خطرات ادغام اتریوم چیست؟

The merge لایه اجرایی اصلی اتریوم را با لایه اجماع اثبات سهام جدید خود ادغام کرد و رسماً مکانیسم اجماع شبکه را به اثبات سهام تبدیل کرد. لایه اجماع اتریوم که قبلاً اتریوم 2.0 نامیده می‌شد، اکنون به طور کامل با بلاکچین اصلی (لایه اجرا) ادغام شده است.

ادغام در 15 سپتامبر 2022 تکمیل شد و نشان دهنده گذار شبکه اتریوم از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) بود. به گفته این شبکه، ادغام مصرف انرژی اتریوم را تا حدود 99.95 درصد کاهش داده است. از منظر فنی، ادغام شاهد ادغام لایه اجرایی اصلی اتریوم یا شبکه اصلی با لایه اجماع PoS جدید خود به نام Beacon Chain بود.

ادغام تنها اولین قدم در نقشه راه توسعه اتریوم است که شامل مراحل بعدی مانند The Surge ،The Verge ،The Purge و The Splurge است. به گفته ویتالیک بوترین، یکی از خالقان اتریوم، ادغام حدود 55 درصد از کارهای توسعه‌ای است که قرار است در شبکه انجام شود. در نهایت، هدف این است که شبکه را مقیاس پذیرتر، پایدارتر و ایمن‌تر کند و در عین حال غیرمتمرکز باقی بماند.

ادغام نیاز به PoW را از بین برد و شبکه را قادر ساخت تا با استیکینگ اتریوم ایمن شود. Staking به دارندگان اتریوم این فرصت را می‌دهد تا با ارائه قدرت محاسباتی لازم برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها و ایمن‌سازی شبکه، جوایزی را جمع‌آوری کنند. این همچنین به این معنی است که از زمان ادغام، تمام تراکنش‌های شبکه اکنون توسط سهامداران اتریوم به جای ماینرها تأیید می‌شوند. دومین تغییر عمده‌ای که با انتقال به PoS ایجاد شد، کاهش صدور اتر (ETH) از طریق پاداش‌هایی به اعتبارسنجی‌کنندگان برای تلاش‌های آنها در حفظ شبکه است که در نتیجه ETH تبدیل به یک دارایی کاهش‌دهنده تورم می‌شود. در حال حاضر، مکانیسم سهام اتریوم فقط سپرده‌هایی را می‌پذیرد که قابل برداشت نیستند. در حال حاضر، میلیاردها ETH در شبکه در معرض خطر است – و در آن گیر کرده است – تا زمانی که یک ویژگی برداشت توسط توسعه‌دهندگان اتریوم اضافه شود.

ادغام برای استخراج کنندگان اتریوم به چه معناست؟

این شبکه اکنون از اثبات سهام برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها استفاده می‌کند، در نتیجه استخراج GPU اتریوم اگر کاملاً منسوخ نشود، تا حد زیادی بی‌سود می‌شود. شبکه اصلی شبکه اتریوم از زمان پیدایش به اثبات کار متکی بوده است و ماینرها تراکنش‌های بلاکچین را به چپ و راست تأیید می‌کنند. با این حال، لایه اثبات سهام اتریوم یا زنجیره بیکن، از سازندگانی استفاده می‌کند که تراکنش‌ها را با هم ترکیب می‌کنند و اعتباردهنده‌ها برای تأیید تراکنش‌ها.

میزان ارز دیجیتالی که سازنده یا اعتباردهنده در اختیار دارد، توانایی آنها در انتخاب یا اعتبارسنجی بلوک‌ها را تعیین می‌کند. در تلاشی برای پایدارتر کردن شبکه، Merge این دو لایه را با هم ترکیب کرد و PoS را به طور کامل پذیرفت، و استخراج اتریوم را به راهی غیرمولد برای کسب پاداش تبدیل کرد زیرا اعتبارسنجی‌ها اکنون انگیزه بیشتری برای حفظ شبکه دارند.

این شبکه قبلاً حدود 95 درصد از کل قدرت هش GPU را در اختیار داشت و به ماینرها اجازه می داد تا تراکنش ها را تأیید کنند و پاداش دریافت کنند. تحت PoS، ارز رمزنگاری‌کننده اعتبارسنجی در خطر است، که به‌عنوان بازدارنده آن‌ها برای اعمال مخرب عمل می‌کند. پس از ادغام، نرخ هش اتریوم نیز به طور قابل توجهی به صفر کاهش یافته است و از آن زمان در آنجا باقی مانده است. به طور کلی، نرخ هش کمتر به این معنی است که یک شبکه از قدرت محاسباتی کمتری برای افزودن و تأیید تراکنش‌ها در یک بلاکچین استفاده می‌کند. در مورد اتریوم، کاهش نرخ هش عمدتاً به این دلیل است که ماینرها یا ریگ‌های خود را خاموش کرده‌اند یا به سایر ارزهای دیجیتال مبتنی‌بر PoW که برای استخراج سود بیشتری دارند، روی آورده‌اند.

مکانیسم اجماع جدید اتریوم چگونه کار می‌کند؟

در حالی که ماینرها در یک سیستم اثبات کار، سرمایه خود را با سرمایه گذاری انرژی برای اعتبارسنجی یک بلوک به خطر می‌اندازند، اعتبارسنجی‌ها در یک سیستم اثبات سهام، ارز دیجیتال خود را به خطر می‌اندازند. برای اینکه یک اعتبارسنجی در شبکه راه اندازی و اجرا شود، ابتدا باید 32 ETH را در یک قرارداد هوشمند واریز کنند. پس از واریز، وجوه قفل شده و اعتباردهنده آماده است تا سرمایه‌گذاری را آغاز کند. اتر استیک شده به عنوان وثیقه عمل می‌کند، به این معنی که اگر اعتباردهنده بدخواهانه عمل کند، می‌تواند از بین برود.

علاوه بر اجرای یک گره اعتبارسنجی، راه‌های دیگری نیز برای به خطر انداختن اتر وجود دارد. می‌توان از طریق یک مبادله متمرکز در استیک شده شرکت کرد، به یک استخر استیک شده ملحق شد یا از طریق یک ارائه‌دهنده خدمات سهام‌داری واگذار کرد. مطالب مرتبط: اجزای معماری بلاکچین اتریوم: آنها چیست؟ اعتبار دهنده اساساً مسئول بررسی اعتبار بلوک‌های جدید منتشر شده در شبکه و همچنین ایجاد و انتشار بلوک‌های جدید است. برخی از مزایای سیستم PoS عبارتنداز:

پس از اینکه اعتباردهنده تراکنش های موجود در بلوک را انجام داد، امضای آن بلوک را بررسی می‌کند تا مشروعیت آن را تایید کند. اگر یک بلوک معتبر باشد، اعتباردهنده یک تأییدیه یا رأی برای آن بلوک خاص در سراسر شبکه ارسال می‌کند. تحت PoW، سختی استخراج، زمان‌بندی بلوک را تعیین می‌کند. با این حال، در PoS، سرعت به اسلات (12 ثانیه) و دوره (32 اسلات) ثابت می شود. یک اعتبار سنجی به طور تصادفی انتخاب می شود تا به عنوان پیشنهاد دهنده بلوک برای هر شکاف عمل کند، در طی آن این اعتبارسنجی مسئول ایجاد یک بلوک جدید و ارسال آن به سایر گره‌های شبکه خواهد بود.

آیا ادغام اکوسیستم اتریوم را تغییر خواهد داد؟

ادغام هیچ چیزی را برای دارندگان ETH و سایر کاربران غیر نود تغییر نمی‌دهد. با این حال، تنظیمات لازم برای اپراتورها، توسعه دهندگان و ارائه دهندگان وجود دارد. کاربرانی که مالک ETH هستند یا از آنها استفاده می‌کنند، به دلیل ادغام نیازی به تغییر یا به روز رسانی چیزی در کیف پول یا وجوه خود ندارند. کیف پول‌ها دقیقاً مانند قبل از ادغام کار می‌کنند و اتری که در آنها نگهداری می‌شود از نظر ارزش یا کمیت تغییر نکرده است.

کل تاریخچه شبکه از زمان پیدایش نیز علیرغم انتقال به مکانیسم اجماع جدید دست نخورده باقی مانده است. تنها چیزی که برای دارندگان ETH تغییر می‌کند نحوه عملکرد شبکه و پردازش تراکنش‌ها است. ادغام بیشتر بر ماینرها، اپراتورهای گره و توسعه دهندگان تأثیر می‌گذارد تا کاربران عادی. مثلا: اپراتورها و ارائه دهندگان گره سهام باید هم کلاینت های اجماع و هم اجرا را اجرا کنند، زیرا نقاط پایانی شخص ثالث برای به دست آوردن داده‌های اجرا دیگر پس از ادغام کار نمی‌کنند.

آنها همچنین باید یک آدرس گیرنده کارمزد برای کارمزد تراکنش و حداکثر ارزش قابل استخراج تعیین کنند. ارائه دهندگان زیرساخت و اپراتورهای گره غیر معتبر نیز باید کلاینت‌ها را برای لایه اجرا و لایه اجماع اجرا کنند. توسعه‌دهندگان قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز (DApp) باید خود را با تغییرات مربوط به زمان‌بندی بلوک، ساختار بلوک، تغییرات کد عملیاتی، منابع تصادفی زنجیره‌ای و موارد دیگر آشنا کنند.

خطرات و معایب ادغام اتریوم چیست؟

یکی از مهمترین نگرانی ها در مورد ادغام، تمرکز است. نگرانی بالقوه دیگر خطر کلاهبرداری است، زیرا عموم مردم ممکن است از نحوه عملکرد ادغام آگاه نباشند. یک نقص اساسی در ادغام این است که احتمالاً تمرکز قدرت را در شبکه افزایش می‌دهد. هر چه موقعیت یک سهامدار ارزشمندتر باشد، برای اعتبارسنجی بلوک‌ها پاداش بیشتری دریافت می‌کند. این می‌تواند منجر به وضعیتی شود که در آن تعداد کمی از افراد یا گروه‌های ثروتمند اکثر سهام را کنترل می‌کنند و نفوذ نامتناسبی بر شبکه دارند. پنج سازمان بزرگ 64 درصد از سهام شبکه را در اختیار دارند.

در صورت بروز اختلاف، این سازمان‌ها می‌توانند برای انتخاب زنجیره‌ای که حمایت کنند تبانی کنند، به طور بالقوه تراکنش‌ها را سانسور کنند یا وجوه را دوبرابر خرج کنند. در حال حاضر، منتقدان در حال بحث هستند که آیا ادغام یک طرح “ثروتمندان ثروتمندتر می‌شوند” است که قدرت سهامداران فعلی را تثبیت می‌کند. از آنجایی که برای به دست آوردن بهره در دارایی‌های اتریوم یک نفر، استیک لازم است، کسانی که توانایی پرداخت هزینه سهام را ندارند ممکن است از بازار خارج شوند. این می‌تواند منجر به افزایش تمرکز شود زیرا فقط کسانی که دارای مقادیر زیادی پول هستند می‌توانند در سهام شرکت کنند.

همچنین غیرمعمول نیست که کلاهبرداران از انتقال‌های بزرگی مانند The Merge استفاده کنند و وانمود کنند که کاربران باید کاری انجام دهند (معمولاً شامل کنار گذاشتن توکن‌ها) برای ارتقاء. ارتقای کیف پول نیز منبع بالقوه کلاهبرداری است، زیرا کاربران ممکن است فریب بخورند و نرم افزارهای مخرب را که به عنوان یک به روز رسانی رسمی ظاهر می‌شوند، دانلود کنند. در نهایت، ماینرهایی که سال‌ها در شبکه اصلی اتریوم استخراج می‌کردند، ممکن است تصمیم بگیرند که در زنجیره قدیمی اتریوم ادامه دهند.

به هر حال، بسیاری از این ماینرها احتمالاً هزینه‌های هنگفتی برای برق و سخت‌افزار متحمل شده‌اند و ممکن است احساس کنند که با پیوستن به شبکه اصلی آزمایش‌شده و واقعی، سود بیشتری کسب خواهند کرد. این می‌تواند منجر به انشعاب در جامعه شود و دو نسخه رقیب اتریوم به طور همزمان اجرا شوند. اگرچه این سناریو بعید است، اما هنوز احتمالی است که سرمایه‌گذاران باید از آن آگاه باشند.