آیا تا به حال در هواپیما بوده‌اید و احساس کرده‌اید که گوش‌هایتان با پنبه پر شده است؟ احتمالاً دچار حمله باروتروما به گوش شده‌اید. این یک آسیب گوش است که زمانی اتفاق می‌افتد که فشار هوا به طور ناگهانی تغییر کند. باروترومای گوش معمولاً خود‌به‌خود برطرف می‌شود، اما برخی از افراد ممکن است نیاز به صحبت با پزشک خود داشته باشند و در موارد بسیار شدید، جراحی اصلاحی انجام دهند. مهم است که افراد بدانند باروتروما گوش چیست تا بتوانند در صورت لزوم به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشند. برای مروری بر علل، علائم و درمان این بیماری به ادامه مطلب مراجعه کنید.
باروتروما گوش چیست؟
گرفتگی گوش یا باروتروما گوش، وضعیتی است که به دلیل تغییرات فشار در هوا یا آب اطراف، باعث می‌شود فرد در وسط گوش خود احساس درد یا ناراحتی کند. در هر گوش، یک مجرا وجود دارد که وسط گوش شما را به گلو و بینی شما متصل می‌کند و همچنین به تنظیم فشار گوش کمک می‌کند. این بخش شیپورمانند، شیپور استاش نامیده می‌شود. هنگامی که این مجرا مسدود می‌شود، ممکن است باروتروما گوش را تجربه کنید.
کارهایی مثل غواصی اغلب می‌تواند باعث ضربه به گوش شود و در هنگام برخاستن یا فرود هواپیما نیز رایج است. برخی از عفونت‌ها و انسدادها نیز می‌توانند باعث باروتروما در گوش شوند. این وضعیت می‌تواند حاد یا مزمن باشد. موارد حاد آن، اغلب شایع و به طور کلی بی‌ضرر هستند. با این حال، فرد مبتلا به باروتروما مزمن گوش، علائم طولانی‌مدتی را تجربه خواهد کرد که ممکن است منجر به عوارض بیشتر شود. بنابراین مهم است که تفاوت بین موارد حاد (گاهی) و مزمن (عود کننده) را درک کنید تا بدانید چه زمانی باید به دنبال درمان پزشکی باشید.
چرا باروتروما رخ می‌دهد؟
برای درک باروترومای گوش، ابتدا باید آناتومی گوش انسان را درک کنید. گوش از سه بخش تشکیل شده است: گوش خارجی و دو بخش داخلی که به گوش میانی و داخلی معروف هستند. بخشی از گوش را که می‌بینیم، صدا (و در حین شیرجه، آب) را به داخل گوش می‌فرستد. سوراخ گوش به کانالی باز می‌شود که در انتهای آن پرده گوش قرار دارد. پرده گوش که به عنوان غشای تمپانیک نیز شناخته می‌شود، گوش خارجی را از گوش میانی جدا می‌کند، بخشی پر از هوا است که شامل سه استخوان ریز که صدا را هدایت می‌کنند، استخوانچه‌ها است.
نکته مهم برای درک باروتروما، گوش میانی است که توسط شیپور استاش به پشت گلو متصل می‌شود. در هنگام فرود، هوا از امتداد این مجراها عبور می‌کند تا فشار داخل گوش میانی را با فشار محیطی که در طرف دیگر (خارجی) پرده گوش اعمال می‌کند، متعادل کند. گوش میانی در انتهای دیگر خود از گوش داخلی توسط دو غشای بسیار نازک به نام پنجره گرد و پنجره بیضی‌شکل جدا می‌شود. اگر این غشاها سوراخ شوند، مایع می‌تواند از گوش داخلی به گوش میانی نشت کند و آسیب قابل توجهی ایجاد کند.
برخی از علل شایع فشار در گوش
هنگامی که اختلاف فشار بین داخل و خارج پرده گوش ایجاد می‌شود، فرد احساس ناراحت کننده‌ای از فشار را تجربه می‌کند که می‌تواند به پرده گوش آسیب برساند. دانستن چگونگی پیشگیری از علل شایع فشار گوش ضروری است تا بتوانید از کاهش شنوایی، عفونت و سایر عوارض آن جلوگیری کنید. فشار هوا در گوش میانی، باید معادل فشار هوای خارج از بدن باشد. همان‌طور که گفته شد، مجرای کوچکی به نام شیپور استاش، گوش میانی را به پشت بینی و گلو متصل می‌کند و این مجرا، هنگام خمیازه کشیدن یا قورت دادن باز می‌شود تا هوا وارد قسمت میانی گوش شود و فشار دو طرف پرده گوش را تنظیم می‌کند.
اگر شیپور استاش به درستی باز یا بسته نشود، این امر می‌تواند باعث ضربه به گوش شود. تغییرات فشار فیزیکی در محیط بیرونی، یکی از شایع‌ترین علل باروتروما در گوش است. برخی از این فشارها ناشی از موارد زیر است:
غواصی
فشاری که در اعماق پایین‌تر اعمال می‌شود، بیشتر از فشاری است که در اعماق کمتر احساس می‌شود و تغییرات فشار ناگهانی زیر آب می‌تواند باعث باروتروما شود.
مسافرت هوایی
تغییرات فشار هوا می‌تواند باعث ضربه به گوش در هنگام برخاستن و فرود شود. هنگامی که هواپیما بالاتر از سطح دریا حرکت می‌کند، ممکن است احساس فشار هوا را تجربه کنید. هوا در ارتفاعات بالاتر رقیق‌تر است و ممکن است زمان زیادی طول بکشد تا بدن شما با آن سازگار شود.
بیماری
برخی از بیماری‌ها مانند عفونت‌های سینوسی، آنفولانزا، عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی یا سرماخوردگی می‌توانند باعث احتقان و تجمع مایعات شوند که منجر به ضربه به گوش می‌شود.
از دیگر عوامل مؤثر در ایجاد احساس گرفتگی و فشار در گوش
گوش بسته و خفه‌شده
اگر فشاری وجود ندارد، اما عملکرد شنوایی شما به طور فزاینده‌ای ضعیف شده، ممکن است یک دلیل کاملاً ساده وجود داشته باشد: احساس گرفتگی در گوش و شنوایی ضعیف می‌تواند به دلیل تجمع پلاک‌های موم گوش در گوش باشد. این پدیده، پیامد مستقیم وجود گیرنده‌های خاص (بارورسپتورها) در مجرای شنوایی خارجی است که به تغییرات فشار پاسخ می‌دهند. انباشته شدن مواد سرومینوز و بقایای مجرای شنوایی خارجی، زمانی که باعث بسته شدن کامل کانال شود، احساس فشار در گوش و کاهش ظرفیت شنوایی را تعیین می‌کند. از دست دادن شنوایی ناشی از این عامل گذرا است، زیرا با برداشتن جرم گوش، شنوایی به حالت قبل باز می‌گردد.
فشار گوش همراه با سرما
برای بسیاری از افراد یکی از اولین علائم سرماخوردگی بسته شدن گوش است. اگر دلیل فشار بر گوش سرماخوردگی باشد، پزشک معمولا استفاده از اسپری بینی ضد احتقان را توصیه می‌کند. اگر هنگام سرماخوردگی گوش‌های شما بسته می‌شود، ابتدا از این واقعیت ناشی می‌شود که گوش میانی دیگر نمی‌تواند به اندازه کافی تهویه شود. تنها در این صورت است که ویروس‌ها و باکتری‌ها این فرصت را پیدا می‌کنند که اوتیت میانی را تحریک کنند. مخاط ممکن است در داخل شیپور استاش مسدود شود، در نتیجه گاهی‌اوقات به دلیل حرکت مخاط در حین حرکت سر (مثلاً وقتی سر خود را روی بالش می‌گذارید)، و هنگام جویدن یا خمیازه می‌توانید صداهایی را بشنوید. به همین دلیل است که هنگام سرماخوردگی تمیز نگه داشتن گوش‌ها بسیار مهم است.
چرا برخی افراد بیشتر از دیگران تحت تأثیر قرار می گیرند؟
شیپور استاش به طور معمول بسته است، اما هر از گاهی در هنگام قورت دادن، خمیازه کشیدن یا جویدن باز می‌شود. بنابراین، در بیشتر افراد، بلع و جویدن معمولی به هوا اجازه می‌دهد تا در شیپور استاش به سمت بالا یا پایین جریان یابد تا فشار هوا به سرعت در دو طرف پرده گوش یکسان شود. با این حال، شیپور استاش در برخی افراد به راحتی باز نمی‌شود و بنابراین ممکن است فشار به این سرعت یکسان نشود. به عنوان مثال، برخی از افراد ممکن است شیپور استاش باریک‌تر از حد معمول داشته باشند. همچنین، اگر شرایطی دارید که باعث انسداد شیپور استاش شود، هوا نمی‌تواند به سمت بالا یا پایین حرکت کند. علت شایع انسداد شیپور استاش مخاط و التهاب است که با سرماخوردگی، عفونت گلو، تب یونجه و غیره رخ می‌دهد. هر شرایطی که باعث ایجاد مخاط اضافی در پشت بینی شود می‌تواند باعث این مشکل شود.
انواع مختلف باروترومای گوش
انواع مختلفی از باروترومای گوش وجود دارد که عبارت‌اند از:
باروترومای ناشی از ضربه به گوش میانی
شایع‌ترین باروتروما، در اثر ضربه‌های وارده به گوش میانی ایجاد می‌شود که معمولاً در اثر یکسان‌سازی ناموفق یا انسداد شیپور استاش ایجاد می‌شود. مشخصه آن، ناتوانی در متعادل کردن فشار در گوش میانی با فشار آب اطراف آن است که منجر به ایجاد خلاء در هنگام فرود یا افزایش فشار هنگام صعود می‌شود. در چنین شرایطی، پرده گوش و بافت‌های گوش میانی آسیب دیده و باعث پر شدن محفظه از خون و مایعات می‌شود، علائم شامل: احساس پری داخل گوش، شنوایی که یا خفه شده یا به طور کامل از بین می‌رود. همچنین پرده گوش قرمز به نظر می‌رسد و یا به سمت بیرون متورم می‌شود یا به سمت داخل جمع می‌شود. معمولاً این علائم بلافاصله ظاهر می‌شوند، اما می‌توانند چندین ساعت بعد خود را نشان دهند.
باروترومای گوش داخلی
این نوع باروتروما، معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که غواصان در عمل نگه داشتن بینی و دمیدن به مانور والسالوا معروف است، دچار مشکل می‌شوند. اگر مسدود شدن شیپور استاش خیلی سخت انجام شود، مایع گوش داخلی بیش از حد تحت فشار قرار می‌گیرد و باعث پارگی پنجره گرد گوش می‌شود. اگر غواص نتواند در هنگام فرود تعادل لازم را برقرار کند، باروترومای گوش داخلی نیز ممکن است رخ دهد. در این صورت، خلاء ایجادشده در گوش میانی، نه تنها بر پرده گوش، بلکه پنجره بیضی‌شکل را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگر پنجره بیضی‌شکل گوش بیش از حد به سمت گوش میانی منقبض شود، استخوانچه‌ها می‌توانند آن را سوراخ کنند و باعث وارد شدن مایع به گوش میانی شوند. علائم این نوع باروتروما شامل سرگیجه ناگهانی، استفراغ، صدای غرش در گوش و کاهش شنوایی است.
باروتروما گوش خارجی
این زمانی اتفاق می‌افتد که خود مجرای گوش توسط جرم گوش مسدود می‌شود. این انسداد، یک حفره هوا بین خود و پرده گوش ایجاد می‌کند که با افزایش فشار محیط به خلاء تبدیل می‌شود. این می‌تواند باعث پارگی سطحی رگ‌های خونی در کانال گوش یا به طور جدی‌تر، آسیب یا سوراخ شدن خود پرده گوش شود. علائم معمول این نوع باروتروما شامل خونریزی و ترشح مایعات از گوش و کاهش شنوایی احتمالی است. اگر به این نوع تروما مشکوک هستید، نباید هیچ نوع قطره‌ای در گوش خود بریزید، زیرا حائل بین گوش خارجی و میانی شما در حال حاضر آسیب دیده است و ورود مایع به گوش میانی باعث سرگیجه شدید می‌شود.
علائمی که باروترومای گوش ایجاد می‌کند
علائم باروترومای گوش، بسته به شدت و طولانی بودن آن متفاوت است. در ابتدا، یک فرد ممکن است فقط فشار ناخوشایندی را در داخل گوش احساس کند، اما گاهی‌اوقات این وضعیت می‌تواند پیشرفت کند و بدتر شود. هنگامی که تغییرات فشار هوا عامل باروترومای گوش باشد، اغلب به محض اینکه فشار هوای بیرون عادی شد، از بین می‌رود و نباید علائم دیگری ایجاد کند. با این حال، افراد ممکن است علائم بیشتری را زمانی که باروترومای گوش ناشی از بیماری یا انسداد در گوش میانی باشد، تجربه کنند.
پزشکان باروترومای گوش را به صورت حاد یا مزمن طبقه‌بندی می‌کنند. موارد حاد بسیار شایع هستند و به طور کلی بی‌ضرر هستند. موارد مزمن برای یک دوره طولانی رخ می‌دهد و پتانسیل ایجاد عوارض بیشتر را دارد. در موارد خفیف، یا زمانی که باروترومای گوش برای اولین بار شروع می‌شود، فرد ممکن است علائم زیر را تجربه کند:
- مشکل شنوایی یا کم‌شنوایی خفیف
- سرگیجه
- احساس پری در گوش
- ناراحتی کلی در گوش
در موارد متوسط تا شدید، یا اگر باروترومای گوش بدون درمان ادامه یابد، فرد ممکن است علائم اضافی یا بدتر را تجربه کند. این‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آسیب به پرده گوش
- نشت مایع یا خونریزی از گوش
- افزایش درد در گوش
- احساس فشار در گوش، شبیه احساسی که در زیر آب احساس می‌کند.
- کم‌شنوایی متوسط تا شدید
افرادی که این علائم را دارند ممکن است برای تسکین علائم نیاز به درمان داشته باشند.
تشخیص باروتروما گوش چگونه انجام می‌شود؟
اگر احساس درد می‌کنید، پزشک از شما یک سری سژال می‌پرسد. این سؤالات نه تنها به تشخیص فشار گوش کمک می‌کند، بلکه ممکن است آسیب‌های احتمالی دیگر را نیز تشخیص دهد، سؤالاتی مانند:
- آیا در پاکسازی گوش مشکل داشتید؟
- آیا علائم در هنگام فرود یا صعود شروع شد؟
- علائم چقدر طول کشید؟
- آیا سابقه عفونت گوش یا سینوسی دارید؟
صرف نظر از اینکه چرا درد را احساس می‌کنید، پزشک با ابزاری به نام «اتوسکوپ» به داخل گوش شما نگاه می‌کند. آنها بررسی خواهند کرد که آیا مایعی در پشت پرده گوش شما وجود دارد یا آسیب دیده است. اگر این‌طور باشد، ممکن است هفته‌ها طول بکشد تا بهبود یابد و ممکن است خیلی خوب قادر به شنیدن نباشید، به هر حال این وضعیت قابل درمان است. اگر در عرض 2 ماه بهتر نشد، ممکن است برای جلوگیری از کم‌شنوایی پایدار، نیاز به عمل جراحی داشته باشید. چنانچه احساس کردید که در حال چرخش یا سقوط هستید (سرگیجه) و علائم شما بلافاصله پس از پرواز یا غواصی رخ می‌دهد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
باروتروما چطور درمان می‌شود؟
در اغلب موارد، باروتروما گوش پس از مدت کوتاهی بدون نیاز به درمان‌های پزشکی برطرف می‌شود. با این حال، می‌توان با استفاده از تکنیک‌های خاصی برای کمک به باز کردن شیپور استاش، علائم باروتروما خفیف گوش را کاهش داد. این اجازه می‌دهد تا هوا به گوش میانی وارد یا خارج شود تا فشار یکسان شود. این تکنیک‌ها عبارت‌اند از:
- جویدن آدامس، مکیدن پاستیل، قورت دادن یا خمیازه کشیدن، به باز شدن شیپور استاش کمک می‌کند.
- مصرف داروهای ضداحتقان بینی بدون نسخه (OTC)، آنتیهیستامین یا هر دو. اگر فردی دچار احتقان تنفسی فوقانی یا آلرژی باشد، ممکن است به باز ماندن شیپور استاش کمک کند.
- توقف فرود غواصی در اولین نشانه ناراحتی گوش تا زمان برای ایجاد تعادل در نظر گرفته شود.
- افراد باید از ریختن قطره در گوش خودداری کنند.
تمیز نگه داشتن گوش و دور نگه داشتن از آلودگی، برای جلوگیری از هر گونه عفونت در حین بهبودی ضروری است. در صورت وجود عفونت، پزشک ممکن است درمان آنتی‌بیوتیکی را تجویز کند. در موارد باروتروما مزمن یا شدید گوش، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که جراحی ضروری است.
روش‌های جراحی برای فشار مزمن گوش
اگر مکرراً با فشار گوش مشکل دارید، پزشک ممکن است درمان جراحی را پیشنهاد کند. گزینه‌های جراحی شامل موارد زیر است:
میرنگوتومی
در طی این روش، پزشک یک برش کوچک در پرده گوش ایجاد می‌کند. سپس هر مایعی که در گوش میانی انباشته شده است، به دقت خارج می‌شود. برش معمولا تا زمانی که تورم یا انسداد شیپور استاش از بین برود، باز می‌ماند. می‌توان با یا بدون تیوب‌های گوش، میرنگوتومی انجام داد.
تیوب‌های گوش
قرار دادن تیوب‌ها مانند میرنگوتومی است، با این تفاوت که پس از ایجاد برش و تخلیه مایع، یک لوله فلزی یا پلاستیکی کوچک به پرده گوش وارد می‌شود. این لوله را می‌توان برای کمک به کاهش فشار و جلوگیری از تجمع مایع در جای خود نگه داشت. در حالی که این روش‌ها به کاهش فشار گوش کمک می‌کنند، اما جنبه‌های منفی نیز برای آنها وجود دارد. در برخی موارد، برش در پرده گوش ممکن است بهبود نیابد و نیاز به ترمیم جراحی داشته باشد. علاوه بر این، افرادی که تیوب در گوش خود دارند، باید هنگام شنا یا حمام کردن، آب گوش خود را با احتیاط خارج کنند.
باروتومای گوش در نوزادان
نوزادان و کودکان خردسال به ویژه در معرض ضربه‌های گوش قرار دارند. این به این دلیل است که شیپور استاش آنها بسیار کوچک‌تر و صاف‌تر است و در نتیجه بیشتر با یکسان‌سازی مبارزه می‌کند. اگر نوزاد شما علائم ناراحتی، پریشانی، بی‌قراری یا درد را در حین تجربه تغییر ارتفاع از خود نشان می‌دهد، به احتمال زیاد دچار ضربه به گوش شده است. برای کمک به جلوگیری از ترومای گوش در نوزادان، می‌توانید در طول تغییرات ارتفاع به آنها غذا بدهید یا به آنها شیر بدهید. برای کودکان مبتلا به ناراحتی گوش، پزشک ممکن است بتواند قطره‌های گوش را برای کمک به تسکین درد تجویز کند.
دوره بهبودی ناشی از باروتومای گوش چقدر طول می‌کشد؟
طیف وسیعی از شدت‌ها و انواع خاصی از ترومای گوش وجود دارد که بر نحوه بهبودی فرد و نحوه ظاهر شدن روند بهبود او تأثیر می‌گذارد. اکثر کسانی که باروترومای گوش را تجربه می‌کنند، بدون کاهش شنوایی دائمی، بهبودی کامل خواهند داشت. در دوران نقاهت، بیماران باید از تغییرات فشار قابل توجه (مانند تغییراتی که در هنگام غواصی یا در هواپیما تجربه می‌کنند) اجتناب کنند. بسیاری از موارد باروتروما خود‌به‌خود و بدون هیچ درمانی برطرف می‌شوند.
اگر باروتروما ناشی از آلرژی یا عفونت‌های تنفسی باشد، اغلب زمانی که علت زمینه‌ای برطرف شد، علائم از بین خواهد رفت. موارد خفیف تا متوسط برای بهبودی کامل به طور متوسط تا دو هفته طول می‌کشد. موارد شدید ممکن است شش تا ۱۲ ماه طول بکشد تا بهبودی کامل پس از جراحی انجام شود. هنگامی که باروتروما منجر به عفونت می‌شود یا اگر درد شدید است و علائم بهبود نمی‌یابند یا بدتر می‌شوند، باید برای ملاقات با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید.
راه‌های کنترل فشار گوش در شرایط مختلف
راه‌های زیادی برای جلوگیری از ناراحتی و درد ناشی از باروترومای گوش وجود دارد. اگر قصد دارید در فعالیت‌هایی مانند کوهنوردی یا غواصی که می‌تواند منجر به بی‌نظمی فشار گوش شود، شرکت کنید، به مربیان و راهنمایان خود توجه کافی داشته باشید و دستورالعمل‌های آنها را به دقت دنبال کنید. این به ویژه برای غواصی صادق است. عدم رعایت دستورالعمل‌ها می تواند عواقب جدی داشته باشد.
اگر در اثر یک بیماری دچار ترومای گوش شده‌اید، مصرف یک ضداحتقان بینی می‌تواند فشار موجود در حفره‌های سینوسی شما را کاهش داده و دمیدن بینی شما را آسان‌تر کند. دمیدن بینی، راه خوبی برای باز کردن شیپور استاش و کاهش فشار است، اما برخی بیماری‌ها می‌توانند این کار را دشوار کنند.
هر کسی که گوش‌درد شدید دارد، باید در اسرع وقت با پزشک مشورت کند. برخی از افراد ناهنجاری‌های ساختاری در گوش دارند که ممکن است آنها را بیشتر در معرض ضربه‌های گوش قرار دهد و پزشک گوش، حلق و بینی می‌تواند اقدامات پیشگیرانه و درمان‌های مناسب را در این موارد توصیه کند.
چگونه می‌توانم هنگام پرواز از گوش درد جلوگیری کنم؟
در حالت ایده‌آل، هرکسی که دارای سرماخوردگی، عفونت تنفسی، عفونت گوش، یا بیماری پزشکی است که گوش میانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، نباید با هواپیما پرواز کند. با این حال، افراد زیادی به این دلیل سفرهای تعطیلات خود را لغو نمی‌کنند. موارد زیر ممکن است به افراد در جلوگیری از درد باروتروما در هنگام پرواز کمک کند:
- وقتی هواپیما شروع به فرود کرد، شیرینی بمکید. در صورت قورت دادن، خمیازه کشیدن یا جویدن، هوا بیشتر به سمت شیپور استاش جریان می‌یابد. برای نوزادان، بهتر است در زمان فرود به آنها غذا بدهید یا به آنها نوشیدنی بدهید تا آنها را به قورت دادن تشویق کنید.
- یک نفس عمیق بکشید. سپس، سعی کنید به آرامی با دهان بسته و بینی خود نفس خود را بیرون دهید. به این ترتیب هیچ هوایی خارج نمی‌شود، بلکه به آرامی هوا را به داخل شیپور استاش فشار می‌دهید. این کار را هر چند دقیقه یک بار، هر زمانی که در گوش‌هایتان احساس ناراحتی کردید، تا زمان فرود تکرار کنید.
- وقتی هواپیما در حال فرود است، نخوابید. وقتی هواپیما شروع به فرود کرد، از مهماندار هواپیما بخواهید که شما را بیدار کند.
دیگر نکات قابل توجه برای پیشگیری از ایجاد فشار در گوش
موارد فوق معمولاً برای اکثر افراد جواب می‌دهد. با این حال، اگر به ویژه مستعد گرفتگی گوش در هواپیما هستید، ممکن است بخواهید علاوه بر نکات بالا، موارد زیر را نیز در نظر بگیرید:
- یک اسپری ضد احتقان بینی می‌تواند مخاط بینی را خشک کند. به عنوان مثال، یکی حاوی زایلومتازولین که در داروخانه‌ها موجود است. حدود یک ساعت قبل از زمان موردنظر فرود، بینی را اسپری کنید. سپس پنج دقیقه بعد دوباره اسپری کنید، آنگاه هر 20 دقیقه تا زمان فرود اسپری کنید. داروهای ضد احتقان برای کودکان خردسال مناسب نیستند.
- گوش‌گیرهای تنظیم کننده فشار هوا. این‌ها گوش‌گیرهای ارزان‌قیمت و قابل استفاده مجدد هستند که اغلب در فرودگاه‌ها و در بسیاری از داروخانه‌ها فروخته می‌شوند. این گوش‌گیرها ممکن است به کاهش سرعت تغییر فشار هوا در پرده گوش کمک کنند. هنوز مشخص نیست که آنها چقدر مؤثر هستند، اما برخی افراد آنها را مفید می‌دانند.
باروتروما چه عوارضی می‌تواند ایجاد کند؟
باروترومای گوش معمولاً موقتی است. با این حال، ممکن است در برخی افراد، به ویژه در موارد مزمن، عوارضی ایجاد شود. اگر این وضعیت درمان نشود، ممکن است باعث شود:
- عفونت‌های گوش
- پرده گوش پاره‌شده
- از دست دادن شنوایی
- درد مکرر
- سرگیجه مزمن و احساس عدم تعادل (سرگیجه)
- خونریزی از گوش و بینی
اگر گوش‌درد یا کاهش شنوایی دارید، باید با پزشک خود تماس بگیرید. علائم مداوم و عود کننده می‌تواند نشانه‌ای از ضربه شدید یا مزمن گوش باشد. پزشک شما را درمان می‌کند و نکاتی را برای جلوگیری از هرگونه عارضه به شما ارائه می‌دهد.
کلام پایانی
بیشتر موارد باروترومای گوش، خوش‌خیم هستند و بدون درمان پزشکی برطرف می‌شوند. اگر علائم اضافی همراه با این احساس باشد، برای مدت طولانی ادامه داشته باشد یا مکررا رخ دهد، فرد باید به دنبال مراقبت پزشکی باشد. پس از درمان، فرد نباید عوارض بیشتری را تجربه کند و می‌تواند انتظار بهبودی کامل را داشته باشد.
نظرات کاربران