0

آموزش نحوه ایجاد یک توکن با استاندارد ERC بدون برنامه نویسی

نحوه ساختن توکن با استاندارد erc بدون برنامه نویسی

در حالی که سکه‌ها در بلاکچین خود وجود دارند، می‌توان چندین توکن را روی یک زنجیره موجود ایجاد کرد و در زمان و هزینه توسعه‌دهنده صرفه‌جویی کرد. در سطح پایه، سکه‌ها و توکن‌ها شباهت‌هایی در نمایش ارزش و فعال کردن پردازش پرداخت دارند. سکه‌ها را می‌توان با توکن‌ها تعویض کرد و عکس آن نیز صادق است. جایی که تفاوت‌ها آشکار می‌شوند، فایده آن‌ها است.

بیشتر سکه‌های رمزنگاری معمولاً به‌عنوان یک کوین بومی در بلاکچین به‌عنوان ذخیره‌کننده ارزش عمل می‌کنند، در حالی که توکن‌ها معمولاً برای استفاده در یک برنامه غیرمتمرکز (DApp) وجود دارند. از آنجایی که توکن‌ها بر روی بلاکچین‌های موجود ایجاد می‌شوند، بسیاری از توکن‌های پروژه ممکن است در یک اکوسیستم وجود داشته باشند، که بیشتر آنها می‌توانند با تغییر نیازها مهاجرت کنند. تفاوت‌ها در توسعه بیشتر می‌شوند، جایی که کاربرانی که به دنبال ایجاد یک سکه هستند باید کل یک بلاکچین را کپی کنند.

در مقابل، کسانی که به توسعه توکن نگاه می‌کنند با ایجاد یک قرارداد هوشمند شروع می‌کنند. مزیت این است که از آنجایی که توسعه‌دهنده نیازی به صرف زمان برای استقرار بلاکچین خود و اطمینان از ایمن بودن آن ندارد و بنابراین می‌تواند در زمان و منابع صرفه‌جویی کند.

توکن‌های ارز دیجیتال چه کاری می‌توانند انجام دهند؟

توکن‌های ارزهای دیجیتال می‌توانند ارزشی مانند یک سکه داشته باشند یا از طریق جمع‌آوری سرمایه، رای‌گیری (یا حکومت)، امتیاز برای یک برنامه وفاداری یا به عنوان بخشی از یک برنامه خیریه، سودمندی بیشتری ارائه دهند. توکن‌های ارزهای دیجیتال می‌توانند در استفاده متفاوت باشند.

در حالی که برخی به عنوان یک وسیله سرمایه‌گذاری مانند دوج کوین (DOGE) وجود دارند، برخی دیگر به کاربران اجازه می‌دهند تا بین توکن‌ها در پلتفرم‌هایی مانند اتریوم (ETH) مبادله کنند. توکن‌های دیگر را می‌توان به عنوان فرصتی برای جمع‌آوری سرمایه برای محصول یا خدمات جدیدی که ممکن است تیم شما تصمیم به ارائه آن داشته باشد استفاده کرد.

به موازات عرضه اولیه عمومی، انتشار یک توکن می‌تواند از طریق یک پیشنهاد اولیه سکه یا ICO با توکن‌های ارز دیجیتال انجام شود. موارد استفاده دیگر شامل نمایندگی به عنوان سهام در یک شرکت، تعریف برای اثبات مالکیت، بلیط برای ورود یا استفاده از DApp، ابزار رای گیری، جزء برنامه وفاداری یا به کارگیری به عنوان بخشی از جمع آوری کمک‌های خیریه است.

چرا باید توکن ایجاد کنم؟

توکن‌سازی به استانداردی برای سازمان‌ها و تیم‌هایی تبدیل شده است که فرصت‌های جمع‌آوری سرمایه یا ایجاد جوامع فعال‌تر را در نظر می‌گیرند. توکن‌سازی در حال تبدیل شدن به مفهومی است که به طور فزاینده‌ای محبوب می‌شود و به اختصاص یک توکن به هر چیزی با ارزش در دنیای واقعی اشاره دارد.

با توجه به اینکه بسیاری از کسب‌وکارها، تیم‌ها و افراد در حال حاضر به دنبال دیجیتالی کردن پیشنهادات خود برای تراکنش‌های ساده هستند، احتمالاً توکن‌ها به یک استاندارد جهانی برای انجام تراکنش‌ها تبدیل می‌شوند. علاوه بر اینکه توکن‌ها جلوتر از منحنی هستند، خود توکن‌ها مزایای متعددی را به کاربران ارائه می‌دهند، از جمله توانایی تشویق کاربران برای مشارکت فعال‌تر در یک پروژه مالی غیرمتمرکز (DeFi). خواه این یک کسب و کار باشد یا یک علت، دارندگان توکن می‌توانند به راحتی ماموریتی را بپذیرند که با اهداف خودشان همسو باشد و در پاسخ به مشارکت خود، جوایزی کسب کنند.

چرا اتریوم به عنوان بهترین پلتفرم برای ایجاد توکن در نظر گرفته می‌شود؟

اتریوم همچنان در خط مقدم DeFi قرار دارد و به کاربران امکان دسترسی به یک جامعه رو به رشد با عملکردهای متنوع را می دهد. تا به امروز، اتریوم و سولانا (SOL) بسته به نیاز کاربر همچنان محبوب‌ترین بلاکچین هستند. با این حال، استاندارد ERC20 در اتریوم از همان ابتدا مسیر غالب برای ایجاد توکن‌های جدید باقی مانده است و آن را به انتخاب اصلی برای موارد استفاده از سرمایه جمعی و ICO تبدیل کرده است.

خود استاندارد رابط کاربری ساده‌ای را با قابلیت استفاده در چندین برنامه ارائه می‌دهد. اتریوم به عنوان پیشرو در توسعه DApp و اکوسیستمی برای بسیاری از پلتفرم‌های شناخته شده، همچنان در خط مقدم DeFi قرار دارد و آن را به انتخابی واضح با اسناد گسترده برای کسانی که اولین توکن خود را ایجاد می‌کنند تبدیل می‌کند.

کاربران چگونه می‌توانند توکن ایجاد کنند؟

ایجاد یک توکن مستلزم استقرار یک قرارداد هوشمند است که با پلتفرم‌های مدرن ساده شده است و کاربران را قادر می‌سازد تا جزئیات توکن پیشنهادی خود را بدون کدنویسی یا دانش فنی پر کنند. به طور سنتی، ایجاد یک نشانه نیاز به ایجاد کننده دارد تا ویژگی‌های توکن، از جمله عرضه، نام و تعداد توابع کمکی را مشخص کند. این مرحله با استقرار یک قرارداد هوشمند، آزمایش QA و استقرار بلاکچین دنبال می‌شود.

در حالی که کاربران به طور سنتی نیاز به درک اساسی از کدنویسی دارند، پلتفرم‌های جدیدتر این فرآیند را ساده می‌کنند تا هر کسی بتواند توکن خود را مستقر کند. یکی از این پلتفرم ها Student Coin Terminal است که به کاربران اجازه می‌دهد یک توکن سفارشی ERC-20 ایجاد کنند. کاربران می‌توانند فرآیند ایجاد توکن را با اتصال کیف پول اتریوم خود (انتخاب بین Wallet Connect یا MetaMask) شروع کنند یا با انتخاب دکمه “Get wallet” یکی را ایجاد کنند.

سپس آنها باید بودجه کافی برای استقرار قرارداد و راه اندازی توکن‌های خود اضافه کنند. با وجود این پایه، کاربران می‌توانند توکن‌های خود را از طریق یک قالب ساده‌شده تنظیم کنند و کاربران را قادر به تکمیل یک فرم اولیه کنند. با پلتفرم‌های مدرنی مانند Student Coin، هر کاربری می‌تواند با وجود داشتن دانش فنی محدود یا نداشتن یک توکن برای خود ایجاد کند.

نظرات کاربران

  • مسئولیت دیدگاه با نویسنده‌ی آن است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *