. این دو، روش تشخیصی سرپایی مشابه هستند. تفاوتی که این دو روش با هم دارند، در این است که سیگموئیدوسکوپی فقط نیمه پایینی کولون را بررسی می‌کند، در حالی که کولونوسکوپی کل کولون را بررسی می‌کند. سیگموئیدوسکوپی انعطاف‌پذیر می‌تواند به ارزیابی اختلالات روده، خونریزی رکتوم یا پولیپ کمک کند. برای انجام سیگموئیدوسکوپی، پزشک مراحل زیر را دنبال می‌کند:

  • یک سیگموئیدوسکوپ که یک ابزار بلند، نازک و قابل انعطاف است را در رکتوم قرار می‌دهد.
  • سیگموئیدوسکوپ را به سمت کولون پیش می‌برد.
  • در این حالت، پوشش رکتوم و قسمت تحتانی کولون را می‌توان مشاهده کرد.

کارهایی که پزشک در طول کولونوسکوپی انجام می‌دهد، شامل:

  • کولونوسکوپ را از طریق رکتوم وارد می‌کند.
  • اسکوپ را جلوتر می‌برد تا بتواند کل کولون را بررسی کند.
  • مقادیر کمی از بافت را برای بیوپسی برمی‌دارد (در صورت لزوم).
  • توده‌های کوچکی به نام پولیپ را شناسایی و حذف می‌کند (در صورت لزوم).

اغلب، پزشکان می‌توانند تشخیص دقیق و حتی با استفاده از کولونوسکوپی ارائه دهند. کولونوسکوپی در مقایسه با عمل شکمی، روشی بسیار کمتر تهاجمی است.

راه‌های درمان سندرم روده تحریک‌ پذیر

در حال حاضر هیچ درمانی برای سندرم روده تحریک‌ پذیر وجود ندارد. درمان با هدف تسکین علائم است. در ابتدا، پزشک ممکن است از شما بخواهد که تغییرات خاصی در سبک زندگی خود ایجاد کنید. درمان‌های زیر معمولاً پیشنهاد می‌شوند:

درمان های خانگی برای IBS

برخی از درمان‌های خانگی یا تغییرات سبک زندگی ممکن است به کاهش علائم IBS شما بدون استفاده از دارو کمک کند. نمونه‌هایی از این تغییرات سبک زندگی عبارت‌اند از:

  • شرکت در تمرینات بدنی منظم
  • کاهش مصرف نوشیدنی‌های کافئین‌دار، زیرا کافئین روده‌ها را تحریک می‌کند.
  • خوردن وعده‌های غذایی کوچک‌تر در طول روز
  • به حداقل رساندن استرس (گفتار درمانی ممکن است کمک کند)
  • مصرف پروبیوتیک‌ها (باکتری‌های خوب که معمولاً در روده‌ها یافت می‌شوند) برای کمک به تسکین گاز و نفخ
  • اجتناب از خوردن غذاهای سرخ شده یا تند

رژیم غذایی IBS

برای برخی از افراد، تغییرات رژیم غذایی می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. یک رژیم غذایی متداول برای پزشکان و متخصصان تغذیه ثبت شده برای توصیه به IBS، رژیم کم FODMAP است. FODMAP، نوعی کربوهیدرات است که در برخی غذاها یافت می‌شود. مطالعات، ارتباط بین FODMAP و برخی از مشکلات رایج گوارشی را نشان داده‌اند. از آنجایی که علائم IBS در افراد مبتلا به این بیماری متفاوت است، رویکردها به تغییرات رژیم غذایی باید متفاوت باشد.

دارو درمانی

اگر علائم شما از طریق درمان‌های خانگی مانند تغییر سبک زندگی یا رژیم غذایی بهبود نیابد، پزشک ممکن است استفاده از داروها را پیشنهاد دهد. افراد مختلف می‌توانند به طور متفاوتی به یک دارو پاسخ دهند، بنابراین ممکن است لازم باشد با پزشک خود برای یافتن داروی مناسب خود مشورت کنید. مانند همه داروها، هنگام بررسی یک گزینه درمانی جدید، مهم است که به پزشک خود بگویید که در حال حاضر چه چیزی مصرف می‌کنید، از جمله داروهای گیاهی و داروهای بدون نسخه (OTC). این به پزشک کمک می‌کند تا از هرگونه دارویی که می‌تواند با داروهایی که قبلاً مصرف می‌کنید تداخل داشته باشد، اجتناب کند. برخی از داروها برای درمان تمام علائم IBS استفاده می‌شوند، در حالی که سایر داروها بر علائم خاص متمرکز هستند. داروهای مورد استفاده معمولاً شامل:

  • داروهایی برای کنترل اسپاسم عضلانی
  • داروهای ضد یبوست
  • داروهای ضد افسردگی برای کاهش درد
  • آنتی‌بیوتیک‌ها
  • اگر علامت اصلی IBS شما یبوست است، دو داروی لیناکلوتید و لوبیپروستون توصیه می‌شود.
درمان سندرم روده تحریک پذیر
یکی از روش‌های درمان بیماری IBS، مصرف دارو با تجویز پزشک است.

مصرف هر یک از این داروها باید با مشورت پزشک و تحت نظر او باشد. چنانچه دارویی را بدون نسخه و بدون مشورت با پزشک تهیه و اقدام به مصرف آن کنید، ممکن است با عوارض جبران‌ناپذیری روبه‌رو شوید.

غذاهای ممنوعه برای مبتلایان به سندرم روده تحریک‌ پذیر

رژیم غذایی سالم به معنای خوردن طیف گسترده‌ای از غذاهای مغذی است. با این حال، افراد مبتلا به سندرم روده تحریک‌ پذیر (IBS) ممکن است متوجه شوند که برخی از غذاها باعث ایجاد علائم گوارشی ناراحت کننده می‌شوند. غذاهای خاصی که باعث تحریک IBS می‌شوند، برای افراد مختلف متفاوت است، بنابراین نمی‌توان فهرست واحدی از غذاهایی که باید اجتناب کرد را برای همه توصیه کرد. در ادامه، به مواد غذایی ممنوعه در افراد مبتلا اشاره می‌کنم:

لبنیات

لبنیات ممکن است به دلایل مختلفی در افراد مبتلا مشکلاتی ایجاد کند. به دلیل اینکه بسیاری از انواع لبنیات دارای چربی بالایی هستند که می‌تواند منجر به اسهال شود. این در حالی است که تغییر مصرف لبنیات پرچرب به لبنیات کم‌چرب یا بدون چربی ممکن است علائم شما را کاهش دهد. از طرف دیگر، بسیاری از افراد مبتلا به IBS گزارش می‌دهند که شیر محرک علائم آنها است، اگرچه مشخص نیست که آیا افراد مبتلا به IBS احتمال بیشتری برای عدم تحمل لاکتوز واقعی دارند یا خیر.

اگر احساس می‌کنید که لبنیات یا محصولات شیری باعث مشکلات گوارشی ناراحت کننده می‌شوند، به جایگزینی لبنیات مانند شیرهای گیاهی و پنیر مبتنی بر سویا فکر کنید. اگر نیاز به حذف کامل لبنیات دارید، می‌توانید مصرف سایر غذاهای غنی از کلسیم مانند سبزی‌ها، لوبیا، آجیل و ساردین را جایگزین کنید. انتخاب غذاهای غنی از کلسیم به جای مکمل‌های کلسیم توصیه می‌شود، زیرا مکمل‌ها ممکن است در بیشتر موارد، مضرات بیشتری نسبت به سود داشته باشند.

فیبر نامحلول

فیبر غذایی، حجم زیادی به رژیم غذایی اضافه می کند و به طور کلی به حفظ سلامت روده کمک می‌کند. غذاهایی مانند غلات کامل، سبزی‌ها و میوه‌ها فیبر بالایی دارند. دو نوع فیبر در غذاها وجود دارد: نامحلول و محلول. بیشتر غذاهای گیاهی، حاوی فیبر نامحلول و محلول هستند، اما برخی از غذاها در یک نوع، بیشترین میزان فیبر را دارند. به عنوان مثال، فیبر محلول در لوبیا، میوه‌ها و محصولات جو دوسر متمرکز شده است. در حالی که فیبر نامحلول در محصولات غلات کامل و سبزیجات وجود دارد. فیبر محلول یک انتخاب عالی برای اکثر افراد مبتلا به سندرم روده تحریک‌ پذیر است. مصرف مکمل‌های فیبر محلول مانند پسیلیوم، به عنوان یک درمان ارزان و مؤثر برای IBS توصیه می‌شود. اما از طرفی، فیبر نامحلول مانند سبوس گندم ممکن است درد و نفخ را بدتر کند.

این نشان می‌دهد که تحمل فیبر برای افراد مختلف متفاوت است. غذاهای غنی از فیبر نامحلول ممکن است علائم را در برخی افراد بدتر کنند، اما برخی دیگر که به این بیماری مبتلا هستند، هیچ مشکلی با این غذاها ندارند. علاوه بر این، برخی از غذاهای سرشار از فیبر محلول مانند لوبیا، می‌تواند برای برخی از افراد مبتلا به IBS مشکلاتی ایجاد کند. پس بنابراین، رژیم غذایی و IBS بسیار فردی است و برخی از غذاهای غنی از فیبر ممکن است سازگار با بدن شما نباشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است علائم را بهبود بخشند. چنانچه مصرف این‌گونه غذاها برای شما علائم ایجاد می‌کنند، سعی کنید به جای آن از مکمل‌های حاوی فیبر محلول استفاده کنید.

غذاهای فرآوری‌شده

غذاهای فرآوری شده، جدایی از اینکه دارای یک سری افزودنی‌ها هستند، معمولاً مقدار زیادی از نمک، قند و چربی نیز جزو ترکیبات اصلی آن‌ها است. نمونه‌هایی از غذاهای فرآوری‌شده عبارت‌اند از: چیپس، غذاهای منجمد آماده، گوشت‌های فرآوری‌شده و یا غذاهای سرخ شده. خوردن بیش از حد این مواد می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی برای هر کسی شود. علاوه بر این، اغلب حاوی مواد افزودنی یا نگهدارنده‌هایی هستند که ممکن است باعث تشدید علائم مرتبط با سندرم روده تحریک‌ پذیر شوند.

ارتباط IBS با مصرف غذاهای فرآوری شده
مصرف غذاهای فرآوری شده، تأثیر به سزایی بر تحریک علائم IBS دارد.

نتایج یک مطالعه تحقیقاتی نشان داد که خوردن 4 وعده غذای فوق فرآوری‌شده (ultra-processed foods) در روز با خطر بالاتر ابتلا به IBS مرتبط است. مصرف چنین غذاهایی علاوه بر اینکه منجر به تحریک سندرم روده تحریک‌ پذیر می‌شود، منجر به مشکلات دیگر مانند سرطان، چاقی و فشار خون بالا نیز می‌شود. تا جایی که امکان دارد، توصیه می‌شود که وعده‌های غذایی را در خانه تهیه کنید یا محصولات تازه را خریداری کنید که این یک جایگزین سالم برای خرید غذاهای فرآوری شده است.

گلوتن

گلوتن، گروهی از پروتئین‌های موجود در غلات از جمله چاودار، گندم و جو است که ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به IBS مشکلاتی ایجاد کند. بدن برخی افراد نسبت به گلوتن واکنش ایمنی جدی دارد که به بیماری سلیاک معروف است. برخی دیگر ممکن است عدم تحمل گلوتن داشته باشند. این شرایط علائم مشترکی با IBS ایجاد می‌کند که در اغلب موارد افراد مبتلا دچار اسهال می‌شوند. بیماری سلیاک، یک اختلال خود‌ایمنی است. این بیماری، سلول‌های‌ روده را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در نتیجه باعث جذب ضعیف مواد مغذی می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که رژیم غذایی بدون گلوتن می‌تواند علائم سندرم روده تحریک‌ پذیر را در نیمی از افراد مورد مطالعه بهبود بخشد.

برخی از پزشکان توصیه می‌کنند که افراد مبتلا به سندرم روده تحریک‌ پذیر، سعی کنند از مصرف گلوتن اجتناب کنند تا ببینند آیا علائم آنها بهبود می‌یابد یا خیر. اگر متوجه شدید که با مصرف گلوتن علائم شما بدتر می‌شود، ممکن است انتخاب یک رژیم غذایی بدون گلوتن برای شما گزینه بهتری باشد. خبر خوب این است که محصولات بدون گلوتن متنوعی وارد بازار شده است. اگر نمی‌توانید مصرف پیتزا، پاستا، کیک یا کلوچه را کنار بگذارید، می‌توانید آنها را با محصولات بدون گلوتن جایگزین کنید. علاوه بر این، جایگزین‌های کامل و مغذی زیادی برای غلات و آردهای حاوی گلوتن وجود دارد، از جمله: کوینو، ذرت خوشه‌ای، جو دوسر، گندم سیاه، آرد بادام، آرد نارگیل.

لوبیا و حبوبات

لوبیا، عدس و نخود منبع غنی از پروتئین و فیبر هستند، اما می‌توانند علائم سندرم روده تحریک‌ پذیر را ایجاد کنند. آنها حاوی ترکیباتی به نام الیگوساکارید هستند که در برابر هضم توسط آنزیم‌های روده مقاوم هستند. در حالی که لوبیا می‌تواند حجم مدفوع را افزایش دهد تا به یبوست کمک کند، آنها همچنین در افزایش گاز معده، نفخ و گرفتگی عضلات نیز مؤثر هستند. سعی کنید تعداد دفعات مصرف حبوبات را کاهش دهید یا از مصرف آن‌ها اجتناب کنید تا ببینید آیا این به بهبود علائم IBS شما کمک می‌کند یا خیر. در صورتی که مایل به مصرف حبوبات هستید، قبل از خوردن بهتر است که آنها را در طول شب بخیسانید. سپس آبکشی قبل از پختن می‌تواند به کاهش نفخ و هضم بهتر آنها کمک کند.

شیرین کننده‌های بدون قند

مصرف مواد غذایی بدون قند به این معنی نیست که برای سلامتی شما مفید است، به خصوص وقتی صحبت از سندرم روده تحریک‌پذیر باشد. رایج‌ترین محصولاتی که در آن‌ها از شیرین کننده‌های بدون قند استفاده می‌شود، عبارت‌اند از: آب‌نبات بدون قند، آدامس، اکثر نوشیدنی‌های رژیمی و دهانشویه. ترکیباتی همچون الکل قند، شیرین کننده‌های مصنوعی و شیرین کننده‌های طبیعی بدون کالری مانند استویا معمولاً از معمول‌ترین جایگزین‌های شکر هستند. شیرین کننده‌های مصنوعی که می‌توانند اثرات منفی بر سلامت داشته باشند، حاوی موادی مانند سوکرالوز، آسه سولفام پتاسیم و آسپارتام هستند.

تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که جذب الکل‌های قند برای بدن سخت است، به خصوص در افراد مبتلا به IBS که باعث ایجاد گاز معده، ناراحتی گوارشی می‌شود و از طرف دیگر، اثرات ملین دارند. الکل‌های قندی رایج که ممکن است باعث تحریک علائم IBS می‌شوند، عبارت‌اند از: سوربیتول و مانیتول. خواندن برچسب مواد تشکیل‌دهنده هر محصول بدون قند به شما کمک می‌کند تا از مصرف این ترکیبات جلوگیری کنید.

نوشیدنی‌های الکلی

نوشیدنی‌های الکلی، یک محرک رایج برای افراد مبتلا به سندرم روده تحریک‌ پذیر است. این به دلیل نحوه هضم الکل توسط بدن است. همچنین، الکل می‌تواند منجر به کم‌آبی بدن شود که می‌تواند بر هضم نیز تأثیر بگذارد.، آبجو، یک گزینه خطرناک است، زیرا اغلب حاوی گلوتن است. از طرف دیگر، شراب‌ها و نوشیدنی‌های مخلوط می‌توانند حاوی مقادیر زیادی قند باشند. محدود کردن مصرف نوشیدنی‌های الکلی ممکن است به کاهش علائم مربوط به IBS کمک کند. اگر می‌خواهید الکل بنوشید، آبجوی بدون گلوتن یا نوشیدنی مخلوط با سلتزر ساده و بدون شیرین کننده‌های مصنوعی یا شکر اضافه را در نظر بگیرید.

کلم‌بروکلی و گل‌کلم

هضم کلم‌بروکلی و گل‌کلم برای بدن دشوار است. به همین دلیل است که ممکن است علائم را در افراد مبتلا به این بیماری افزایش دهد. هنگامی که روده شما این‌گونه مواد غذایی را تجزیه می‌کند، باعث ایجاد گاز و گاهی یبوست می‌شود. چنین وضعیتی حتی برای افراد بدون IBS. نیز ممکن است ایجاد شود. پختن سبزیجات هضم آن‌ها را آسان‌تر می‌کند، بنابراین اگر کلم‌بروکلی و گل‌کلم را به‌صورت خام مصرف می‌کنید، آن‌ها را قبل از مصرف تفت دهید یا آپ‌پز کنید.

کلم بروکلی و IBS
مصرف کلم‌بروکلی و یا گل‌کلم می‌تواند علائم مرتبط با این بیماری را بدتر کند.

رژیم غذایی که بیماران مبتلا به IBS توصیه می‌شود

بسیاری از پزشکان توصیه می‌کنند که افراد مبتلا به IBS از رژیم غذایی کم FODMAP پیروی کنند. این رژیم بر محدود کردن غذاهای غنی از انواع خاصی از کربوهیدرات‌ها متمرکز است. FODMAP مخفف الیگوساکاریدهای قابل تخمیر، دی‌ساکاریدها، مونوساکارایدها و پلی‌ال‌ها است. این‌ها کربوهیدرات‌های تخمیر شونده با زنجیره کوتاه هستند. تحقیقات نشان می‌دهد که روده کوچک نمی‌تواند به راحتی غذاهای حاوی FODMAP را جذب کند. به این دلیل که ممکن است باعث نفخ، گاز و درد معده شوند. غذاهای حاوی FODMAPS عبارت‌اند از:

  • برخی سبزیجات از جمله لوبیا، عدس، کلم و گل‌کلم
  • شربت ذرت با فروکتوز بالا
  • اکثر لبنیات
  • برخی از میوه‌ها از جمله سیب، گیلاس و انبه
  • گندم و چاودار
  • شیرین کننده‌هایی مانند سوربیتول، مانیتول و زایلیتول

در حالی که از غذاهای فوق اجتناب می کنید، اما می‌توانید از طیف وسیعی از غذاهای دیگر با امتیازات FODMAP لذت ببرید. برای شروع، هر غذایی که حاوی کربوهیدرات نیست یا FODMAPS کمی دارد، در این رژیم مجاز است. این شامل ماهی و سایر گوشت‌ها، تخم‌مرغ، کره و روغن‌ها و پنیرهای سفت است. سایر غذاهای سالم و کم FODMAP که می‌توانید جایگزین کنید، عبارت‌اند از:

  • برخی سبزیجات از جمله هویج، کرفس، بادمجان، لوبیا‌سبز، کلم‌پیچ، کدو‌تنبل، اسفناج و سیب‌زمینی
  • برخی از میوه‌ها از جمله موز، زغال‌اخته، انگور، کیوی، پرتقال و آناناس
  • محصولات لبنی بدون لاکتوز
  • کینوا، برنج و آرد ذرت
  • توفوی سفت و متوسط
  • دانه کدو‌تنبل، دانه کنجد و تخمه آفتابگردان

دنبال کردن یک رژیم غذایی کم FODMAP، بدون کمک یک متخصص می‌تواند کمی سخت باشد. بنابراین اگر علاقه‌مند هستید که رژیم غذایی کم FODMAP را تجربه کنید، با یک متخصص که در زمینه بیماری‌های گوارشی مانند یک متخصص تعذیه تجربه کافی دارد، صحبت کنید.

آیا سندرم روده تحریک‌ پذیر عوارضی دارد؟

در حالی که IBS می‌تواند دردناک باشد، اما به یاد داشته باشید که این وضعیت باعث آسیب طولانی‌مدت به روده بزرگ یا سایر قسمت‌های دستگاه گوارش نمی‌شود. سندرم روده تحریک‌ پذیر همچنین مستقیماً باعث سایر مشکلات جسمی نمی‌شود. IBS اغلب یک بیماری خفیف است که می‌تواند با رژیم غذایی و سایر بهبودهای سبک زندگی به خوبی مدیریت شود. اما از طرف دیگر می‌تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی برخی افراد تأثیر بگذارد و مدیریت آن استرس‌زا باشد. عوارض روحی آن می‌تواند شامل افسردگی و اضطراب، میگرن، فیبرومیالژیا و یا سندرم خستگی مزمن باشد. اگر IBS باعث می‌شود شما احساس ناراحتی، اضطراب یا ناراحتی کنید، خدمات حمایت روانشناختی مخصوص این بیماری وجود دارد. با پزشک عمومی خود در مورد اینکه آیا آنها برای شما مناسب هستند یا خیر، صحبت کنید. تعداد کمی از افراد مبتلا به IBS ممکن است بی‌اختیاری مدفوع را تجربه کنند.

کلام پایانی

زندگی با سندرم روده تحریک‌ پذیر یا IBS می‌تواند چالش‌های خودش را داشته باشد. علائمی که این بیماری ایجاد می‌کند مانند درد معده، اسهال، گاز و نفخ اغلب در زندگی شما اختلال ایجاد می‌کند. علائم IBS در افراد مختلف متفاوت است. در افرادی که قاعدگی دارند، علائم IBS ممکن است در حوالی زمان قاعدگی افزایش یابد. اما خبر خوب این است که IBS قابل کنترل است. اگرچه هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، اما می‌توانید علائم را از طریق تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی کنترل و بهبود بخشید. اگر علائمی در معده دارید که از بین نمی‌روند، با پزشک خود صحبت کنید. این به شما کمک می‌کند تا بتوانید یک برنامه درمانی برای کاهش علائم IBS بیابید که برای شما مفید باشد.

نظرات کاربران

  • مسئولیت دیدگاه با نویسنده‌ی آن است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *