معنی نام کشورهای جهان همراه با پرچم آنها به ترتیب الفبا

به گزارش سایت خوبو، پرچم یک کشور نشان می‌دهد که افراد به یک جامعه و ملت تعلق داشته و اعتقادات و اهداف یکسانی دارند. همچنین بیان‌کنندۀ این است که از مجموعه قوانین و مقررات یکسانی پیروی می‌کنند. از طرف دیگر، پرچم‌ها نمادهای ملی هستند و هر کشوری پرچم خاصی را به عنوان نماد ملی خود برافراشته است. ما در این مطالب، به بررسی معانی نام کشورها و پرچم‌هایشان می‌پردازیم.

آرژانتین

این نام از کلمۀ لاتین Argentum به معنای «نقره» آمده است. بازرگانان اولیه اسپانیایی و پرتغالی از «ریو د لا پلاتا» یا «رودخانه نقره‌ای» در آن منطقه برای انتقال نقره و سایر گنجینه‌ها استفاده می کردند. در نتیجه آنها آن سرزمین را به «سرزمین نقره» می‌شناختند.

اولین توصیف این منطقه با کلمه «آرژانتین» بر روی یک نقشه ونیزی در سال ۱۵۳۶ یافت شده است. «رودخانه نقره‌ای» توسط کاشف ایتالیایی «سباستین کابوت» در طول سفر خود به آنجا در دهه ۱۵۲۰ پس از به دست آوردن مقداری نقره به این نام نامیده شد.

در وسط پرچم آرژانتین یک «خورشید مه» قرار دارد که طبق نظر مورخان، این تصویر متعلق به «اینتی»، ایزدبانوی خورشید در دین امپراتوری اینکا بوده‌است. این ایزدبانو بعنوان یکی از حامیان امپراتوری اینکا مورد پرستش قرار می‌گرفت و مردم اینکا خورشید را واحد سنجش زمان قرار داده بودند. از طرف دیگر، این نشان در مرکز پرچم اشاره به انقلاب ماه «مه» دارد که در سال ۱۸۱۰ میلادی علیه امپراتوری اسپانیا و برای استقلال در جنوب آمریکای لاتین شکل گرفت. نسخه‌ای کم و بیش مشابه در پرچم کشور اروگوئه نیز دیده می‌شود.

آذربایجان

این نام که به معنی «سرزمین آتش» می‌باشد، زیرا در دوران باستان آتشکده‌های بسیاری در آنجا وجود داشت و آذر به معنای «آتش» می‌باشد. قلمرو جمهوری آذربایجان امروزی نزد ایرانیان به نام «آران» شناخته می‌شد. امروزه اختلاف‌نظر در رابطه با نامه و تاریخ آن سرزمین میان چند کشور وجود دارد.

در پرچم کشور آذربایجان، هلال ماه و ستاره هشت پر در قسمت میانی قرار دارد. رنگ آبی، نشانگر ترک بودن مردم آذربایجان، رنگ سرخ به نشانهٔ دموکراسی و مدرنیته و رنگ سبز علامت مدنیت و تاریخ اسلامی است. در مورد ستارۀ مرکز آن، یکی از مورخان بنام «فتعلی خان خویسکی» بر این باور است که هشت نقطۀ ستاره در واقع نشان‌دهنده هشت قومِ تُرک طبقه‌بندی شده در دوران پیش از شوروی است.

آلبانی

این نام به معنای «سرزمین کوهستانی» می‌باشد که از کلمۀ فرانسوی Albanie می‌آید. ریشۀ این واژه نیز به Alb برمی‌گردد که در زبان‌های هندواروپایی و به معنای «سفید» یا «کوهستان» است. آلبانی‌های امروزی سرزمین خود را وطن «عقاب» می‌خوانند.

عقاب نمادی رایج برای بسیاری از سلسله های آلبانیایی در اواخر قرون وسطی بود و به طور کلی نماد آلبانیایی‌ها شد. به عنوان مثال پرچم اسکندربیگ ـ فرماندۀ ارتش آلبانی در جنگهای علیه عثمانی ـ نماد خانواده‌اش عقاب دو سر سیاه بود، و این نماد بر روی پرچم کنونی آلبانی نیز وجود دارد.

آلمان

این نام به معنی «سرزمین همه مردمان» می‌باشد و از واژۀ فرانسوی Allemagne گرفته شده است. واژه انگلیسی Germany از واژه لاتین Germania گرفته شده است که ژولیوس سزار برای مردمان شرق رود راین به کار می‌برد.

همچنین واژه آلمانی «دویچلند» Deutschland در اصل diutisciu land «سرزمین‌های آلمانی» است که از deutsch در زبان هلندی مشتق شده است. پرچم آلمان بارها در طول تاریخ تغییر کرده است اما در مورد این سه رنگ اصلی که پیشینه‌ای تاریخی دارد، چنین تفسیر می‌شوند:

رهایی از تاریکیِ بندگی (رنگ سیاه)
به واسطۀ نبردهای خونین (رنگ قرمز)
به سوی نور طلایی آزادی (رنگ زرد)

آندورا

این نام برگرفته از واژۀ فرانسوی Andorra است. در مورد ریشۀ این نام اختلاف‌نظر وجود دارد و برخی آن را به حضور اعراب مور در آن حوالی و از واژۀ «ال دره» در زبان عربی می‌دانند. برخی دیگر، آن را مشتق از کلمۀ Navarrese که در زبان آندورایی بمعنای «سرزمین توت فرنگی» است می‌دانند. پرچم ملی آندورا دارای سه رنگ عمودی آبی، زرد و قرمز با نشان ملی آندورا در مرکز است.

آنگولا

این نام برگرفته از کلمه فرانسوی Angola است. پرچم آنگولا  از دو نوار افقی هم‌اندازهٔ سرخ در بالا و سیاه در پایین تشکیل می‌شود. در مرکز، علامتی زرد قرار دارد که شامل ستاره‌ای پنج‌پر درون نصف یک چرخ‌دنده و ساطور است. رنگ سرخ نماد آزادی و خونهای ریخته‌شده، رنگ سیاه نماد قارۀ آفریقا و علامت مرکز آن نمادی از کارگردان و کشاورزان است. در واقع چرخ‌دنده به تولیدات صنعتی و کارخانه‌ها اشاره دارد.

اتریش

نام فارسی اتریش برگرفته از کلمه فرانسوی Autriche می‌باشد که به معنای «پادشاهی شرقی» است. پرچم اتریش دارای سه ردیف افقی متناوب با رنگ‌های قرمز، سفید و قرمز است. این پرچم به نشان سلسله قرون وسطی بابنبرگ باز می‌گردد. این پرچم دومین پرچم قدیمی بعد از پرچم دانمارک است و از سال ۱۲۳۰ میلادی به همین شکل می‌باشد.

اتیوپی

اتیوپی به معنای «سرزمین سیاه‌پوستان» است و برگرفته از واژۀ لاتین Æthiopia است. نام تاریخی این سرزمین، حبشه است. پرچم اتیوپی دارای سه رنگ سبز نماد سرزمین، زرد نماد صلح و امید و قرمز نماد قدرت است. در مرکز آن، پرتوهای خورشید قرار دارد که نماد موفقیت، کام‌یابی، گوناگونی و وحدت است.

اردن

این نام برگرفته از نام رود اردن است که یک واژه عربی و به معنای «پایین آمده» می‌باشد. چندین نظریه برای منشأ نام رودخانه ارائه شده است و به نظر می‌رسد که از کلمه عبری «یاراد» به معنای «نزول» که یادآور انحراف رودخانه است، گرفته شده است.

پرچم اردن از سه نوار افقی سبز، سیاه و سفید که توسط حاشیه قرمز رنگ به هم متصل شده‌اند، تشکیل شده است. این رنگها بر اساس رنگ‌های پان‌عربی می‌باشند. در این پرچم از رنگ سیاه نمادی از خلافت عباسیان، سفید نمادی از خلافت بنی امیه، سبز نمادی از خلافت خلافت قرطبه و سرخ به عنوان نمادی از خاندان سلطنتی هاشمیون استفاده شده‌است.

ارمنستان

این نام در سنگ نوشته داریوش هخامنشی در بیستون بصورت Armina است که در پارسی نوین به آن «آرمان» به معنی «بهترین جا» می‌گویند. ارامنه اعتقاد دارند که این نام در واقع «ارمن»، نام نوه حضرت نوح است زیرا بنابر عهد عتیق این ناحیه مکان فرود‌آمدن کشتی نوح است. پرچم ارمنستان متشکل از سه رنگ که در قرمز، آبی و نارنجی است.

در طول تاریخ، انواع مختلفی از پرچم ارمنستان وجود داشته است. در دوران باستان، سلسله‌های ارمنی از حیوانات مختلفبه عنوان نماد استفاده کرده‌اند. معانی رنگها به روشهای مختلفی تفسیر می‌شوند. رنگ قرمز نشان‌دهندۀ ارتفاعات ارمنستان، مبارزه مداوم مردم ارمنی برای بقا، حفظ ایمان مسیحی، استقلال و آزادی است. آبی نماد آسمان آرام ارمنستان و نارنجی نماد استعداد و سخت‌کوشی ملت است.

ازبکستان

این نام از ترکیب دو واژۀ «ازبک» که در زبان ترکی به معنی بزرگ است و پسوند «ستان» که در فارسی به معنی سرزمین است تشکیل شده است. در نتیجه نام ازبکستان به معنی «سرزمین بزرگان» می‌باشد.

در پرچم ازبکستان، رنگ آبی را نماد اصالت ترک و رنگ باستانی آنها، رنگ سفید نماد صلح مقدس و نور روشنایی جهان و رنگ سبز نیز نماد طبیعت است. نوارهای سرخ رنگ میان رنگ‌ها نماد قدرت پیش‌برندۀ زندگی‌ست و دوازده ستارهٔ روی آن نماد گذشتهٔ تاریخی و تقویم باستانی ملی ازبک‌ها می‌باشد.

اسپانیا

نام فارسی آن برگرفته شده از اسپانیایی España است که برگرفته از نامی فنیقی به معنای «جزیرهٔ خرگوش کوهی» می‌باشد. هنگامی که تاجران فنیقی به این ناحیه رسیدند خرگوشان زیادی را دیدند و این خرگوش‌ها را با خرگوش کوهی آفریقا اشتباه گرفتند. رومیان این نام را به صورت Hispania به کار می‌بردند. کلمه هیسپانیا از کلمه ایبریایی هیسپالیس به معنای «شهر دنیای غرب» تکامل یافته است.

پرچم ملی اسپانیا از سه نوار افقی تشکیل شده است: قرمز، زرد و قرمز، که اندازه نوار زرد دو برابر هر نوار قرمز است. رنگ های آن ادای احترام به ارزشهایی است که برای کشور و مردم عزیز هستند.

قرمز نشان‌دهندۀ قدرت و شجاعت و زرد نماد سخاوت است. علامت مرکز نیز ادای احترام به پادشاهی‌های اصلی است که برای تشکیل اسپانیا در قرن پانزدهم متحد شدند.

استرالیا

نام این کشور از عبارت لاتین terra australis incognita به معنای «سرزمین ناشناخته جنوبی» است. اما در مورد پرچم این کشور باید گفت که به رنگ آبی است و از سه نشانه تشکیل شده است. نشان مرکز، پرچم پادشاهی متحده بریتانیا و ایرلند شمالی است. «ستاره همسود» نشانه کشور استرالیا و پنج ستاره صورت فلکی چلیپا نشانه‌های ایالت‌ها و قلمروهای استرالیا هستند.

استونی

نام فارسی آن برگرفته از واژه فرانسوی Estonie که خود از یک واژۀ ژرمنی می‌آید، به معنای «راه شرقی» است. گفته می‌شود که رنگ آبی پرچم نماد ایمان، وفاداری و فداکاری، آسمان آبی، دریا و دریاچه‌های استونی است. رنگ سیاه نمادی از گذشته سیاه و تراژیک ملت استونی، کاپشن مشکی سنتی دهقانان استونیایی در زمان های گذشته می‌باشد رنگ سفید نیز نمادی از تلاش به سوی روشنایی و فضیلت است.

اسکاتلند

نام آن از یک واژه در زبان انگلیسی باستان به معنی «سرزمین اسکات‌ها» می‌آید. پرچم اسکاتلند یک صلیب سفید به شکل X است که نشان‌دهنده صلیب قدیسِ حامی اسکاتلند، «سنت اندرو» بر روی آسمان آبی است. به این پرچم، صلیب سنت اندرو یا سالتیره نیز می‌گویند.

اسلواکی

نام فارسی آن برگرفته از کلمه فرانسوی Slovakie است که از واژۀ اسلاوی Slav می‌آید. ریشهٔ این نام مشخص نیست. قدیمی‌ترین نام قومیت اسلاوی مربوط به قرن ششم پس از میلاد است.

نشان داخل پرچم، نشان‌دهندۀ رابطه اسلواکی با مجارستان است و نسخه اصلاح‌شدۀ نشان ملی مجارستان است. نمادهای صلیب نماد مسیحیت ارتدکس است. نماد کوه آبی، نشان‌دهندۀ مناطق کوهستانی تاترا، فاترا و ماترا در اطراف کشور است.

اسلوونی

این نام برگرفته از کلمه فرانسوی Slovénie از ریشۀ واژۀ اسلاوی Slav می‌باشد که معنی آن بدرستی مشخص نیست. بر روی پرچم اسلوونی، سه ستاره از استقلال اسلوونی و ارتش دوک اسلوونی الهام گرفته شده‌اند که به قرن پانزدهم باز می‌گردد. نوارهای آبیِ مواج نشان‌دهنده رودخانه‌های کشور است.

آفریقای جنوبی

نام فارسی آن از تطابق نام عربی «آفریقیه» و انگلیسی Africa است. نام آفریقا احتمالاً از لاتین یا یونانی و به معنای «سرزمین بدون سرما» است.

در مورد پرچم این کشور، قرمز نماد خون و فداکاری‌هایی است که در مبارزه آفریقای جنوبی برای استقلال انجام شده است. سفید نشانی از اروپایی‌ها، صلح و هماهنگی بین مردم بومی و اروپایی‌ها است. سبز نشان‌دهنده حاصلخیزیِ سرزمین و زرد نماد مواد معدنی و سایر ثروت‌های طبیعی آفریقای جنوبی است.

افغانستان

نام این کشور از اسم یک فرمانروای ایرانی بنام Apakan می‌آید. رنگ سیاه پرچم، نمایانگر تاریخ آشفته قرن نوزدهم آن سرزمین می‌باشد. رنگ قرمز نمایانگر خون کسانی است که برای استقلال جنگیده‌اند و رنگ سبز نشان‌دهندۀ امید و رفاه برای آینده است.

اکوادور

این نام در زبان اسپانیایی به معنای «خط استوا» می‌باشد زیرا این کشور بر روی خط استوا قرار دارد. معنی رنگهای پرچم نیز به این شرح است: قرمز نشان‌دهنده خون ریخته‌شده توسط سربازان و شهدای نبردهای استقلال است. آبی نشان دهنده رنگ اقیانوس و آسمان می‌باشد. رنگ زرد نماد فراوانی و حاصلخیزی محصول و زمین است.

الجزایر

این نام از واژۀ عربی «الجزائر» به معنای «جزیره‌ها» می‌آید که به چهار جزیره‌ای که در کنار سرزمین اصلی قرار دارند و شهر الجزیره بر آن نهاده شده اشاره دارد.

رنگ سفید بر روی پرچم، نشان‌دهنده صلح است. سبز، ستاره و هلال نمادهای دین اسلام می‌باشند. قرمز نماد خون کسانی است که در جنگ الجزایر برای استقلال جنگیده‌اند.

السالوادور

نام فارسی آن برگرفته از یک واژۀ اسپانیایی به معنای «منجی» است که اشاره به آمدن مسیح پیش از رستاخیز دارد. نوارهای آبی پرچم نماد اقیانوس و آسمان می‌باشد و رنگ سفید به معنای صلح است.

امارات متحده عربی

نام این سرزمین به معنای «امیرنشین‌های متحد عربی» می‌باشد. نوار قرمز روی پرچم، نماد فداکاری‌هایی است که مردم برای ملت خود انجام داده‌اند، رنگ سبز نشان‌دهنده رشد و شکوفایی، نوار سیاه نماد وقار و نوار سفید به معنی صلح و پاکی است.

اندونزی

نام آن برگرفته از فرانسوی کلمه Indonésie و نامی است که بر اساس کلمه‌ای یونانی به معنای «جزایر هند» می‌باشد. پرچم اندونزی متشکل از دو رنگ افقی قرمز و سفید است. نوار قرمز نشان‌دهنده شجاعت و خون مردم اندونزی، در حالی که نوار سفید نماد پاکی و روح مردم است.

انگلستان

این نام به معنای «سرزمین آنگل‌ها» می‌باشد و اشاره دارد به نژاد «آنگلو ساکسون‌ها» که در این جزیره ساکن هستند. «آنگل» به معنی «وابسته» و «ساکسون» به معنی «نژاد سکاها» است.

معانی رنگهای روی پرچم انگلستان عبارتند از سفید برای صلح و قرمز برای شجاعت و سرسختی. انگلستان یکی از ایالتهای بریتانیا است. به این ترتیب، رسماً هیچ پرچمی از خود ندارد و از پرچم بریتانیا به عنوان پرچم خود استفاده می‌کند.

اروگوئه

این نام برگرفته از اسم رود «اروگوئه» است. همچنین نام کشور اروگوئه برگرفته از واژۀ «ریو اوروگوئه»، از زبان بومی گوارانی نیز می‌باشد. تعابیر متعددی برای معنی این نام وجود دارد که معروف‌ترین آن «رودخانه پرنده» است. سازندگان این پرچم، از رنگ‌های ملی آرژانتین و از طراحی ستاره‌های آمریکایی الهام گرفته‌اند. خطوط راه‌راه نشان‌دهنده نُه منطقه اصلی اروگوئه و خورشید نماد آزادی است.

اوکراین

نام آن برگرفته از کلمه‌ای انگلیسی و آن نیز از واژه اسلاوی ukraina به معنی «کشور و دیار» است. دو رنگ آبی و زرد در پرچم اوکراین نماد آسمان آبی بالای مزرعۀ زرد گندم هستند که نماینده سرزمین اوکراین و مردمان آنجاست.

اوگاندا

این نام برگرفته از سواحل Buganda و پادشاهی خاندان Baganda در آنجاست. سه رنگ پرچم عبارتند از سیاه که نماینده مردم آفریقاست، رنگ زرد به نشانۀ نور خورشید و رنگ قرمز که اشاره به خون مردمان آفریقا دارد و از این طریق بیان می‌کند که همگی با هم خواهر و برادر هستند.

ایالات متحده آمریکا

این نام از عبارت لاتین Amerigo Vespucci که کاشف و دریانورد ایتالیایی برای اولین بار بکار برد می‌آید.  سیزده خط راه‌راه سفید و قرمز نشان‌دهنده سیزده مستعمره اصلی و ستاره‌ها نشان‌دهنده پنجاه ایالت اتحادیه هستند. رنگ های پرچم نیز نمادین هستند. قرمز نماد سرسختی و شجاعت، سفید نماد پاکی و آبی نشان‌دهنده هوشیاری، استقامت و عدالت است.

ایتالیا

این نام برگرفته از واژۀ Italia در زبان لاتین و احتمالا از ریشۀ یونانی Italos به معنای «گاو نر» است زیرا این حیوان به مقدار بسیار زیادی در آن سرزمین وجود داشته است. همچنین برخی معتقدند که ریشۀ نام ایتالیا از کلمۀ یونانی Italos که یک پادشاه افسانه‌ای است می‌باشد.

در پرچم ایتالیا، سبز نماد برابری اجتماعی، آزادی و امید است و همچنین اشاره‌ای به مزارع سرسبز ایتالیا دارد. قرمز نشان‌دهندۀ عشق و نیکوکاری و خونِ ریخته‌شده در شکل‌گیری ملت می‌باشد. رنگ سفید نیز نماد ایمان است.

ایران

نام زیبای کشورمان نخستین بار در زبانهای کهن اوستایی به صورت Iranovaiju و در پارسی باستان به صورت Iranovich آمده است. در زبان پارسی میانه به نام Ērān که معنای «سرزمین نژاد آریایی» می‌دهد وجود دارد. همچنین قابل ذکر است که واژهٔ «آریا» که هندوایرانی‌ها برای نامیدن خود به کار می‌بردند به معنای «آزاده، اصیل و نجیب» می‌باشد. نام بین‌المللی قدیمی ایران، پرشیا بود که از واژۀ یونانی Persis که اشاره به سرزمین پارسیان داشت می‌آید.

در مورد پرچم ایران، رنگ سبز نماد دین اسلام، سفید نماد صلح و قرمز نشان‌دهندۀ شجاعت و از خودگذشتی مردمان ایران برای حفظ استقلال سرزمین است. در مرکز پرچم نیز به زبان کوفی عبارت «الله اکبر» نوشته شده که ۲۲ بار نیز تکرار گردیده است.

ایرلند

این نام از واژه‌ای در زبان سِلتی به معنای «سرزمین حاصلخیز» می‌آید.

پرچم ملی ایرلند، سه رنگ سبز، سفید و نارنجی را دارد که نمادی از آرزوی اتحاد بین مردم با سنت‌های مختلف در این جزیره می‌باشد. اندازه سه رنگ برابر است و رنگ سبز در کنار چوب پرچم قرار می‌گیرد.

ایسلند

این نام از کلمه‌ ایسلندی Ísland به معنای «سرزمین یخ» می‌آید. در پرچم ایسلند، یک تفسیر مدرن رایج این است که آنها نشان‌دهندۀ سه عنصر ایجاد‌کنندۀ جزیره یعنی آتش، یخ و آب هستند. ترکیب رنگهای سنتی ایسلندی آبی و سفید با قرمز نشان‌دهندۀ پیوندهای تاریخی این سرزمین با نروژ است.

باربادوس

این نام توسط یک کاشف پرتغالی در سال ۱۵۳۶ بر روی این سرزمین گذاشته شد و آنجا را Os Barbados یعنی «سرزمین اشخاص ریشدار» نامید.

در پرچم باربادوس، آبی نشان‌دهنده دریا و آسمان آن سرزمین است، در حالی که طلایی نماد شن و ماسۀ سواحل این جزیره است. نمادی که در مرکز پرچم قرار دارد، نشان‌دهندۀ خدای افسانه‌ای دریا، نپتون است. محور شکسته‌شدۀ نیزه‌ها نیز نمادی از جدایی باربادوس از بریتانیا است.

باهاما

این نام برگرفته از انگلیسی و پیش از آن از کلمه اسپانیایی Baja Mar به معنای «دریای کم عمق» است. این اسم به علت کم عمق بودن دریای اطراف باهاما به آن داده شده است.

رنگ‌هایی که در طرح پرچم باهاما وجود دارد، نمادی از تصویر و آرزوهای مردم باهاما است. این طراحی بازتاب جنبه‌های محیط طبیعی ـ خورشید، ماسه و دریا ـ و همچنین توسعه اقتصادی و اجتماعی است.

بحرین

این نام به معنای سرزمین و منطقه سرسبز است. پرچم ملی بحرین از یک نوار سفید در سمت چپ تشکیل شده است که با پنج مثلث که به عنوان یک خط دندانه‌دار عمل می‌کنند، از ناحیه قرمز در سمت راست جدا شده است. مثلثهای سفید نمادی از ارکان دین اسلام است.

برزیل

این نام از واژۀ فرانسوی Brésil به معنای چوب سرخ است زیرا در برزیل، درختان با چوب سرخ بسیار فراوان بوده است. در مورد پرچم این کشور، رنگ سبز نمادی از گیاهان و جانوران برزیل، زرد نشان‌دهنده طلا است. کرۀ آبی و ستاره‌ها نیز نماد آسمان شب پر از ستاره و صورت‌های فلکی است.

برمودا

این نام برگرفته از نام ناخدای اسپانیایی Juan de Bermúdez است  که این جزایر را در ۱۵۰۳ کشف نمود. بر روی پرچم برمودا، رنگ قرمز و یونیون جک هر دو نمادهای سنتی امپراتوری بریتانیا هستند، بنابراین استفاده از آنها بر روی پرچم برمودا نشان‌دهنده تاریخ این کشور به عنوان مستعمره بریتانیا و همچنین وضعیت فعلی آن به عنوان یک قلمرو بریتانیا است.

برونئی

این نام از واژهٔ پارسی «بارانی» یا واژهٔ هندی «وارونا» می‌آید. دکل و پایۀ پرچم، نشان‌دهنده سه سطح دولت و چهار پر نماد عدالت، آرامش، صلح و رفاه است. علامت دست نشان می‌دهد که دولت رفاه شهروندان را حفظ و ارتقا می دهد. هلال نیز نماد دین اسلام است.

بریتانیا

نام بریتانیا در درجه اول یک نام بدون جنسیت با منشاء انگلیسی است که خود از کلمه رومی Britannia گرفته شده است. اولین نام شناخته شده برای بریتانیا، «آلبیون» است که از کلمه لاتین albus به معنای «سفید» که احتمالاً اشاره به صخره‌های سفید «دوور» یا «جزیرۀ آلبیون‌ها» است می‌آید.

«پرچم اتحادیه» یا «یونیون جک»، پرچم ملی بریتانیا است. علت این نام‌گذاری این است این سرزمین ترکیبی از کشورهای متحد تحت یک حاکمیت‌اند؛ پادشاهی انگلستان، ولز، اسکاتلند و ایرلند.

بلژیک

این نام برگرفته از اسم قبلیه‌ای سلتی بنام Belgae است. نظر دیگر این است که کلمه «بلژیک» از نام Belgica که توسط رومیان به بخش شمالی «گول» که ژولیوس سزار چند دهه قبل از دوره مسیحیت فتح کرد، اطلاق شده است.

پرچم کلاسیک سه رنگ بلژیک بر اساس پرچم دوک‌نشین «برابانت» است که اولین ایالت مستقل بلژیک را ایجاد کرد. اگرچه بلژیک عمر کوتاهی داشت، اما سرانجام استقلال خود را حفظ کرد و پرچم ملی را برپا کرد، که از زمان ایجاد آن در سال ۱۸۳۱ به همین شکل باقی مانده است.

طراحی عمودی سه رنگ پرچم بلژیک از پرچم فرانسه الهام گرفته شده است. رنگ‌های زرد، قرمز و سیاه پرچم بلژیک هر کدام نشان‌دهنده مناطق بنیان‌گذار این کشور است:
قرمز ـ هاینو، لیمبورگ و لوکزامبورگ
زرد ـ برابانت
سیاه ـ فلاندر و نامور

بلغارستان

این نام برگرفته از کلمه‌ای در زبان ترکیِ عثمانی به معنای «سرزمین قوم بلغا» است و احتمالا ریشۀ آن از واژۀ آلمانی burg به معنی «برج» و «قلعه» است. گفته می‌شود که رنگ سفید پرچم نشان‌دهنده صلح، عشق و آزادی است، در حالی که رنگ سبز بر ثروت و کشاورزی بلغارستان تاکید دارد. قرمز نیز نماد شجاعت و مبارزه برای استقلال است.

بنگلادش

این نام از کلمه‌ای بنگالی به معنای «کشور بنگالی‌ها» می‌آید. در رابطه با رنگهای پرچم این سرزمین، سبز نماد سرزمین‌های سبز بنگلادش و قرمز به معنی خونهایی که در مبارزه برای استقلال ریخته شده است می‌باشد. شکل دیسک نشان‌دهندۀ «کشور جدید در حال ظهور» و پس‌زمینه سبز پرچم نمایانگر مناظر سبز و پوشش گیاهی غنی است که بنگلادش را پوشش می‌دهد.

بنین

نام آن برگرفته از نام امپراتوری آفریقایی‌ای است که در بنین قرار داشت. در پرچم بنین، رنگ سبز نماد امید و تجدید حیات، رنگ قرمز نشان‌دهنده شجاعت اجداد آنها و رنگ زرد اشاره به ثروت ملت دارد.

بوتان

نام این کشور اشاره به نژاد Bhotia دارد که در دوران قدیم از تبت به این سرزمین کوچ کردند. وجود اژدها در پرچم نماد خلوص و جواهرات در پنجه‌های اژدها نشان‌دهنده ثروت است. رنگ نارنجی به صومعه‌های دروکپاس و بودیسم اشاره دارد، در حالی که رنگ زرد نشان‌دهنده اقتدار سکولار سلسله است.

بورکینافاسو

این نام در زبان مردمان بومیِ آن ناحیه به معنای «سرزمین مردمان درستکار» یا «سرزمین فسادناپذیران» می‌باشد. رنگ قرمز در پرچم نماد انقلاب، سبز نشان‌دهنده فراوانی ثروتهای طبیعی و ستارۀ زرد نمادی از چراغ راهنمای انقلاب است.

بوروندی

این نام به معنای سرزمین انسانهایی است که به زبان «روندی» صحبت می‌کنند. سه ستارۀ پرچم به «وحدت، کار، پیشرفت» و «هوتو، توتسی و توا» اشاره دارند. قرمز نشان‌دهنده جنگهای بوروندی برای کسب استقلال است. سبز نماد امید و سفید نماد صلح است.

بوسنی و هرزگوین

نام این کشور از دو بخش تشکیل شده است که بوسنی به معنای «رود بوسنی» در آن سرزمین و هرزگوین از یک واژۀ آلمانی به معنای «دوک» می‌آید. بر روی پرچم این کشور، مثلث نشان‌دهنده کروات‌ها، بوسنیایی‌ها و صرب‌ها است. ستاره‌های سفید نماد اروپا و به عنوان نشانی از بی‌نهایت در نظر گرفته می‌شود.

بولیوی

این اسم برگرفته از نام Simón Bolívar رهایی‌بخش آمریکای لاتین از سلطهٔ اروپاییان و نخستین رئیس‌جمهور بولیوی پس از استقلالش در ۱۸۲۵ است. رنگ قرمز نماد شجاعت سربازان بولیوی است. رنگ سبز نشان دهنده حاصلخیزی زمین و رنگ زرد به نشانۀ منابع معدنی کشور است.

پاپوآ گینه نو

این نام برگرفته از عبارت فرانسوی Papua Nouvelle Guinée است. کلمۀ «پاپوا» از واژه مالایی papuah، که اشاره به موی مجعد ملانزیایی‌ها دارد آمده است. «گینه نو» را یک کاشف اسپانیایی بر روی آنجا گذاشت زیرا مردمانش شبیه به مردمان گینه در آفریقا می‌باشند. رنگهای پرچم، رنگهای سنتی فرهنگ آنجا هستند. پرندۀ روی پرچم، نشان از استقلال و آزادی کشور است. ستارگان نیز صورت فلکی صلیب جنوبی‌اند که بر بالای این سرزمین می‌باشند.

پاراگوئه

نام آن برگرفته از کلمۀ فرانسوی Paraguay است که به نظر می‌آید از نام رود پاراگوئه به معنای «آب» باشد. رنگهای پرچم نماد آزادی و استقلال هستند.

پاکستان

این کلمه به معنای «سرزمین پاکان» می‌باشد. رنگ سبز در کنار ماه و ستاره از نمادهای سنتی اسلامی هستند. در برخی از منابع، رنگهای سفید و سبز تیره به ترتیب نشان‌دهنده اقلیت‌ها و اکثریت مسلمان و اتحاد آنها است. هلال روی پرچم نشان دهنده پیشرفت می‌باشد. ستاره پنج‌پر نماد نور و دانش است.

پاناما

این اسم، نام روستایی است که در گذشته در مکان شهر پاناما قرار داشت و از کلمۀ سرخ‌پوستی Cueva به معنای «جایی که ماهی فراوان است» می‌آید. بر روی پرچم؛ قرمز و آبی نشان‌دهنده دو حزب سیاسی هستند و سفید نشان دهنده صلح بین این دو است. ستاره ها به معنای وفاداری و انعطاف پذیری می‌باشند.

پرتغال

این کلمه از اسم مکان رومی ـ سلتی بنام Portus Cale گرفته شده است. Cale یا Cailleach نام یک خدای سلتیک و نام یک سکونتگاه اولیه بود که در دهانه رودخانه «دورو» واقع شده بود که به اقیانوس اطلس در شمال پرتغال فعلی می‌ریزد. رنگ قرمز پرچم نشان‌دهنده انقلاب ۱۹۱۰ پرتغال و رنگ سبز نماد امید است.

پورتوریکو

نام آن برگرفته از کلمات فرانسوی Puerto Rico است. کریستف کلمب این جزیره را San Juan Bautista نامگذاری کرد. اسپانیاییان نیز پایتخت آن را Puerto Rico «بندر ثروتمند» نامیدند. بر روی پرچم، سه خط قرمز نماد خون جنگجویان شجاع، دو نوار سفید به نشانۀ پیروزی و صلح پس از کسب استقلال است. آبی نماد آسمان و دریا و ستاره سفید نیز اشاره به ماهیت جزیره دارد.

پرو

نام پرو از یک کلمه در زبان «کِچوآ» به معنای «سرزمین فراوانی» می‌آید. همچنین اشاره‌ای است به ثروت اقتصادی حاصل از تمدن غنی و بسیار سازمان‌یافته اینکاها که برای قرن‌ها بر این منطقه حکومت می‌کرد. مردم کِچوآ از مردمان سرخ‌پوست آمریکای جنوبی هستند که به زبان کِچوا سخن می‌گویند. کِچوآ در سده‌های ۱۵ و ۱۶ میلادی زبان اصلی امپراتوری اینکا بود.دو خط قرمز پرچم پرو به افتخار جان‌باختگان در راه استقلالِ سرزمین و نوار سفید در وسط نماد صلح است.

تاجیکستان

این کلمه از فارسیِ تاجیکی به معنای «کشور آزادگان» می‌آید. در دوران باستان، این سرزمین «توران» نام داشت. هر سه نوار روی پرچم، نشان‌دهنده سرزمین آنها و نحوه استفاده از آن برای حمایت از کشور است. به عبارت دقیق‌تر، رنگ قرمز نماد وحدت، سفید به معنای پاکی، رنگ سبز به نشانۀ دین اسلام و هفت ستاره نشان‌دهنده شادی است.

تانزانیا

نام این کشور از به هم پیوستن دو سرزمین زنگبار و تانگانیکا ساخته شده‌ است. زنگبار نامی پارسی و به معنای «سرزمین سیاهان» است. گروهی از مردم شهر شیراز حدود هزار سال پیش به جزیرهٔ زنگبار رفتند و این نام را بر آنجا نهادند. رنگ سبز پرچم برای زمین، سیاه نشان‌دهنده شهروندان کشور، آبی نماد اقیانوس هند و زرد به نشانۀ فراوانی مواد معدنی در آنجا است.

تایلند

این کلمه از واژه‌ای در زبان تایلندی به معنی «سرزمین آزادگان» می‌آید. رنگ قرمز پرچم نشان‌دهنده مبارزه برای رسیدن به استقلال و سفید نماد پاکی و بودیسم است. آبی نشان‌دهنده سلطنت و به عنوان راهی برای احترام به متحدان خود در جنگ جهانی اول است.

تایوان

نام «تایوان» از کلمات Taian و Tayoan گرفته شده است که بومیان منطقه «تاینان» برای اشاره به مهاجران اولیۀ چینی استفاده می کردند. «تاینان» در جنوب تایوان و نزدیک به «جزایر پنهو» است و به عنوان سنگ‌بنای مهاجران اولیه از سرزمین اصلی چین شناخته می‌شود.

از پرچم تایوان به عنوان «آسمان آبی، خورشید سفید، زمین کاملا قرمز» یاد می‌شود. خورشید به رنگ سفید نماد برابری و دموکراسی و آبی نماد آزادی و ناسیونالیسم است. در واقع سه رنگ قرمز، سفید و آبی نشان‌دهنده سه اصل اصلی کشور می‌باشند.

ترکمنستان

نام این کشور به معنی «سرزمین ترکمنان» است. قالی‌سازی هزاران سال است که یک هنر در ترکمنستان بوده و نماد بسیار مهمی برای درج بر روی پرچم این کشور است. هلال به معنای امید و رفاه برای آینده به می‌باشد. سبز نشان‌دهنده دین اسلام و پنج ستاره نماد پنج منطقه در داخل کشور است.

ترکیه

نام انگلیسی ترکیه از واژه زبان لاتین قرون وسطی Turchia/Turquia به معنای «سرزمین ترک‌ها» است. در پرچم ترکیه، هلال ماه و ستاره نشانه قوم ترک و دین اسلام است. هلال برای احترام به وابستگی‌های مذهبی ملت و مردم آنجا و ستاره سفید نشان‌دهنده تنوع فرهنگهای ترکیه است.

ترینیداد و توباگو

کریستف کلمب در ۳۱ ژوئیه ۱۴۹۸ با جزیره ترینیداد برخورد کرد و آن را به نام «تثلیث مقدس» یعنی «پدر، پسر و روح‌القدس» نامگذاری کرد. نام توباگو احتمالا از تنباکو گرفته شده است. رنگهای روی پرچم به معنی آب، خاک و آتش است.

توگو

این نام برگرفته از از زبان Ewe و به معنای «آب» یا «ساحل» است. رنگ قرمز نشان‌دهنده وفاداری شهروندان به کشورشان، رنگ سبز برای امید و کشاورزی، زرد نشان دهنده ثروت معدنی و ستاره سفید نماد زندگی، خلوص و استقلال است. پنج خطر راه‌راه در کل به نشانۀ هر منطقه مجزا از توگو است.

تونس

نام این کشور در زبان عربی به معنای «دماغه کوچک» است. رنگ قرمز پرچم نشان‌دهنده دین اسلام است. هلال و ستاره نیز نماد اسلام و دایره سفید به معنی صلح و خورشید است.

تیمور شرقی

اسم «تیمور» از واژۀ تیمور در زبان مالایی که به معنی «شرق» می‌باشد مشتق شده است، بنابراین هر دو کلمه در کنار هم به معنای «شرق شرقی» است. رنگ زرد پرچم نشان‌دهنده استعمار در تاریخ ملت می‌باشد. رنگ سیاه به معنی غلبه بر تاریکی، قرمز نشان مبارزه به سوی آزادی و ستاره نمادی از نور راهنما و صلح است.

جامائیکا

مردم بومی و سرخپوست «تاینو»، این مکان را در زبان خود Xaymaca  می‌نامیدند که به معنی «سرزمین چوب و آب» یا «سرزمین چشمه‌ها» است.

“خورشید می‌درخشد، زمین سبز است و مردم نیرومند و خلاق‌اند” نماد رنگهای پرچم جامائیکا است. رنگ سیاه نشان‌دهنده قدرت و خلاقیت مردم می‌باشد. رنگ طلایی نشانی از ثروت طبیعی و زیبایی نور خورشید است. در آخر، رنگ سبز نماد منابع، امید و کشاورزی است.

جبل الطارق

این نام از زبان عربی به معنای «کوهستان طارق» می‌آید. گفته می‌شود که کلید روی پرچم نمادی از اهمیت «قلعه» است زیرا جبل الطارق توسط مورها و اسپانیایی‌ها بعنوان کلید ورود به اسپانیا و بعداً توسط انگلیسی‌ها به عنوان کلید مدیترانه شناخته می‌شد.

جیبوتی

این اسم از نام خلیج جیبوتی می‌آید که احتمالا به معنی «بافت حصیری» است. در برخی از منابع، نام آن را منتسب به «تحوت» از نخستین ایزدان مصر باستان که خدای ماه، علم و ثروت بود می‌دانند. ستاره قرمز داخل پرچم نماد وحدت است. رنگ آبی نشان‌دهنده آسمان و دریا و همچنین سومالی‌ها می‌باشد رنگ سبز به معنی زمین سرسبز و رنگ سفید نشان دهنده صلح است.

چاد

این نام برگرفته از اسم دریاچۀ چاد که در زبان محلی به معنی «دریاچۀ بزرگ و پر آب» است می‌باشد. بر روی پرچم، آبی نماد آسمان، امید و آب است. رنگ زرد به خورشید و صحرا اشاره دارد. رنگ قرمز نشان‌دهنده پیشرفت، وحدت و فداکاری ملت است.

چک

این نام قومی اسلاوی است که در روزگار کهن در آن سرزمین ساکن شده‌اند. نماد پرچم جمهوری چک به نماد باستانی «هرالدریک» برمی‌گردد. نوار قرمز نشان‌دهنده سرسختی و شجاعت در نبرد است، در حالی که رنگ سفید نماد صلح و صداقت است. مثلث آبی نیز به معنی عدالت، حقیقت و وفاداری است.

چین

نام چین هزاران سال است که استفاده می‌شود و به راحتی نمی‌توان منشاء آن را ردیابی کرد. احتمالاً از کلمه سانسکریت Chinasthana به معنی «کشوری در شرق هند« گرفته شده است یا احتمالاً به پادشاهی Qin که به صورت «چین» تلفظ می‌شود مرتبط است. این نام در زبان چینی به معنای «کشور میانی» است.

پرچم این سرزمین یک صفحۀ قرمز با پنج ستاره طلایی است. رنگ قرمز نشان‌دهنده انقلاب کمونیستی چین است در حالی که پنج ستاره به عنوان اتحاد مردم کشور تحت حزب کمونیست تفسیر می‌شود. ستاره ستارۀ بزرگتر که توسط چهار ستارۀ کوچکتر احاطه شده است نماد حزب کمونیست است.

دانمارک

در زبان اسکاندیناوی قدیم، این کشور به نام Danmǫrk نامیده می‌شد که به راهپیمایی یا مارش دانمارکی اشاره دارد. اصطلاح «مارش دانمارکی» یک نام مدرن است که در منابع قرون وسطی یافت نمی‌شود. بر اساس سالنامه سلطنتی فرانک، پادشاه دانمارک در سال ۸۲۸ نیروهای خود را «به سوی مارس» رهبری کرد که از آن به «راهپیمایی دانمارکی» یاد می‌شود. مارچ دانمارکی در زبانهای لاتین و یونانی به شکل Dania نوشته می‌شود.

پرچم ملی دانمارک Dannebrog نام دارد که طبق افسانه در یکی از نبردهای «والدِمار سِیِر» در استونی از آسمان سقوط کرد و توسط انسان ساخته نشده است. «دانبروگ» به معنای «بنر دانمارکی» یا «پرچم قرمز» است. این پرچم شامل یک صلیب سفید در زمینه قرمز است. پرچم دانمارک، قدیمی ترین پرچم رسمی رسمی جهان در استفاده مداوم است.

دومینیکا

این نام از Dies Dominica در زبان لاتین به معنای «یکشنبه» می‌آید و روزی است که کریستف کلمب در این جزیره از کشتی خود پیاده شد. در مورد پرچم دومینیکا، نوارهای زرد، سیاه و سفید یک صلیب سه رنگ را تشکیل می‌دهند که نشان‌دهنده تثلیث خدا است. صلیب به خودی خود نشان دهنده ایمان به خدا است.

ده ستاره سبز نماد امید و ده محله دومینیکا است. طوطی سیسِرو، پرنده رسمی این سرزمین و نشان‌دهنده سفر به سوی چیزهای بزرگتر و نشان ملی آنجاست. رنگ زرد مظهر نور خورشید و رنگ سفید نشان‌دهنده شفافیت و خلوص می‌باشد. رنگ سیاه نشان‌دهنده خاک و میراث آفریقایی و رنگ سبز نماد سرسبزی زمین است.

دومینیکن

این اسم از نام پایه‌گذار اسپانیاییِ فرقه دومنیکن، Domingo de Guzmán، می‌آید. رنگ آبی پرچم نشان‌دهنده آزادی، رنگ قرمز نماد آتش و خون ریخته‌شده در طول مبارزه برای آزادی و رنگ سفید نماد فداکاری مردم است.

روآندا

این اسم از نام مردمان Vanyaruanda به معنی «سرزمین هزار تپه» می‌آید. رنگ آبی پرچم نشان‌دهنده شادی و آرامش رنگ زرد نماد توسعه اقتصادی و فراوانی مواد معدنی می‌باشد. رنگ سبز به نشانۀ منابع طبیعی و رفاه کشور است در حالی که خورشید نماد وحدت و روشنایی از جهل می‌باشد.

روسیه

واژهٔ روس از واژهٔ سکایی «راؤش» و به معنای «روشن و سفید» می‌آید. رنگ سفید بر روی پرچم نشان‌دهنده صلح و صداقت، قرمز برای شجاعت و قدرت، و آبی نماد هوشیاری و وفاداری است.

بلاروس

نام بلاروس از کلمۀ Belaya Rus که در زبان روسی امروزی به معنای «روس سفید» است می‌آید. . در دوران شوروی به کشورهای متعلق به آنجا القاب یا صفتهای مختلف بسیاری داده می‌شد. رنگ سبز پرچم به نشان امید به آینده و رنگ قرمز نشان‌دهنده خونی است که در طول تاریخ بلاروس ریخته شده است. این طرح روی پرچم نیز نماد میراث فرهنگیِ غنی و وحدت است.

رومانی

این نام از یک کلمۀ فرانسوی به معنی «قلمرو رومی» می‌آید زیرا امپراتوری روم، بخش بزرگی از این ناحیه را فتح و ساکنانش را رومی کرد. رنگ زرد پرچم نشان‌دهنده سخاوت، رنگ قرمز به نشانۀ شجاعت و قدرت، و آبی نماد هوشیاری و حقیقت است.

زامبیا

این کشور در اکتبر ۱۹۶۴ پس از استقلال از سلطۀ بریتانیا به زامبیا تغییر نام داد. نام زامبیا از رودخانه زامبزی به معنای «رودخانه بزرگ» گرفته شده است. رنگ سبز پرچم برای سرزمین زامبیا، قرمز نشان‌دهنده مبارزه برای آزادی، رنگ سیاه نماد شهروندان، نارنجی به علامت مسِ موجود در خاک و عقاب نشان آزادی است.

زلاندنو

نام این کشور در زبان مائوری به معنای «سرزمین ابر کشیدۀ سفید» است. «یونیون جک» بر روی پرچم نماد گذشته آنها به عنوان یک جامعه مشترک‌المنافع است. پس‌زمینۀ آبی برای آسمان و دریایی که کشور را احاطه کرده می‌باشد. ستارگان نیز نمایانگر صورت فلکی صلیب جنوبی هستند.

زیمبابوه

این نام در زبان «شونا» که یکی از زبان‌های آفریقایی از شاخه بانتو است به معنای «خانهٔ سنگی بزرگ» می‌باشد. این نامگذاری اشاره به پایتخت سنگی باستانی پادشاهی زیمبابوه دارد. این مکان باستانی که اکنون یک ویرانۀ کهن است، «زیمبابوه بزرگ» نام دارد و پایتخت پادشاهی «زیمبابوه» در اواخر عصر آهن بود.

رنگ سبز پرچم نشان‌دهنده پوشش گیاهی و کشاورزی است. زرد یا طلایی به نشان ثروت و مواد معدنی و رنگ قرمز نماد خون ریخته‌شده در طول جنگ برای آزادی می‌باشد. سیاه به نشانۀ اکثریت سیاه‌پوستان این سرزمین و مثلث سفید نماد صلح است.

ژاپن

این نام از تلفظ چینی نام ژاپن به معنی «سرچشمه خورشید» می‌آید زیرا ژاپن در شرق چین است و در اصطلاح قدیم «جایی که خورشید طلوع می‌کند» می‌باشد.

پرچم ژاپن به نام «هینومارو» یا «دیسک خورشید» حداقل از قرن چهاردهم مورد استفاده قرار گرفته است و واژۀ ژاپن به معنای «سرزمین طلوع خورشید» را تداعی می‌کند. رنگ سفید علامت خلوص و صداقت و رنگ قرمز نماد روشنایی و گرما است.

ساحل عاج

نام این سرزمین در فرانسوی و انگلیسی به معنای «ساحل عاج» به دلیل تجارت عاج فیل در گذشته است. رنگ نارنجی بر روی پرچم نماد رشد و پیشرفت ملت، رنگ سفید به نشانۀ صلح ناشی از خلوص و وحدت همه شهروندان و رنگ سبز نماد امید به آینده است.

سَن مارینو

اسم این سرزمین از نام یک سنگ‌تراش اهل منطقۀ دالماسی ـ در ساحل شرقی دریای آدریاتیک ـ به نام «مارینو» گرفته شده است. او نزدیک به ۱۶۰۰ سال پیش در زمان حمله ترکیه از خانه خود در سواحل دالماسی گریخت و در میان صخره‌های مونت تیتانو پناه گرفت.

رنگ آبی بر روی پرچم نشان‌دهنده آسمان و رنگ سفید نماد ابرها و برف در کوه تیتانو است. کوه تیتانو یا «مونته تیتانو» بلندترین قله در سن مارینو است و در سال ۲۰۰۸ به عنوان میراث جهانی یونسکو تحت عنوان ترکیبی «مرکز تاریخی سن مارینو و کوه تیتانو» ثبت شد.

سری لانکا

نام فعلی سریلانکا در سال ۱۹۷۲، زمانی که این جزیره به یک جمهوری کامل تبدیل شد، نامگذاری گردید. «لانکا» از نام باستانی جزیره گرفته شده و با واژۀ «سری» به معنی «باشکوه» ترکیب شده است. بنابراین، سریلانکا به معنای «جزیرۀ باشکوه» است.

هر عنصر پرچم معنای خاصی دارد. «برگ‌ها» نماد مهربانی، شفقت، صفا و شادی بودایی، «شیر» به نشانۀ مردم سینهالی، شمشیر نماد شهامت، یال شیر نشان‌دهنده فضیلت، دُم شیر نماد «راه اصیل هشتگانه» از اصول اصلی آموزه‌های بودایی و ریش نمایندۀ پاکی کلمات است.

جزایر سلیمان

این جزایر در سال ۱۵۶۸ توسط دریانورد اسپانیایی «آلوارو دی مندانا» نامگذاری شد که ادعا کرد ثروت پادشاه سلیمان یا سرزمین طلایی کتاب مقدس را یافته است. نوار زرد مورب به معنای خورشید است و پس‌زمینه را به دو مثلث تقسیم می‌کند. مثلث سبز پایینی نشان‌دهنده درختان و محصولات زراعی حاصلخیز است. مثلث آبی بالایی نماد آب جزایر، رودخانه‌ها، باران و همچنین اقیانوس اطراف آنجا است.

سنگاپور

نام این کشور از واژه‌ای در زبان سانسکریت به معنای «شهر شیر» می‌آید. رنگ قرمز پرچم به معنای برادری و رنگ سفید نشان‌دهنده خلوص است. هلال ماه نماد طلوع کشور جوان آنهاست. پنج ستاره به آرمان‌های ملت یعنی دموکراسی، صلح، پیشرفت، عدالت و برابری اشاره دارند.

سنگال

این اسم از از نام پرتغالی قوم Zenaga که ساکن آنجا بودند می‌آید. رنگ سبز رچم به عنوان نماد امید و مذاهب اصلی کشور و رنگ زرد برای منابع طبیعی و ثروت حاصل از کار است. رنگ قرمز مبارزات استقلال‌طلبانه و زندگی را یادآور می‌شوند.

سوئد

نام سوئد از قبیله جنگجوی Svea گرفته شده که در حدود سال ۵۰۰ پس از میلاد به قدرت رسیدند. سوئدی‌ها سرزمین خود را Sverige می‌نامند که به معنی «سرزمین Svea» است. معنی رنگ پرچم سوئد بسیار ساده است. رنگ آبی نشان‌دهنده عدالت، وفاداری، حقیقت، هوشیاری و استقامت می‌باشد. رنگ زرد یا طلاییِ به کار رفته بر روی صلیب نیز نماد سخاوت است. صلیب این پرچم نشان‌دهنده پیوند سوئد با سایر کشورهای اسکاندیناوی است.

اِسواتینی

این اسم برگرفته از نام مردمان Swazi به معنای «سرزمین سوازی‌ها» در زبان محلی می‌باشد. واژهٔ سوازی از نام Mswati-I، پادشاه پیشین این کشور گرفته شده است. نام قدیمی این کشور، سوازیلند بود. رنگ قرمز پرچم نشان‌دهنده نبردهای گذشته، رنگ آبی برای صلح و ثبات، و زرد نماد منابع سرزمین اِسواتینی است. کانون اصلی پرچم یک سپر نگونی و دو نیزه است که نماد محافظت از کشور می‌باشد.

سوئیس

این نام از واژه‌ای فرانسوی به معنای «سرزمین مرداب» می‌آید. پرچم سوئیس نشان‌دهنده آزادی، افتخار و وفاداری است. این پرچم در دوران مدرن همچنین نماد بی طرفی، دموکراسی و صلح است که عمدتاً به دلیل موضع سوئیس به عنوان یک کشور بی طرف از سال ۱۸۱۵ برقرار است.

سودان

ریشۀ این نام از عربی «بلاد السودان» به معنی «سرزمین سیاهان» است. رنگ قرمز پرچم به مبارزه برای آزادی اشاره دارد. سفید مخفف صلح، نور و خوش‌بینی است. سیاه اشاره به نام سودان به معنی سیاه دارد و رنگ سبز نماد دین اسلام و سرزمین است.

سورینام

این اسم از نام مردمان Surinen که ساکنان این منطقه هستند می‌آید. رنگ قرمز پرچم نشان‌دهنده پیشرفت، رنگ سفید نماد آزادی و عدالت و رنگ سبز اشاره به حاصلخیزی زمین دارد. ستاره زرد رنگ نیز نشان‌دهنده وحدت و آینده طلایی سرزمین است.

سوریه

این نام از یک واژۀ فرانسوی می‌آید. در برخی منابع، این اسم را مرتبط با نام «سوریا»، ایزد خورشید در جهان باستان می‌دانند. نام تاریخی این سرزمین «شام» بوده که برگرفته از واژه پارسی «شام» به معنی «باختر زمین» و «غروب آفتاب» است. رنگ سبز پرچم نشان‌دهنده راشدین، سفید نماد بنی‌امیه و سیاه نماد عباسیان است. سه ستاره سرخ نماینده سه منطقه سوریه یعنی حلب، دمشق و دیرالزور هستند.

سومالی

این اسم از نام مردمان بومی آن ناحیه که Somalis نامیده می‌شدند می‌آید. یکی دیگر از نظریه‌ها این است که این نام از ترکیب کلمات Soo و Maal که به معنی «برو و با شیر برگرد» و اشاره به مهمان‌نوازی آنها دارد ساخته شده است. رنگ آبی پرچم نشان‌دهنده آسمان و سازمان ملل است. ستاره نماد آزادی و پنج پر ستاره به نشانۀ پنج منطقه سومالی است.

سیرالئون

این نام در زبان پرتقالی و اسپانیایی به معنی «کوهستان شیر» است. رنگ سبز پرچم به کشاورزی و زمین، رنگ سفید به عدالت و رنگ آبی به اقیانوس اطلس و بنادر اشاره دارند.

شیلی

شیلی نام خود را از یک کلمه بومی آمریکایی به معنای «انتهای زمین» یا «مرغ دریایی» گرفته است. در دیگر نظریه‌های تاریخی، نام این کشور از کلمه «ماپوچه» در زبان شیلیایی که به معنای «جایی که زمین به پایان می‌رسد» می‌باشد آمده است.

نوار قرمز پرچم نماد خونی است که میهن‌پرستان شیلیایی برای پیروزی و حفظ آزادی خود ریخته‌اند، در حالی که نوار سفید به نشانۀ برف کوه‌های آند است. مربع آبی نمایانگر آسمان و ستاره سفید نمادی از دولت قانونی شیلی است.

صربستان

این نام به معنی “سرزمین صرب‌ها” است. در میان مردم آنجا اعتقاد بر این است که رنگ قرمز بر روی پرچم صربستان نشان‌دهنده خون ریخته‌شده برای کشور، آبی نماد آزادی، در حالی که سفید نشان‌دهنده شیر مادری است که کودکان قوی صرب را تغذیه می‌کند. تاج نماد پادشاه و صلیب در بالای آن نشان‌دهنده پیوند کلیسا و خدا می‌باشد.

عراق

نام «عراق» از زبان عربی به معنای «بارور» گرفته شده است. در برخی از منابع، نام این کشور از واژه پهلوی «ایراک» که در فارسی به معنای «ایران کوچک» است می‌آید. بر روی پرچم رنگهای قرمز، سفید، سیاه و سبز رنگهای «پان عربی» هستند و نشان‌دهنده وحدت و استقلال اعراب هستند. عبارت الله اکبر نیز نمادی از دین اسلام است.

عربستان سعودی

نام عربستان در درجه اول یک نام بدون جنسیت در گرامر با منشأ انگلیسی است که به معنای فردی از یک منطقه عربی می‌باشد. «سعود» نیز نام خاندان پادشاهی این کشور است. رنگ سبز و عبارت داخل پرچم نمادهایی از دین اسلام هستند. شمشیر نیز به نشانۀ برپایی حق و عدالت بر روی آن قرار دارد.

عمان

نام این سرزمین در زبان عربی از Aamen یا Amoun که به معنای «مردم ساکن» است می‌آید. رنگ سفید پرچم نشان‌دهنده اعتقاد مردم این سرزمین در صلح است. نوار قرمز از پرچم قدیمی عمان می‌آید که تماما قرمز بود. این رنگ نماد نبردهایی است که عمانی‌ها برای بیرون‌ راندن مهاجمان خارجی از کشور انجام داده‌اند. نوار سبز نشان دهنده حاصلخیزی و سرسبزی زمین است.

غنا

غنا به معنای «پادشاهِ جنگجوی قوی» است و عنوانی بود که به پادشاهان امپراتوری غنا در قرون وسطی در غرب آفریقا اعطا می‌شد. رنگ قرمز پرچم مظهر خون ریخته‌شده در طول مبارزه برای آزادی، زرد نشان‌دهنده فراوانی مواد معدنی، سبز نماد پوشش گیاهی و «ستارۀ سیاه» نمادی از مردم آفریقا و آزادی آنهاست.

فرانسه

این نام در زبان فرانسوی به معنای «سرزمین فرانک‌ها» می‌باشد. رنگ‌های پرچم نشان‌دهنده آزادی، برابری و برادری است.

فلسطین

تصور می‌شود که نام «فلسطین» به معنای «پالاش ریشه» از معجونی خوراکی که توسط قبایل مهاجر که نماد مردمان کوچ نشین بودند گرفته شده باشد. رنگ سیاه پرچم نماد رنج مردم، سفید نماد صلح و عشق و پاکی پیام‌هایی است که هر پیامبری با آن به سرزمین مقدس فلسطین فرستاده شده است. سبز به معنای سعادت، برکت و امید به آینده‌ای پر رونق است.

فنلاند

این نام از زبان «نورس باستان» در عصر وایکینگ‌ها می‌آید که به معنی «سرزمین سامی‌ها» است. گفته می‌شود رنگ آبی پرچم نشان‌دهنده هزاران دریاچه و آسمان کشور می‌باشد و رنگ سفید نماد برفی است که در زمستان زمین را می پوشاند.

فیجی

این نام از زبان Viti که منشا آن از نیجریه در آفریقا است می‌آید و به معنای «طلوع خورشید از شرق» است. «یونیون جک» بر روی پرچم نمادی از ارتباط فیجی با بریتانیا و رنگ آبی نشان‌دهنده اقیانوس آرام است. در سمت راست پرچم یک علامت با تصاویری وجود دارد که هر کدام معنی خاصی دارد؛ نیشکر، موز و نارگیل نشان‌دهنده سرزمین غنی و سرسبز و نشانی از تولیدات کشاورزی می‌باشد. کبوتر نماد صلح است.

فیلیپین

فیلیپین به افتخار فیلیپ دوم پادشاه اسپانیا (۱۵۲۷-۱۵۹۸) نامگذاری شده است. این کشور توسط دریانورد پرتغالی «فردیناند ماژلان» در سال ۱۵۲۱ (در حالی که در خدمت اسپانیا بود) کشف شد. بعداً تنش بین پرتغال و اسپانیا به وجود آمد و در سال ۱۵۴۲ اسپانیا دوباره جزایر را برای خود تصاحب و آنها را به نام پادشاه وقت خود نامگذاری کرد.

پرچم ملی فیلیپین دارای طرحی مستطیلی است که از یک مثلث متساوی‌الاضلاع سفید تشکیل شده است که نماد آزادی، برابری و برادری است. یک نوار آبی افقی برای صلح، حقیقت و عدالت؛ و یک نوار قرمز افقی به نشان میهن پرستی و شجاعت بر روی پرچم می‌باشد.

قبرس

این اسم از کلمه‌ای در زبان یونانی به معنی «مس» می‌آید که اشاره به معادن مس در این جزیره دارد. پرچم ملی قبرس، شکل کل جزیره را به تصویر می کشد. دو شاخه زیتون و پس‌زمینۀ سفید نماد صلح بین دو جامعه جزیره هستند. در واقع شاخه‌های زیتون نشان‌دهنده صلح بین یونانی‌ها و ترک‌های قبرسی است.

قرقیزستان

این نام از زبان ترکی به معنای «سرزمین چهل قبیله» یا «سرزمین چهل دختر» می‌آید. پس‌زمینۀ قرمز پرچم نماد شجاعت و دلاوری، خورشید نماد صلح و ثروت و علامت «تندوک» نشان‌دهنده خانه، خانواده و جهان است. طبق تفاسیر رایج، ۴۰ پرتو خورشید نشان‌دهنده ۴۰ قبیله قرقیز است که توسط قهرمان حماسی «ماناس» علیه مغولان متحد شده‌اند.

قزاقستان

این نام به معنی «سرزمین قزاق‌ها» است و خود کلمۀ قزاق از زبان ترکی آلتایی و به معنای «خودمختار، آزاده و شجاع» می‌باشد. رنگ آبی پرچم به معنای آسمانِ پاک، صلح و رفاه است. عقاب و خورشید نماد آزادی و پرواز به سمت ارتفاعات می‌باشد.

قطر

نام این سرزمین به معنای «بندر» است. رنگ سفید پرچم نماد صلح و قهوه‌ای مایل به زرد اشاره به جنگ‌های گذشته به ویژه در نیمه دوم قرن نوزدهم در این منطقه است.

کامبوج

این نام در زبان سانسکریت اشاره به قبیله‌ای هندوایرانی به همین نام در دوران کهن دارد. آبی نشان‌دهنده خانواده سلطنتی کشور است. قرمز نماد ملت و سفید نماد دین می‌باشد. نشان معبد اشاره به ساختار جهان و بودیسم دارد.

کامرون

این نام از واژه‌ای پرتقالی به معنای «رود میگو» می‌آید. این اسم را کاشفان پرتغالی در سده ۱۵ بر رود اصلی این سرزمین گذاشتند. رنگ سبز پرچم نمایانگر پوشش گیاهی کشور و آینده‌ای شاد، قرمز نماد استقلال و وحدت و زرد نشان‌دهنده ساوانا و خورشید می‌باشد. ستاره نیز نماد اتحاد میان مردمان کامرون است.

کانادا

این نام به معنای «دهکده» یا «زیستگاه» است. پرچم کانادا، یک برگ درخت «افرا»ی قرمز با ۱۱ نقطه در مرکز پس‌زمینه سفید و نوارهای قرمز عمودی در سمت چپ و راست، نه تنها نشان‌دهنده میراث فرهنگی این کشور است، بلکه نمادی از امید، صلح، آرامش و آرامش است.

کرواسی

این واژه در لغت به معنای «گله‌بان» و «گاوچران» است. رنگ قرمز پرچم نماد خون شهدا، سفید نشان‌دهنده صلح است. آبی نماد فداکاری مردم کرواسی در راه خدا و علامت مرکز پرچم نمادی برای سلطنت و تاریخ جغرافیایی این کشور است.

کره جنوبی / کره شمالی

این نام به معنای «مردم» است.

بر روی پرچم کره جنوبی، پس‌زمینۀ سفید نماد سیاره زمین، دایره‌های قرمز و آبی که «یین» و «یانگ» هستند نمایندۀ مردم و چهار مجموعۀ راه‌راه نماد دولت می‌باشند. این نماد در سال ۱۸۸۲ ساخته شد و از قدیمی‌ترین نمادهایی هستند که بر روی پرچم یک کشور وجود دارد.

در مورد پرچم کره شمالی، نوار قرمز و ستاره آن نمادی از تعهد کشور به کمونیسم است، در حالی که آبی نشان‌دهنده تعهد به صلح می‌باشد. دو نوار سفید باریک نشان‌دهندۀ خلوص، قدرت و وقار هستند. این پرچم در ۱۰ جولای ۱۹۴۸، دو ماه قبل از اعلام جمهوری دموکراتیک خلق کره معرفی شد.

کاستاریکا

این نام توسط کاشف اسپانیایی Gil González Dávila بر روی آنجا گذاشته شده است که در زبان اسپانیایی به معنی «ساحل ثروتمند» می‌باشد. رنگ آبی پرچم نماد آسمان، سفید تجسم خرد و شادی است. قرمز نشان‌دهنده عشق مردم کاستاریکا به زندگی و خونی است که برای آزادی ریخته شده است.

کلمبیا

نام این سرزمین برگرفته از نام کریستف کلمب دریانورد معروف ایتالیایی و کاشف قاره آمریکاست. رنگ زرد رچم نماد معادن طلا در کلمبیا، آبی نشان‌دهنده دریاها و قرمز نماد خونی است که برای آزادی ریخته شده است.

جمهوری کنگو

نام این کشور از رودخانه کنگو گرفته شده است که به نام سلسه پادشاهی بانتو در آن سرزمین است. رنگ قرمز پرچم نشان‌دهنده قهرمانان وطن، آبی نماد صلح و هماهنگی، زرد به معنی ثروت کشور و ستاره نماد امید و جاه طلبی است.

کنیا

معنای نام این سرزمین، «کوستان سپید» است. رنگ سیاه پرچم نماد مردم آفریقا، قرمز نشان‌دهنده مبارزه برای آزادی، سبز نماد منابع طبیعی و سفید نشانی از صلح و اتحاد در سرزمین است. علامت وسط پرچم نیز نماد آزادی و تمایل به مبارزه برای استقلال آن است.

کومور

نام این سرزمین از واژه‌ای عربی به معنای «جزایر ماه» می‌آید. پرچم کومور چهار خط راه‌راه دارد که نشان‌دهنده چهار جزیره اصلی کشور است: زرد برای Mohéli، سفید برای Mayotte، قرمز برای Anjouan و آبی برای Grande Comore می‌باشد. چهار ستاره روی پرچم نیز نماد چهار جزیره و ماه نماد دین اسلام است.

کویت

نام این کشور در زبان عربی به معنای «استحکامات نظامی نزدیک آب» است. معنای رنگهای پرچم از شعر «صفیه الدین الحلی» قابل تفسیر است: سفید اعمال ماست. سیاه نبردهای ماست. سرزمين ما سبز است. قرمز شمشیر ماست.

کیریباتی

نام این کشور از نام جزایر گیلبرت آمده و از نام دریادار انگلیسی Thomas Gilbert است که این جزایر را در ۱۷۸۸ کشف کرد. «کیریباتی» و «تووالو» قبلاً به عنوان مستعمره جزایر گیلبرت و الیس بودند. بر روی پرچم این کیریباتی، پرنده نماد اقتدار، آزادی و فرمانروایی دریا است. خورشیدِ در حال طلوع به همراه رنگ قرمز نمادهای خط استوا و خطوط آبی و سفید نشان‌دهنده اقیانوس آرام می‌باشند.

گابون

این نام از واژۀ عربی «قباء» می‌آید زیرا شکل گابون مانند یک قبا می‌باشد. بر روی پرچم، رنگ زرد نشان‌دهنده استوا و خورشید و آبی نماد اقیانوس اطلس است. سبز نیز به پوشش گیاهی گابن اشاره دارد.

گامبیا

این نام از واژه‌ای در زبان پرتقالی به معنای «تجارت» می‌آید. بر روی پرجم، رنگ قرمز به خورشید اشاره دارد. آبی نشان‌دهنده رودخانه گامبیا، سبز نماد زمین و سفید نمادی از وحدت، صلح و پاکی است.

گرجستان

اعتقاد بر این است که این اسم از نام فارسی منطقه Gurğān به معنای «سرزمین گرگها» آمده است. پرچم گرجستان نمایانگر یک پارچه سفید با پنج صلیب قرمز، یک صلیب مرکزی (سنت جورج) و چهار صلیب متساوی‌الاضلاع (بولنیسکی) در چهار ربع است. چهار صلیب کوچک روی زمینۀ سفید، نمادهای کلی مسیحیت هستند که نمادی از عیسی مسیح بعنوان منجی و چهار انجیل‌اند.

گرنادا

منشأ نام گرنادا نامشخص است، اما به احتمال زیاد ملوانان اسپانیایی این جزیره را به به یاد شهر اندلسیِ گرانادا نامگذاری کرده‌اند. رنگ زرد پرچم نشان‌دهندۀ خورشید و دوستی است، سبز نماد زمین و قرمز به معنی شجاعت می‌باشد. ستاره‌های زرد نماد هفت محلۀ گرانادا و جوز هندی بزرگترین صادرات آنها است.

گرینلند

این نام برگرفته از واژه‌ای دانمارکی به معنای «سرزمین سبز» است. گرینلند در زبان گرینلند Kalaallit Nunaat نامیده می‌شود که به «سرزمین گرینلندی‌ها» ترجمه می‌شود. همچنین گاهی اوقات با نام Inuit Nunaat به معنای «سرزمین مردم» نیز خوانده می‌شود. قرمز و سفید بر روی پرچم، نماد صدها سال پیوستگی با پادشاهی دانمارک است. دایره در وسط نشان‌دهندۀ غروب خورشید در افق و نور و گرما است که در اواسط تابستان باز می‌گردد.

گواتمالا

این نام در زبان «ناهواتل» یا «آزتک» به معنی «جای درختان فراوان» است. دو نوار آبی بر روی پرچم نشان‌دهندۀ اقیانوس آرام و دریای کارائیب است که گواتمالا بین آنها قرار دارد. سفید نماد صلح است. در مرکز پرچم، نشان گواتمالا قرار دارد که دارای جزئیات مختلفی است.

پرندۀ «درازدامن درخشان» پرنده ملی گواتمالا است که نماد آزادی است. یک طومار پوستی نیز در نشان ملی پرچم وجود دارد که حاوی تاریخ استقلال آمریکای مرکزی از اسپانیا در ۱۵ سپتامبر ۱۸۲۱ می‌باشد. تفنگ‌های متقاطع، نشان‌دهنده مبارزان میهن برای دفاع از سرزمین است. تاج‌های سبز نیز نماد پیروزی و شمشیرهای متقاطع، بیانگر شرافت و شکوه است.

گوام

این نام از یک عبارت بومی می‌آید که به معنای «اینجا متعلق به ماست» می‌باشد. طرح بیضی شکل پرچم گوام نشان‌دهنده سنگِ تیرکمان «چامورو» در دوران باستان است، سلاحی که چاموروهای باستانی به طرز ماهرانه‌ای از آن استفاده می‌کردند. در مجموع، جنبه‌های فرهنگی پرچم گوام نماد قدرت و استقامت مردم چامورو است.

گویان

این اسم از نام بومی «سرزمین آب‌های فراوان» می‌آید زیرا در آن ناحیه رودهای فراوانی وجود داشته است. رنگ سبز پرچم نشان‌دهنده زمین، زرد نماد فراوانی مواد معدنی و آینده می‌باشد. قرمز نشان‌دهنده اشتیاق برای ساختن یک ملت متحد، سفید نماد آب و سیاه به معنی استقامت و پایداری است.

گینه

این نام از زبان سوسو و به معنای «زن» می‌باشد. هر رنگ بر روی پرچم برای مردم گینه معنای خاصی دارد. قرمز نشان‌دهنده خون مردمِ فداکار، زرد نماد خورشید و سبز پوشش گیاهی کشور است.

گینه بیسائو

نام این منطقه همچنان مورد بحث است. شاید منشا آن کلمه «آمازیغ» به معنای «سرزمین سیاهان» باشد. این کشور همچنین از نام پایتخت خود، بیسائو، برای تمایز آن از گینه، همسایه‌اش در شرق و جنوب استفاده می‌کند. قرمز نشان‌دهنده خونی است که در طول مبارزه برای استقلال ریخته شده است، زرد نماد خورشید و سبز نشانِ امید است. این پرچم دارای رنگ‌های سنتی پان‌آفریقاییِ طلایی، سبز، قرمز و همچنین ستاره سیاه آفریقا است.

لائوس

کلمه لائوس توسط فرانسوی‌ها ابداع شد که در سال ۱۸۹۳ سه پادشاهی لائوس را در هندوچین فرانسه متحد کردند و این کشور را لائوس نامیدند. خطوط قرمز نماد زندگی‌های از دست‌رفته برای استقلال کشور، آبی نشانۀ ثروت کشور است و سفید بر اهمیت وحدت و عدالت تاکید می‌کند.

لتونی

لتونی یا لاتویا، از نام Latgalians باستان، یکی از چهار قبیله هندواروپایی بالتیک گرفته شده است که هستۀ قومی لتونیایی‌های امروزی را همراه با لیوونی‌های فنلاندی تشکیل می‌دادند. رنگ سفید پرچم نماد حقیقت و رنگ قرمز نشان‌دهنده خونی است که در گذشته برای آزادی ریخته شده است.

لبنان

«لبنان» که در لاتین به عنوان Mons Libanus شناخته می‌شود، نام کوهی بود. کلمه عبری «لابان» به معنای سفید است. از آنجا که آن کوه مشهور پوشیده از برف بود و خاک آن رنگ روشنی داشت، فنیقیان باستان و سایر قبایل کوچ‌نشین، کوه را «لبنان» به معنی «کوه سفید» نامیدند.

نوارهای قرمز پرچم نماد خون ریخته‌شده برای آزادی و نوار سفید نشان‌دهنده صلح، برف و پاکی است. درخت سروِ سبز نماد لبنان و نشان‌دهنده ابدیت، استواری، خوشبختی و سعادت می‌باشد.

لوگزامبورگ

این نام در زبان سِلتی به معنای «قلعه کوچک» می‌باشد. در پرچم لوکزامبورگ با الهام از پرچم فرانسه، رنگ قرمز نشان‌دهنده خون ریخته‌شده در جنگها و سفید نماد صلح است. رنگ آبی نیز اشاره‌ای به فرانسه دارد.

لهستان

این نام در لغت به معنای «سرزمین مزارع» است و از کلمه Pole به معنی «دشت/یک مزرعه» آمده است. با این حال، داستان پشت نام این کشور کمی پیچیده‌تر از آن است. در واقع، به طور مستقیم تر “Polska” از نام یکی از قبایل اصلی که لهستان را در قرن ۱۰ بنا کردند، گرفته شده است.

در پرچم لهستان، رنگ سفید نشان‌دهنده خلوص و قرمز نماد عشق است که منعکس‌کنندۀ ارزش‌ها و نمادهای کاتولیک است. افسانه‌ای است که می‌گوید اولین مهاجران لهستان، عقاب سفیدی را دیدند که در مقابل غروب سرخِ افق فرود آمد و از آن به عنوان نشانه‌ای راهنما یاد کردند که باید در آن سرزمین ساکن شوند.

لیبریا

این نام از کلمۀ لاتین Liber به معنای «آزاد» می‌آید. لیبریا را به نام «سرزمین آزاد» می‌شناسند. بر روی پرچم لیبریا، یازده خط راه‌راه نماد امضا کنندگان اعلامیۀ استقلال لیبریا و رنگهای قرمز و سفید نماد شجاعت و تعالی اخلاقی است. ستاره سفید نشان دهنده اولین جمهوری مستقل در آفریقا می‌باشد.

لیبی

نام «لیبی» از اصطلاح مصری «لیبو» گرفته شده است که به یکی از قبایل بربر ساکن در غرب رود نیل اشاره دارد. رنگ‌های قرمز، سیاه و سبز بر روی پرچم به ترتیب نشان‌دهندۀ مناطق لیبی یعنی فِزان، سیرِنایکا و طرابلس است. ستاره و هلال نیز نماد دین اسلام می‌باشند.

لیتوانی

بر اساس یک باور عمومی رایج، کلمه Lietuva (لیتوانی) از کلمات لیتوانیایی lyti «بارندگی» و lietus «باران» گرفته شده است. نوار زرد بر روی پرچک نماد رفاه کشور و همچنین نور خورشید و سبز نشانِ آزادی، امید و جنگل‌های فراوان کشور می‌باشد. قرمز نشان‌دهنده شجاعت و خون مردمی است که در راه استقلال لیتوانی جان باخته‌اند.

لیختن‌اشتاین

این اسم از نام سلسله لیختن‌اشتاین گرفته شده و به معنای «سنگ روشن» است. تاج پرچم نشان‌دهنده اتحاد مردم و پادشاه، آبی نماد آسمان و قرمز نماد آتش و سرزندگی است.

ماداگاسکار

این نام در زبان مالاگاشی به معنای «پایان زمین» است زیرا این ناحیه فاصلۀ بسیار زیادی با جنوب شرقی آسیا دارد. رنگ سفید پرچم به معنای خلوص و قرمز به معنای حاکمیت است. رنگ سبز نمایانگر مناطق ساحلی و نماد امید می‌باشد.

مالاوی

در زبان بومی ساکنان این ناحیه، این نام به معنی «شعلهٔ آتش» می‌باشد. ملت مالاوی پس از جنگ جهانی دوم متولد شد، یعنی زمانی که این کشور و بسیاری از کشورهای دیگر استقلال خود را از امپراتوری بریتانیا به دست آوردند. رنگهای پرچم مرتبط با رنگهای «پان آفریقا» می‌باشد. طلوع خورشید در بالای پرچم نشان‌دهنده پیشرفت اقتصادی مالاوی از زمان استقلال است.

جزیره‌ مان

نام این جزیره از Manannán، خدای دریای سلتیک گرفته شده است. گرویدن جزیره به مسیحیت در قرن پنجم به طور کلی به «سِنت ماگولد»، مبلغ ایرلندی نسبت داده می‌شود.

«جزیره مان» دارای یک پرچم قرمز با نماد «تریسکلیون» در مرکز خود است. واژۀ «تریسکلیون» در یونانی به معنای «سه پا» می‌باشد. این علامت بسیار قدیمی و اشاره به سه رکن «خورشید، قدرت و زندگی» دارد. این نماد ارتباط نزدیکی با پاهای سیسیلی (پاهای برهنه با سر مدوسا در مرکز) که نشانِ جزیره سیسیل است دارد.

مالت

این نام از یک واژۀ فنیقی به معنی «پناهگاه» می‌آید. همچنین برخی از تاریخ‌شناسان، ریشۀ مالت را از کلمه‌ای یونانی به معنی «عسل» می‌دانند. رنگ قرمز پرچم نماد فداکاری‌هایی است که مردم مالت برای دفاع از سرزمین خود انجام داده‌اند، در حالی که سفید نماد صلح، عشق، نور و خوش‌بینی است و صلیب جورج نیز نشان‌دهنده شجاعت است.

مالدیو

برخی از محققان بر این باورند که نام مالدیو از واژه سانسکریت Maladvipa به معنای «گلدسته جزایر» یا از   Mahila Dvipaبه معنای «جزیرۀ زنان» گرفته شده است. برخی دیگر معتقدند که این نام به معنای «کاخ» در زبان عربی است. هر عنصر پرچم معنای خاصی دارد. رنگ قرمز نماد خون و جسارت ملت و سبز به نشانۀ ثروت و صلح است. هلال ماه و ستارۀ سفید نیز نماد دین اسلام هستند.

مالزی

این نام در زبان فرانسوی به معنای «سرزمین مردم مالایی» است. چهارده خط راه‌راه و تعداد اضلاع روی ستاره نشان‌دهنده مالزی به عنوان کشوری متعلق به کشورهای مشترک‌المنافع می‌باشد. همچنین هلال و ستاره نمادی از دین اسلام نیز می‌باشند. آبی نماد اتحاد مردم مالزی و نشان‌دهندۀ پیوند گذشته با بریتانیا است.

مالی

نام مالی از نام امپراتوری مالی گرفته شده است. این نام به معنای «مکانی که پادشاه در آن زندگی می‌کند» می‌باشد. این کشور در گذشته به نام «سودان فرانسوی» شناخته می‌شد. رنگ سبز پرچم نشان‌دهنده امید، طبیعت و حاصلخیزی زمین، زرد نماد فراوانی مواد معدنی و قرمز نشانۀ خون آزادی‌خواهان است.

مجارستان

این نام به معنی «سرزمین مجارها» می‌باشد. رنگ سفید پرچم نماد رودخانه‌های مجارستان، سبز نشان‌دهندۀ کوه‌های کشور و قرمز، خونی است که در جنگ‌های متعدد برای آنجا ریخته شده است.

مصر

این نام از واژۀ پارسی «میترا» به معنی «ایزد آفتاب» می‌آید. رنگ قرمز پرچم مظهر دوران قبل از انقلاب ۱۹۵۲ است. سفید نمایانگر پایان سلطنت بدون خونریزی و سیاه به پایان ظلم و ستم توسط سلطنت اشاره دارد.

مراکش

این نام از واژۀ اسپانیایی Marrakech می‌آید. شکل باستانی این نام بصورت Amurakuc در یکی از زبانهای کهن آفریقایی است که به معنای «سرزمین خدا» یا «سرزمین مقدس» است. رنگهای قرمز و سبز پرچم در کنار هم نماد دین اسلام هستند. قرمز همچنین نشان‌دهنده سلسله مراکش است. ستاره یا مهر سلیمان در مرکز پرچم به ارتباط بین خدا و کشور اشاره دارد.

مغولستان

این نام از واژه‌ای در زبان مغولی به معنای «دلیر» یا «بی باک» می‌آید. بر روی پرچم، خورشید و هلال نماد خاستگاه قوم مغولستان است. مثلث‌ها بیانگر عزم مردم برای دفاع از آزادی و استقلال کشور می‌باشند. مثلث بالا نشان‌دهنده پیروزی بر دشمنان داخلی است، در حالی که مثلث پایینی نماد پیروزی بر دشمنان خارجی می‌باشد.

مقدونیه

این کلمه از نام مردمان باستانی مقدونی می‌آید. این واژه در زبان یونانی به معنای «بلند قدها» می‌باشد. رنگ قرمز بر روی پرچم، یکی از رنگ های سنتی مقدونیه است. خورشید نیز نماد آزادی می‌باشد. این نماد خورشید همچنین در تاریخ کهن این سرزمین بر روی سپرها و سکه‌های هلنیستی در حفاری‌های مقدونیه باستان که توسط فیلیپ دوم ساخته شده است وجود دارد.

مکزیک

این نام به معنی «محصور در دریاچۀ ماه» است. علت این نامگذاری این است که شهر «تنوچتیتلان» یا مکزیک فعلی بر روی جزیره‌ای در دریاچه فعلی «تککوکو» که قبلاً به عنوان «دریاچه ماه» شناخته می‌شد، تأسیس گردید.

رنگ سبز پرچم نماد استقلال، سفید برای مذهب کاتولیک رومی و قرمز نماد برابری اجتماعی کامل برای همه گروه‌های اجتماعی و قومی در کشور است. این سه را با هم «طرح ایگوالا» می‌نامند که گاهی اوقات این طرح را با عنوان «دین، استقلال و وحدت» یاد می‌کنند.

موریتانی

این نام از واژۀ فرانسوی Mauritanie از نام اقوام بربر «مور» می‌آید که البته محققان طی تحقیقات بعدتر متوجه شدند که این نام به اشتباه بر روی این سرزمین گذاشته شده است زیرا مورها در شمال مراکش و نه در این مکان بودند. سبز، هلال و ستاره بر روی پرچم نمادهای دین اسلام هستند. طلا نیز نمادی برای  صحرای بزرگ آفریقا می‌باشد.

موریس

این نام از واژۀ فرانسوی Maurice که نام یک شاهزادۀ هلندی بود می‌آید. رنگ قرمز پرچم به مبارزه برای آزادی اشاره دارد. آبی نشان‌دهنده اقیانوس هند، زرد نماد آینده روشن و سبز اشاره‌ای به زمین و کشاورزی است.

موزامبیک

این نام برگرفته از کلمه فرانسوی Mozambique است که از اسم «موسی بن بیگ» حاکم ایرانی‌تبار آن سرزمین می‌آید. رنگ قرمز رچم نماد مبارزه برای آزادی، سبز مظهر زمین، سیاه نشانی از آفریقا و زرد نشان‌دهنده مواد معدنی است. ستاره زرد نمادی از باورهای سوسیالیستی کشور، کتاب نمادی از آموزش، بیل‌زدن نشا‌ن‌دهنده کشاورزی و تفنگ اشاره به اشتیاق ملت برای دفاع از استقلال خود دارد.

مولداوی

یکی از تئوری‌های موجود دربارۀ این اسم این است که نام مولداوی از روی «رودخانه مولداوی» می‌آید. این نامی اسلاوی است و از پس‌وند اسلاوی mold- به معنای «صنوبر» ساخته شده است. پرچم این کشور بر اساس پرچم رومانی است. عقابی که صلیب در دست دارد نشان‌دهنده مسیحیت و شاخه زیتون نماد صلح می‌باشد.

مونته‌نگرو

این نام به معنای «کوهستان سیاه» می‌باشد. علامت روی پرچم، نشان ملی مونته‌نگرو است که به معنی وحدت کلیسا و دولت است.

میانمار

این نام از ترکیب دو واژه در زبان برمه‌ای یعنی Myan «سریع» و Mar «سخت/نیرومند» ساخته شده است. رنگ زرد پرچم نشان‌دهنده همبستگی کشور و سبز زمین و آرامش را نشان می‌دهد. قرمز نماد شجاعت مردم و ستاره نشان‌دهنده اهمیت اتحاد بین مردم است.

نامیبیا

این اسم برگرفته از نام «صحرای نامیب» به معنای «بخشی که در آن هیچ‌چیز نیست» می‌باشد. قرمز به مردم نامیبیا اشاره دارد و سفید نشان‌دهنده صلح و اتحاد است. سبز نیز نماد کشاورزی است.

نپال

این نام از واژۀ Nipalaya در زبان سانسکریت به معنای «زیستگاهی در کوهستان» می‌آید. برخی دیگر اعتقاد دارند که ریشۀ کلمۀ نپال از واژۀ Niyampal به معنی «سرزمین مقدس» است. در مورد پرچم این کشور، قرمز رنگ ملی نپال و نشان‌دهنده شجاعت مردم نپال است. دو مثلث نماد کوه‌های هیمالیا هستند و نشان‌دهنده دو دین اصلی هندوئیسم و بودیسم می‌باشند. پرچم مثلثی قرمز از زمان رامایانا و مهابهاراتا نماد پیروزی هندوها بوده است.

نروژ

این نام از واژۀ فرانسوی Norvége که خود از زبان نروژی باستان به معنی «راه شمالی» می‌آید گرفته شده است. پرچم نروژ دارای سه رنگ قرمز، سفید و آبی می‌باشد که نمادی از استقلال نروژ است. این پرچم دارای یک صلیب آبی و سفید نوردیک در پس‌زمینۀ قرمز می‌باشد که نماد مسیحیت است.

نیجر

نام این کشور از رودخانه نیجر گرفته شده است که از بخش جنوب غربی قلمرو آن می‌گذرد. نام نیجر به نوبه خود از عبارت Gher N-Gheren به معنای «رودی در میان رودخانه‌ها» در زبان تَماشِک گرفته شده است. این زبان به طور گسترده توسط قبایل کوچ‌نشین در سراسر آفریقای شمالی در الجزایر، مالی، نیجر و بورکینافاسو صحبت می‌شود.

بر روی پرچم، رنگ نارنجی نشان‌دهنده صحرای بزرگ آفریقا، سفید به علامت پاکی و معصومیت، سبز نماد سیاره زمین و دایره نشان خورشید است.

نیجریه

نام نیجریه از رودخانه «نیجر» که از این کشور می‌گذرد گرفته شده است. ظاهراً این نام در اواخر قرن نوزدهم توسط روزنامه‌نگار بریتانیایی «فلورا شاو» که بعداً با «بارون فردریک لوگارد»، مدیر مستعمرات بریتانیا ازدواج کرد، ابداع شد. دو نوار سبز پرچم نشان‌دهنده ثروت طبیعی و سفید نماد صلح و وحدت است.

نیکاراگوئه

نام این کشور از واژۀ «نیکارائو» که نام قبیله‌ای در سواحل آنجا ساکن بودند می‌آید. روایت دیگر این است که هنگامی که فاتحان اروپایی شروع به کاوش در این منطقه کردند، تحت تأثیر وجود رودها و دریاچه‌های بزرگ آبی در مرکز کشور قرار گرفتند. در نتیجه، آنها تصمیم گرفتند نیکارائو را با واژۀ Agua که در زبان اسپانیایی به معنای «آب» است ترکیب کنند و نام قلمرو جدید را نیکاراگوئه بگذارند.

دو خط راه‌راه آبی نماد اقیانوس آرام و دریای کارائیب هستند، در حالی که نوار سفید نشان‌دهنده صلح است. در تفسیر مدرن، آبی نماد عدالت و وفاداری و سفید نشان‌دهنده فضیلت و خلوص می‌باشد. مثلث متساوی الاضلاع نیز به معنای برابری است.

واتیکان

این نام برگرفته از واژۀ لاتین Vaticinari به معنای «پیشگویی کردن» است. همچنین تپه‌ای بنام Mons Vaticanus در این ناحیه قرار دارد که در روزگار باستان، پیشگوها در آنجا به طالع‌بینی می‌پرداختند. بر روی پرچم، زرد و سفید به ترتیب نشان‌دهنده طلا و نقره هستند و نمادی از کلیدهای دفتر پطرس قدیس، کلیدهای بهشت، یا کلیدهای پادشاهی بهشت هستند که بنا بر تعالیم کاتولیک رومی، عیسی آن را به پطرس وعده داده است.

وانواتو

نام وانواتو در بسیاری از زبان‌های ملانزیایی به معنای «سرزمین ما برای همیشه» است. رنگ سبز پرچم نشان‌دهندۀ غنای جزایر، قرمز نماد خون مردان،و سیاه نمادی از مردم ni-Vanuatu می‌باشد. نخست‌وزیر وانواتو برای برجسته‌کردن نوار مشکی درخواست کرد که فام زرد به آن اضافه شود. حالت Y شکل نیز نشان‌دهنده نور انجیل است که از جزایر در اقیانوس آرام عبور می‌کند.

ولز

این نام از زبان انگلیسی باستان به معنای «سلتی» می‌آید. رنگهای قرمز و سبز پرچم به افتخار خاندان سلطنتی «تودور» و اژدهای قرمز به یاد جنگجویان باستانی ولز است.

ونزوئلا

این نام به معنی «ونیز کوچک» کوچک است زیرا این سرزمین را کاشفان ایتالیایی یافتند. رنگ آبی پرچم نماد استقلال آنها از اسپانیا، قرمز نشان‌دهنده شجاعت و ستاره‌های مرکزی نماد هفت استانی است که از انقلاب حمایت کردند.

ویتنام

این کلمه در زبان چینی به معنای «پشت مرز جنوبی» است که اشاره به مردمانی که در پس مرزهای جنوبی چین می‌زیستند، دارد. رنگ قرمز پرچم نشان‌دهنده خونریزی و مبارزه انقلابی است، در حالی که ستاره پنج پر نماینده پنج گروه از کارگران در تشکیل سوسیالیسم است.

هائیتی

این واژه از زبان مردمان سرخپوست «آراهواکو» که به زبان‌های آراواکی سخن می‌گفتند می‌آید و معنای آن «سرزمین کوهستانی» است. بر اساس تاریخ محلی، رنگ آبی پرچم نشان‌دهنده ساکنان آفریقایی هائیتی است در حالی که قرمز علامت ساکنان مخلوط اروپایی و آفریقایی است.

هلند

این نام برگرفته از واژۀ فرانسوی Hollande و به معنای کشور کم ارتفاع می‌باشد. در تفسیر دیگری، نام هلند از کلمۀ Houtland به معنی «سرزمین جنگلی» در قرون وسطایی است. نوار قرمز پرچم نماد شجاعت، قدرت و سرسختی است. سفید برای صلح و صداقت و آبی نشان‌دهنده هوشیاری، حقیقت، وفاداری، پشتکار و عدالت می‌باشد.

هند

این نام برگرفته از واژۀ Hindu در زبان اوستایی و پارسی باستان است. در زبان سانسکریت Síndhu بوده است که بنام رودی به همین نام است. در واقع باید گفت که نام «هند» در اصل از نام رودخانه سندو (رود سند) گرفته شده است و از زمان هرودوت در قرن پنجم قبل از میلاد به این نام مشهور می‌باشد. نام باستانی هند، «بهارات» بوده است. نام این کشور در زبان انگلیسی و بین‌المللی «ایندیا» است که در واقع از زبان فرانسۀ قدیم که به آنجا Ynde یا Inde می‌گفتند می‌آید.

در پرچم ملی هند، نوار بالای آن به رنگ زعفرانی است که نشان‌دهنده استقامت و دلاوری مردمان این سرزمین است. نوار میانی سفید نماد صلح، حقیقت و«چرخ دارما» یا چرخ گیتی میان بوداییان می‌باشد. آخرین نوار به رنگ سبز علامت حاصلخیزی کشتزارها است.

هندوراس

این نام از واژۀ اسپانیایی Honduras به معنی «اعماق» می‌آید. در ۳۰ ژوئیه ۱۵۰۲، کریستف کلمب برای اولین بار خاک هندوراس را دید و به نام حاکمان خود، مدعی قلمرو شد. او نام این منطقه را به دلیل آب های عمیق ساحلی «هندوراس» به معنای «عمق و ژرفا» نامید.

دو نوار آبی پرچم نشان‌دهنده اقیانوس آرام، دریای کارائیب، آسمان و پیمان برادری هستند. رنگ سفید علامت خود هندوراس است که در بین آب‌های فوق الذکر، صلح، رفاه هندوراس و پاکی افکار قرار دارد.

هنگ‌کنگ

این نام از کلمه‌ای در زبان چینی به معنای «بندر خوشبو» می‌آید زیرا در شمال این جزیره مواد معطر پرورش داده و به سایر نقاط جهان صادر می‌گشت. در واقع تجارت باستانی عودهای معطر دلیل این نامگذاری است. طرح روی پرچم این جزیرۀ خودمختار نشان می‌دهد که هنگ‌کنگ بخشی جدا‌نشدنی از چین بعنوان سرزمین مادری می‌باشد. پنج ستارۀ روی گل نمادی از مردم و رنگهای قرمز و سفید اصل «یک کشور، دو سیستم» را در بر می‌گیرد.

یمن

این نام به معنی «دریا» است. منابع دیگر ادعا می‌کنند که نام «یمن» با «یامن» یا «یومن» به معنای «خوشبختی» یا «برکت» مرتبط می‌باشد، زیرا بخش زیادی از کشور حاصلخیز است. از سال ۱۹۹۰، یمن تنها از سه رنگ ساده برای پرچم خود استفاده کرده است. سیاه نشان‌دهنده روزهای سیاه در گذشته، سفید نماد آینده‌ای روشن و قرمز خون شهدا برای دستیابی به استقلال و وحدت سرزمین می‌باشد.

یونان

این نام از واژۀ Yauna در زبانهای باستانی ایرانی می‌آید. نام انگلیسی یونان ـ Greece ـ و اقتباس‌های مشابه در سایر زبان‌ها از نام لاتین Graecia گرفته شده است. این واژه به معنای سرزمین یونانیان است و توسط رومیان استفاده می‌شد.

منابع

برای ترجمه و تهیه این مطلب در سایت خوبو از منابع زیر استفاده کرده‌ایم:

• Britannica.comRío de la Plata
• A Look into Austrian Flags | Mines Magazine
• Albanian Names – Behind the Name
• German: Name Meaning, Origin, Popularity, & Inspiration
• Angola | South African History Online
• Meaning Of Jordan, What Does Jordan Mean
• CountryFlags.com – Flags of the world
• National flags – Encyclopedia Britannica

بیشتر بخوانید

• بلک‌پینک؛ تمام آنچه که باید درباره این گروه دخترانه کره‌ای بدانید