فیلم ملبورن فیلمی ایرانی است که توسط نیما جاویدی در سال ۱۳۹۲ ساخته شده و در سی و دومین دوره جشنواره بینالمللی فیلم فجر به اکران درآمد.
به گزارش خوبو، ملبورن یکی فیلم‌های موفق ایرانی در سطح بینالمللی است که جوایز متعددی نیز دریافت کرده است. این فیلم از سایت معتبر IMDB، موفق به کسب نمره متوسط 6.4 شده است. 1900 نفر به این فیلم نمره دادهاند.
دانلود فیلم ملبورن
عوامل و بازیگران فیلم ملبورن
ملبورن فیلمی است که در ژانر درام توسط نیما جاویدی ساخته شده است. نیما جاویدی از فیلم‌سازان جوان سینمای ایران است. او پنج سال پس از ساخت فیلم ملبورن، سرخپوست را ساخت و نامی برای خود دست و پا کرد. جاویدی سپس به عنوان نویسنده فیلم خورشید، جایزه جشنواره فجر را از آن خود کرد.
در این فیلم، پیمان معادی، نگار جواهریان، مانی حقیقی، شیرین یزدان بخش، الهام کردا و روشنک گرامی به هنرمندی پرداخته‌‌اند.
بر اساس اظهارات جاویدی، داستان فیلم از یک تجربه شخصی به‌دست آمده است. به منظور صرفه جویی در زمان و هزینه، کلیه صحنه‌ها در یک آپارتمان فیلم‌برداری شده‌است.
| کارگردان | نیما جاویدی |
| تهیه کننده | جواد نوروزبیگی |
| نویسنده | نیما جاویدی |
| بازیگران | پیمان معادی نگار جواهریان مانی حقیقی شیرین یزدان بخش الهام کردا روشنک گرامی ویدا جوان علیرضا استادی مارتین شمعون پور |
| فیلمبردار | هومن بهمنش |
| تدوین | سپیده عبدالوهاب |
| سال ساخت | 1392 |
| مدت زمان فیلم | 90 دقیقه |
| نمره IMDB | 6.4 |
خلاصه داستان
این فیلم داستان زوجی است که در حال مهاجرت به استرالیا هستند و تنها چند ساعت به پروازشان مانده است.
آنها با قبول نگهداری نوزاد یکی از همسایه ها درگیر مشکلاتی میشوند که می تواند آینده انها را به خطر بیاندازد…
نقد و بررسی فیلم ملبورن
سعید جمشیدی پور در نقد این فیلم نوشته است:
یکی از مهمترین نکات فیلم‌های اصغر فرهادی، غیر از حضور داستان خوب، توجه وسواسی به جزئیات است. در حقیقت اصغر فرهادی برای حتی چیده شدن دکور، برای تک تک کلمات و دیالوگ‌ها برنامه دارد. در پشت صحنه فیلم گذشته ( که نسبت به چهارشنبه سوری، شهر زیبا و درباره الی دوستش نداشتم )، می‌بینیم که حتی خانه مورد نظر وجود نداشته و اصغر فرهادی برای فیلم خود آن را می‌سازد. تو گویی نویسنده در تک تک دیالوگ‌ها و شخصیت‌هایش زندگی می‌کند. اما اگر بخواهیم بجای آنکه ایده خود را پرداخت کنیم و پی رنگی کاملا یکسان برداریم، حتی با بازیگران یکسان، آیا فیلم خوبی ساخته‌ایم؟!
در فیلم ملبورن، برای من داستان ته‌مایه‌هایی از فیلم‌های درباره الی و جدایی نادر از سیمین بود، با همان کاراکترها در داستانی دیگر. در حقیقت امیر در ملبورن، همان نادر در جدایی، مانی حقیقی همان مانی حقیقی فیلم درباره الی (در مقطعی که عصبی است) است. برای من بیننده، انگار نقطه عطف فیلم درباره الی که غرق شدن الی بود، در فیلم ملبورن جلوتر آمده و در همان ابتدای فیلم با مرگ کودک بیان می‌شود. کارگردان، بجای پردازش شخصیت‌ها، زودتر شخصیت آنها را در مقطعی غیر عادی و عصبی به ما نشان می‌دهد، اما آزار نمی‌دهد، چون برای تماشاچی، امیر همان نادر است و نیازی به معرفی ندارد.
متاسفانه کارگردان در ابراز شوقی که از داستان دارد، دچار عجله شده است و برعکس فیلم‌های اصغر فرهادی، جزئیات گم شده‌اند. در این فیلم برای پیش برد داستان، ایرادات روایی ایجاد شده است. بعنوان مثال نمونه‌هایی را مثال می‌زنم : در اولین مشاجره بین امیر و سارا در مورد کودک، امیر ناگهان دیالوگی کاملا بی‌جهت بیان می‌کند : ” تو که به من اعتماد نداری، چجوری توقع داشته باشم مردم به من اعتماد داشته باشند” . در جایی دیگر که دقیقا فقط برای پیش برد داستان در نظر گرفته شده، تکیه بر کلام کودکی در بین مکالمات سارا و شیما است که در حقیقت در زندگی اینقدر نقش ندارد.
اما از همه این مسائل مهمتر، دلیل اصلی وجود این داستان است. اساسا چه افرادی کاری را می‌کنند که امیر و سارا در انتهای این فیلم کردند؟! حتی در درباره الی، خانواده‌ها رئال بودند و در انتها همه حقیقت را به صابر ابر گفتند. حتی دغدغه گلشیفته فراهانی، بیان حقیقت بود. اما در این فیلم انگار از ابتدا ما با دو قاتل سر و کار داریم. انسان عادی در برابر این مسئله، چکار می کند؟! به نظر من بهترین کار زنگ زدن به پلیس، اطلاع سریع به خانواده و غیره است. یا در جایی دیگر که داستان می‌لنگد، دعوایی بر سر این مسئله است که چرا امیر دروغ گفته است ( کودک بهمراه سارا بیرون از خانه است ). در حقیقت اگر امیر و سارا می خواهند دروغ بگویند و کاری را بکنند که در انتهای فیلم کردند، دیگر این جر و بحث برای چیست، و اگر هم نمی خواهند دروغ بگویند و به پلیس و خانواده کودک خبر دهند، خوب این دروغ جای بحث ندارد که جایی برای آرام شدن اوضاع و فکر کردن برای دستیابی به راه حلی درست است. و در انتها، آن گریه امیر در تاکسی به سمت ملبورن.
شخصیت نادر در فیلم جدایی، تا انتها همانگونه باقی می‌ماند و برای رسیدن به زندگی خود تا انتها با دروغ زندگی می‌کند. در درباره الی چیزی به نام ادا نداریم، هر شخصیت سرجای خودش قرار دارد. اما در ملبورن، آن گریه در انتها، بعد از بدبخت کردن همسایه‌ای دیگر، بعد از بیان نکردن حقیقت به دیگران و فرار کردن، بعد از فکر کردن به این حقیقت که اگر من بروم، پدر و مادر کودک می‌توانند خانواده من را پیدا کنند و آنها را اذیت کنند، و قبول کردن این مسئله، آن گریه، قطعا دروغین است. اگر تاکسی برمی‌گشت، بازهم یک چیزی می‌شد به نام عذاب وجدان و فیلم از جایگاه خود فرو می‌ریخت.
اما در انتها از تجربه اول نیما جاویدی، بعنوان یک تجریه خوب نام می‌برم و امید دارم که ایرادها را به وضوح ببیند و تجربه بعدی‌اش، فیلمی بسیار قوی باشد تا جایی که بتواند دفاع کند، چون دیگر تجربه اولش نیست و جای این همه خطا ندارد.
فهرست جوایز فیلم ملبورن
در سی و دومین دوره برگزاری جشنواره بینالمللی فیلم فجر در سال 1392، فیلم ملبورن نامزد دریافت 2 سیمرغ بلورین جشنواره از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی (نیما جاویدی) در بخش نگاه نو شد، اما در کسب جایزه ناکام ماند.
این فیلم، رقابت‌های بینالمللی خود را با حضور در جشنواره فیلم ونیز (2014) به عنوان فیلم افتتاحیه هفته منتقدین آغاز کرد.
بعد از حضور در چهار جشنواره الف (ونیز- توکیو- قاهره – ماردل پلاتا) از چهار قاره دنیا و بیش از 60 حضور بینالمللی در جشنواره هایی چون آسیا پاسفیک، استکهلم، زوریخ، شانگهای، استانبول، دوبلین، ملبورن، خیخون، براتیسلاوا، لوگزامبورگ، بریزبین، هانوی، ادینبورگ، آلماتی، کرالا، چنای، بنگلور، ویلنیوس، لیسبون، آنونی، آرس و … موفق به کسب 13 جایزه بینالمللی شد.
- برنده جایزه بهترین فیلمنامه از هشتمین جشنواره فیلم آسیا پاسیفیک (۲۰۱۴)
- برنده هرم طلایی به عنوان بهترین فیلم از سی و ششمین جشنواره بینالمللی فیلم قاهره (۲۰۱۴)
- برنده جایزه بهترین فیلمنامه از پنجاه و دومین جشنواره فیلم گیخون (۲۰۱۴)
- برنده جایزه بهترین کارگردانی از پنجاه و دومین جشنواره فیلم گیخون (۲۰۱۴)
- بهترین فیلم از دید داوران جوان در پنجاه و دومین جشنواره فیلم گیخون (۲۰۱۴)
- برنده بهترین بازیگر زن در بیست و نهمین جشنواره بینالمللی فیلم ماردل پلاتا (۲۰۱۴)
- برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره آرس لهستان (۲۰۱۵)
- برنده جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران از جشنواره آرس لهستان (۲۰۱۵)
- برنده جایزه هیئت داوران از جشنواره فیلم‌های آسیایی وزول فرانسه (۲۰۱۵)
- برنده جایزه بهترین فیلم از نگاه انستیتوی ملی زبان و مطالعات شرقی فرانسه از جشنواره فیلم‌های آسیایی وزول فرانسه (۲۰۱۵)
- برنده جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران از جشنواره فیلم‌های ایرانی جین سیسکل شیکاگو (۲۰۱۵)
نظرات کاربران