0

مارجین متقاطع و حاشیه ایزوله (cross margin and isolated margin) در معاملات کریپتو چیست؟

معاملات کراس مارجین یک تاکتیک مدیریت ریسک در معاملات ارزهای دیجیتال است که به موجب آن معامله‌گران از کل موجودی حساب‌های خود به عنوان وثیقه برای موقعیت های باز خود استفاده می‌کنند.

استفاده از مانده حساب به عنوان وثیقه به این معنی است که کل مبلغ حساب در معرض خطر است تا زیان معاملات آتی را پوشش دهد. حاشیه سازی متقاطع اهرم بالاتری را ممکن می کند و به معامله گران این امکان را می دهد که موقعیت های بزرگ تری را با پول کمتر باز کنند. ریسک بیشتری را متحمل می شود، اما با عمل به عنوان یک بافر با مانده حساب، از انحلال موقعیت فردی جلوگیری می کند.

برای کاهش ریسک، ممکن است مارجین فراخوانی انجام شود و معامله‌گران باید به دقت موقعیت‌های خود را کنترل کنند و دستورات توقف ضرر را برای محدود کردن ضرر اعمال کنند. برای معامله‌گران باتجربه، حاشیه‌سازی متقاطع یک استراتژی قوی است، اما باید با احتیاط و یک برنامه مدیریت ریسک قوی از آن استفاده کرد. تازه کارها و آنهایی که تجربه قبلی معاملاتی کمی دارند باید قوانین و سیاست های حاشیه پلتفرم را کاملاً درک کنند.

نحوه استفاده از حاشیه متقاطع در معاملات کریپتو

برای درک نحوه عملکرد معاملات متقاطع، اجازه دهید سناریویی را در نظر بگیریم که در آن باب، یک معامله گر، حاشیه سازی متقاطع را به عنوان استراتژی مدیریت ریسک خود با 10000 دلار در حساب خود انتخاب می کند. این استراتژی معاملاتی شامل استفاده از کل موجودی حساب او به عنوان امنیت برای معاملات باز است.

باب زمانی که بیت کوین (BTC) با قیمت 40000 دلار به ازای هر بیت کوین معامله می شود، مدت طولانی را انتخاب می کند و با استفاده از اهرم 10 برابری، 2 بیت کوین می خرد و به او کنترل موقعیت 20 بیت کوین را می دهد. با این حال، ذکر این نکته ضروری است که او از 10000 دلار اول به عنوان وثیقه استفاده می کند.

خوشبختانه قیمت بیت کوین به 45000 دلار در هر بیت کوین افزایش می یابد و ارزش 2 بیت کوین او 90000 دلار است. باب انتخاب می کند که سود خود را قفل کند و دو بیت کوین خود را با این قیمت بالاتر بفروشد. در نتیجه، او در نهایت 100000 دلار در حساب خود دارد – 10000 دلار در ابتدا به اضافه 90000 دلار سود.

با این حال، اگر قیمت بیت کوین به طور قابل توجهی کاهش یافته بود، فرض کنید به 35000 دلار در هر BTC، موقعیت 2 BTC باب اکنون 70،000 دلار ارزش داشت. متأسفانه، در این مثال، موجودی حساب باب برای جبران ضررهای ناشی از کاهش قیمت کافی نیست.

این موقعیت با 10000 دلار وثیقه اولیه او تضمین می شد، اما او اکنون 30000 دلار ضرر غیر واقعی خواهد داشت (تفاوت بین قیمت خرید 40000 دلار و ارزش فعلی 35000 دلار به ازای هر BTC). باب در موقعیتی مخاطره آمیز قرار می گیرد که پول بیشتری در حسابش وجود ندارد.

در بسیاری از پلتفرم‌های معاملاتی ارزهای دیجیتال، در صورتی که زیان‌ها بیشتر از وثیقه موجود باشد، مارجین فراخوانی می‌تواند رخ دهد. مارجین کال درخواستی است که توسط صرافی یا کارگزار انجام می شود که معامله گر پول بیشتری را برای جبران ضرر یا کوچک کردن اندازه موقعیت خود سپرده گذاری کند. برای جلوگیری از ضررهای آینده، صرافی ممکن است به طور خودکار بخشی از موقعیت باب را ببندد، اگر او نتواند الزامات مارجین فراخوان را برآورده کند.

حاشیه ایزوله در معاملات کریپتو چیست؟

در دنیای ارزهای رمزنگاری شده، تجارت حاشیه ایزوله یک استراتژی مدیریت ریسک است که در آن معامله گران مقدار مشخصی وثیقه را به هر موقعیتی که باز می کنند اختصاص می دهند.

این روش علاوه بر محافظت از سایر موقعیت ها و تراز کلی حساب در برابر ضررهای احتمالی در هر معامله، کنترل دقیقی بر ریسک مربوط به هر معامله را امکان پذیر می کند . مقدار معینی از وثیقه پشتوانه هر موقعیت است و اگر معامله ای علیه معامله گر انجام شود، فقط وثیقه اختصاص داده شده به آن موقعیت خاص در معرض خطر است.

با جداسازی ریسک، از سرایت زیان یک موقعیت به سایر دارایی ها یا کل موجودی حساب جلوگیری می شود. اهرم هنوز با حاشیه ایزوله مجاز است، اما معامله گران می توانند اهرم را برای هر موقعیت تنظیم کنند و یک استراتژی مدیریت ریسک شخصی تر را امکان پذیر کنند.

در معاملات حاشیه ای ایزوله، مدیریت دقیق اندازه موقعیت و تخصیص وثیقه برای جلوگیری از اهرم بیش از حد یا عدم تامین مالی موقعیت ها و محافظت از کل پرتفوی معامله گر ضروری است. علاوه بر این، برخی صرافی‌ها ممکن است فراخوان‌های حاشیه‌ای را ایجاد کنند که معامله‌گران را ملزم می‌کند تا وثیقه خود را افزایش دهند یا در صورت رسیدن ضرر به یک آستانه مشخص، اندازه موقعیت خود را تغییر دهند.

نحوه استفاده از حاشیه ایزوله در معاملات کریپتو

برای درک نحوه عملکرد مارجین ایزوله در معاملات کریپتو، بیایید بگوییم که آلیس انتخاب می کند که در معاملات حاشیه ای ایزوله شرکت کند و یک حساب تجاری با 10000 دلار حفظ کند. او مایل است اتر ( ETH ) و BTC را به طور جداگانه معامله کند ، هر کدام با یک حاشیه مجزا و مجزا.

او 2000 دلار را به عنوان ذخیره در حساب خود کنار می گذارد و 5000 دلار به عنوان وثیقه برای تجارت BTC و 3000 دلار برای تجارت ETH خود اختصاص می دهد. این استراتژی موقعیت های BTC و ETH او را از یکدیگر جدا می کند و هر گونه ضرر احتمالی را به وثیقه اختصاص داده شده برای هر معامله محدود می کند.

به عنوان مثال ، اگر قیمت بیت کوین در حالی که موقعیت بیت کوین او باز است کاهش یابد، زیان او به 5000 دلاری که به عنوان وثیقه برای آن تجارت تنظیم شده است، محدود می شود. ضرر در یک معامله تاثیری بر موقعیت‌های دیگر او نخواهد داشت، زیرا او به 3000 دلاری که برای موقعیت ETH کنار گذاشته شده است، دست نزده است. این کنترل دقیق بر ریسک، آلیس را قادر می سازد تا هر معامله را به تنهایی مدیریت کند.

حتی اگر موقعیت BTC زیان هایی بیشتر از 5000 دلار وثیقه داشته باشد، مارجین فراخوانی صادر نمی شود و معامله ETH او تحت تاثیر قرار نمی گیرد. یک حاشیه مجزا به آلیس اجازه می دهد تا به طور فعال ریسک ها را مدیریت کند و از کل پرتفوی خود محافظت کند، به لطف تخصیص وثیقه خاص برای هر موقعیت. با این حال، مدیریت دقیق ریسک و نظارت بر اندازه موقعیت برای اطمینان از یک رویکرد تجاری متعادل و مطمئن ضروری است.

مزایا و معایب حاشیه متقاطع

معاملات بین حاشیه مدیریت ریسک را ساده می کند اما با استفاده از کل موجودی حساب به عنوان وثیقه، خطر زیان قابل توجهی را به همراه دارد.

از جنبه مثبت، حاشیه‌سازی متقابل، مدیریت ریسک را با استفاده از کل مبلغ حساب به‌عنوان وثیقه ساده می‌کند و ممکن است به محدود کردن دارایی‌های فردی از انحلال پیش از موعد کمک کند.

همچنین به دلیل اهرم بیشتر، فرصت سود بیشتر را فراهم می کند. با این حال، هر معامله ای که کل موجودی حساب را شامل می شود می تواند منجر به زیان های بزرگ یا انحلال حساب شود. علاوه بر این، فقدان جزئیات در کنترل ریسک و امکان فراخوان مارجین می‌تواند اجرای استراتژی‌های مدیریت ریسک دقیق و ایجاد تنوع موثر را چالش‌برانگیز کند.

علاوه بر این، از آنجایی که معامله‌گران تمایلی به سرمایه‌گذاری کل موجودی حساب خود در چندین موقعیت ندارند، حاشیه‌سازی متقاطع ممکن است مانع از تنوع شود و آنها را در معرض ریسک متمرکز قرار دهد. به عنوان مثال، اگر یک معامله گر کل موجودی حساب خود را در یک ارز دیجیتال بسیار نوسان سرمایه گذاری کند و آن دارایی خاص افت قیمت قابل توجهی را تجربه کند، کل موجودی حساب معامله گر می تواند از بین برود، که نشان دهنده خطر عدم تنوع در دارایی ها یا موقعیت های مختلف است.

مزایا و معایب حاشیه ایزوله

معامله حاشیه ایزوله کنترل دقیق ریسک و تنوع را فراهم می کند، اما همچنین مستلزم نظارت دقیق بر موقعیت های معاملاتی است و ممکن است به وجوه بیشتری نسبت به معاملات متقاطع نیاز داشته باشد.

معاملات حاشیه ای جدا شده به معامله گران اجازه می دهد تا با امکان دادن به آنها برای تخصیص مقادیر خاص وثیقه به معاملات فردی، ریسک را دقیقاً مدیریت کنند. این ریزه کاری این احتمال را کاهش می دهد که یک معامله می تواند بر تجارت دیگر تأثیر منفی بگذارد و اطمینان حاصل شود که ضررها به وثیقه عرضه شده برای هر تجارت محدود می شود.

علاوه بر این، معاملات حاشیه ای جدا شده با اجازه دادن به معامله گران برای توزیع دارایی های خود در موقعیت ها و دارایی های مختلف، تنوع کارآمد را تشویق می کند و خطر تمرکز را کاهش می دهد.

استراتژی تجارت حاشیه ایزوله پیچیدگی هایی دارد، به ویژه برای معامله گرانی که تعداد زیادی معاملات باز دارند. مدیریت وثیقه برای چندین موقعیت ممکن است دشوار باشد و ممکن است نیاز به توجه مداوم داشته باشد. علاوه بر این، در مقایسه با معاملات متقاطع، که در آن کل مبلغ حساب به عنوان وثیقه برای همه موقعیت ها عمل می کند، تخصیص وثیقه به صورت جداگانه ممکن است به پول بیشتری نیاز داشته باشد.

وثیقه ناکافی برای هر موقعیت خاص ممکن است منجر به مارجین فراخوان یا بسته شدن جزئی موقعیت شود که نیاز به نظارت مستمر و مدیریت دقیق ریسک دارد. بنابراین، معامله گران باید مراقب باشند. حاشیه ایزوله مدیریت ریسک سفارشی را فراهم می کند، اما مدیریت و نظارت دقیق موقعیت ضروری است.

حاشیه متقاطع در مقابل حاشیه جدا شده: تفاوت های کلیدی

برخلاف حاشیه ایزوله، که کنترل و تنوع بیشتری را ارائه می دهد، اما نیاز به مدیریت فعال تر دارد، معاملات بین حاشیه ای مدیریت ریسک را ساده می کند و در عین حال ریسک کلی را افزایش می دهد.

معاملات بین حاشیه ای مدیریت ریسک ساده ای را ارائه می دهد، اما ممکن است کل حساب را در معرض زیان های قابل توجهی قرار دهد زیرا از کل موجودی حساب به عنوان وثیقه برای همه موقعیت ها استفاده می کند. از سوی دیگر، مارجین ایزوله به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا مقادیر خاصی از وثیقه را به موقعیت‌های فردی اختصاص دهند و به آنها کنترل دقیق ریسک و تسهیل تنوع را می‌دهد.

حاشیه‌سازی متقاطع می‌تواند باعث انحلال پیش از موعد دارایی‌ها در بازارهای بی‌ثبات شود، در حالی که حاشیه جدا شده، احتمال تأثیر زیان یک موقعیت بر روی موقعیت‌های دیگر را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، حاشیه ایزوله جایگزین های انعطاف پذیرتری برای اهرم ارائه می دهد، البته با افزایش پیچیدگی در مدیریت چندین موقعیت و تخصیص وثیقه.

در اینجا خلاصه‌ای سریع از تفاوت‌های بین حاشیه‌های متقاطع و مجزا آورده شده است:

تصمیم گیری بین مارجین متقاطع و ایزوله در نهایت به سطح تحمل ریسک، رویکرد تجاری و اهداف تنوع بستگی دارد.

نظرات کاربران

  • مسئولیت دیدگاه با نویسنده‌ی آن است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *