ما اغلب توجه زیادی به طراحیهای بلاکچین در رمزارزها نمیکنیم – در درجه اول به این دلیل که اکثر ما مستقیماً در پردازش و توسعه آن دخالتی نداریم. اما یادگیری نکات فنی هر صنعتی که به آن علاقه دارید همیشه جواب میدهد. بیایید در مورد اصول بلاکچینهای ماژولار و یکپارچه و عملکردهای آنها بحث کنیم!
بلاک چین های یکپارچه بیش از یک دهه است که وجود دارند. این بلاکچینها در درجه اول با توانایی آنها در مدیریت سه ویژگی اصلی مشخص میشوند: اجماع (بسته به PoW یا PoS بودن آنها)، در دسترس بودن دادهها (مقدار فضای بلاک) و اجرای تراکنشها.
از سوی دیگر، بلاکچینهای ماژولار، یکی از این مسئولیتها را به یک زنجیره خارجی برونسپاری میکنند. یک مثال عالی از آن اشتراکگذاری در Ethereum PoS است. هر دو این نوع بلاک چین دارای معماری های متفاوتی هستند و تمرکززدایی و امنیت را به طور جداگانه مدیریت میکنند و در عین حال مقیاسپذیر هستند.
آشنایی با مفاهیم اصلی بلاکچین
مقیاسپذیری و توان عملیاتی بالاتر همیشه محل بحث و رقابت با بلاکچینهای یکپارچه بوده است. همه ما سهگانه معروف بلاکچین را میدانیم و اینکه چند بلاکچین برای تمرکززدایی بیشتر به خطر میافتند. از سوی دیگر، برخی از بلاکچینها در نهایت امنیت و تمرکززدایی را در اولویت قرار میدهند، که باعث میشود مقیاسپذیری کمتر و گرانتر شوند (برای مثال اتریوم را در نظر بگیرید).
بلاکچینهای ماژولار با مقیاسپذیر بودن و غیرمتمرکز بودن تلاش میکنند بهترینها را به ارمغان بیاورند. برای درک بهتر این که این دو طراحی بلاکچین چگونه کار میکنند و تفاوت آنها چگونه است، ابتدا سعی میکنیم مفاهیم اصلی یک بلاکچین را درک کنیم.
اجماع: آنچه وضعیت فعلی بلاکچین را مشخص میکند. به عنوان مثال، این شامل تعداد بلوک/ارتفاع بلاکچین است. اجماع تضمین میکند که تمام گرههای اعتبارسنجی در بلاکچین «وضعیت» یکسانی دارند.
در دسترس بودن دادهها: داده هایی که در هر بلوک بلاک چین ذخیره می شود. این اساساً به دادههای موجود در دستگاههای ذخیرهسازی تمام گرههای اعتبارسنجی در آن بلاکچین اشاره دارد.
اجرا: گرهها تراکنشها را انجام میدهند و وضعیت بلاکچین را بهبود میبخشند/پیش میبرند. این معمولاً با اجرای تراکنشهای معلق در شبکه انجام میشود (به عنوان مثال، ارسال 3 ETH توسط Bob به Alice).
بلاکچین یکپارچه چیست؟
یک بلاکچین یکپارچه، بلاکچینی است که هدف آن اجرای هر سه جزء اصلی بلاکچین (که در بالا ذکر شد) در یک فضا است که برای انجام این کار، یک بلاکچین یکپارچه، اجماع، فضای بلاک و قابلیتهای اجرایی خود را با توجه به اهدافی که انجام میدهد بهینه میکند.
در دسترس بودن دادهها
اگر بلاکچین بخواهد توان عملیاتی بالایی داشته باشد، فضای بلاک خود را افزایش میدهد و تلاش میکند تا تراکنشهای بیشتری در همان بلوک داشته باشد. این امر به ارائه دهندگان خدمات گره فشار وارد میکند زیرا آنها باید فضای ذخیرهسازی خود را افزایش دهند و ممکن است به دلیل نداشتن منابع کافی (چه فنی و چه مالی) آنها را ترک کنند. این سناریو باعث کاهش امنیت و عدم تمرکز خواهد شد.
Execution
همانطور که میتوانید تصور کنید، انتقال سریع تراکنشها از طریق گرههای کمتر و رسیدن به توافق همه آنها بسیار آسانتر از عبور آنها از طریق تعداد زیادی گره در سراسر جهان است. هر چه تعداد اعتبار سنجیها در شبکه بیشتر باشد، مدت بیشتری طول میکشد تا شبکه اعتبار تراکنشها را تایید کند. اگر میخواهید توان عملیاتی را افزایش دهید (یعنی تعداد تراکنشهایی که در هر ثانیه پردازش میشوند)، شبکه میتواند تعداد گرهها را کاهش دهد. اما این دوباره به قیمت تمرکززدایی و امنیت تمام میشود.
اجماع Consensus
تمام بلاکچینهای بدون مجوز با پایین نگه داشتن الزامات ورودی گره، هدف اصلی را برآورده میکنند. در روزهای اولیه بیت کوین، میتوانستید از رایانه شخصی خود برای استخراج بیت کوین استفاده کنید. اما در طول سالها، دشواری به شدت افزایش یافته است. مخصوصاً برای بیت کوین، ماینرها باید وظایف محاسباتی را با استفاده از سخت افزار و انرژی برای استخراج بلاکهای جدید انجام دهند. با این حال، برای بلاکچینهای PoS، سرمایه قفل شده TVL (معروف به سهام) برای ایمنسازی شبکه استفاده میشود. برخی قبلاً مشکل ماینر شدن بیت کوین را به دلیل سخت افزار مورد نیاز و مصرف انرژی مطرح کردهاند.
یک بلاکچین یکپارچه چگونه کار میکند؟
یک بلاکچین یکپارچه طبق پروتکل اجماع تعیین شده برای بلاکچین عمل میکند. برای شرکت، باید یک گره را اجرا کنید که با الزامات تعیین شده توسط شبکه هماهنگ باشد. بیایید مثال اتریوم را در نظر بگیریم. هر کاربری که بخواهد گره خود را اجرا کند ابتدا باید نوع گرهای را که میخواهد اجرا کند شناسایی کند.
پس از راه اندازی آن، دادههای بلاکچین را از شبکه دانلود میکنند. پس از این فرآیند، آنها با رعایت قوانین پروتکل شروع به مشارکت در شبکه میکنند. در مورد PoW، اعتبارسنجیها باید سختافزار (سختافزار محاسباتی) خود را در معرض خطر قرار دهند تا برای استخراج بلوکهای شبکه انتخاب شوند. در مورد PoS، از سهام آنها استفاده میشود. در هر دو مورد، حق بیمه پولی است که شبکه برای ماینرها/ اعتبارسنجیها صادر میکند که باعث میشود آنها در پروتکل شرکت کنند.
بلاکچین ماژولار چیست؟
یکی از نکات کلیدی که در بلاکچینهای ماژولار باید به آن توجه کرد این است که سه وظیفه فوق الذکر را به جای انجام همه آنها به یکباره در L1 تقسیم میکنند. ایده این است که سیستم را با بزرگتر کردن فضای بلاک، محدود کردن مجموعه اعتباردهنده برای تمرکز بر خردهها، کارآمدتر کنیم و در نتیجه به طور تصاعدی توان عملیاتی بلاکچین را افزایش دهیم. به طور خلاصه، میتوان گفت که تمام محدودیتهای یک بلاکچین یکپارچه به طور موثر به عوامل ماژولار تبدیل میشوند و در نتیجه کارایی آن را تا حد زیادی افزایش میدهند.
مزایای طراحی بلاکچین ماژولار
یکی از بزرگترین مزایای یک بلاکچین ماژولار، توانایی آن در تقسیم وظایف مختلف به بخشها است. این تقسیم وظایف/مسئولیتها به مقیاس بلاکچین بدون به خطر انداختن امنیت کمک میکند. با افزایش فضای بلاک با تکههای دادهها و با افزایش مقیاسپذیری جمع آوریها، توان عملیاتی کلی زنجیره بلوک افزایش مییابد. همه اینها با زنجیرههای PoS امکان پذیر میشود که در آن مانع ورود به زنجیره در مقایسه با زنجیره های PoW کاهش مییابد.
اتریوم در یک زمینه ماژولار چگونه کار خواهد کرد؟
اتریوم احتمالاً یکی از نمونههای کامل یک بلاکچین ماژولار است که در حال حاضر وجود دارد. در حالی که در حال حاضر از مکانیسم اجماع PoW پیروی میکند، اما زمانی که در اواخر سال 2022 به PoS منتقل میشود، هدف آن تبدیل شدن به یکی از مقیاس پذیرترین، غیرمتمرکزترین و امنترین بلاکچین است.
آینده قابل پیشبینیتر برای Ethereum PoS این خواهد بود که با پیوستن اعتباردهندههای بیشتری به شبکه، مجموعهای بزرگتر میتوانند در میان خردههای مختلف پخش شوند و با معرفی بیشتر خردهها، دادههای بیشتری را میتوان ذخیره کرد (یعنی فضای بلوک افزایش مییابد) – و با معرفی بیشتر خردهها، مجموعهها میتوانند دادههای بیشتری مصرف کنند. بنابراین، تأثیر توان بر اتریوم با در دسترس بودن هم خردهها و هم با معرفی رولآپها ترکیب میشود.
نظرات کاربران