آشنایی با لوکزامبورگ؛ از کشور قلعه‌های قدیمی و بهشت مالیاتی چه می‌دانید؟

لوکزامبورگ کشوری بسیار کوچک اما جالب‌توجه است. بی‌دلیل نیست که این کشور غربی توسعه‌یافته به عنوان یکی از محبوب‌ترین مقاصد مهاجرت مردم کشورهای دیگر به شمار می‌رود. همینطور رسوم و تاریخی پشت شیوه‌ی زندگی مردم این کشور است که به دلایل بسیاری، جالب‌توجه است. برای آشنایی بیشتر با این کشور با خوبو همراه باشید.

آشنایی کامل با لوکزامبورگ

لوکزامبورگ (Lëtzebuerg – لتزه‌بوئش) با نام رسمی‌تر دوک‌نشین لوکزامبورگ کشوری کوچک محدود به خشکی، در غرب اروپا است. این کشور با بلژیک از غرب و شمال، آلماان از شرق و فرانسه از جنوب مرز مشترک دارد. لوکزامبورگ، پایتخت این کشور، یکی از مراکز اصلی اتحادیه اروپا به‌حساب می‌آید و در اتحادیه‌های متنوع نظامی، قضایی، سیاسی و اقتصادی کشورهای غربی، از کشورهای اصلی یا مؤسس به‌حساب می‌آید. فرهنگ، مردم و زبان لوکزامبورگ تا حد بسیاری تحت‌تأثیر همسایه‌هایش یعنی فرانسه و آلمان است. لوکزامبورگی زبان رسمی این کشور است و فرانسه و آلمانی به‌عنوان زبان‌های دیگر در این کشور رسمیت دارند.

با مساحت 2586 کیلومتر مربعی، لوکزامبورگ یکی از کوچک‌ترین کشورهای اروپایی به‌حساب می‌آید. جمعیت آنها 660 هزار نفر است که سبب می‌شود کم‌جمعیت‌ترین کشور اروپایی باشند. نیمی از جمعیت این کشور خارجی به‌حساب می‌آیند. این کشور به صورت دموکراسی، با نظام مشروطه اداره می‌شود. هنری، دوک بزرگ لوکزامبورگ، آخرین دوک‌نشین مستقل به‌حساب می‌آید.

لوکزامبورگ کشور پیشرفته‌ای به‌حساب می‌آید. به لحاظ سرانه تولید ناخالص داخلی، جز بالاترین معیارها را در جهان دارد و از توسعه‌یافته‌ترین کشورهای جهان است. شهر لوکزامبورگ به‌عنوان یکی از میراث‌های جهانی در لیست یونسکو ثبت شده است.

نشان خاندان در لوکزامبورگ، که منشاء آن به قرون وسطی برمی‌گردد، یک شیر به اسم «بَری» است. پرچم آنها که بسیار نزدیک به هلند است، حاوی سه رنگ قرمز، سفید و آبی روشن می‌شود. کاکل‌زری (پرنده)، گل رز، حماسه‌ی رینارد و بانوی طلایی از نمادهای لوکزامبورگ هستند.

جغرافیا

لوکزامبورگ یکی از کوچک‌ترین کشورهای اروپایی است. بین رده‌بندی کوچک‌ترین کشورهای مستقل جهان، بین 194 کشور، آنها در رتبه 168 جا دارند. 2586 کیلومترمربع، ساحت این کشور است که شامل 92 کیلومتر طول و 57 کیلومتر عرض آن به‌حساب می‌آید. این کشور با بلژیک از غرب و شمال، آلماان از شرق و فرانسه از جنوب مرز مشترک دارد.

یک‌سوم شمالی کشور، اوسلینگ نام دارد که با کوه‌ها و تپه‌های کوچک پوشیده شده است. بالاترین نقطه‌ی کوهستانی این منطقه 560 متر است. جمعیت این ناحیه پراکنده‌اند. دو سوم جنوبی کشور گوتلند نام دارد. بیشتر جمعیت لوکزامبورگ در همین ناحیه سکونت دارند. به لحاظ جغرافیایی این منطقه تنوع دارد. شامل فلات، مناطق پست، مناطق ماسه‌ای و شکل‌های دیگر می‌شود. منطقه‌ی سوئیس کوچک در شرق کشور قرار دارد که صخره‌ای و شامل جنگل‌های انبوه می‌شود. رودخانه‌های لوکزامبورگ بیشتر در مرز آلمان جا گرفته‌اند.

به لحاظ مسائل زیست‌محیطی، لوکزامبورگ یکی از کشورهای نمونه‌ی جهانی به‌حساب می‌آید. آنها به‌خوبی از محیط‌زیست خود محافظت کرده‌اند به همین دلیل، لوکزامبورگ معمولاً در لیست باکیفیت‌ترین شهرهای جهان برای زندگی به‌حساب می‌آید. آنها تا حد بسیار بالایی، انتشارها گازهای گلخانه‌ای و کربن خود را پایین آورده‌اند و ازاین‌رو هوای تمیزی دارند. همین‌طور کشاورزی لوکزامبورگ به ارگانیک بودن مشهور است.

لوکزامبورگ به آب‌وهوای اقیانوسی مشهور است. به‌این‌ترتیب، بارش‌های زیادی تجربه می‌شود که بخصوص در اواخر تابستان رخ می‌دهند. تابستان‌های این کشور گرم و زمستان‌ها خنک است.

اقتصاد

اقتصاد لوکزامبورگ به ثبات، تورم پایین، نوآوری، درآمد بالا مشهور است. نرخ بیکاری همیشه پایین است و در بالاترین نقطه‌ی خود به دنبال بحران مالی سال 2008، به شش درصد رسید. طبق آمارها، معمولاً به لحاظ سرانه درآمد، لوکزامبورگ یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است و این عدد بالاتر از هشتاد هزار دلار است. به لحاظ شاخص آزادی اقتصادی و شاخص توسعه انسانی آنها همیشه یکی از بالاترین کشورها هستند.

در تولید، آنها تا سال 1960 بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی فولاد بودند و ازآن‌پس بیشتر روی حوزه‌هایی مانند لاستیک، مواد شیمیایی مختلف و محصولاتی این‌چنین سرمایه‌گذاری کرده‌اند. آنها در بخش مالی، سرمایه‌گذاری و بانکداری هم یکی از کشورهای مهم اروپایی به‌حساب می‌آیند. برای مثال در زمینه‌ی صندوق‌های سرمایه‌گذاری، پس از ایالات متحده در رتبه‌ی دو کشورهای جهان هستند. به لحاظ بانکداری خصوصی هم مهم‌ترین کشور اروپایی به‌حساب می‌آیند. به‌گونه‌ای که سال 2020 مشخص شد کیم جونگ ایل رهبر سابق کره شمالی حسابی محرمانه و چهار میلیارددلاری در این کشور داشته است.

به لحاظ تکنولوژی‌های جدید، سیاست‌های این کشور به‌گونه‌ای است که برندهای معتبری مثل اسکایپ و آمازون را ترغیب کرد دفتر مرکزی خود را به لوکزامبورگ منتقل کنند. این کشور در کنار سوئیس، جز بهشت‌های مالیاتی به‌حساب می‌آید.

تنها دو درصد جمعیت لوکزامبورگ مشغول کشاورزی هستند که این بیشتر شامل هلدینگ‌های بزرگ کشاورزی می‌شود که هرکدام چند ده هکتار زیر کشت دارند.

بازار کار لوکزامبورگ به این صورت است که از 445 هزار شغل، 120 هزار توسط لوکزامبورگی‌ها اشغال شده است. 120 هزار نفر توسط خارجی‌های ساکن و 205 هزار نفر توسط ساکنان آن‌سوی مرز انجام می‌شوند. البته این دسته‌ی آخر در این کشور مالیات پرداخت می‌کنند؛ اما مسئولیت‌ها و حقوق مدنی‌شان در کشوری است که در آن سکونت دارند. در خصوص بازنشستگان هم چنین مسئله‌ای وجود دارد. این مسئله کمک کرده تا اقتصاد لوکزامبورگ پیشرفت کنه اما هزینه‌های آن متوجه کشورهای همسایه بخصوص فرانسه بوده است.

تاریخ

تاریخ حیات انسان در این منطقه به 35 هزار سال پیش برمی‌گردد. در قرن دوم پیش از میلاد، قبایل سلتی در این منطقه از اروپا هم ساکن شدند. پنج دهه بعد از میلاد، ژولیوس سزار، سرزمین گل را فتح کرد و لوکزامبورگ هم به نقشه‌ی روم اضافه شد. سلت‌های لوکزامبورگی، فرهنگ روی، زبان، ارزش‌های اخلاقی و شیوه‌ی زندگی رومیان را پذیرفتند. فرانک‌ها در این منطقه ساکن شدند و زبان‌های ژرمن را با خود آوردند. قرن هفتم، این مردم مسیحی شدند. صومعه‌های لوکزامبورگی در این دوره بسیار معروف بودند. بعدها به‌خاطر قلعه‌های محکم، به این منطقه لقبِ جبل‌الطارقِ شمال داده شد.

تأسیس دوک‌نشین لوکزامبورگ

متخصصان، آغاز تاریخ لوکزامبورگ را سال 963 میلادی می‌دانند. در این زمان، یکی از نوادگان شارلمانی به اسم دوک زیگفرید قلعه‌ای قدیمی را در این منطقه صاحب شد و از آن زمان منطقه را گسترش داد. یک قرن بعد، دوک‌های این منطقه خود را دوک لوکزامبورگ معرفی می‌کردند. رفته‌رفته، لوکزامبورگ به دوک‌نشینی مستقل زیر پرچم امپراطوری روم مقدس تبدیل شد. دوک‌های این منطقه، در قرن سیزده به قدرت و ثروت بیشتری رسیدند و قلمروی خود را با جنگ، ازدواج یا دیپلماسی گسترش دادند. قرن چهاردهم، هاینریش هفتم، دوک لوکزامبورگ به پادشاهی روم مقدس رسید و تأثیر لوکزامبورگ نیز افزایش یافت. این منطقه، سه نماینده دیگر هم طی قرون چهارده و پانزده به‌عنوان امپراتور روم مقدس داشت. این دوره دوک‌نشین لوکزامبورگ به بزرگ‌ترین ابعاد خود رسید. بااین‌حال آنها در میانه‌ی قرن پانزده، به‌خاطر نبود وارث به مشکل خوردند و سرزمینشان به هلند بورگوندی رسید.

در انتهای قرن 15، لوکزامبورگ به خاندان مهم هابسبورگ رسید که اتریشی بودند. این تملک سه قرن به طول انجامید. فرانسوی‌ها به قدرت رسیده بودند، به‌زودی تلاش خود را برای فتح سرزمین‌های مربوط به خاندان هابسبورگ آغاز کردند. چندمرتبه لوکزامبورگ توسط فرانسه اشغال و بعد پس گرفته شد. در جنگ‌های مذهبی پروتستان، وقتی اسپانیایی‌های کاتولیک تا هلند پیشروی کردند، لوکزامبورگ را هم به نقشه‌ی خود اضافه کردند. فرانسه، اسپانیا را شکست داد و لوکزامبورگ زیر نفوذ آنها رفت. این اتفاقات، به‌مرور اندازه‌ی منطقه‌ی مربوط به دوک‌نشین لوکزامبورگ را کوچک و کوچک‌تر کرد.

شروع زوال

در جنگ‌های نود‌ساله در قرن 17، دوباره فرانسه به لوکزامبورگ حمله کرد. در ادامه لوکزامبورگ زیر نفوذ حکام باواریا رفت که نزدیک به فرانسه بودند. قرن هجدهم، اتریشی‌ها و متحدانشان، منطقه را در درگیری به منطقه‌ی تحت‌الأمر خود اضافه کردند. انتهای قرن هجده به دنبال انقلاب فرانسه، فرانسوی‌ها لوکزامبورگ را فتح کردند و اشراف این منطقه را قتل‌عام کردند. لوکزامبورگ اشغال شد. وقتی از بومیان این منطقه خواسته شد خدمت سربازی انجام دهند، اعتراضات آغاز شد. اگرچه فرانسه اعتراضات را سرکوب کرد، تأثیر این اتحاد باقی ماند.

ناپلئون ابتدای قرن نوزده شکست خورد و لوکزامبورگ استقلال خود را پس گرفت. بااین‌حال حکومت‌های پروس و هلند، هرکدام روی آن ادعا داشتند. قدرت‌های بزرگ تصمیم گرفتند، لوکزامبورگ بخشی از کنفدراسیون آلماان باشد و این‌طور بخش‌های بیشتری از لوکزامبورگ جدا شد. بلژیک در سال 1830 با انقلاب به استقلال رسید و ادعای مالکیت روی لوکزامبورگ را مطرح کرد. در قطعنامه‌ای مربوط به 1839 اگرچه استقلال لوکزامبورگ حفظ شد، اندازه‌ی آن دوباره نصف شد. اینجا، جایی بود که مرزهای امروزی این کشور حفظ شده است. آنها اتحاد خود را با آلمان حفظ کردند و تولیدکننده‌ی انبوه فولاد شدند. بااین‌حال سال 1866، پروس و فرانسه در خصوص تأثیر روی لوکزامبورگ تا مرز جنگ رفتند تا اینکه طرفین در یک پیمان دیگر، قول دادند به استقلال این منطقه احترام بگذارند. دو کشور، کمی بعد جنگیدند؛ ولی هیچ‌کدام لوکزامبورگ را اشغال نکردند.

طی نیمه‌ی دوم همین قرن، ایده‌های ناسیونالیستی در این منطقه قوت گرفت و مردم خود را لوکزامبورگی Luxembourgers معرفی می‌کردند.

دو جنگ جهانی

جنگ جهانی اول شروع شد و آلمان، لوکزامبورگ را اشغال کرد تا این‌طور فرانسه را شکست دهد. با وجود اشغال، لوکزامبورگ مکانیزم سیاسی و اقتصادی خود را حفظ کرد. لوکزامبورگی‌ها به آلمان بدبین بودند و تعداد زیادی وارد ارتش فرانسه شدند. بیش از دو هزار لوکزامبورگی این بین کشته شدند که یاد آنها در میدان بانوی طلایی زنده نگه داشته می‌شود.

دوک اعظم، ماری آدلاید متهم به حمایت از آلمانی‌ها بود و تلاش صورت گرفت که به‌جای سیستم دوک‌نشین، جمهوری در لوکزامبورگ شکل بگیرد. از سمت دیگر، چپ‌ها در این کشور تلاش کردند حکومتی شورایی به وجود بیاورند؛ اما این تلاش‌ها به نتیجه نرسید. در مجلس نمایندگان، رأی‌گیری برای ملغی کردن سیستم پادشاهی انجام شد که البته با یک رأی شکست خورد. سال 1919 گروهی که خود را ارتش لوکزامبورگ معرفی می‌کرد شورش کرد و قدرت را به دست گرفت؛ اما ارتش فرانسه دخالت کرد و شورش را سرکوب کرد. اوضاع طوری پیش رفت که ماری آدلاید مجبور به کناره‌گیری شد و خواهرش شارلوت قدرت را در دست گرفت. مردم در یک انتخابات، را به ادامه‌ی سیستم پادشاهی دادند. در همین حال بلژیک در تلاش بود تا لوکزامبورگ را به نقشه‌ی خود ضمیمه کند؛ ولی در کنفرانس صلح پاریس، را به استقلال لوکزامبورگ داده شد.

جنگ جهانی دوم شروع شد، با وجود بی‌طرفی لوکزامبورگ، آلمان آن را اشغال کرد. دولت در تبعید این کشور در لندن مستقر شد و از متفقین حمایت کرد. مردم این کشور، جز گروه‌های حاضر در نرماندی بودند و جنبش‌های زیرزمینی مقاومت هم راه انداختند. حدود 2.5 درصد مردم لوکزامبورگ طی این جنگ کشته شدند و یک‌سوم ساختمان‌ها آسیب دیدند. از این لحاظ، چنین عددی بین تمام کشورهای اروپایی یک رکورد بود. همین‌طور بین یک تا 2.5 هزار یهودی لوکزامبورگ در هولوکاست کشته شدند.

تاریخ مدرن

جنگ تمام شد و وقتی سازمان ملل متحد به وجود آمد، دوک‌نشین لوکزامبورگ یکی از کشورهای حاضر در آن بود. آنها همین‌طور سال 1949 عضو مؤسس ناتو بودند. در جنگ سرد، آنها جبهه‌ی غرب بودند و سربازانی را به کره، یوگسلاوی و افغانستان فرستادند. در تمام سازمان‌های همکاری اروپایی که در قرن بیستم شروع به کار کردند، لوکزامبورگ یکی از کشورهای مؤسس به شمار می‌رود.

لوکزامبورگ حامی سیاست‌های ترکیبی اقتصادی در اروپا است. آنها اتحادیه‌ای با بلژیک دارند که در زمینه‌های بسیاری مثلاً یکسان بودن نرخ تبدیل ارز دو کشور کارکرد دارد. آنها جزء منطقه‌ی شنگن هستند که حتی این اسم از روی منطقه‌ای در لوکزامبورگ برداشته شده است که توافق در آن امضا شد.

سیستم سیاسی

لوکزامبورگ یک دموکراسی کامل به‌حساب می‌آید. آنها پارلمانی دموکراتیک دارند که در کنار یک سلطنت مشروطه قرار گرفته است. قدرت اجرایی در دست دوک اعظم، کابینه و چندین وزیر است. قانون اساسی این کشور در سال 1868 نوشته شده و براساس آن، دوک اعظم توان منحل‌کردن مجلس را دارد که برطبق آن، باید طی سه ماه انتخابات جدید صورت بگیرد. بااین‌حال از سال 1919 تاکنون قدرت در عمل، در دست مردم بوده است. از سمت دیگر، دوک اعظم فرمانده کل قوا به‌حساب می‌آید.

مجلس نمایندگان لوکزامبورگ به صورت تک مجلسی، شامل شصت نماینده است که در انتخابات برای پنج سال انتخاب می‌شوند. آنها البته شورای دولتی هم شامل 21 شهروند عادی دارند که توسط دوک اعظم انتخاب می‌شوند تا به مجلس مشورت دهند. مانند سوئیس، لوکزامبورگ هم با کانتون‌ها اداره می‌شود. 12 کانتون در این کشور وجود درد که به 102 بخش تشکیل شده است. دوازده بخش، جایگاه شهری دارند و لوکزامبورگ بزرگ‌ترین شهر این کشور است.

مردم‌شناسی

به مردمم لوکزامبورگ، لوکسمبرگرز می‌گویند. در قرن بیستم جمعیت مهاجر این کشور بخصوص از بلژیک، فرانسه، ایتالیا، آلمان و پرتغال اضافه شده است. برای مثال حالا حدود نود هزار پرتغالی در این کشور زندگی می‌کند. از 537 هزارنفری که سال 2013 در لوکزامبورگ زندگی می‌کردند، 44.5% خارجی به‌حساب می‌آمدند که 16 درصد پرتغالی‌ها، شش درصد فرانسوی‌ها، سه درصد استرالیایی‌ها و بلژیکی‌ها و دو درصد آلمانی‌ها بودند. شش درصد دیگر بومیان کشورهای دگر اتحادیه اروپا و شش درصد غیر اتحادیه اروپایی بودند. از زمان جنگ یوگسلاوی، افراد زیادی از کشورهای آن منطقه راهی لوکزامبورگ شدند.

زبان مردم ین کشور، لوکزامبورگی است. این زبان، زبانی ژرمن به‌حساب می‌آید که شباهت‌های زیادی به آلمانی دارد. طبق قانون این کشور اگر فردی سؤالی از کارمند دولت به زبان لوکزامبورگی، فرانسه یا آلمانی بپرسد، کارمند دولت نیز به همان زبان باید جواب بدهد. 52 درد ساکنان، لوکزامبورگی را زبان مادری خود اعلام می‌کنند. 16 درصد پرتغالی، 16 درصد فرانسه و دو درصد آلمانی. بااین‌حال 98 درصد مردم قادر به صحبت به فرانسه هستند. همین‌طور  78درصد آنها انگلیسی و 77 درصد آلمانی را بلد هستند. در مجموع، زبان فرانسه بیشتر در بخش خصوصی لوکزامبورگ به نسبت لوکزامبورگی یا انگلیسی کاربرد دارد.

آنها سیستم حکومتی سکولاری دارند بااین‌حال برخی ادیان در قانون آنها قانونی هستند. کاتولیک، یهودیت، ارتدکس، آنگلیکن و اسلام برخی از این ادیان هستند. دولت از 1980 حق انتشار آمار رهروان هر دین را ندارد؛ اما سال 2000 تخمین زده شد 87% جمعیت کاتولیک، 13 درصد پروتستان هستند. از آن زمان تاکنون، تعداد افراد بی‌دین و مقیدین به ادیان دیگر افزایش یافته است.

تحصیل در لوکزامبورگ در سه بازه، به لوکزامبورگی، آلمانی و فرانسه صورت می‌گیرد تا مردم این کشور قادر به صحبت، به هر سه‌ی این زبان‌ها باشند.

فرهنگ

فرهنگ لوکزامبورگ تا حد بسیاری تحت‌تأثیر همسایه‌هایش است. این کشور هنرمندان شناخته‌شده‌ای مثل ادوارد جین استایکن (از بزرگ‌ترین عکاس‌های تاریخ)، تیو کرگ (نقاش)، ژوزف کوتر (نقاش)، میشل ماجیروس (نقاش)، هوگو گرنسبک (مخترع) و لرتا یانگ (برنده اسکار بهترین بازیگر زن) داشته است. لوکزامبورگ از کشورهای مؤسس یوروویژن و برنده‌ی پنج دوره از این مسابقات بوده است. آنها همین‌طور دومرتبه پایتخت فرهنگی اروپا معرفی شده‌اند.

به لحاظ ورزش، لوکزامبورگ چندان کشور صاحب‌نامی نیست و نمی‌توان ورزشی را ورزش ملی آنها در نظر گرفت. بااین‌حال ورزش‌های انفرادی و تیمی مختلفی در این کشور محبوبیت نسبی دارند.

غذاهای لوکزامبورگی تا حد زیادی تحت‌تأثیر آشپزی لاتین و ژرمن قرار دارد. از سمت دیگر مهاجران پرتغالی و ایتالیایی هم تأثیرات خاص خود را روی ذائقه‌ی غذایی مردم این کشور گذاشته‌اند.

یکی از چیزهایی که لوکزامبورگ به آن شناخته می‌شود، نوشیدنی‌های الکلی است. خارجی‌های بسیاری برای خرید این نوشیدنی‌ها، لوکزامبورگ را انتخاب می‌کنند که دلیل این مسئله، کیفیت بالای تولید در این کشور کوچک است.

زبان‌اصلی رسانه‌های لوکزامبورگ، فرانسه و آلمانی است. مهم‌ترین روزنامه‌ی این کشور، به زبان آلمانی است. روزنامه‌ها و فرکانس‌های رادیویی به پرتغالی و انگلیسی هم بسیار مرسوم هستند. این کشور همین‌طور به گروه شبکه‌های RTL که رادیویی و تلویزیونی هستند شناخته می‌شود.

این کشور، با  Mr Hublot در سال 2014، برنده‌ی اسکار فیلم انیمیشنی کوتاه شد.

دیدنی‌های لوکزامبورگ

با وجود کوچکی ابعاد لوکزامبورگ، آنها دیدنی‌ها بسیاری دارند:

• شهر قدیمی: یکی از مکان‌هایی است که به‌عنوان میراث گردشگری یونسکو به‌حساب می‌آید. برج‌وباروی شهر باستانی لوکزامبورگ همین‌جا قرار دارد. استحکامات قدرتمند این بخش که اگرچه کاربری خود را از دست داده، هنوز بسیار زیبا و قدرتمند می‌نماید.
• موزه‌ی ملی تاریخ و هنر: موزه‌های بسیار ارزشمندی در لوکزامبورگ وجود دارد. این موزه، سرآمد است.
• دیوارهای کورنیش: به‌عنوان زیباترین بالکن اروپا شناخته می‌شود و گرداگرد شهر قدیم چرخیده است.
• جایگاه گیوم دوم: از فضاهای باز شهری و بسیار زیبا است. در گذشته این محل صومعه بود؛ اما بعد عمومی شد.
• صومعه‌ی بندیکتی: در مرز آلمان قرار دارد و در اطراف آن صخره‌ها، آبشارها و چشم‌اندازهای زیبایی وجود دارد.
• قلعه‌ی بورشاید: بقایای قلعه‌ای افسانه‌ای است که در منطقه‌ای جنگلی و روستایی واقع شده است.
• پارک ملی سور: جایی دیدنی برای گذران وقت و ورزش‌های آبی است. 

جمع‌بندی

لوکزامبورگ یکی از کشورهای زیبای اروپایی است که در کنار آن بسیار توسعه‌یافته و برای مهاجرت جذاب است. به این مسئله در ادامه مفصل خواهیم پرداخت. چیزی که بسیار در خصوص لوکزامبورگ جلب‌توجه می‌کند، تنوع و تحمل قومیتی است. مسئله‌ای که سبب همدلی بیشتر و به‌وجودآوردن کشوری توسعه‌یافته شده است.

سؤالات متداول