فیلم بدون قرار قبلی

فیلم بدون قرار قبلی فیلمی ایرانی است که توسط بهروز شعیبی در سال ۱۴۰۰ ساخته شد و در چهلمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به اکران درآمد.

به گزارش خوبو، بدون قرار قبلی یکی از فیلم‌های درامی است که مورد توجه جشنواره فیلم فجر قرار گرفت. این فیلم از سایت معتبر IMDB، موفق به کسب نمره متوسط 5.4 شده است. 272 نفر به این فیلم نمره داده‎اند.

دانلود رایگان فیلم بدون قرار قبلی

عوامل و بازیگران فیلم بدون قرار قبلی

بدون قرار قبلی فیلمی است که در ژانر درام توسط بهروز شعیبی ساخته شده است. بهروز شعیبی از کارگردانان جوان سینمای ایران است که با ساخت دهلیز قدم موفقی به عرصه سینما گذاشت و در دهه 90 بسیار فعال بود. دارکوب و دهلیز از جمله آثار موفق این کارگردان است.

طی مراسمی که خرداد ۱۴۰۱ در عمارت کوشک باغ هنر برگزار شد، بدون قرار قبلی به عنوان فیلم برگزیده سال ۱۴۰۱ کمیسیون ملی یونسکو در ایران انتخاب شد و تقدیرنامه عالی به بهروز شعیبی و محمود بابایی اهدا شد.

خلاصه داستان

یاسمین (پگاه آهنگرانی) زمانی‌که شش ساله بود به آلمان (برلین) مهاجرت کرد و حالا با مرگ پدرش ناچار است پس از سی سال به ایران بازگردد. پسر او دچار اوتیسم است و این مسئله، سفر را برایش دشوار می‌کند.

نقد و بررسی فیلم بدون قرار قبلی

بهروز شعیبی با ساخت چند فیلم آخرش نشان داد که نمی تواند دیگر فیلمی به اندازه دهلیز بسازد فیلمی که اندازه پرده سینما باشد بیرون نزند منطق روایی یا از سروشکل منسجمی برخوردار باشد. بعد از روز بلوا که احساس می‌شد شعیبی آن را با توجه و نگرش سفارشی ساخته که نتیجه اش اندازه تله فیلم است دیگر سمت و سویش را تغییر می‌دهد و سراغ سینمای مستقل می رود اما همچنان فیلم های شعیبی دایره وار در حال درجا زدن هستند.

بدون قرار قبلی آخرین ساخته او نمی‌تواند یک فیلم سینمایی حداقلی باشد چرا که بسترسازی اش جواب مثبتی با نگاه شعیبی نداشته. بدون قرار قبلی اثر کنُد و یکنواختی ست که حتی با جلو رفتن قصه نمی تواند مخاطبش را تحت تاثیر قرار بدهد یعنی قصه کشش لازم برای درگیری مخاطب ندارد انگار که این فیلم باید ده سال پیش ساخته می شد تاریخ انقضای فیلم گذشته.

ایده فیلم به ناکجایی کشانده شده شخصیت پردازی ها لنگ می زنند یاسمین با اینکه باید به عنوان شخصیت اصلی به سمپاتی داشته باشیم اما به دلیل منفعل بودنش نمی توانیم قبولش کنیم سی سال آلمان بوده اما فارسی را به درستی حرف می زند و حتی در بیشتر نماها لهجه اش را فراموش می کند از ورود یاسمین به ایران دوربین به شدت توریستی می شود و انگار کارکرد اثر برای جشنواره‌های خارجی است.

دختری که بعد سی سال به ایران می آید چون پدرش وصیت کرده اما کارکرد یاسمین در ایران هیچ منطقی ندارد جز یک دروهمی حتی کارگردان نمی تواند ایده اش را گسترش بدهد تا به یک منطق روایی یا گره افکنی برسد اینکه چرا پسر یاسمین باید مبتلا به اوتیسم باشد و ناسازگار معلوم نیست.

الکس اگر نا شنوا بود تاثیر بیشتری داشت اما کارکرد این نقص تا سکانس آخر که نمادگرایی مفرط از شفایی ست که نشان هم داده نمی شود هیچ کنش گرایی دیگری ندارد یعنی استفاده ای از او نشده اینکه حالا او نمی تواند بگوید مادر چندان مسئله مهمی برای اثر نیست اضافه کنید که مادر بودن یاسمین هم تعریف درستی ندارد و حس مادر بودنش لنگ می زند خودِ یاسمین هم درست معرفی نمی شود.

جلوتر مهندس هم به شدت منفعل و عقب افتاده است کجا نشان می دهد او مهندس است اینکه با چند کارگر حرف می زند دلیلی بر معرفی شخصیت او نیست عشقی هم که به یاسمین دارد درنمی آید تحول آنی یاسمین هم بعد پی بردن به اصل ماجرا و رفتنش به حرم امام رضا شوخی به نظر می رسد زنی که سی سال در آلمان زندگی کرده نگرش و واکنش تماما ایرانی دارد و این ضعف در شخصیت پردازی محسوب می شود و نمی توانیم او را به عنوان یک شخصیت باور داشته باشیم همچنین در اجرا هم با اتفاق مهمی روبرو نیستیم یعنی اجرایی که شعیبی در دهلیز یا سیانور داشت در اینجا جواب منفی داده است این فیلم قطعا در حد و اندازه یک فیلم تلویزیونی یا جشنواره ای می تواند باشد.

حضور پگاه آهنگرانی هم به شدت تکرار نقشش در فیلم گیسوم است انتخاب او بشدت اشتباه بوده و بازی آهنگرانی نمی تواند باورپذیری لازم را داشته باشد. شعار اینکه زنده باد ایران و مرگ بر اروپا در فیلم موج می زند و اضافه کنید فیلم زیر بار احساسات گرایی رفته که البته نتوانسته موفق باشد. 

نویسنده: افشین علیار
منبع: سایت سلام سینما

فهرست جوایز فیلم بدون قرار قبلی

در چهلمین دوره برگزاری جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در سال 1400، فیلم بدون قرار قبلی نامزد دریافت 5 سیمرغ بلورین جشنواره برای بهترین کارگردانی (بهروز شعیبی)، بهترین فیلمنامه (فرهاد توحیدی و مهدی تراب بیگی)، بهترین صدابرداری (عباس رستگارپور)، بهترین صداگذاری (علیرضا علویان) و بهترین فیلمبرداری (محمد حدادی) شد که در پایان موفق به دریافت دو سیمرغ بلورین شد.

• برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه ملی (بهروز شعیبی و محمود بابایی)، دوره ۴۰ جشنواره فیلم فجر در سال ۱۴۰۰
• برنده سیمرغ بلورین بهترین صداگذاری (علیرضا علویان)، دوره ۴۰ جشنواره فیلم فجر در سال ۱۴۰۰

بیشتر بخوانید

• فیلم جامه دران
• فیلم طلا و مس