سبک‌های ویلاسازی به خصوص اگر قصد ساخت در شمال ایران را داشته باشید، تنوع بالایی دارند. می‌توان به شیوه‌های متفاوتی اقدام کرد و در نهایت نتیجه زیبا و درخور باشد. در ادامه شما را با شیوه‌های پرکاربرد ساخت ویلا در ایران آشنا می‌کنیم. با سایت خوبو همراه باشید.
معماری رومی
طی سال‌های اخیر، سبک ویلاسازی رومی محبوبیت زیادی در ایران پیدا کرده است. این یکی از سبک‌های بسیار قدیمی ساختمان‌سازی است و قدمتی چند هزار ساله دارد. ویژگی‌های این سبک باعث می‌شود که به خانه‌ها نمایی سلطنتی بدهد و از این رو محبوبیت دارد. این سبک، نام خود را از دوره روم باستان گرفته است و با وجود هزاران سال فاصله، حتی در ایران که در طول تاریخ از دشمنان مهم رومی‌ها بود، محبوبیت دارد.
جدا از زمان کنونی، حتی در ساخت تخت جمشید هم از این سبک استفاده شده است. در بسیاری از سازه‌های ایران پیش از اسلام، همین سبک مورد استفاده قرار گرفته شده است. ستون‌های بلند و مجسمه‌های سنگی خصوصیت اصلی سبک رومی در معماری هستند. یک نکته که در محبوبیت سبک رومی بی‌تاثیر نبوده، این است که با وجود ظاهر مجلل، هزینه تمام شده آن گاهی پایین‌تر از شکل‌های دیگر ویلاسازی است. به همین دلیل باید گفت توازن کیفیت و قیمت در این سبک مناسب است.
از ویژگی‌های ظاهری دیگر سبک رومی، ظاهر پیچیده و پر از نقش و نگار آن است. با این حال باید به این نکته هم اشاره کرد که سبک رومی فعلی که در ایران کاربرد دارد، حاصل تلاش هنرمندان و معماران ایرانی، در ترکیب سبک رومی غربی با المان‌های ایرانی است. از سوی دیگر اگرچه نمای ساختمان در سبک رومی شکوه سلطنتی دارد، در ویلاهای ایرانی در داخل ساختمان المانی از این سبک وجود ندارد و بیشتر از سبک‌های مدرن استفاده می‌شود.
معماری سنتی
ویلاهای سنتی به شکلی هستند که تلاش دارند فرم قدیمی ساخت خانه در منطقه شمال را یادآور شوند. به این صورت که از همان متریال‌های سنتی منطقه استفاده می‌کنند یا تلاش دارند ظاهری اینچنین به کار بدهند. از نکات حائزاهمیت این سبک معماری، این است که سازنده قصد جلب توجه ندارد و نمی‌خواهد چیزی خلاف بافت منطقه، به وجود بیاورد.
به طور معمول، خصوصیت خانه‌های قدیمی در شمال استفاده از چوب به عنوان مصالح اصلی است. از چوب برای ستون‌ها، نرده‌ها، پرده‌ها و پنجره‌ها استفاده می‌شود. به همین دلیل خبری از بتن یا میلگرد نیست. همینطور در نمای داخلی به جای استفاده از مبل، از پشتی استفاده می‌شد و اگر فرشی وجود داشت، دستبافت بود. در برخی از موارد به جای فرش، از گلیم، جاجیم یا نمد استفاده می‌شود. در آشپزخانه از کاشی‌های فیروزه‌ای استفاده می‌شود و کابینت‌ها هم از چوب هستند. از خصوصیات جالب دیگر این است که بالکن به صورت دورادور خانه در طبقه بالا وجد دارد.
اسکلت از چوب است اما روی آن به عنوان دیوار، از خشت یا آجر استفاده می‌شود. همینطور سفال در بخش‌های مختلفی از خانه کاربرد دارد که از آن جمله می‌تواند روی سقف باشد.
به جز مصالحی که برای ساخت این ظاهر از آنها سخن به میان آمد، می‌توان این تصویر را با مصالح مدرن‌تری به وجود آورد. ستون‌های بتنی یا آهنی با ظاهر چوب، یکی از همین ظواهر است.
معماری مدرن
یکی از سبک‌های ویلاسازی محبوب و مهم در شمال کشور به شمار می‌رود. چسباندن واژه‌ی مدرن به معماری، به معنی استفاده از آخرین پیشرفت‌های تکنولوژی است. طی یکی دو دهه اخیر، هرچه بیشتر مصالح و مواد برای ساختن خانه پیشرفت کرده‌اند. به طریقی که اکنون نبود برخی از آنها، غیرقابل تصور به نظر می‌رسد.
از سوی دیگر، وقتی صحبت از معماری مدرن می‌کنیم که طراحی ویلا نیز به شکلی مدرن انجام شده باشد. یعنی چیزی نزدیک به همانچه که به عنوان خانه مهندسی ساز به ذهن می‌آید. خروجی کار این است که با خانه‌ای روبرو هستیم که ظاهری مدرن دارد. سقف کنسولی یکی از خصوصیات مهم این نوع ویلاها است. سقف‌های کنسولی، سقف‌هایی هستند که بدون وجود پایه در بالای ساختمان قرار گرفته‌اند. همینطور یک سمت این ستون به بدنه ساختمان متصل است و در واقع سازه‌ی سقف، جدا از بدنه نخواهد بود.
وجود نمادی آزاد به سمت طبیعت یا باغچه، از خصوصیات دیگر این سبک معماری است. مهندسان برای رسیدن به این خصوصیت، از مصالحی جدید مانند شیشه‌های نشکن و فولاد استفاده می‌کنند. همانطور که واضح است، در این سبک وجود نور طبیعی در خانه، جایگاهی جدی دارد و وجود دیوارهایی شیشه‌ای یا پنجره‌های بزرگ، در جهت کمک به همین مسئله است.
معماری مدیترانه‌ای
ویلاها در سبک مدیترانه‌ای، همانطور که از اسم‌ها آنها مشخص است مربوط به منطقه مدیترانه هستند. البته حالا در مناطق گسترده‌ی از جهان از این سبک استفاده می‌شود. رواج عمومی این سبک را به معماران آمریکایی نسبت می‌دهند. در اوایل قرن بیستم این سبک در ایالات متحده رواج دوباره‌ای پیدا کرد و بعد در نقاط دیگر جهان نیز مورد استفاده قرار گرفت.
وقتی این سبک معماری موضوعیت پیدا می‌کند که ویلایی در مجاورت دریا، اقیانوس یا دریاچه باشد. ظاهر ویلا کاملا سفید ساخته می‌شود و در جای جای آن، ردپای انواع گل‌ها را می‌بینید. همینطور استخر در خانه نیز وجود دارد.
خانه‌های مدیترانه‌ای امروزی المان‌هایی برای نشان دادن منطقه‌‌ی گرم، آرامش و همینطور ثروت ساکنان دارد. از این سبک در هتل‌ها، استراحت‌گاه‌های ساحلی، یک سری اماکن عمومی و البته ویلاهای اعیانی استفاده می‌شود.
در این سبک نیز یکی از خصوصیات مهم دوستی با طبیعت است. پنجره‌ها، پاسیو، تراس و بالکن از خصوصیات ظاهری دیگر این سبک هستند. هدف از این نوع معماری این است که سازه با محیط اطراف خود تلفیق شود و ارتیط بین آنها برقرار گردد.
معماری تلفیقی
با سبک‌های ویلاسازی متفاوت آشنا شدید اما مسئله این است که در بسیاری از مواقع، نتیجه پایانی تلفیقی است. برنامه ریزی‌ها در ابتدای کار انجام می‌شود اما در بسیاری از مواقع شرایط عوض می‌شود و کار نیز دستخوش تغییر می‌شود. مثلا هزینه‌ها برای انجام یک سبک بالا می‌رود و سازنده مجبور به انجام تغییرات می‌شود. متخصصان به طور کلی تلفیق را در کار معماری توصیه نمی‌کنند. مثلا با تلفیق معماری شهری و ییلاقی، نتیجه می‌تواند نامانوس و بی‌معنی شود. همینطور با ترکیب معماری مدرن و سنتی، شاید تنها یک سازنده بسیار بی‌سلیقه بتواند بابت چیزی که می‌بیند به وجد بیاید.
جمع بندی
هنگام انتخاب سبک معماری به این نکته توجه داشته باشید که سبک‌های منطبق با آب و هوای بارانی و شرجی می‌تواند در آینده هزینه‌های نگهداری شما را به شدت کاهش دهد.
همچنین در مورد بافت گیاهی در محوطه نیز بهتر است از درختان سازگار با آب و هوای شمال استفاده شود.
Leave a Comment