فیلم کوچه بی نام

فیلم کوچه بی نام فیلمی ایرانی است که توسط هاتف علیمردانی در سال ۱۳۹۳ ساخته شد و در سی و سومین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر به نمایش درآمد.

به گزارش خوبو، کوچه بی نام یکی از فیلم‌های خوب دهه 90 سینمای ایران است که با شعار “ماه داره میره پشت ابر… چقدر راز تو دل این دنیاست، کوچه بی نام کجاست…” اکران شد. این فیلم از سایت معتبر IMDB، نمره متوسط 5.8 را دریافت کرده است. 1100 نفر به این فیلم نمره داده‎اند.

دانلود رایگان فیلم کوچه بی نام

عوامل و بازیگران فیلم کوچه بی نام

کوچه بی نام فیلمی است که در ژانر درام توسط هاتف علیمردانی ساخته شده است. هاتف علیمردانی از کارگردانان جوان سینمای کشورمان است که با فیلم راز دشت تاران در سال ۱۳۸۸ قدم به سینما گذاشت و در دهه ۹۰ حضور فعالی در سینما داشت و فیلم‌هایی همچون هفت ماهگی، آباجان و کلمبوس را ساخت.

خلاصه داستان

این فیلم درباره دو خانواده سنتی است که در خانه‌ای قدیمی زندگی می‌کنند. حمید (محمدرضا غفاری) قرار است برای کار به خرم آباد برود. حاج مهدی (فرهاد اصلانی) عموی او با اصرار برایش بلیت هواپیما می‌گیرد و فردا خبر می‌رسد که هواپیما سقوط کرده است و این آغاز درگیری‌ها و چالش های داستان در زندگی این دو خانواده می شود…

نقد و بررسی فیلم کوچه بی نام

کوچه بی نام اثری اجتماعی است به معضلات زندگی خانواده‌های قشر متوسط می‌پردازد. فیلم در دقایق ابتدایی شخصیت‌های داستان و نوع نگرش آنان به زندگی را به مخاطب معرفی می‌کند که قرار است تضاد آنان با یکدیگر در جریان داستان به چالش کشیده شود. به عنوان مثال مادر خانواده شخصیتی به شدت مذهبی دارد که فیلمساز نیز در بیشتر دقایق حضور وی در فیلم، بر وجه مذهبی اغراق آمیز شخصیت او تاکید می‌کند. این در حالی است که دختر خانواده چندان به قید و بندها مقید نیست و در نقطه مقابل خانواده مذهبی خودش قرار دارد.

عمده ایراد فیلم هاتف علیمردانی به فیلمنامه و عدم کنترل اجزای تشکیل دهنده پیرنگ اصلی داستان باز می‌گردد. کوچه بی نام، شخصیت ها و اتفاقات زیادی را به تصویر می‌کشد که هرکدام از آن‌ها می‌بایست روند منطقی خود را برای قرار گرفتن در پازل اصلی دنبال کنند، اما فیلم هیچگونه کنترلی بر آمد و رفت این خرده اتفاقات ندارد. این رخدادها به یکباره مطرح می‌شوند و سپس فیلمساز به سراغ داستان اصلی خودش می‌رود و همه آن‌ها را به حال خود رها می‌کند که این بدترین اتفاق برای یک اثر اجتماعی محسوب می‌شود که می‌خواهد چند موضوع مختلف را در جریان داستان مطرح کند.

نگاه سیاه و سفید هاتف علیمردانی به آدم‌های فیلمش نیز از نکات عجیب کوچه بی نام به شمار می‌رود که معمولا این ایرادات در فیلم‌های اول فیلمسازان مشاهده می‌شود. علیمردانی در کوچه بی نام افراد مذهبی را بیش از هرچیز دیگر، افرادی سراسر خرافی ترسیم کرده که اصولا کارکرد اجتماعی خاصی ندارند و سراسر پارادوکس هستند. در طرف دیگر، شخصیت محدثه نیز در نقطه مقابل مفاهیم مذهبی فیلم قرار دارد که پرداختی دم دستی دارد و بیشتر از اینکه نزدیک به یک شخصیت باشد، یک تیپ تمام عیار از سرکشی دختر ایرانی به شمار می‌رود.

سیر تحولی شخصیت‌های فیلم نیز همسو با نگاه سیاه و سفید فیلمساز به وقایع اجتماعی است. مشخص نیست که سازندگان با چه منطقی به یکباره آدم‌های داستان را متحول کرده و آنان را از نو می‌سازند. اوج این تغییر و تحول را باید در شخصیت محدثه جستجو کرد که به بکیاره از دختری سرکش، بی آنکه دلیل و منطق قابل قبولی برای تحول داشته باشد، به دختر خوب خانواده مبدل می‌شود که دقیقا در نقطه مقابل پرداختش در بخش ابتدایی فیلم قرار می‌گیرد. سیر تحول شخصیت یکی از ظریف‌ترین و هنرمندانه‌ترین بخش‌های آثار اجتماعی محسوب می‌شود که چنانچه فیلمساز بتواند به خوبی از پس آن برآید، اثرش مطبوع و قابل ستایش خواهد بود؛ اتفاقی که ابدا در مورد کوچه بی نام رخ نداده و شخصیت‌ها نه ثبات دارند و نه قابل قبول هستند.

با این حال ضعف بی انتهای فیلمنامه، با بازی خوب بازیگران فیلم جبران شده است. فرهاد اصلانی در نقش حاج مهدی یکی از بهترین بازی‌های خود را به نمایش گذاشته و باران کوثری نیز کیفیت به مراتب بالاتری نسبت به دیگر بازیگران فیلم دارد. پانته آ بهرام هم که رفته رفته در حال کلیشه شدن در چنین نقش‌هایی است، بازی مناسبی ارائه داده. در این میان چند بازیگر زائد هم وجود دارند که با حذف آن‌ها از فیلم اتفاقی برای داستان رخ نمی‌دهد. یکی از این بازیگران امیر آقایی است که حضورش در داستان دلیل محکمی ندارد. فیلمبرداری چشم نواز محمود کلاری نیز از ویژگی‌های مثبت کوچه بی نام به شمار می‌رود. محیط‌های محدود و قاب بندی های درست کلاری به خوبی توانسته تمام جزئیات صحنه را به تصویر بکشد.

در مجموع کوچه بی نام علی رغم بازیها و فیلمبرداری بسیار خوبی که دارد، نمی‌تواند اثر اجتماعی تحسین برانگیزی باشد. متاسفانه پایان بندی فیلم نیز اشتباهات فیلمنامه را تکمیل می‌کند و یکی از کلیشه‌ای‌ترین و دم‌دستی‌ترین پایان بندی که می‌شد تصور کرد را با یک اعتراف عجیب و غریب به مخاطب ارائه می‌دهد. پایان بندی که مشخصاً متاثر از فیلم خوش ساخت آگوست: اوسیج کانتی است اما از لحاظ کیفی، این کجا و آن کجا.

نویسنده: میثم کریمی
منبع: سایت مووی مگ

فهرست جوایز فیلم کوچه بی نام

در سی و سومین دوره برگزاری جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در سال 1393، فیلم کوچه بی نام نامزد دریافت سه سیمرغ بلورین جشنواره برای بهترین بازیگر نقش اول زن (باران کوثری)، بهترین بازیگر نقش مکمل زن (فرشته صدرعرفایی) و بهترین چهره پردازی (ایمان امیدواری) شد، که در پایان موفق به کسب یک سیمرغ بلورین شد. همچنین این فیلم سومین فیلم برتر جشنواره از نگاه تماشاگران شد.

• برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن (باران کوثری)، دوره ۳۳ جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۳
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن (باران کوثری)، هجدهمین دوره جشن بزرگ سینمای ایران ۱۳۹۵
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن (فرشته صدرعرفایی)، هجدهمین دوره جشن بزرگ سینمای ایران ۱۳۹۵
• تندیس حافظ بهترین بازیگر مرد (فرهاد اصلانی)، شانزدهمین دوره جشن حافظ ۱۳۹۵
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن (باران کوثری)، نهمین دوره جشن منتقدان سینمایی ۱۳۹۵
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن (فرشته صدرعرفایی)، نهمین دوره جشن منتقدان سینمایی ۱۳۹۵
• برنده جایزه خلاقیت در بازیگری (فرهاد اصلانی)، نهمین دوره جشن منتقدان سینمایی ۱۳۹۵

بیشتر بخوانید

• فیلم عرق سرد
• فیلم زیر پوست شهر