بازی Ghostwire: Tokyo یک بازی اکشن ماجراجویی است که توسط Tango Gameworks توسعه یافت و توسط Bethesda Softworks منتشر شد.
به گزارش خوبو، این بازی در 25 مارس 2022 در سراسر جهان به عنوان یک بازی انحصاری یک ساله برای پلی استیشن 5 و ویندوز منتشر شد.
داستان بازی Ghostwire: Tokyo
داستان بازی Ghostwire: Tokyo پس از ناپدید شدن مرموز کل جمعیت در توکیو اتفاق می افتد. به جای آن ها ارواح یوکای، معروف به بازدیدکنندگان، قرار دارند که به هر گوشه شهر هجوم آوردند. شما کنترل آکیتو را به دست می گیرید، مرد جوانی که پس از تسخیر روحی به نام KK از یک تصادف جان سالم به در می برد. هنگامی که او توسط KK تسخیر شد، به آکیتو قدرت های ماوراء طبیعی داده می شود که می تواند از آن ها برای شکست دادن بازدیدکنندگان استفاده کند.
یک مرد مرموز به نام هانیا همزمان با بازدیدکنندگان ظاهر می شود. او ماسکی دارد که در تمام تبلیغات Ghostwire: Tokyo دیده اید. هانیا همچنین آنتاگونیست اصلی بازی است. همه چیز برای آکیتو شخصی می شود زمانی که هانیا خواهرش را از بیمارستان می رباید تا از او برای احضار دنیای مردگان استفاده کند.
هانیا علاوه بر ظاهر به یاد ماندنی اش، یک شرور بسیار استاندارد با انگیزه و داستانی کلی در کنارش است. داستان Ghostwire آشکارا بد نیست اما شما هیچ چیز منحصر به فردی در این داستان پیدا نخواهید کرد.
شاید جالب ترین نکته در مورد Ghostwire: Tokyo این است که به نظر می رسد مواردی را از بازی های دیگر قرض می گیرد. Silent Hill و Death Stranding مشهودترین آن ها هستند. اما Ghostwire با این مفاهیم وام گرفته شده، هیچ کاری به خوبی انجام نمی دهد و علیرغم سطوح اولیه که حس وحشت را برمی انگیزد، این موضوع به سرعت به نفع همه اکشن ها کنار گذاشته می شود. این سردرگمی ای است که مفهوم معمایی Ghostwire را حتی قبل از شروع آن محدود می کند.
گیم پلی بازی Ghostwire: Tokyo
با توجه به اینکه داستان و پیش‌فرض Ghostwire هیچ چیز منحصر به فردی ارائه نمی کند، جای تعجب نیست که گیم پلی آن نیز به همین شکل غیرالهام بخش باشد. بازی ها برای خوب بودن نیازی به نوآوری ندارند. اما یک جهان باز متوسط همراه با گیم پلی خسته کننده به این معنی است که Ghostwire: Tokyo فقط تا حدی خوب است. بنابراین، در حالی که این بازی برای مدتی سرگرم کننده است، در پایان داستان اصلی 10 ساعته آن، به طرز ناامید کننده ای خسته می شوید.
Ethereal Weaving
به لطف KK، آکیتو دارای قدرت های ماوراء طبیعی است که به او اجازه می دهد انرژی ای را از دستانش پرتاب کند. این به عنوان “Ethereal Weaving” شناخته می شود و در ابتدا به صورت غیرقابل انکار سرگرم کننده و هیجان انگیز است (تا حدی نیز به لطف جلوه های DualSense). با این حال، به زودی مشخص می شود که Ghostwire قصد ندارد از آن بگذرد. شما با حملات باد شروع می کنید و بعداً قفل Water and Fire را باز می کنید. هرکدام به نظر می رسد مزیت متفاوتی را در نبرد ارائه دهند. به عنوان مثال، باد نسبتا ضعیف است اما می تواند به سرعت شلیک شود. در حالی که شارژ شدن آب و آتش زمان بیشتری طول می کشد، اما در نابودی گروه ها موثرتر هستند. با وجود این، به نظر می آید حملات عناصر مختلف تفاوت چندانی در نهایت ایجاد نمی کنند.
کمان و طلسم
تکمیل زرادخانه آکیتو با یک کمان و مجموعه ای از طلسم های جادویی است.
کمان ساده است. استفاده از آن رضایت بخش نیست و هیچ مزیت واقعی نسبت به حملات سریع باد ندارد. شما هم نمی توانید تیر بسازید. بنابراین، باید به طور مداوم به یکی از بسیاری از تاجران جادویی Ghostwire برای خرید بیشتر مراجعه کنید.
طلسم ها به وضوح تلاشی برای مخلوط کردن همه چیز با افزودن یک لایه استراتژی هستند. اما آن ها این کار را نمی کنند. چهار مورد برای جمع آوری وجود دارد: طلسم Thicket (برای مخفی کاری)، طلسم Stun (که بازدیدکنندگان را منجمد می کند)، طلسم Exposure (برای افشای هسته های بازدیدکنندگان) و طلسم Decoy (برای حواس پرتی).
مشکل اینجاست که هیچ استراتژی واقعی برای گیم پلی Ghostwire مورد نیاز نیست. همانطور که بیان شد، به سادگی تمام کار شما به R2 ختم می شود. بنابراین، طلسم ها فقط به عنوان یک پیچیدگی بی نیاز عمل می کنند. به عنوان مثال، مخفی کاری شامل خم شدن پشت دشمن و فشار دادن L2 برای از بین بردن هسته آن ها است. کند، خسته کننده و به همان اندازه که مخفی کاری در یک بازی ویدیویی می تواند ساده باشد. این باعث می شود که استفاده از Thicket Talisman جذابیت کمتری نسبت به حمله مستقیم داشته باشد.
جهان باز و ماموریت ها در بازی Ghostwire: Tokyo
تفسیر Ghostwire از توکیو ناامیدکننده است. این بازی هدف خود را به عنوان یک دنیای باز برای دویدن دنبال می کند. اما هیچ چیز به یاد ماندنی در مورد آن وجود ندارد. به نوعی، مکان های مختلف یکسان به نظر می رسند. این واقعیت که دائماً در Ghostwire: Tokyo شب است، کمکی نمی کند. هر جا که هستید، همیشه تاریک و دلگیر است.
لیست گسترده ماموریت ها نیز در بازی وجود دارد. اما آن ها نیز کمک چندانی به کاوش در دنیای باز بازی نمی کند. آن ها تقریباً همیشه شامل صحبت با یک روح قبل از رفتن به یک مکان نزدیک و پیروی از مجموعه ای از دستورالعمل های داده شده است. در حالی که برخی از آن ها لذت بخش‌تر از دیگران بودند، هیچ کدام چیزی بیش از فهرستی از وظایف نخواهند بود.
تکرار پذیری بازی Ghostwire: Tokyo
متأسفانه، گیم پلی خسته کننده مانع از دستاوردهای روایی می شود. در حالی که Ghostwire: Tokyo از دنیای باز کوچکتر و متمرکزتر خود سود می برد، هنوز از نبردهای تکراری و ماموریت های خسته کننده رنج می برد.
گرافیک بازی Ghostwire: Tokyo
بازی Ghostwire: Tokyo در PS5 مناسب به نظر می رسد. گرافیک این بازی شما را غافلگیر نخواهد کرد و مانند بسیاری از بازی های PS4 است؛ اما بد هم نیست.
بازی شش حالت گرافیکی ارائه می دهد. آن ها عبارتند از: Quality Mod ، “حالت رندر با ردیابی پرتو فعال” با سرعت 30 فریم در ثانیه. Performance Mode، «یک حالت [sic] با فریم بالا که برای روان ترین گیم پلی طراحی شده است» با سرعت 60 فریم در ثانیه. حالت های High Framerate Quality و Performance modes با «فریم ریت بدون پوشش و تغییرات در کیفیت گرافیکی» و در نهایت حالت های High Framerate Vsync Quality و Performance.
خوشبختانه، Ghostwire: Tokyo هیچ باگ گرافیکی قابل توجهی ندارد که با یک راه اندازی مجدد ساده برطرف نشود که در بازی های امروزی، یک امتیاز مثبت است.
صدا در بازی Ghostwire: Tokyo
بازی Ghostwire: Tokyo با صدای ژاپنی بهترین تجربه را دارد، اما اگر می خواهید زبان صوتی را تغییر دهید، می توانید این کار را در منوی اصلی > گزینه ها > بازی > زبان صوتی انجام دهید و زبان مورد نظر خود را انتخاب کنید.
به لطف استفاده توسعه دهنده از صدای بلندگوی داخلی کنترلر، همراه با ماشه می توانید تقریباً هر حمله را بشنوید و احساس کنید.
KK ذهن آکیتو را به اشتراک می گذارد، بنابراین وقتی او با شما صحبت می کند مستقیماً از طریق کنترلر DualSense است. همچنین وقتی باران می بارد، می‌توانید هر قطره‌ای را که به شما برخورد می‌کند، از طریق بازخورد لمسی کنترلر احساس کنید.
متوجه خواهید شد که وقتی یک روح بد در این نزدیکی وجود دارد، کنترل کننده شما شروع به تولید صداها می کند. همچنین صدای جیغ آزاردهنده تنگو وجود دارد که در بالای ساختمان ها می نشیند تا شما با آن دست و پنجه نرم کنید.
سخن پایانی
Ghostwire: Tokyo یک راه نسبتا سرگرم کننده برای گذر زمان است. هیچ چیز جدیدی را ابداع نمی کند یا امتحان نمی کند، اما اجزا به خوبی در کنار هم قرار می گیرند و می تواند علاقه شما را در طول داستان کوتاه اصلی خود حفظ کند. در بعضی مواقع احساس می شود که نشانه هایی از یک بازی عالی وجود دارد. به خصوص در لحظاتی که با وحشت همراه می شود. اما در نهایت، لحن سردرگم و اتکای بیش از حد به اکشن بر اتمسفر باعث می شود که نا امید شوید.
بزرگترین نقص Ghostwire: Tokyo گیم پلی تک بعدی آن است. این گیم پلی بسیار ساده و تکراری است و پس از پایان داستان اصلی، توانایی پخش مجدد را کاهش می دهد. متأسفانه، این باعث می شود که Ghostwire: Tokyo به تجربه ای فراموش شدنی تبدیل شود. به همین دلیل بهتر است این بازی را تا زمانی که تخفیف قابل توجهی دریافت نکند خریداری نکنید.
نظرات کاربران