بازی Suicide Squad: Kill The Justice League یکی از عناوین جنجالی سال 2024 است که توسط استديوي راکستدی تولید شد.
به گزارش خوبو، این بازی روند بازی های عالی مبارزه ای و روایتگری استودیو راک‌استدی را ادامه می دهد، اما بدون تصمیمات بحث برانگیز نیست.
به نظر می رسید شانس با استودیو راک‌استدی زمانی که آن‌ها Suicide Squad: Kill The Justice League را در سال 2020 به دنیا معرفی کردند،یار نبود. برداشت های اولیه از یک بازی تیراندازی و که در آن به بازیکنان وظیفه کشتن لیگ عدالت سپرده شده بود، چندان مورد استقبال قرار نگرفت و به نظر می رسید بسیاری منتظر شکست بازی بودند. با این حال، اگر به بازی فرصت توسعه داده شود، Suicide Squad: Kill The Justice League می تواند یک انفجار آشوبناک باشد، و هرگز احساس بد بودن به این خوبی نبوده است.
برای راک‌استدی، پس از موفقیت های سری بتمن آرکهام که به خاطر روایتگری خشن و درگیر کننده با حضور شخصیت های محبوب بتمن شناخته می شد، همیشه کار سختی بود. مبارزات و روایت های این بازی ها نحوه نگاه بازیکنان به بازی های ابرقهرمانی را متحول کرد و به اوج لذت در این سبک تبدیل شدند.
بنابراین، چگونه استدیو از سایه بتمن خارج می شود؟شبیه به A.R.G.U.S. با گروه ویژه X، برخی نمی‌خواستند راک‌استدی در مبارزه شرورانه‌اش در کلان‌شهر موفق شود، اما سال‌هایی که طول کشید و تأخیرهایی که اجازه داد، باعث شد بازی به یکی از تاثیرگذارترین عناوین لایو سرویس از نظر روایت و گیم‌پلی تبدیل شود.
در این مطلب می خواهیم بازی Suicide Squad: Kill The Justice League را مورد بررسی قرار دهیم. پس با ما در ادامه مطلب همراه شوید.
داستان بازی Suicide Squad: Kill The Justice League
داستان بازی بر روی کاغذ به شدت جذاب به نظر می‌رسد. وقایع داستانی پنج سال بعد از آخرین شماره بتمن آرکهام شروع می‌شود. در جایی که شخصیت برین‌یاک به شهر متروپلیس حمله کرده و با کشت و کشتار مردم و تسخیر ذهن ابر قهرمانان لیگ عدالت که شامل بتمن، سوپرمن، فلش و گرین لنترن می‌شوند، از آن‌ها برای کنترل شهر استفاده می‌کند. با این تفاسیر سازمان دولتی A.R.G.U.S برای نجات از این شرایط تصمیم می‌گیرد تا گروهی از خطرناک‌ترین زندانیان زندان آرکهام را برای نجات متروپلیس راهی این شهر کند.
شخصیت‌های بومرنگ، کینگ شارک، ددشات و هارلی کوئین در قالب گروه «Task Force X» که ما کنترل آن‌ها را بر عهده داریم، به شهر متروپلیس اعزام می‌شوند تا تک‌تک اعضای لیگ عدالت را از بین ببرند و در نهایت دنیا را نجات دهند.
اما این داستان جذاب نیاز به یک روایت و شخصیت‌پردازی خوب هم دارد که متاسفانه سوساید اسکواد به شدت در اکثر بخش‌ها در آن لنگ می‌زند و پتانسیل بسیار خوب داستان به صورت کامل از بین رفته است. دیگر خبری از آن شخصیت پردازی به یاد ماندنی جوکر، مستر فریز، پنگوئن و… در این بازی نیست و شخصیت‌های بتمن، سوپرمن، فلش و گرین لنترن حالا تبدیل به همان «آدم بده» کلیشه‌ای عناوین ابرقهرمانی شده‌اند. نه می‌توان با هیچ کدام از آن‌ها ارتباط برقرار کرد و حتی نه می‌توان از حضور آن‌ها در این عنوان هیجان زده بود.
در کنار رایتینگ ضعیف این شخصیت‌ها که تنها به دنبال کشت و کشتار و تسخیر متروپلیس هستند و هیچ عمقی در شخصیت آن‌ها دیده نمی‌شود، هیچ گونه زمینه‌سازی خاصی هم برای حضور آن‌ها در بازی وجود ندارد تا بیشترین ضربه را به این شخصیت‌ها وارد کند. حتی حضور شخصیت‌هایی مثل سوپر من و گرین لنترن به قدری در بازی سطحی است که کوتاه ترین زمان ممکن در اختیار آن‌ها قرار گرفته و عملا هیچ فرصتی برای پرداخت به آن‌ها وجود ندارد. در نهایت آن‌ها همانند عروسک های خیمه شب بازی هستند که هر کدام قسمتی از شهر متروپلیس را در دست گرفته و گوش به فرمان برین‌یاک عمل می‌کنند. البته باید خاطرنشان کرد که راک‌استدی تنها برای شخصیت بتمن تا حدی توانسته زمینه‌سازی خوبی را برای حضورش در داستان فراهم کند آن هم به لطف بازگویی داستان سگانه آرکهام در بخشی از بازی و آشناسازی مخاطب با شخصیت بتمن. هر چند در نهایت بتمنی که در این بازی حضور پیدا کرده باز هم فرسنگ‌ها با آن چیزی که در سگانه آرکهام دیده بودیم فاصله دارد.
خوشبختانه وضعیت برای اعضای سوساید اسکواد کمی بهتر است. هر چند همان شلختگی و عدم پرداخت به این شخصیت‌ها باز هم در اینجا وجود دارد، اما به لطف تایم زیاد حضور آن‌ها بر روی تصویر کم‌کم این شخصیت‌ها خودشان را پیدا می‌کنند و در نیمه دوم بازی این امکان به وجود می‌آید که تا حد زیادی با آن‌ها ارتباط برقرار کنیم. شیمی خوبی بین شخصیت‌ها برقرار می‌شود و رفته رفته ارتباط آن‌ها رنگ و بو گرفته و اکثر شوخی‌ها در نهایت به ثمر می‌رسند تا طنز خاصی که از Suicide Squad داریم، در بین اعضای این گروه برقرار شود. در کنار این شخصیت‌ها، پنگوئن، پویزن آیوی، آماندا والر و… هم به عنوان شخصیت‌های جانبی حضور پیدا کرده‌اند و اکثر آن‌ها نقش خوبی را در پیشبرد داستان ایفا می‌کنند و شخصیت‌های به شدت بهتری نسبت به اعضای گروه جاستیس لیگ هستند.
در مجموع در خصوص وضعیت کلی داستان، روایت و شخصیت پردازی نمی‌توان نمره قابل قبولی را به عنوان سوساید اسکواد داد. به خصوص زمانی که بازی را در کنار سگانه بتمن ارکهام قرار دهیم. با آن که راک استدی در اینجا منابع بیشتری را برای روایت داستان نسبت به سگانه بتمن در اختیار داشته، اما نتوانسته از پتانسیل موجود به خوبی استفاده کند. پایان اثر هم به شدت ناقص و ناامید کننده در آمده تا تکمیل کننده وضعیت بد داستان باشد.
گيم پلي بازی Suicide Squad: Kill The Justice League
حلقه‌ی گیم‌پلی به همان اندازه اعتیادآور و سرگرم‌کننده است که کتک زدن جنایتکاران در بازی‌های Batman: Arkham بود.
از نظر انتقادی، جوخه انتحاری: لیگ عدالت را بکش در همان تله‌هایی می‌افتد که بسیاری از مدل‌های سرویس زنده در آن گرفتار می‌شوند، به این دلیل که بسیاری از ماموریت‌ها می‌توانند تکراری و مشابه به نظر برسند. اکثر ماموریت‌ها شامل هدفی هستند که در آن بازیکنان باید «به این مکان بروند و چیزهایی را بکشند» یا «از این مکان دفاع کنند و چیزهایی را بکشند». در حالی که تکراری است، باز هم به دلیل اینکه مبارزه بسیار لذت‌بخش است، سرگرمی زیادی وجود دارد. تسلط بر مکانیک‌های مختلف و ساختار هر شخصیت، و استفاده از سلاح‌های جدید و مبارزات خطرناک با دشمنان، می‌تواند این ماموریت‌ها را عالی جلوه دهد، حتی اگر کمی تکرار شوند.
این بسیار متفاوت از ماموریت‌های مختلف موجود در بازی‌های Batman: Arkham است، جایی که طرفداران این مجموعه به یاد می‌آورند که طعمه خود را در دریچه‌ها تعقیب می‌کردند، منتظر ضربه زدن از نقاط دید بودند یا در مخفیگاه‌های شرورها حرکت می‌کردند. این بار، جوخه در کلان‌شهر حرکت می‌کند و مجموعه‌ای مشابه از اهداف را برای جوخه پشتیبانی خود تکمیل می‌کند.
مأموریت های خاص مرتبط به سه‌گانه Batman: Arkham
چند مأموریت در بازی وجود دارد که واقعاً درخشش خاصی دارند و لحظات باورنکردنی را رقم می‌زنند. یکی از مواردی که به ذهن می‌رسد زمانی است که گروه ویژه X فلش را دستگیر کرده و در موزه‌ای که به نمایش رویدادهای سه‌گانه Batman: Arkham اختصاص یافته است، پناه می‌گیرند. این ساختمان توسط بتمنی کنترل‌شده توسط براینیاک تسخیر شده است که بلافاصله نشان می‌دهد چگونه قانون عدم کشتن او از پنجره بیرون رفته است. این ماموریت یک جشن برای بتمن است، زیرا او از بسیاری از ابزارهایی که بازیکنان در بازی‌های Batman: Arkham استفاده می‌کنند استفاده می‌کند. نه تنها این، بلکه بازیکنان وظیفه دارند سعی کنند از ساختمان فرار کنند و از بتمن اجتناب کنند، تنها برای اینکه شنل‌پوش آن‌ها را یکی یکی از بین ببرد.
برای این تجربه، بازی با یک دوست فوق العاده لذت‌بخش است.پرسه زدن در تاریکی با تنها یک چراغ قوه، فقط برای اینکه ببینید دوستتان توسط بتمن لگد به صورتش زده شده و بیهوش می‌شود، قبل از اینکه با یک نارنجک دود یا گراپل به سقف ناپدید شود، هیجان‌انگیز، شدید و ترسناک است. طرفداران بالاخره متوجه می‌شوند که بودن در نقش یک جنایتکار گاتهام چه حسی دارد و می‌بینند که آن‌ها در تمام این سال‌ها که در نقش بتمن بازی می‌کردند، با مردم چه کرده‌اند. متأسفانه، این مأموریت‌ها نسبت به مدل معمولی بسیار کم هستند و این مأموریت‌های بیشتر روایت‌محور باعث می‌شوند بازیکنان خواهان بیشتر شوند.
مبارزات با غول ها این بار عالی نیستند
رك‌استدی همچنین به خاطر مبارزات نفس‌گیر و استادانه‌اش در سری بازی‌های Batman: Arkham شناخته می‌شود. بسیاری از افراد ممکن است نبرد با آقای فریز در Arkham City یا شکار Killer Croc در Arkham Asylum را به یاد بیاورند.
متأسفانه، مبارزات با غول ها این بار عالی نیستند. مبارزات باس نسبتاً کمی که بازیکنان در جوخه انتحاری: لیگ عدالت را بکش با آن‌ها مواجه می‌شوند، بیشتر به یک شکل انجام می‌شوند، به طوری که بازیکنان قبل از اینکه بتوانند آسیب وارد کنند، باید از ضربات مقابله استفاده کنند. اگرچه این مبارزات از نظر طراحی کلی سینمایی هستند، اما عدالت را به شخصیت‌ها نمی‌رسانند، زیرا اساساً فقط تیراندازی به یک هدف متحرک است.
صداگذاري و موسيقي بازی Suicide Squad: Kill The Justice League
صداگذاری، موسیقی و دوبلاژ در سوساید اسکواد بی‌نقص انجام شده است. باز هم با اجرایی خارق‌العاده از کوین کانروی طرفیم که بازه‌ای گسترده از جلوه‌های مختلف شخصیت بتمن/بروس وین را نمایش می‌دهد.
از انعکاس شکننده و انسانی بتمن تا تصویر بسیار ترسناک شوالیه تاریکی پلید که حالا از گاز وحشت بهره می‌برد، به‌لطف اجرای بی‌نقص کانروی افسانه‌ای ممکن شده است. از آن طرف اجرای فوق‌العاده کاراکترهای کینگ‌شارک، هارلی کوئین (با هنرنمایی دوباره تارا استرانگ)، کاپیتان بومرنگ و ددشات در ترکیب با نویسندگی درجه یک و آهنگسازی بی‌نظیر نیک اروندل که او هم از سه‌گانه آرکام باز گشته است، جلوه‌های صوتی سوساید اسکواد را مثل تصویرسازی‌های درجه یک آن تقدیم مخاطب می‌کنند.
سيستم مورد نیاز بازی Suicide Squad: Kill The Justice League
حداقل سیستم مورد نیاز
- سیستم‌عامل: ویندوز 10 (نسخه 64 بیتی)
- پردازنده: Intel i5-8400 یا AMD Ryzen 5 1600 3.20 GHz
- کارت کرافیگ: NVIDIA GTX 1070 یا AMD Radeon RX Vega 56
- DirectX: نسخه 12
- فضای ذخیره‌سازی: 65 گیگابایت
- رم: 16 گیگابایت)
سيستم پيشنهادي
- سیستم‌عامل: ویندوز 10 (نسخه 64 بیتی)
- پردازنده: Intel i5-8400 یا AMD Ryzen 5 1600 3.20 GHz
- کارت کرافیگ: NVIDIA GTX 1070 یا AMD Radeon RX Vega 56
- DirectX: نسخه 12
- فضای ذخیره‌سازی: 65 گیگابایت
- رم: 16 گیگابایت
Leave a Comment