موسیقی کانتری یکی از پرطرفدارترین سبک های موسیقی به ویژه در کشور آمریکا است.
پیشینه موسیقی کانتری
موسیقی، به ویژه، نوع غربی آن به سه گروه بزرگ تقسیم می شود: موسیقی کلاسیک، موسیقی فولک و موسیقی پاپ. در مجالی دیگر به دو دسته اول پرداخته خواهد شد، اما ژانری که سال هاست توجه عامه رو به خود جلب کرده موسیقی پاپ است. پاپ خود به زیرمجموعه های کوچک و بزرگ زیادی تقسیم می شود که هر یک طرفداران خود را داشته و تاریخچه ای پر ستاره در پس پرده دارد. یکی از پر طرفدارترین زیرگروه های موسیقی پاپ، سبک کانتری (Country) است. سبکی که برای اولین بار در جنوب و غرب آمریکا ظهور کرد. به همین دلیل است که به آن سبک “کانتری و غربی” (Country and Western) نیز گفته می شود.
اولین رگه های این سبک از موسیقی پاپ به اواخر دهه 1910 و در اصوات ضبط شده ویولون نوازان قسمت های جنوبی رشته کوه های آپالاش مرتبط می شود. مردم این منطقه، موسیقی فولک و محلی خود را با آلات موسیقی اروپایی، آفریقایی و حوضه دریای مدیترانه تلفیق کردند. اولین آهنگ تجاری از سبک کانتری توسط اِک رابرتسون (Eck Robertson) در سال 1922 ضبط شد. همچنین از جیمی راجرز (Jimmie Rodgers) به عنوان پدر موسیقی کانتری یاد می شود که توانست با فروش میلیونی تک آهنگ (Blue Yodel #1) بین سال های 1927 تا 1933، نام خود را در این سبک از موسیقی جاودانه کند.
کنگره آمریکا به طور رسمی بریستول در ایالت تنسی را به عنوان محل تولد و ظهور سبک کانتری به رسمیت شناخته است. دلیل این انتخاب به سال 1927 برمی گردد، یعنی زمانی که برنامه های ضبط موسیقی در این شهر میزبان بزرگانی از جمله جیمی راجرز بوده و نقش بسیاری در توسعه موسیقی کانتری مدرن داشته است.
ستارگان موسیقی کانتری
کانتری ستارگان بزرگی را به دنیای موسیقی معرفی کرده است، برنامه ها و جوایز اختصاصی خود را دارد که هر ساله در تاریخی مشخص برگزار شده و در آن از برترین های این سبک از موسیقی تقدیر به عمل می آید. از جمله ستارگان تاثیرگذار این سبک می توان به جانی کَش (Johnny Cash)، جیمی راجرز، بیل مونرو (Bill Monroe)، Carter Family، ویلی نلسون (Willie Nelson)، دالی پارتن (Dolly Parton)، کنی راجرز (Kenny Rogers) و باب ویلز (Bob Wills) اشاره کرد.
سازهای سبک کانتری
یکی از دلایل جذابیت و زیبایی سماعی موسیقی کانتری، سازهای گوش نوازی است که در این سبک از موسیقی استفاده می شود. سازهایی که شاید برخی از آن ها در کمتر ژانری مورد استفاده قرار گیرد. آکاردئون، خودکار (Autoharp)، بانجو، بیس، گیتار دوبرو، درامز، ویولون، گیتار آکوستیک، گیتار الکتریک هارمونیکا یا ساز دهنی، ماندولین و پیانو؛ ترکیبی از سازهای خوش نوا که می تواند هر مخاطبی را برای دقایقی مجذوب خود کند.
نظرات کاربران