شبکه اصلی، مخفف «شبکه اصلی»، شبکه اصلی بلاکچین است که در آن تراکنش‌های واقعی انجام می‌شود و از ارز دیجیتال بومی استفاده می‌شود.
این شبیه به شبکه‌های آزمایشی یا محیط‌های آزمایشی نیست. در عوض، محصول فعالیت‌های توسعه است. شبکه اصلی با استفاده از ارز دیجیتال خود، یک دارایی دیجیتال ضروری برای عملکرد شبکه، متمایز می‌شود. این ارز بومی برای رویه‌های حاکمیتی اکوسیستم، طرح‌های سهام و کارمزد تراکنش‌ها حیاتی است.
پلتفرم‌های بلاکچین معمولاً قبل از راه‌اندازی روی شبکه اصلی، مراحل تست شبکه را طی می‌کنند. توسعه دهندگان می‌توانند با این محیط‌های آزمایشی بدون استفاده از ارز دیجیتال واقعی آزمایش کنند. یک پلتفرم به شبکه اصلی منتقل می‌شود، جایی که دارایی‌های واقعی پس از آماده شدن، معامله می‌شوند. شبکه اصلی از یک فرآیند اجماع خاص برای اعتبارسنجی و تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کند، مانند اثبات کار (PoW) یا اثبات سهام (PoS).
اعتبارسنجی و ماینرها بسته به مکانیسم اجماع در شبکه اصلی ضروری هستند. شبکه‌های اثبات کار از پازل‌های ریاضی پیچیده‌ای استفاده می‌کنند که استخراج‌کنندگان باید آنها را حل کنند تا تراکنش‌ها را تأیید کنند، بلوک‌های جدیدی را به بلاکچین اضافه کنند و از طریق ارز دیجیتال پول دریافت کنند. از سوی دیگر، شبکه‌های اثبات سهام به اعتبارسنجی‌هایی متکی هستند که برای ایجاد بلاک‌ها بر اساس میزان ارز دیجیتالی که در اختیار دارند انتخاب می‌شوند و مایلند به‌عنوان وثیقه «سهم» کنند.
بسته به شبکه بلاکچین، تمرکززدایی از نظر درجه متفاوت است اما جزء اساسی بسیاری از شبکه‌های اصلی است. افزایش درجه عدم تمرکز مستلزم شرکت گره‌های بیشتری در روند اعتبارسنجی است. به دلیل ماهیت امن و غیرقابل تغییر شبکه اصلی، تراکنش‌های تایید شده از دستکاری یا تغییر مصون هستند.
شبکه‌های اصلی اغلب از برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) و قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند که قابلیت‌های شبکه را گسترش می‌دهند. شبکه‌های اصلی ممکن است برای بهبود عملکرد یا رسیدگی به مشکلات امنیتی مرتباً تحت ارتقاء قرار گیرند، که گاهی اوقات می‌تواند منجر به انشعاب شود. فورک‌ها می‌توانند سافت فورک‌هایی باشند که با تغییرات عقب‌ساز سازگار هستند یا هارد فورک‌هایی که با عقب‌نشینی سازگار نیستند.
کیف پول‌های رمزارز به کاربران اجازه می‌دهند با شبکه اصلی ارتباط برقرار کنند و تراکنش‌ها را با کارایی بیشتری ارسال و دریافت کنند. از آنجایی که صرافی‌ها دسترسی و نقدینگی را به مصرف‌کنندگان ارائه می‌کنند، برای توانایی شبکه اصلی برای تجارت سکه‌های بومی ضروری هستند.
شبکه اصلی چگونه کار می‌کند؟
شبکه اصلی پلتفرم بلاکچین شامل چندین بخش ضروری است که با هم کار می‌کنند تا به شبکه اجازه می‌دهد تا تراکنش‌ها را اجرا و پردازش کند و یکپارچگی دفتر کل توزیع شده را حفظ کند.
عناصر ضروری یک شبکه اصلی به شرح زیر است:
پروتکل بلاکچین
یک پروتکل بلاکچین خاص به شبکه اصلی قدرت می‌دهد و دستورالعمل‌ها و فرآیندهایی را برای اعتبارسنجی و الحاق تراکنش‌ها به بلاک چین ایجاد می‌کند. نمونه هایی از پروتکل های بلاک چین عبارتند از اتریوم (که از پروتکل اتریوم استفاده می کند) و بیت کوین (که از پروتکل بیت کوین استفاده می کند).
ارز دیجیتال بومی
هر شبکه اصلی حاوی یک ارز دیجیتال بومی است که برای عملکردهای مختلف شبکه مورد استفاده قرار می گیرد. این شامل پرداخت کارمزد تراکنش، پاداش دادن به اعتبارسنجی‌ها (معدن‌کنندگان یا ذینفعان) و شرکت در فرآیندهای حاکمیتی است. به عنوان مثال اتر (ETH) برای شبکه اصلی اتریوم و بیت کوین (BTC) برای شبکه اصلی بیت کوین است.
مکانیسم اجماع
روش یا تکنیکی که شبکه برای دستیابی به اجماع در مورد وضعیت فعلی بلاکچین استفاده می‌کند، مکانیسم اجماع نامیده می‌شود. PoW، PoS، اثبات سهام واگذار شده و سایر رویه‌های مشابه، تکنیک‌های اجماع مشترک هستند. این سیستم از هزینه‌های مضاعف محافظت می‌کند و اعتبار تراکنش‌ها را تضمین می‌کند.
ماینرها یا تایید کننده‌ها
همانطور که گفته شد، ماینرها با پازل‌های پیچیده ریاضی در شبکه‌های PoW مقابله می کنند، در حالی که اعتبارسنجی ها در شبکه‌های PoS با توجه به مقدار ارز دیجیتالی که دارند انتخاب می‌شوند و آماده به اشتراک گذاری هستند.
گره‌های غیر متمرکز
کامپیوترها یا سرورهایی که یک نسخه از کل بلاک چین را برای مشارکت در شبکه نگه می‌دارند به عنوان گره شناخته می‌شوند. این گره‌ها با یکدیگر گفتگو می‌کنند تا در مورد وضعیت فعلی بلاکچین به توافق برسند. تعداد بیشتری از گره‌های غیرمتمرکز، عدم تمرکز و امنیت شبکه را افزایش می‌دهد.
قراردادهای هوشمند
قراردادهای هوشمند قراردادهایی هستند که خود اجرا می شوند و شرایط توافق نامه به صراحت رمزگذاری شده است. تعداد زیادی از شبکه های اصلی از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می کنند. بدون نیاز به واسطه، قراردادهای هوشمند، اجرای تعهدات قراردادی را خودکار و اجرا می کنند.
برنامه‌های غیرمتمرکز
DAppها برنامه های مبتنی بر بلاک چین هستند که از قراردادهای هوشمند برای ارائه ویژگی ها و خدمات غیرمتمرکز استفاده می کنند. آنها اغلب با کوین بومی درگیر می شوند و به عملکرد کلی شبکه اصلی اضافه می کنند.
کیف پول
کیف پول ها برای ایمن سازی و دسترسی به دارایی های ارزهای دیجیتال ضروری هستند. کاربران از طریق کیف پول Cryptocurrency، که کلیدهای خصوصی خود را ذخیره می کنند با MainNet تعامل دارند و آنها را قادر می سازند دارایی های دیجیتالی خود را ارسال ، دریافت و مدیریت کنند.
مبادلات
صرافی‌های ارزهای دیجیتال، تجارت ارزهای دیجیتال بومی را در شبکه اصلی تسهیل می‌کنند. توانایی کاربران برای خرید، فروش و مبادله دارایی های دیجیتال به بازار نقدینگی می دهد.
مکانیسم‌های حاکمیتی
در برخی از شبکه‌های اصلی، شرکت‌کنندگان می‌توانند در مورد موضوعات مهم، مانند اصلاحات پروتکل، پیشنهاد دهند و رأی دهند. این روش ها حکمرانی غیرمتمرکز را تسهیل می کند و ویژگی های دموکراتیک و جامعه محور شبکه بلاک چین را تقویت می کند.
اهمیت شبکه اصلی برای کاربران و توسعه دهندگان
شبکه اصلی کاربران را با تراکنش‌های واقعی و مدیریت امن دارایی‌ها توانمند می‌سازد و در عین حال زمین بازی را برای توسعه‌دهندگان فراهم می‌کند تا نوآوری‌هایی مانند DApps و قراردادهای هوشمند را به کار گیرند.
در اکوسیستم بلاکچین، شبکه اصلی برای توسعه دهندگان و کاربران بسیار مهم است. کاربران شبکه اصلی را به‌عنوان تنظیمات واقعی و فعالی می‌بینند که در آن تراکنش‌های واقعی اتفاق می‌افتد و می‌توانند از کوین محلی برای استفاده‌های مختلف استفاده کنند. کاربران می توانند از یکپارچگی دارایی های دیجیتال خود اطمینان داشته باشند زیرا امنیت و تغییر ناپذیری تراکنش ها را تضمین می کند.
کیف پول‌های ارزهای دیجیتال به کاربران اجازه می‌دهند در حین تعامل با شبکه اصلی، دارایی‌های خود را ارسال، دریافت و مدیریت کنند. صرافی‌های رمزارز Mainnet یک بستر تجاری و دسترسی نقدینگی را برای کاربران فراهم می‌کنند و سودمندی دارایی‌های آنها را افزایش می‌دهند.
شبکه اصلی محیط ایده آلی را برای آزمایش و استقرار DAppها و قراردادهای هوشمند در اختیار توسعه دهندگان قرار می‌دهد. این نشان دهنده تغییر از توسعه و آزمایش در محیط‌های بسته، مانند تست‌ها، به اجرای نوآوری‌های آنها در دنیای واقعی است. شبکه اصلی توسط توسعه دهندگان برای نشان دادن ابزار و قابلیت‌های سیستم‌های بلاکچین استفاده می‌شود.
علاوه بر این، ساختار غیر متمرکز و فرآیندهای اجماع MainNet مبنای کاملی برای توسعه برنامه‌های ایمن، باز و غیرقابل نفوذ ارائه می‌دهد. Mainnet به عنوان قطب تعامل و نوآوری کاربر، که باعث توسعه و گسترش اکوسیستم بزرگتر blockchain می‌شود، عمل می‌کند.
Testnet در مقابل mainnet
تست نت یک محیط شبیه سازی شده برای آزمایش ارزهای دیجیتال است، در حالی که شبکه اصلی، شبکه بلاکچین زنده و عملیاتی است.
در فرآیند توسعه بلاکچین، شبکه‌های آزمایشی و شبکه‌های اصلی عملکردهای متفاوتی دارند. برای ارائه یک محیط بدون ریسک برای اشکال زدایی و بهینه سازی کد، شبکه‌های آزمایشی محیط‌های شبیه سازی شده‌ای هستند که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا بدون استفاده از ارز دیجیتال واقعی، ویژگی‌ها یا برنامه‌های جدید را آزمایش کنند.
از سوی دیگر، شبکه اصلی، شبکه بلاکچین فعال و زنده است که در آن تراکنش‌های ارزهای دیجیتال واقعی انجام می‌شود. این یک تجربه معتبر است که با تمام خطرات و مزایای استفاده از نسخه تولیدی بلاکچین همراه است.
چالش‌های استقرار شبکه اصلی برای توسعه‌دهندگان
چالش‌های استقرار شبکه اصلی برای توسعه‌دهندگان بلاک چین شامل امنیت، مقیاس‌پذیری، قابلیت همکاری، انطباق و حاکمیت است، نیاز به ممیزی دقیق کد، طراحی معماری شبکه و رعایت مقررات برای اطمینان از یک تجربه بلاک چین یکپارچه و کاربر محور.
یکی از بزرگترین موانع پیش روی توسعه دهندگان بلاک چین، استقرار شبکه اصلی است. چالش‌هایی با توسعه در یک محیط کنترل‌شده و بدون ریسک در شبکه‌های آزمایشی و انتقال به شبکه اصلی، که پیامدهایی در دنیای واقعی دارد، وجود دارد.
یکی دیگر از موانع این است که اطمینان حاصل شود که قراردادهای هوشمند و DAppها به اندازه کافی قوی و ایمن هستند تا از کاربران و دارایی های آنها محافظت کنند. از آنجایی که هر اشتباهی می تواند منجر به زیان های پولی یا سوء استفاده شود، توسعه دهندگان باید کد خود را به دقت بررسی و آزمایش کنند تا آسیب پذیری ها را پیدا کنند.
یکی دیگر از عوامل مهمی که در هنگام استقرار شبکه اصلی باید در نظر گرفته شود، مقیاس پذیری است.
ظرفیت شبکه باید افزایش حجم تراکنش را مدیریت کند، زیرا پذیرش کاربر افزایش می‌یابد بدون اینکه کارایی و سرعت را قربانی کند. ایجاد تعادل بین مقیاس‌پذیری و تمرکززدایی یک تلاش پیچیده است که نیازمند بررسی دقیق معماری شبکه و فرآیندهای توافقی است.
مشکل دیگر مربوط به قابلیت همکاری است. برای ارتقای یک اکوسیستم بلاک چین منسجم، توسعه دهندگان باید از ارتباط روان با سایر پلتفرم ها، پروتکل ها و سیستم های خارجی غیرمتمرکز اطمینان حاصل کنند. در شبکه اصلی، مدیریت انطباق با مقررات نیز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، زیرا توسعه‌دهندگان باید چارچوب‌های قانونی را تغییر دهند که ممکن است در سطح جهانی متفاوت باشد.
علاوه بر این، برنامه ریزی استراتژیک و مشارکت جامعه برای مدیریت ارتقاء شبکه یا هارد فورک بدون تداخل با سرویس های در حال اجرا ضروری است. برای ارائه یک تجربه بلاک چین روان و کاربرپسند، توسعه دهندگان باید مسائل امنیتی، مقیاس پذیری، قابلیت همکاری، انطباق و حاکمیت را در استقرار شبکه اصلی حل کنند.
نظرات کاربران