فیلم یدو

فیلم یدو فیلمی ایرانی است که توسط مهدی جعفری در سال ۱۳۹۹ ساخته شده و در سی و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به نمایش درآمد.

به گزارش خوبو، یدو از بهترین فیلم‌های سال‌های اخیر سینمای ایران است که حول محور جنگ ایران و عراق ساخته شده است. این فیلم از سایت معتبر IMDB، نمره متوسط 5.6 را دریافت کرده است. 64 نفر به این فیلم نمره داده‎اند.

دانلود رایگان فیلم یدو

عوامل و بازیگران فیلم یدو

یدو فیلمی است که در ژانر درام، جنگ و دفاع مقدس توسط مهدی جعفری ساخته شده است. مهدی جعفری پس از همکاری با چندین پروژه سینمایی به عنوان مدیر تولید و ساخت چندین فیلم کوتاه و مستند، وارد عرصه سینما شد و پس از ساخت فیلم‌های ایستگاه اتمسفر و ۲۳ نفر، فیلم یدو را ساخت که موفقترین فیلم ساخته شده توسط او نیز است.

• این فیلم براساس داستان زخم شیر از صمد طاهری ساخته شده است.
• ستاره پسیانی تنها بازیگر نام‌آشنای این فیلم است. برای انتخاب سایر بازیگران از افراد محلی استفاده شده است.
• میلاد صویلاوی در نقش یدو بازی بسیار خوبی از خود به نمایش گذاشته است.

خلاصه داستان

داستان فیلم درباره ماه‌های آغازین جنگ تحمیلی است. دورانی که خانواده‌های شهرهای مختلف خوزستان به ناچار خانه، کاشانه و همه دلبستگی خود را رها کردند و به شهرهای دیگر پناه بردند تا جان خود را نجات دهند. اما در این میان مادری (ستاره پسیانی) قصد ندارد خانه و کاشانه خود را رها کند در این میان پسر بزرگ‌تر و نوجوان خانواده (میلاد صویلاوی)، از دست این تصمیم مادر عصبانی است. مدام به جان مادر غر می‌زند که مانند تمام اهالی محل از آن جا بروند تا از بین نرفته‌اند. به هر بهانه‌ای با مادر بحث می‌کند و حرف از رفتن می‌زند. مادر اما بیش از آنچه یدو تصورش را دارد عاشق خانه‌ای است که در آن مادر شده است.

نقد و بررسی فیلم یدو

یدو را باید یک کار سفارشی [کانون پرورش فکری] ناقص دانست چرا که در انتقال پیامش آنچنان الکن است که ننه در بیان حرف دلش!

یدو نوجوانی است که اصرار دارد خانواده اش را متقاعد کند از آبادانی که در حصر عراقی هاست کوچ کنند. ننه اما به دلایلی که تا پایان فیلم هیچ گونه باوری در ذهن مخاطب ایجاد نمی‌کنند مخالف رفتن است. اول غم غربت را بهانه می‌کند. بعد قبر اموات و دست آخر هم بزش را. مخاطب نمی‌فهمد کارگردان می‌خواهد مادر را عاشق شهرش معرفی کند یا صرفا کسی که از رفتن می‌ترسد. 

قصه در محتوا و فراز و فرودش هم ناقص است. چه آن زمان که یدو یکهویی از جوان خنثی کننده بمب خوشش می‌آید چه آنجا که رابطه یدو و دختر همسایه به یک بلبل و یک دستخط بجامانده محدود می‌شود و چه آنجا که گاوهای پناهنده یکهو غیبشان می‌زند. گویی داستان هنوز قوام نیافته و ارتباط بخش‌های مختلف آن مستحکم نیست تا مخاطب را مجبور کند با تلاش برای کشف علت هر معلول به اتفاقات جاری یا آینده بیندیشد.

شخصیت‌ها به خوبی ساخته و پرداخته نشده‌اند و اصولا خُرده نقش های اطراف و اکناف قصه صرفا برای کمک به نقش اول وارد فیلم شده‌اند و نیازی به کشف خواستگاه و مقصدشان نیست. هرچقدر برای کشف ماورای شخصیت‌های یدو و مادرش تلاش شده به همان میزان بقیه کارکترها نادیده گرفته شده‌اند و گویی جز برای طنز قصه یا پیش برد روایت به کار دیگری نیامده‌اند. 

اگرچه ستاره پسیانی بازی خوب و قابل قبولی ارائه کرده اما استفاده از یک بازیگر زن غیربومی در کنار کلی بازیگر بومی هم خود جای توجه دارد. این نکته آنجا توجه بیشتری جلب می‌کند که لهجه وارد ماجرا می‌شود و تماشاگران خطه آبادان و خرمشهر به خوبی تفاوت آن را درک می‌کنند. بازی خوب نوجوان بومی فیلم که بار اصلی روایت را بدوش می‌کشید هم قطعا غیر قابل انکار است.

تصویر برداری اگرچه در صحنه‌های ابتدایی فیلم و نمایش زندگی روزمره تک پلان جذاب و پرجلوه است اما اصرار فیلمساز در کلوزآپ نگرفتن از دو کودک دیگر خانواده یا برخی چهره‌ها هم بدجور توی ذوق زده، گویی عمدا از اهمیت نقش های مکمل کاسته تا نقش اول بیشتر و پررنگ تر دیده شود.

یدو تلاش دارد ادای دینی بکند به نوجوانان و کودکانی که در شکست حصر آبادان پابه پای بزرگترها رشادت‌ها کرده‌اند و اگرچه تلاشش قابل ستایش است اما در این هم لکنت دارد و نتیجه چندان رضایت بخش نیست.

نویسنده: عباس مدحجی
منبع: سایت سلام سینما

فهرست جوایز فیلم یدو

در سی و نهمین دوره برگزاری جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در سال 1399، فیلم یدو نامزد دریافت سیزده سیمرغ بلورین جشنواره برای بهترین فیلم، بهترین کارگردانی (مهدی جعفری)، بهترین فیلمنامه اقتباسی (مهدی جعفری و مهین عباس زاده)، بهترین بازیگر نقش اول مرد (میلاد صویلاوی)، بهترین بازیگر نقش اول زن (ستاره پسیانی)، بهترین تدوین (میثم مولایی)، بهترین فیلم‌برداری (مرتضی نجفی)، بهترین چهره پردازی (عباس عباسی)، بهترین موسیقی متن (بامداد افشار)، بهترین صدابرداری (رشید دانشمند)، بهترین صداگذاری (امیرحسین قاسمی)، بهترین طراحی صحنه (آیدین ظریف) و بهترین جلوه‌های ویژه میدانی (ایمان کرمیان) شد، که در پایان موفق به کسب پنج سیمرغ بلورین و یک دیپلم افتخار شد و در کنار بی همه چیز موفقترین فیلم جشنواره سی و نهم لقب گرفت.

• برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم (محمدرضا مصباح)، دوره ۳۹ جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۹
• برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی (مهدی جعفری)، دوره ۳۹ جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۹
• برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری (مرتضی نجفی)، دوره ۳۹ جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۹
• برنده سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری (رشید دانشمند)، دوره ۳۹ جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۹
• برنده سیمرغ بلورین بهترین صداگذاری (امیرحسین قاسمی)، دوره ۳۹ جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۹
• برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول زن (ستاره پسیانی)، دوره ۳۹ جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۹

بیشتر بخوانید

• فیلم درخت گردو
• فیلم بوی پیراهن یوسف