فیلم زیر نظر فیلمی ایرانی است که توسط مجید صالحی در سال ۱۳۹۷ ساخته شده و در دی سال ۱۳۹۸ در سینماهای ایران به اکران عمومی درآمد. پس از شیوع ویروس کرونا، این فیلم به سومین فیلمی تبدیل شد که در سایت‌های دانلود فیلم و سریال فیلیمو و نماوا اکران شد.
به گزارش خوبو، زیر نظر یکی از فیلم‌های طنز سینمای ایران است، که پیش از شیوع ویروس کرونا با استقبال خوبی در گیشه مواجه شد. این فیلم از سایت معتبر IMDB، نمره ضعیف 4.8 را کسب کرده است. 603 نفر به این فیلم نمره دادهاند.
دانلود فیلم زیر نظر
عوامل و بازیگران فیلم زیر نظر
زیر نظر فیلمی است که در ژانر کمدی توسط مجید صالحی ساخته شده است. مجید صالحی از افراد نام‌آشنای کمدی ایران است که در بسیاری از سریال‌ها و فیلم‌های طنز مطرح کشورمان بازی کرده است. او که اخیراً در کارگردانی نیز مشغول فعالیت شده، پس از ساخت مجموعه نمایش خانگی سال های دور از خانه، اقدام به ساخت فیلم زیر نظر کرد، که تا زمان حضور بر روی پرده سینماها با فروش خوبی مواجه شد.
| کارگردان | مجید صالحی |
| تهیه کننده | محمد شایسته رامبد جوان |
| نویسنده | ابوالفضل کاهانی |
| بازیگران | رضا عطاران امیر جعفری مهران احمدی سروش جمشیدی آزاده صمدی سامیه لک امیر نوری سیاوش چراغی پور علیرضا استادی عباس جمشیدی فر سیاوش مفیدی سید علی صالحی شیما نیک پور |
| تدوین | سیامک مهماندوست |
| موسیقی | امیر توسلی |
| سال ساخت | 1397 |
| مدت زمان فیلم | 89 دقیقه |
| نمره IMDB | 4.8 |
خلاصه داستان
محسن (رضا عطاران) پس از خرید به خانه باز میگردد و متوجه می‌شود مبلی که امید (امیر جعفری) روی آن نشسته است سوراخ شده و امید را مقصر می‌داند. مهشید همسر محسن به این مبل بسیار علاقه دارد و او در حال برگشت بدون برنامه ریزی قبلی از سفر شمال است. محسن و امید تمام تلاش خود را می‌کنند تا این مشکل را حل کنند اما مشکل بزرگتری برای آنها پیش می‌آید. یکی از ساکنین زن ساختمان به صورت مشکوکی مرده است و پلیس به دنبال فیلم دوربین‌های مداربسته است و …
نقد و بررسی فیلم زیر نظر
یک قاعده کلی در سال‌های اخیر سینمای ایران وجود داشته و آن جابه‌جا شدن مرزهای گوناگون فیلمسازی بوده است. این قاعده نه از بابت کیفیت ساخت آثار سینمایی و دستیابی به یک موفقیت بزرگ تر، بلکه از بابت ظهور ابتذال در قامت سینمای ایران است که هر از گاهی مرزهای آن جابه‌جا می‌شود. اولین ساخته سینمایی مجید صالحی ، اثری است که به راحتی مرزهای ابتذال در سینما را تغییر داده و این تغییر به حدی زیاد بوده که احتمالاً تا مدت‌ها هیچ فیلمی نتواند به رکورد لحظات مبتذلی که در فیلم شاهد آن هستیم برسد!
داستان فیلم با عجیب و غریب ترین سوژه ممکن آغاز می‌شود. محسن به خانه می‌آید و می‌بیند که مبل سوراخ شده و همین مسئله باعث می شود تماشاگر یک ساعت و نیم به تماشای دعوای دو شخصیت اصلی فیلم بنشینند که چرا مبل سوراخ شده. دعواهایی که تحت هر شرایطی در آن باید از لفظ “سوراخ” استفاده شود و آن را به کارکردهای جنسی مرتبط کند. بعید می دانم در تاریخ سینما اثری به اکران درآمده باشد که در آن تا این حد بر روی کلمه “سوراخ” تاکید شده باشد و یک ساعت و نیم آن را به اشکال مختلف در فیلم تکرار کنند. “سوراخ” در واقع کلید واژه‌ای است که مخاطب باید هربار با تعمیم دادن آن به یک مسئله بخندد!
این “سوراخ” کارکردهای بسیاری در طول قصه دارد. در لحظاتی از داستان دو شخصیت اصلی بر سر قطر و یا طول و عرض آن دعوا کرده و درباره جزئیات آن بحث می‌کنند و در سکانسی دیگر، شخصیت همسایه با تماشای سوراخ یاد نامزد سابق خود می‌افتد! در واقع هرآنچه که در پیکره فیلمنامه زیر نظر وجود دارد، به نحوی به “سوراخ” ارتباط پیدا می‌کند و به حدی در رقم زدن ابتذال افراط به خرج داده که به راحتی می تواند مخاطب را بُهت زده کند. تمام شخصیت‌هایی که در زیر نظر حضور دارند، یک بیمار جنسی محسوب می‌شوند و حتی یک انسان عادی در طول فیلم یافت نمی‌شود.
به نظر می‌رسد که مجید صالحی در نخستین ساخته سینمایی اش برای رقم زدن یک فروش عالی عجله زیادی داشته است. از این جهت تا جایی که فیلمنامه ظرفیت پذیرش داشته، تمام دیالوگ های اثر را با چاشنی اشارات جنسی به پرده سینما آورده به طوریکه به سختی می‌توانید یک خط دیالوگ در فیلم بیابید که در آن خبری از واژه “سوراخ” نباشد. مهم نیست که خرده داستان های فیلم شامل حضور زن همسایه و دختران پارتی طبقه بالا و موارد دیگر باشد، مهم این بوده که در تمام دقایق فیلم و قاب هایی که بسته می شوند علائمی از “سوراخ” یافت شود تا کارگردان اثر آن را به عنوان یک شوخی جنسی در فیلم بگنجاند! نقطه اوج ابتذال فیلم را می‌توان در سکانس بستن دکمه شلوار محسن توسط حامد در حالی که حامد روبرویش نشسته عنوان کرد. سکانس عجیب و غریبی که کارگردان با زیرکی آن را مشابه فیلم‌های بزرگسالانه کارگردانی کرده است؛ سکانسی که تماشاگر بالغ از تماشای آن خجالت زده خواهد شد!
زیر نظر البته دستاوردهای بیشتری هم در سینمای ایران داشته است. فیلم تنها مرزهای ابتذال را یک تنه جابه‌جا نکرده بلکه این فرصت را به تماشاگر داده که بتواند با جزئیات فراوان نحوه استعمال مخدر را بر پرده سینماها شاهد باشد. در یکی از سکانس های فیلم، محسن و امید فردی را در کنارشان نشانده و دوربین ثابت، کادر آن سه نفر را می‌بندد. آن دو در کنار این فرد بساط استعمال مخدر را از ابتدا تا انتها مهیا می‌کنند و جالب آنکه بدون کوچکترین بُرشی، فیلم تمام این لحظات را ثبت می‌کند. در واقع تماشاگر به راحتی می‌تواند با تماشای زیر نظر به ریز جزئیات مهیا کردن بساط استعمال مخدر نیز آگاه شود و هرگونه سوال احتمالی که در ذهنش ایجاد شده را برطرف سازد!
فارغ از جنس شوخی های فیلم، باید این نکته را هم اضافه کرد که فیلمنامه زیر نظر پرت و از رده خارج است. در فیلم شخصیتی ساخته نمی شود و کوچکترین منطق روایی در اتفاقات فیلم مشاهده نمی شود. شما می توانید مجموعه ای از انسان‌ها را در فیلم بیابید که ضریب هوشی شان در کمترین میزان ممکن قرار دارد با این توضیح که وقتی صحبت از سوراخ می‌شود آنها باهوش‌ترین و پیگیرترین افراد هستند! زمانی که فیلم در یک سوم پایانی ظرفیت شوخی های سوراخی اش ته می کشد، یک موضوع کاملاً پرت دیگر را به فیلم اضافه می کند که کوچکترین ارتباطی با روند قصه ندارد و مسئله فاجعه بار اینکه این داستان در نهایت به حال خود رها می شود بی آنکه به سرانجام رسیده باشد! در واقع مجید صالحی در یک سوم پایانی برای افزایش دقایق فیلم مجبور می شود موضوع جدیدی را وارد فیلم کند تا اثرش یک فیلم بلند سینمایی باشد اما در نهایت موضوع بی نتیجه به حال خود رها می شود و زیر نظر به پایان بندی فاجعه بار خود می رسد که تکمیل کننده ابتذال اثر است.
رضا عطاران و امیر جعفری بهترین زوج برای انجام شوخی های جنسی فیلم بوده اند. جعفری که در سال‌های اخیر بهترین مکمل برای انجام شوخی های جنسی در سینما بوده، در اینجا نیز هرچه در توان داشته به کار گرفته تا تماشاگر برای لحظه ای سوراخ را از خاطر نبرد! آزاده صمدی هم که شخصیتش یعنی نگین، وضعیت بهتری از دو شخصیت اصلی داستان ندارد، در تمام دقایق حضور در مقابل دوربین یا اشارات جنسی دارد یا سوژه ای برای شوخی های جنسی دیگران است!
زیر نظر با اختلاف فراوان مبتذل ترین اثر تاریخ سینمای ایران محسوب می‌شود. اثری که فیلمنامه آن شگفت انگیز است چراکه در هر خط آن از واژه “سوراخ” استفاده شده و بعید می دانم آثار چندانی در سینمای ایران و جهان یافت شوند که در تمام دقایق فیلم با یک واژه سعی در اشارات جنسی داشته باشند. مجید صالحی در اولین تجربه کارگردانی سینمایی خود به نحوی عمل کرده که باید گفت هنگام تماشای فیلم حداقل کودکان را از سالن‌های سینما دور نگه دارید و اجازه ندهید تکرار واژه “سوراخ” در فیلم به گوش آنها ضمیمه شده و درباره این کلمه و دلیل استفاده از آن، از شما سوال بپرسند! این فکر را هم از سر خارج کنید که کودک در یک لحظه چیزی را شنیده و بلافاصله فراموش خواهد کرد! شما به تماشای اثری خواهید نشست که تقریبا یک ساعت و نیم در حال تکرار واژه “سوراخ” به اشکال مختلف و ارتباط دادن آن به اندام‌های جنسی است! اثری که شرم حضور در سالن سینما را برای شخص شما هم ایجاد خواهد کرد چه برسد به افراد کم سن و سال!
نویسنده: میثم کریمی
منبع: سایت مووی مگ
نظرات کاربران