فیلم ماهورا فیلمی ایرانی است که توسط حمید زرگرنژاد در سال ۱۳۹۵ ساخته شد و در سی و ششمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به نمایش درآمد.
به گزارش خوبو، ماهورا روایتی است از اولین روزهای آغاز جنگ تحمیلی و روستاها و قبایل جنوبی کشور که به ناگاه با آتش دشمن که تا دیروز همسایه و هم‌زبانشان بود مواجه شدند. این فیلم از سایت معتبر IMDB، نمره ضعیف 4.7 را کسب کرده است. 149 نفر به این فیلم نمره دادهاند.
ماهورا نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه بصری و جلوه های ویژه میدانی در سی و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر و تندیس شایستگی بهترین جلوه‌های ویژه میدانی و بهترین موسیقی متن در بیست و یکمین دوره جشن خانه سینما شد و بهترین کارگردانی جشنواره فیلم صلح ژاپن را از آن خود کرد.
ساعد سهیلی، میترا حجار، کامران تفتی، بهاره کیان افشار، داریوش ارجمند، محسن افشانی و مونا فرجاد از جمله بازیگران مشهور این فیلم هستند.
دانلود رایگان فیلم ماهورا
عوامل و بازیگران فیلم ماهورا
ماهورا فیلمی است که در ژانر درام، عاشقانه، جنگی و دفاع مقدس توسط حمید زرگرنژاد ساخته شده است. حمید زرگرنژاد کارگردان این فیلم تاکنون ده فیلم کوتاه، پنج تله فیلم و دو سریال تلویزیونی و تعداد زیادی فیلم مستند ساخته است. او چهار فیلم سینمایی ساخته به نام های پایان خدمت و ماهورا و برای مرجان و شماره ۱۰ که در سی و دومین، سی و ششمین و سی و نهمین و چهل و‌یکمین دوره‌های جشنواره فیلم فجر حضور داشته‌اند. وی مدیر مؤسسه سینمایی پویان فیلم از سال ۱۳۸۳ و نیز عضو انجمن مستند سازان اروپا می‌باشد. فیلم سینمایی روز سوم به کارگردانی محمدحسین لطیفی براساس مستند روز سوم حمید زرگرنژاد می‌باشد وی دارای سابقه ساخت تعداد زیاد فیلم مستند در کشورهای ایران و آلمان، انگلستان، سوئد ژاپن، هلند، الجزایر، عراق و فرانسه و ترکیه می‌باشد.
ساعد سهیلی کار هنری خود را با نقش کوتاهی در فیلم شب برهنه، به کارگردانی سعید سهیلی آغاز کرد. ساعد سهیلی فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۸۰ آغاز کرده‌است. و نخستین کار حرفه‌ای خود را با بازی در فیلم تلویزیونی میان ماندن و رفتن تجربه کرد. استعداد او برای نخستین بار توسط جواد عزتی (به عنوان بازیگردان) کشف شد. همچنین فیلم‌بردار پشت صحنه در برخی از کارهای پدرش بوده است. ساعد سهیلی کارشناسی گرافیک از دانشگاه آزاد را دارد. گشت ارشاد، رخ دیوانه، چند متر مکعب عشق، گشت ارشاد ۲، لاتاری، اتاق تاریک، روز صفر و نهنگ آبی از آثار برجسته در کارنامه سهیلی هستند.
میترا حجار بازیگری را از سال ۱۳۷۶ با حضور در نقشی کوتاه در فیلم غریبانه ساخته احمد امینی آغاز کرد. اولین تجربه حضور تلویزیونی او بازی در مجموعه پلیس جوان به کارگردانی سیروس مقدم است. از دیگر کارهای او بازی در نمایش‌هایی چون هملت و دایی وانیا است که دومی در فرانسه روی صحنه رفت. او پیش از ترک ایران در فیلم‌های فریاد، متولد ماه مهر، اعتراض، سگ کشی، رخساره، شب‌های تهران، قارچ سمی، ملاقات با طوطی، بازنده، رازها، جنایت، صورتی، فراری، مزاحم، این ترانه عاشقانه نیست و زمستان است حضور داشت. وی در سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم خداحافظی طولانی به کارگردانی فرزاد مؤتمن نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.
بهاره کیان افشار بازیگری را با بازی در مجموعه تلویزیونی کلاه پهلوی با دوبلوری فریبا رمضان پور آغاز کرد. از جمله فیلم‌های او می‌توان به نمور، سگ بند، مرد نقره ای، دشمن زن، لونه زنبور، بارکد و کفشهایم کو؟ اشاره کرد. او همچنین در سریال هایی از جمله گاهی به پشت سر نگاه کن، نوار زرد، گلشیفته، می خواهم زنده بمانم و حرفه ای ایفای نقش کرده است.
داریوش ارجمند (متولد ۵ مرداد ۱۳۲۳) بازیگر ایرانی است. او دریافت‌کننده جوایزی همچون سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای نقش‌آفرینی در فیلم سگ‌کشی (۱۳۷۹) و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای نقش‌آفرینی در فیلم ناخدا خورشید (۱۳۶۵) بوده‌است. او برای بازی در جستجوگر (۱۳۶۸) و اعتراض (۱۳۷۸) نیز نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد شد.
| کارگردان | حمید زرگرنژاد |
| تهیه‌کننده | علیرضا جلالی حمید آخوندی |
| نویسنده | حمید زرگرنژاد |
| بازیگران | ساعد سهیلی میترا حجار کامران تفتی بهاره کیان افشار داریوش ارجمند مهدی صبایی یوسف مرادیان محسن افشانی مونا فرجاد مالک سراج احمد کاوری |
| موسیقی | ستار اورکی |
| فیلم‌بردار | مرتضی غفوری |
| تدوین | کاوه ایمانی مژده قاجاریه |
| سال ساخت | 1395 |
| مدت زمان | 104 دقیقه |
| نمره IMDB | 4.7 |
| فروش گیشه | ۱٬۲۰۶٬۴۱۸٬۰۰۰ تومان |
خلاصه داستان
در روستایی مرزی زیباترین دختر به عنوان عروس هور انتخاب می شود تا یك روز در هفته خود را به آب بسپارد و هور بارور شده و قهرش نگیرد امین معروف به سمور؛ قاچاقچی ایرانی عروس هوربه نام ماهورا را می دزد و …
نقد و بررسی فیلم ماهورا
نقد از پایگاه خبری گلونی
«ماهورا» یکی دیگر از فیلم های مربوط به جنگ، در جشنواره است. «ماهورا» بسیار مبهم داستان خود را شروع می‌کندی و همینطور مبهم نیز ادامه می‌دهد. می‌توان گفت که مشخص نمی‌شود این فیلم قرار است چگونه شروع شود و چگونه به پایان برسد. فیلم از روی یک داستان واقعی ساخته شده است. وقتی یک فیلم از روی یک داستان واقعی ساخته می‌شود، نویسنده می‌تواند تمرکز بیشتری روی فیلمنامه خود بگذارد و می‌تواند فیلمنامه‌ای بسیار منسجم بنویسد. اما متاسفانه در «ماهورا» هیچ چیز برای مخاطب مشخص نمی‌شود. انگار که مخاطب از اواسط فیلم به تماشای آن نشسته است. «ماهورا» انسجام کافی برای جذب مخاطب را ندارد و بعد از دقایق اولیه فیلم، مخاطب از فیلم زده می‌شود. اصولا این فیلم فقط برای کسانی ساخته شده است که از قصه واقعی با خبر هستند. فیلم نمی‌تواند برای مخاطبش قصه گویی کند و یک روایت مستند را به تصویر بکشد. این فیلم برای کسانی است که قصه را شنیده‌اند و حالا می‌خواهند آن قصه را تصویری ببینند. در صورتی که مخاطبی که از روایت چیزی نمی‌داند، تمام فیلم برای او مبهم است. وقتی تماشاگر به تماشای این فیلم می‌نشیند، سوال های زیادی در سرش ایجاد می‌شود. اساسا ما تعدادی آدم را می‌بینیم که از اینور کادر به آنور کادر می‌روند. در گوش یکدیگر می‌زنند و تعدادی زن در پس زمینه ضجه می‌زنند و گریه و زاری می‌کنند. به‌عنوان میان برنامه هم زنی را در قایق می‌بینیم و مردی که زیر آب است. مهم ترین سوال‌هایی که از اول تا آخر فیلم مخاطب از خود می‌پرسد این است که الان چه شده؟ این آدم ها به دنبال چه هستند و می‌خواهند به چه چیزی دست پیدا کنند؟ آن زن دقیقا چه می‌گوید در فیلم؟ قصه چیست؟ عراقی ها از کجا آمدند؟ و بسیاری از سوال‌های دیگر. هر کسی نمی‌تواند به راحتی از قصه فیلم با خبر شود. همه چیز در فیلم مبهم است و کسی نمی‌تواند خط روایی فیلم را پیدا کند. بجای اینکه مخاطب تعلیق ها را درک کند و مشتاقانه به ادامه فیلم بیندیشد، بدنبال درک کردن موضوع است. وقتی جزئیات قصه درست به مخاطب نشان داده نشود و قصه پرورش مناسبی پیدا نکند چنین اتفاقی می‌افتد. هیچ چیز برای مخاطب روشن نیست، از قصه گرفته تا حال و هوا و انگیزه ها. وقتی مخاطب از فیلم چیزی متوجه نشود، همین موجب می‌شود تا برای مخاطب همه چیز در سطح باقی بماند و در نهایت تماشاگر با احساس تلف شدن وقتش، از سالن سینما خارج شود.
بازیگران نیز نمی‌توانند آنطور که باید نقش خود را ایفا کنند. حتی ساعد سهیلی که تا این حد روی او تمرکز گذاشته بودند. بدون شک ساعد سهیلی یکی از سخت ترین تجربه های خود را در این فیلم داشته است اما نمی‌تواند آن را کامل کند. حتی لهجه عربی او نیز در مواقعی از بین می‌رود. بازی ها نمی‌تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند و به همین دلیل نمی‌تواند تاثیر گذار باشد.
«ماهورا» بدون شک از فیلم‌های سخت و طاقت فرسای سینمای ایران است. و طراحی صحنه و لباس عظیم و با جزئیات‌ش می‌تواند کمی به جذابیت فیلم اضافه کند. اما بدلیل فیلمنامه نامنسجم و مبهم، مخاطب را راضی از سالن خارج نمی‌کند.
نقد از پایگاه خبری گلونی
سال‌های جنگ در کشور ما آنقدر قصه و حماسه ناشنیده دارد که تا سالیان سال بتوان از دل آنها سوژه‌ای به دست آورد و فیلم ساخت. «ماهورا» یکی از همین فیلم‌هاست که سوژه بکری از اتفاقات جنگ را انتخاب کرده و به ماجرای طایفه‌های عرب‌زبان در خطه مرز ایران و عراق می‌پردازد. طوایفی که بعد از جنگ تحمیلی زندگی‌شان دگرگون شد و درگیری‌های زیادی با نیروهای بعثی داشتند، اما کمتر کسی از آنها یاد کرده است.
سینمای دفاع مقدس ناخودآگاه یک سری سرباز و خاکریز و میدان شلوغ جنگ را به یادمان می‌اندازد، چند سالیست که این تفکر قالب بر سینمای دفاع مقدس عوض شده و آثار شاخصی در این زمینه تولید می‌شود که جنگ هشت ساله را از دریچه نگاه تازه‌ای روایت می‌کنند. حمید زرگر نژاد، کارگردان فیلم ماهورا به جای رفتن به میدان جنگ و سنگر‌ها و تونل‌ها، طبیعت جغرافیای بکر جنوب کشورمان را به محل نبرد نیروهای ایرانی و بعثی تبدیل کرده است. استفاده از جغرافیا و پتانسیل این منطقه به خوبی صورت گرفته، هرچند بازیگران زیاد نتوانستند نقش افرادی که زیستگاهشان آنجاست را خوب ادا کنند.
داستان فیلم از کشته شدن ماهورا، نامزد امین (یا به اسم محلی در قوم خودش سمور) شروع می‌شود. امین بعد از کشته شدن نامزدش (که دختری عراقی بود) افسردگی گرفته و اکثر افراد طایفه هم او را نفرین شده می‌دانند. او تصمیم می‌گیرد خودش را در مرداب‌های کنار روستایشان غرق کند و در آخرین لحظات خودکشی‌اش پیکری نیمه‌جان از یک خلبان ایرانی را می‌بیند. امین که همیشه ((دیر رسیده است)) این بار تصمیم می‌گیرد که جان خلبان را نجات دهد و نگذارد که بمیرد، از همین رو او را به خانه و کاشانه خویش برده و با اینکه عروسی برادرش نزدیک است، خطر بردن خلبان ایرانی را به جان خود و طایفه‌شان را می‌خرد. بزرگان دو طایفه که قصد وصلت با یکدیگر را دارند، بر سر تحویل دادن یا ندادن خلبان جنگی به نیروهای عراقی اختلاف نظر دارند، در این گیرو‌دار سروکله نیروهای دشمن برای پیدا کردن خلبان پیدا شده و امین هم به کمک یکی دو افسر ایرانی، جلوی آنها می‌ایستد.
همانطور که احتمالا متوجه شدید، داستان ماهورا با تمامی فیلم‌های هم‌ژانر خود تفاوت دارد و این ویژگی می‌تواند برگ برنده فیلم باشد. موضوع جایی جالب‌تر و هیجان‌انگیزتر می شود که بدانید وقایع داخل فیلم بر اساس یک واقعیت تاریخی شکل گرفته و زاییده تخیل نویسنده نیست. با این وجود، به رغم زنده بودن برخی شاهدین و سوژه و مکان ناب فیلم، فیلمنامه استخوان‌بندی لازم را ندارد و به بیراهه می‌رود. ترکیب ژانر عاشقانه با جنگی در فیلم ماهورا با کشته شدن معشوق آغاز شده که بیشتر فضای مالیخولیایی عاشقانه به آن داده تا بار درام. از آنسو با اینکه فیلمنامه از روی حقیقت نوشته شده، ولی منطق روایی ندارد و در نیمه وسط فیلم حوصله سر بر می‌شود. یک سوم پایانی فیلم باز زمان اوج گرفتن فیلمنامه است و صحنه‌های اکشن آن توانسته فیلم را از منجلاب رهایی بخشد، گرچه همین صحنه‌های اکشن غالبا به ضعیف‌ترین شکل ممکن ساخته و طراحی شده‌اند.
بازیگران فیلم که قرار است نقش افرادی با ایل و تبار عربی را بازی کنند، جز یکی دو تن از آنها، الباقی فقط داد می‌زنند و فغان می‌کنند و یا به اشتباه عربی حرف می‌زنند. ساعد سهیلی جزو معدود بازیگران فیلم است که تلاش بسیار خوبی از خود نشان داده و به شخصه برای نخستین بار است که بازی او را قدرتمند می‌بینم. حضور کمرنگ میترا حجار در سکانس‌های فیلم هم با معجزه بازیگری او همراه بوده و گریم این بازیگران به خوبی توانسته به بازی خوب آنها کمک کند. یکی دیگر از نکات مثبت فیلم پرداختن و داشتن یک شخصیت منفی است که به خوبی معرفی می‌شود و کاراکتر بی‌رحمی دارد. بسیاری از فیلم‌های ایرانی از داشتن یک بدمن رنج می‌برند و ماهورا در این بین استثناست اما بازهم مثل هدر رفتن فیلمنامه، شخصیت منفی در اواخر فیلم کمی تا قسمتی به بیراهه می‌رود و برخی اقداماتش تصنعی جلوه می‌کند.
دکوپاژ و میزانسن فیلم با توجه به لوکیشن‌هایی که فیلمبرداری در آن مناطق صورت گرفته، ستودنیست و فیلمبرداری کار توانسته قاب‌هایی هنری از خطه جنوب کشورمان به تصویر بکشد که بیشتر شبیه نقاشی‌ها و عکس‌های جاودان ۸ سال دفاع مقدس هستند. فیلمبرداری در زیر آب و نورپردازی این سکانس‌ها با دقت بالا در سینمای ایران به ندرت دیده می‌شود و عوامل فیلم به خوبی از پس دشواری ضبط این صحنه‌ها برآمده‌اند.
فیلم از لحاظ رعایت آداب و رسوم این مناطق، پایبندی به سنت‌های آن نواحی و پرهیز از سیاه نمایی، در کنار عروس آتش، تصویر درستی از طایفه‌های جنوب کشورمان نشان داده و طراحی لباس آنها را به دقیق‌ترین شکل انجام داده است. فقط ای کاش همانطور که گفته شد روی لهجه برخی بازیگران و انتخاب تعدادی از آنها بیشتر دقت می‌شد تا همه چیز بی‌نقص می‌ماند.
فیلم ماهورا روی کاغذ فیلم خوبی به نظر می‌رسد و حتی این نوشته و سایر نوشته‌های درباره آن نمی‌تواند چندان از ایرادات آن پرده‌نمایی کند. ایرادات فیلم فارغ از صحنه‌های اکشن ضعیف، در قلب فیلمنامه و کار قرار دارد. دستمایه اولیه معرکه‌ای که در ادامه راه خود به یک آشتفگی بدل می‌شود و بی‌توجهی فیلمساز به عناصر درام (که اصرار ویژه‌ای روی آن دارد، شاید اگر این تاکید بیجا و نام‌گذاری فیلم برای تاکید دوباره روی بار عاشقانه فیلم نبود این مشکل وجود نداشت) حماسه در واقعیت را به داستانی کسل‌کننده تبدیل کرده است. در کنار این ضعف فیلمنامه، ماهورا آشکارا از تدوین ناقصش ضربه خورده که به آشفتگی فیلمنامه دامن زده است.
شاید بهتر باشد سینماگران نسل جوان که نگاهی جدید به سینما بخصوص سینمای دفاع مقدس روی آورده‌اند، اسرار پنهان سال های دفاع مقدس را بیشتر و البته بهتر به تصویر بکشند تا این ژانر نفس دوباره‌ای بکشد.
نظرات کاربران