اگرچه ده‌ها هزار ارز رمزنگاری شده وجود دارد، ممکن است تعجب کنید که بدانید اکثر آنها با یک طرح مشابه ساخته شده‌اند. این طرح‌ها که استانداردهای توکن نامیده می‌شوند، برخی از عملکردها و ویژگی‌های کلیدی توکن‌های بلاکچین را تعریف می‌کنند.
چرا از استانداردهای توکن استفاده کنیم؟
قابلیت همکاری
استانداردهای توکن تضمین می‌کنند که همه محصولات ساخته شده با استفاده از آن استاندارد می‌توانند با یکدیگر تعامل یا کار کنند. اگر پروژه‌ای توکن ساخته شده براساس یک استاندارد توکن صادر کند، توکن جدید با پلتفرم‌ها و برنامه‌های کاربردی موجود مانند کیف پول سازگار باقی می‌ماند. به عنوان مثال، دارایی‌های ERC-20 با سایر محصولات و خدمات توسعه‌یافته با استفاده از همان استاندارد توکن قابل همکاری هستند. همچنین به همین دلیل است که می‌توانید توکن ERC-20 خود را با توکن دیگری مبادله کنید.
بدون استانداردهای توکن، معامله چند ارز دیجیتال به طور قابل توجهی دشوارتر خواهد بود. همچنین باید به جای استفاده از کیف پولی که می‌تواند ارزهای دیجیتال متعددی را در خود جای دهد، کیف پول‌های خاصی برای توکن‌های خاص ایجاد کنید.
ترکیب پذیری
در برنامه نویسی، داشتن یک سیستم قابل ترکیب به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا از اجزای موجود برای ایجاد محصولات جدید استفاده مجدد کنند. این امر در مورد ایجاد توکن نیز صدق می کند – با استفاده از استانداردهای توکن، زمان کمتری صرف عملکردهای اساسی می شود، بنابراین توسعه دهندگان زمان بیشتری برای آزمایش و نوآوری دارند.
بهره وری
استانداردهای توکن نیز تعامل بین قراردادهای هوشمند را تسهیل می‌کند. پس از اینکه قراردادهای هوشمند از استانداردهای توکن پیروی کردند و توکن‌ها را مستقر کردند، ممکن است از آنها برای نظارت بر توکن‌های ایجاد شده استفاده شود. استانداردهای توکن مانند ERC-20 و BEP-20 دارای عملکردهای ضروری هستند، از جمله بازیابی آدرس و موجودی توکن، که به قراردادهای هوشمند اجازه می‌دهد تا توکن‌ها را به طور موثرتری نظارت کنند. به عنوان مثال، برای بررسی یک توکن ERC-20، یک توسعه‌دهنده می‌تواند از رابطی به نام Contract Application Binary Interface (ABI) برای ردیابی انتقال توکن و سایر داده‌ها استفاده کند.
استانداردهای رایج توکن در Crypto و DeFi
- BEP-20
- ERC-20
- ERC-721
- آیا می‌دانستید که بخش بزرگی از توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) در اتریوم همگی از استاندارد توکن یکسان یعنی ERC-721 استفاده می‌کنند؟ چه یک NFT نسخه محدود باشد یا یک پروتکل اثبات حضور (POAP)، NFT شما احتمالاً با همان طرح اولیه ایجاد شده است. بنابراین چه چیزی NFTها را منحصر به فرد می‌کند؟ طبق یکی از دستورالعمل ها، برای اینکه دارایی یک توکن ERC-721 باشد، باید یک شناسه توکن داشته باشد که در سطح جهانی منحصر به فرد باشد. عملکردهای ERC-721 شامل انتقال توکن، موجودی جاری، عرضه کل و، همانطور که گفته شد، منحصر به فرد بودن در سطح جهانی است.
- ERC-1155
- با تکامل استانداردهای توکن، یک دستورالعمل برای در بر گرفتن نیاز صنعت به داشتن انواع توکن های متعدد پدیدار می‌شود. ERC-1155 یک استاندارد چند توکنی است که امکان ایجاد انواع مختلف دارایی های دیجیتال، از جمله توکن‌های کاربردی مانند BNB و NFT را فراهم می‌کند.
محدودیت‌های استانداردهای توکن
در حالی که توکن‌هایی که با استانداردهای یکسان ایجاد می‌شوند، براساس عملکردهای اساسی همسو هستند و می‌توانند به خوبی با یکدیگر تعامل داشته باشند، توکن‌هایی با استانداردهای مختلف بعید است. از آنجا که قوانین متفاوتی بر استانداردهای توکن در صنعت حاکم است، جای تعجب نیست که آنها همیشه با یکدیگر سازگار نیستند. این می‌تواند به این معنی باشد که توکن‌های توسعه یافته با استانداردهای مختلف ممکن است در یک پلتفرم وجود نداشته باشند، یا اینکه قادر به برقراری ارتباط یا معامله با یکدیگر نباشند. اگر چند ارز دیجیتال دارید، ممکن است از عدم استفاده از بیت کوین خود در اتریوم احساس ناامیدی کرده باشید. برای رفع این محدودیت، صنعت ژانر جدیدی از توکن‌ها به نام توکن‌های پیچیده را ارائه کرد.
ژتون های پیچیده شده یا Wrapped tokens
توکن‌های پیچیده، ارزهای رمزپایه‌ای هستند که با ارزش دیگری مرتبط هستند. به طور معمول، دارایی اصلی در یک خزانه دیجیتالی به نام wrapper قرار می‌گیرد و یک نسخه پیچیده از آن روی بلاکچین دیگری مانند یک آواتار ایجاد می‌شود.
جمع بندی
استانداردهای توکن مانند نقشه‌هایی برای طراحی و راه اندازی توکن‌های مبتنی‌بر بلاکچین هستند. امروزه چندین استاندارد توکن در صنعت وجود دارد، و راه‌حل‌های نوآورانه مانند پل‌های زنجیره بلوکی و مکانیسم‌های بسته‌بندی می‌توانند به رفع مشکلات ناسازگاری بین این توکن‌ها کمک کنند.
نظرات کاربران