فیلم لامینور

فیلم لامینور فیلمی ایرانی است که توسط داریوش مهرجویی در سال ۱۳۹۸ ساخته شده و در ۷ اردیبهشت ۱۴۰۱ در سینماهای ایران به اکران عمومی درآمد.

به گزارش خوبو، لامینور آخرین ساخته داریوش مهرجویی است که با صادر نشدن پروانه نمایش آن، حواشی فراوانی ایجاد شد، اما سرانجام در اردیبهشت ۱۴۰۱ اکران شد. این فیلم از سایت معتبر IMDB، نمره بسیار ضعیف 3.2 را کسب کرده است. 340 نفر به این فیلم نمره داده‎اند.

عوامل و بازیگران فیلم لامینور

لامینور فیلمی است که در ژانر درام توسط داریوش مهرجویی ساخته شده است. داریوش مهرجویی از کارگردانان مطرح سینمای ایران و از چهره‌های اصلی موج نو سینمای ایران است. او در رأی‌گیری سال ۱۳۹۸ مجله فیلم به عنوان بهترین کارگردان تاریخ سینمای ایران انتخاب شد و همچنین در نظرسنجی از ۴۳ منتقد برای بهترین کارگردانان پس از انقلاب، در رده دوم قرار گرفت.

لامینور آخرین ساخته کارگردانی است که آثار مطرحی همچون گاو، دایره مینا، اجاره نشین ها، پری، لیلا، مهمان مامان، سنتوری و هامون را در کارنامه کاری‌اش دارد.

خلاصه داستان

این فیلم داستان دختر جوانی (پردیس احمدیه) را روایت می کند که قصد دارد به نوازندگی بپردازد اما مشکلات بسیاری سر راه اوست.

لامینور چیست؟

لامینور به معنای نخستین گام و آکوردی است که هنرجویان گیتار فرا می‌گیرند.

نقد و بررسی فیلم لامینور

داریوش مهرجویی بخش مهمی از تاریخ سینمای ایران محسوب می‌شود. فیلمسازی که می توان از او به عنوان جریان ساز سینما در سال های قبل از انقلاب یاد کرد که درخشش او پس از انقلاب نیز تا مقطعی ادامه داشت. با این حال، مهرجویی نیز رفته رفته همانند دیگر فیلمساز برجسته ایرانی یعنی مسعود کیمیایی، نتوانست با تغییرات سینما کنار بیاید و در نتیجه کم کار شد و حتی آخرین آثارش نیز با انتقادات شدیدی از سوی مخاطب مواجه شده است. بازگشت مهرجویی به فیلمسازی پس از سال ها این سوال را در ذهن مخاطبین قدیمی سینما ایجاد کرد که آیا این بازگشت به معنای بازگشت مهرجویی به دوران اوج خواهد بود یا می بایست انتظارها از او کمتر شود؟ متاسفانه لامینور در دسته دوم قرار می گیرد.

لامینور را می‌توان نتیجه سقوط فیلمسازی دانست که نتوانسته خود را با شرایط جدید سینما وفق دهد. فیلمی که تمام اجزای آن کهنه و نم پس داده است. نکته عجیب این جاست که مهرجویی حتی نتوانسته یک شخصیت قابل تحمل در طول فیلم خلق کند. مجموعه آدم‌هایی که در لامینور حضور دارند تیپ های کلیشه ای هستند که دیالوگ هایشان تماماً شعاری است به طوری که تحمل آن به شدت سخت و طاقت فرساست. به طور مشخص هدف مهرجویی از ساخت «لامینور» مواجه با یک محدودیت قدیمی در ایران بوده است. دغدغه مند بودن مهرجویی ارزشمند است و این ارزش زمانی بیشتر به چشم می‌آید که بدانیم دیگر فیلم مطرح او یعنی دایره مینا حتی تاثیر مستقیمی در افتتاح سازمان انتقال خون داشته است. اما زمانی که این دغدغه به زبان سینما بیان نشود، راه به جایی نمی‌برد.

کافی است نگاهی به شخصیت‌های لامینور داشته باشیم. پدری که تحت هیچ شرایطی نمی‌تواند تبدیل به شخصیت شود و لابلای سنت و مدرنتیه درگیر است. تکلیف دختر هم مشخص نیست و سرگردان است. در این میان، مهم ترین عنصر فیلم یعنی موسیقی گم است. نه آن قدر قدرتمند است که بتواند تماشاگر را تحت تاثیر قرار دهد و نه به حدی در داستان حضور دارد که تبدیل به دغدغه تماشاگر هم شود! جنس رویدادها نیز تناسبی با شرایط امروز ندارد و حتی می‌توان از آن به عنوان سورئال یاد کرد! اغلب معضلات دختر در تناقض با طبقه اجتماعی اوست. شاید در سال‌های دور (همان دورانی که مهرجویی متعلق به آن است) می شد افرادی را یافت که از گیر و بند تعصب و سنت‌ها رها نشده باشند اما در دنیای امروز، یافتن اینچنین معضلاتی در طبقه مرفه جامعه نادر است! حضور آن پلیس که قاعدتاً جز برچیدن جشن وظیفه ای ندارد، در جشن پدربزرگ و سفره پهن شدن هم در راستای همان سیاست همیشگی مهرجویی در آشتی جویی است که وضعیت فیلم را بغرنج تر کرده است!

به همه مشکلات فوق باید ایرادات ساختاری را هم اضافه کرد. بازی بسیار بد تمام بازیگران فیلم به خصوص سیامک انصاری، کاوه آفاق و پردیس احمدیه، بیش از پیش فضای قصه را به سوی کمیک شدن هدایت کرده است. کلوزاپ های عجیب و غریب فیلمساز از قاشق و چنگال هم در نوع خودش عجیب است. در این بین حتی تدوین هم با ایرادات ریز و درشت همراه بوده که که در مجموع، لامینور را ابداً شبیه به یک فیلم سینمایی حرفه‌ای نمی‌کند.

شاید بهتر می بود که مهرجویی به دوران بازنشستگی ادامه می‌داد و به عنوان سخنران و فیلمساز پیشکسوت در محافل مختلف حضور می یافت. این که غم نان بوده که مهرجویی را مجاب به ساخت لامینور کرده یا خیر را جز خود فیلمساز نمی‌داند، اما آنچه که به اکران درآمده یک فاجعه سینمایی است که کوچک‌ترین نشانی از نبوغ مهرجویی در عرصه فیلمسازی ندارد. فیلمی که در آن فیلمنامه از مرز فاجعه عبور می کند، بازی بازیگران شبیه به آیتم های طنز است و منطق داستان هم چیزی مابین سورئال و واقعیت قرار دارد. لامینور از آن دسته آثاری است که به تنهایی می‌تواند به کارنامه یک فیلمساز آماتور هم گند بزند؛ چه برسد به داریوش مهرجویی!

نویسنده: میثم کریمی
منبع: سایت مووی مگ

بیشتر بخوانید

• فیلم مسخره باز
• فیلم دیوانه ای از قفس پرید