فیلم طعم گیلاس

فیلم طعم گیلاس فیلمی ایرانی است که توسط عباس کیارستمی در سال ۱۳۷۶ ساخته و در پنجاهمین دوره جشنواره کن به نمایش درآمد.

به گزارش خوبو، طعم گیلاس یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران است که موفق به کسب جوایز مختلف بین‌المللی شده است. این فیلم از سایت معتبر IMDB، موفق به کسب نمره بسیار خوب 7.7 شده است. 30 هزار نفر به این فیلم نمره داده‎اند.

طعم گیلاس اولین فیلم ایرانی است که موفق به دریافت جایزه معتبر نخل طلا از جشنواره فیلم کن شده است.

عوامل و بازیگران فیلم طعم گیلاس

طعم گیلاس فیلمی است مینیمالیستی که در ژانر درام توسط عباس کیارستمی ساخته شده است. کیارستمی فیلم‌سازی تأثیرگذار در سینمای جهان به‌شمار می‌آید و آثار وی با استقبال فراوان ناقدان، داوران، کارگردانان، فستیوال‌ها و بنیادهای فرهنگی و هنری جهان روبه‌رو شده است. روزنامه گاردین در سال ۲۰۱۱ در گزارشی فهرست ۴۰ کارگردان بزرگ معاصر سینمای دنیا را منتشر کرد. عباس کیارستمی در مکان ششم این لیست قرار گرفت. در سال ۲۰۱۵ در یک نظرسنجی که توسط وب سایت فرانسوی لاسینتک (سینماتک) از ۲۶ کارگردان برجسته معاصر سینمای جهان انجام شد، عباس کیارستمی محبوب‌ترین چهره سینمای ایران از دیدگاه این گروه از موفق‌ترین کارگردانان حال حاضر سینمای جهان بود. طعم گیلاس در کنار خانه دوست کجاست؟، کلوزآپ، زندگی و دیگر هیچ، زیر درختان زیتون، باد ما را خواهد برد و کپی برابر اصل از بهترین آثار ساخته شده توسط کیارستمی است.

همایون ارشادی در سال ۱۳۷۵ توسط تهمینه میلانی به عباس کیارستمی معرفی و موفق شد در فیلم طعم گیلاس انتخاب شود و به عنوان نقش اول فیلم بازی کند.

خلاصه داستان

آقای بدیعی (همایون ارشادی) مردی میانسال، قصد خودکشی دارد و قبرش را در کنار درختی کنده است. او می‌خواهد قرص‌های خوابش را یک جا بخورد و شب در این قبر بخوابد. بدیعی دنبال کسی است که پس از مرگش، صبح فردا روی جسد او خاک بریزد. در مسیری که برای یافتن چنین کسی پیش می‌گیرد با افراد مختلفی مانند یک سرباز، طلبهٔ افغان و مردی که کارگر موزه تاریخ طبیعی است روبه‌رو می‌شود و از آن‌ها می‌خواهد فردا صبح سراغ او بیایند و «بیست بیل خاک» روی او بریزند و پاکتی را با ۲۰۰ هزار تومان پول که در داشبورد ماشین است به عنوان دستمزد بردارند.

سرباز پیشنهاد را رد و به سمت پادگانش فرار می‌کند، طلبه افغان شروع به موعظه بدیعی می‌کند و خودکشی را برخلاف تعالیم اسلام و دستورهای قرآن می‌داند اما کارگر موزه که بعداً معلوم می‌شود پرندگانی مثل بلدرچین و کبک را برای تاکسیدرمی در موزه شکار می‌کرده، با تعریف ماجرایی از روز خودکشی خودش و این که چطور «طعم یک توت مانع خودکشی او شده» پیشنهاد او را قبول می‌کند. در پایان فیلم هنگامی که منتظر دیدن سرنوشت «بدیعی» هستیم، فیلمبرداری تغییر می‌کند و تصاویری از پشت صحنه، کارگردان و گروه فیلمبرداری و همایون ارشادی می‌بینیم که از قبر بیرون آمده است. او در پایان به درک تازه‌ای از معنای زندگی می‌رسد.

نظر صاحب نظران در خصوص فیلم طعم گیلاس

مجله تایم در سال ۲۰۰۹ طعم گیلاس را به عنوان یکی از ۱۰ فیلم برتر تاریخ جشنواره کن نامید.

در کنار استقبالی که از این فیلم شد، راجر ایبرت منتقد سینما در شیکاگو سان-تایمز، طعم گیلاس را در فهرست فیلم‌های سال ۱۹۹۷ که از آن‌ها گریزان است قرار داده و آن را خسته‌کننده دانسته است. راجر در نقدش اشاره کرده پس از تماشای فیلم، جاناتان روزنبام منتقد شیکاگو ریدر و دیو کِهر منتقد نیویورک دیلی نیوز که هر دو را قبول دارد، در لابی هتلش ملاقات می‌کند که معتقد بوده‌اند فیلم، شاهکار بوده‌است اما ایبرت معتقد است پادشاهی بدون لباس دیده‌است.

بنیاد فیلم بریتانیا، طعم گیلاس را در سال ۲۰۱۲ در فهرست ده فیلم برتر تاریخ معاصر سینما مفهومی قرار داده است.

سایت‌اندساوند در مقاله در مورد طعم گیلاس نوشت: این فیلم از جمله اثرهای دراماتیک با دیالوگ‌های درخشان است.

مجله گاردین در سال ۲۰۱۸ در فهرست برترین فیلم‌های برنده نخل طلا در تاریخ جشنواره کن، طعم گیلاس را در جایگاه دوم قرار داد.

انیس واردا، طعم گیلاس را یکی از بهترین فیلم‌های ساخته شده دو دهه خواند و این اثر را در لیست فیلم‌های مورد علاقه خود قرار داد.

پیتر بردشاو در سال ۲۰۱۸ در توضیح فیلم طعم گیلاس آورده‌است: بدون شک این فیلم یک شاهکار از عباس کیارستمی ، یکی از بزرگترین شاعران سینماست. فیلمی با داستان عجیب و غریب، زیبا و غم‌انگیز که حتی اکنون نیز نمی‌توان آن را دقیقاً تفسیر کرد.

اومبرتو روسی منتقد ایتالیایی این فیلم را به عنوان، اثری با قدرت نادر، متنی که در کنار شخصیت‌ها وجود واقعی دارد، تعریف کرد.

تقدیم به آنکه جان مطلب را گریست.
“شروع از پایان”
طعم گیلاس یا تراژدی آنچه از پایان رُخ می نماید، فیلمی ست به غایت در ستایش زندگی با نگاهی بی رحم اما شاعرانه، چیزی شبیه آنچه شاملو به عنوان فرم کاری خود بر می گزیند و به زیبایی و آنچه تلخی یک حقیقت را آشکار می‌کند مثل فروغ، آنجا که در یکی از سکانس های پایانی فیلم جتی بر فراز آسمان به پرواز در می آید و تنها کلماتی را که به ذهن یادآور می‌شود:
پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردنی ست!
انسان فرو رفته در بِسترش و آنگاه شکل بصریِ نمایشِ مرگ آدمی به دست خویشتن در تظاهر امر به آنچه فرم سینمایی جلوه می کند نامش تراژدی ست، اما آنچه از دستور زبان کیارستمی به ذهن متبادر می‌گردد در واقع می‌تواند این باشد که نه تنها تراژدی با مرگ قهرمان پایان نمی‌یابد بلکه آغاز می‌شود، با یک تمهید ساده و به‌هنگام در سکانس پایانی، یک کات از گور و چهره بازیگر (درون فیلم) به چهره کیارستمی (در پشت صحنه فیلم) در حال کارگردانی، دوربین ویدویی و مستند به لمس هر چه بهتر آنچه شروع یک تراژدی بزرگ است، خود زندگی! و اینجاست که اشک‌های آدمی تضمینِ صادقانه ترین حالت آدمی ست، بغض!

حامد گودرزی، سایت سلام سینما

فهرست جوایز فیلم طعم گیلاس

فیلم طعم گیلاس در پنجاهمین دوره برگزاری جشنواره کن در سال 1997، به نمایش درآمد و موفق شد برنده جایزه نخل طلایی این جشنواره شود. نخل طلا، مهمترین و باارزش‌ترین جایزه جشنواره کن است.

• برنده نخل طلایی جشنواره کن 1997
• برنده جایزه بهترین فیلم خارجی زبان انجمن منتقدان فیلم بوستون 1997
• برنده جایزه بهترین فیلم خارجی زبان جامعه ملی منتقدان فیلم 1998
• برنده جایزه ویژه جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول 1999

بیشتر بخوانید

• فیلم باشو غریبه کوچک
• فیلم در دنیای تو ساعت چند است؟