معرفی اندیکاتور آر‌اس‌آی RSI Indicator یا شاخص قدرت نسبی

تحلیل تکنیکال Technical analysis (TA) اساساً تمرین بررسی رویدادهای قبلی بازار به عنوان راهی برای پیش‌بینی روندهای آتی و عملکرد قیمت است. از بازارهای سنتی گرفته تا ارزهای دیجیتال، اکثر معامله گران برای انجام این تحلیل‌ها به ابزارهای تخصصی متکی هستند و RSI یکی از آنهاست.

شاخص قدرت نسبی (RSI) یک شاخص TA است که در اواخر دهه 1970 به عنوان ابزاری توسعه یافت که معامله‌گران می‌توانستند از آن برای بررسی عملکرد سهام در یک دوره خاص استفاده کنند. این اساساً یک نوسانگر مومنتوم است که بزرگی حرکات قیمت و همچنین سرعت (سرعت) این حرکات را اندازه گیری می‌کند. RSI بسته به مشخصات معامله گر و تنظیم معاملات آنها می‌تواند ابزار بسیار مفیدی باشد.

شاخص قدرت نسبی توسط جی.ولز وایلدر در سال 1978 ایجاد شد. این شاخص در کتاب مفاهیم جدید در سیستم‌های تجاری تکنیکال به همراه سایر شاخص‌های TA مانند SAR سهموی، میانگین محدوده واقعی (ATR) و شاخص جهت دار متوسط ​​(ADX).

وایلدر قبل از تبدیل شدن به یک تحلیلگر فنی، به عنوان مهندس مکانیک و توسعه دهنده املاک و مستغلات کار می‌کرد. او معاملات سهام را در حدود سال 1972 آغاز کرد اما چندان موفق نبود. چند سال بعد، وایلدر تحقیقات و تجربیات تجاری خود را در فرمول‌ها و شاخص‌های ریاضی جمع آوری کرد که بعداً توسط بسیاری از معامله گران در سراسر جهان پذیرفته شد. این کتاب تنها در شش ماه تولید شد و با وجود قدمت آن به دهه 1970، هنوز هم امروزه مرجع بسیاری از چارتیست‌ها و معامله گران است.

اندیکاتور RSI چگونه کار می‌کند؟

به طور پیش فرض، RSI تغییرات قیمت دارایی را در 14 دوره اندازه گیری می‌کند (14 روز در نمودارهای روزانه، 14 ساعت در نمودارهای ساعتی و غیره). این فرمول میانگین سودی که قیمت در آن زمان داشته است را بر میانگین ضرری که تحمل کرده است تقسیم می‌کند و سپس داده‌ها را در مقیاسی از 0 تا 100 ترسیم می‌کند.

همانطور که گفته شد، RSI یک اندیکاتور مومنتوم است که نوعی ابزار معاملاتی فنی است که نرخ تغییر قیمت (یا داده ها) را اندازه می‌گیرد. هنگامی که حرکت افزایش می‌یابد و قیمت در حال افزایش است، نشان می‌دهد که سهام به طور فعال در بازار خریداری می‌شود. اگر حرکت به سمت نزول افزایش یابد، نشانه افزایش فشار فروش است.

RSI همچنین یک شاخص نوسانی است که تشخیص شرایط بازار بیش از حد خرید یا فروش بیش از حد را برای معامله گران آسان‌تر می‌کند. با در نظر گرفتن 14 دوره، قیمت دارایی را در مقیاس 0 تا 100 ارزیابی می‌کند. در حالی که امتیاز RSI 30 یا کمتر نشان می‌دهد که دارایی احتمالاً به پایین‌ترین حد خود نزدیک است (افراد فروش)، اندازه‌گیری بالای 70 نشان می‌دهد که قیمت دارایی احتمالاً نزدیک به بالاترین (خرید زیاد) آن دوره است.

اگرچه تنظیمات پیش‌فرض برای RSI 14 دوره است، معامله‌گران می‌توانند آن را به منظور افزایش حساسیت (دوره‌های کمتر) یا کاهش حساسیت (دوره‌های بیشتر) تغییر دهند. بنابراین، RSI 7 روزه نسبت به مدلی که 21 روز را در نظر می‌گیرد، نسبت به تغییرات قیمت حساس‌تر است. علاوه بر این، راه‌اندازی‌های معاملاتی کوتاه‌مدت ممکن است اندیکاتور RSI را طوری تنظیم کنند که 20 و 80 را به‌عنوان سطوح فروش بیش از حد و خرید بیش از حد (به‌جای 30 و 70) در نظر بگیرند، بنابراین احتمال کمتری دارد که سیگنال‌های نادرست ارائه کند.

نحوه استفاده از RSI بر اساس واگرایی

علاوه بر امتیازات 30 و 70 RSI – که ممکن است شرایط بازار بالقوه اشباع فروش و خرید بیش از حد را نشان دهد – معامله گران همچنین از RSI برای پیش‌بینی تغییر روند یا شناسایی سطوح حمایت و مقاومت استفاده می‌کنند. چنین رویکردی مبتنی‌بر واگرایی‌های به اصطلاح صعودی و نزولی است.

واگرایی صعودی شرایطی است که در آن قیمت و امتیاز RSI در جهت مخالف حرکت می کنند. بنابراین، امتیاز RSI افزایش می‌یابد و پایین‌ترین سطح را ایجاد می‌کند در حالی که قیمت کاهش می‌یابد و پایین‌ترین سطح را ایجاد می‌کند. این واگرایی ” صعودی ” نامیده می شود و نشان می‌دهد که با وجود روند نزولی قیمت، نیروی خرید در حال قوی تر شدن است.

در مقابل، واگرایی‌های نزولی ممکن است نشان دهنده این باشد که با وجود افزایش قیمت، بازار در حال از دست دادن حرکت است. بنابراین، امتیاز RSI کاهش می‌یابد و اوج‌های پایین‌تری ایجاد می‌کند در حالی که قیمت دارایی افزایش می‌یابد و اوج‌های بالاتری ایجاد می‌کند.

با این حال، به خاطر داشته باشید که واگرایی های RSI در طول روندهای قوی بازار چندان قابل اعتماد نیستند. این بدان معناست که یک روند نزولی قوی ممکن است پیش از رسیدن به کف واقعی، واگرایی های صعودی زیادی را ایجاد کند. به همین دلیل، واگرایی های RSI برای بازارهای با نوسان کمتر (با حرکات جانبی یا روندهای ظریف) مناسب تر است.

جمع‌بندی

چندین فاکتور مهم برای استفاده از شاخص قدرت نسبی وجود دارد، مانند تنظیمات، امتیاز (30 و 70)، و واگرایی های صعودی/نزولی. با این حال، همیشه باید در نظر داشت که هیچ نشانگر فنی 100٪ کارآمد نیست – به خصوص اگر به تنهایی استفاده شود. بنابراین، معامله گران باید از اندیکاتور RSI در کنار سایر اندیکاتورها استفاده کنند تا از سیگنال‌های نادرست جلوگیری کنند.