0

نحوه عملکرد هجینگ در کریپتو و هفت استراتژی پوشش دهی که باید بدانید

معاملات آتی بیت کوین در صرافی بایننس
  • پوشش ریسک یک استراتژی مدیریت ریسک است که برای جبران زیان‌های احتمالی که ممکن است توسط یک فرد یا یک سازمان متحمل شود، به کار می‌رود. 
  • برخی از راه‌های متداول پوشش ریسک شامل قراردادهای آتی و اختیار معامله، قراردادهای مابه‌التفاوت (CFD) و قراردادهای مبادله دائمی است. 
  • استراتژی‌های پوشش ریسک و هزینه های خود را در بر می‌گیرد. قبل از اجرای استراتژی پوشش ریسک، باید ریسک‌های مختلف از جمله ریسک‌های طرف مقابل و نظارتی را در نظر بگیرید.

هجینگ چیست؟

پوشش ریسک یک استراتژی مدیریت ریسک است که توسط افراد و موسسات برای جبران زیان‌های احتمالی که ممکن است بر سرمایه‌گذاری وارد شود، استفاده می‌شود. 

این مفهوم شبیه به عقد بیمه نامه است. اگر صاحب خانه ای در منطقه سیل خیز هستید، می خواهید با گرفتن بیمه سیل از آن دارایی در برابر خطر سیل محافظت کنید. در بازارهای مالی و ارزهای دیجیتال، پوشش ریسک به روشی مشابه عمل می کند. این شامل سرمایه گذاری است که برای کاهش ریسک تغییرات نامطلوب قیمت در یک دارایی طراحی شده است. 

هجینگ چگونه کار می‌کند؟

روش‌های پوشش دهی متفاوتی وجود دارد، اما معمولاً شامل مراحل زیر است: 

مرحله 1: یک موقعیت اولیه ایجاد کنید 

شما در یک دارایی خاص، مانند بیت کوین یا اتر، موقعیتی دارید. شما یا مالک کریپتو هستید یا در معرض قیمت آن هستید. 

مرحله 2: خطرات را شناسایی کنید

گام بعدی شناسایی ریسک های مرتبط با موقعیت اولیه است. به عنوان مثال، خطر داشتن بیت کوین ممکن است کاهش قیمت باشد. 

مرحله 3: یک موضع متقابل بگیرید

شما می توانید ریسک را با گرفتن موقعیتی در یک ابزار مرتبط که انتظار می رود در جهت مخالف ریسک شناسایی شده حرکت کند، محافظت کنید. 

هدف مصون سازی، کسب درآمد نیست، بلکه محافظت از ضرر و زیان است. سود در موقعیت پوشش ریسک باید زیان های موقعیت اصلی را جبران کند. توجه به این نکته مهم است که پرچین های کامل نادر هستند. همچنین، پوشش ریسک اغلب شامل هزینه هایی است، بنابراین باید مقرون به صرفه بودن پوشش را در نظر گرفت.

هجینگ در کریپتو چگونه کار می‌کند؟

پوشش ریسک در کریپتو از همان اصل پوشش ریسک در بازارهای مالی سنتی پیروی می کند. این شامل گرفتن موقعیت در یک دارایی مرتبط است که انتظار می رود در جهت مخالف موقعیت اولیه حرکت کند. 

در اینجا هفت راه وجود دارد که یک سرمایه‌گذار می‌تواند در بازارهای رمزنگاری محافظت کند. برخی یا همه آنها ممکن است در حوزه های قضایی خاصی در دسترس نباشند، بنابراین باید مطمئن شوید که هر گونه استراتژی پوششی که به کار می گیرید باید با مقررات محلی مطابقت داشته باشد. 

هر یک از این استراتژی‌ها ریسک‌ها و هزینه‌های خاص خود را دارند، بنابراین مهم است که قبل از ادامه این موارد را درک کنید. 

قراردادهای آتی 

قراردادهای آتی کریپتو به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا یک ارز دیجیتال را با قیمتی از پیش تعیین شده در یک تاریخ آینده خاص خریداری یا بفروشند. این می تواند برای محافظت در برابر تغییرات احتمالی قیمت استفاده شود. به عنوان مثال، اگر شما صاحب بیت کوین هستید و می ترسید قیمت آن کاهش یابد، می توانید قرارداد آتی بیت کوین را بفروشید. اگر قیمت بیت کوین کاهش یابد، سود حاصل از قرارداد آتی ضرر موجود در بیت کوین شما را جبران می کند.

قراردادهای اختیاری

گزینه‌های رمزنگاری به دارنده این حق می‌دهند، اما نه تعهدی، برای خرید (اختیار تماس) یا فروش (اختیار فروش) ارز رمزپایه زیربنایی با قیمت تعیین‌شده در یک دوره زمانی خاص. اگر بیت کوین را نگه دارید و نگران کاهش قیمت هستید، می توانید یک گزینه فروش بخرید. اگر قیمت بیت کوین کاهش یابد، افزایش ارزش گزینه فروش، ضرر ارزش بیت کوین را جبران می کند.

قراردادهای متفاوت (CFD) 

CFD ها می توانند به عنوان یک ابزار پوشش ریسک برای قرار گرفتن در معرض کریپتو استفاده شوند. CFD یک محصول مشتقه است که به شما امکان می دهد تا در مورد حرکات قیمت دارایی پایه حدس بزنید بدون اینکه واقعاً مالک دارایی باشید. شما معمولا با یک کارگزار قرارداد منعقد می کنید تا مابه التفاوت قیمت دارایی از زمان گشایش قرارداد تا زمان بسته شدن آن را مبادله کنید.

به عنوان مثال، اگر بیت کوین را نگه دارید و بخواهید در برابر کاهش قیمت ها محافظت کنید، یک موقعیت کوتاه (فروش) در CFD بیت کوین باز می کنید. سودی که در موقعیت CFD به دست می آورید باید در صورت کاهش قیمت، ضرری را که در دارایی بیت کوین شما وارد می شود جبران کند.

قراردادهای مبادله دائمی

قراردادهای مبادله دائمی قیمت یک دارایی اساسی مانند بیت کوین را ردیابی می کنند و هدف آن ارائه یک فرصت معاملاتی مداوم بدون تاریخ انقضا است. آنها معمولا از اهرم استفاده می کنند و به معامله گران اجازه می دهد تا موقعیت های بزرگ تری را با نیاز به حاشیه اولیه کمتر باز کنند.

به عنوان مثال، اگر کاهش احتمالی قیمت بیت کوین را پیش‌بینی می‌کنید، می‌توانید یک موقعیت کوتاه در قرارداد مبادله دائمی بیت‌کوین باز کنید. اگر قیمت بیت کوین کاهش یابد، سود حاصل از قرارداد مبادله دائمی باید زیان موجود در بیت کوین شما را جبران کند.

کوتاه فروش

برخی از پلتفرم‌ها امکان فروش کوتاه مدت را فراهم می‌کنند، جایی که می‌توانید یک ارز دیجیتال قرض بگیرید، آن را بفروشید، سپس بعداً آن را بخرید تا آن را برگردانید. اگر قیمت طبق پیش بینی شما کاهش یابد، سود خواهید داشت که می تواند زیان در سایر سرمایه گذاری ها را جبران کند.

استیبل کوین‌ها 

استیبل کوین ها ارزهای رمزپایه ای هستند که قیمت آنها با ذخیره دارایی ها، معمولاً یک ارز فیات، مرتبط است. اگر از رکود بازار می ترسید، ممکن است برخی از دارایی های کریپتو فرار خود را به استیبل کوین تبدیل کنید. در حالی که از افزایش بازار سودی نخواهید برد، اما از نزول در امان خواهید بود.

تنوع بخشی

در اختیار داشتن طیف وسیعی از ارزهای دیجیتال مختلف یا تنوع نیز می‌تواند به عنوان یک پوشش محافظتی عمل کند. ممکن است کریپتوهای مختلف به تغییرات بازار واکنش متفاوتی نشان دهند. اگر یکی سقوط کند، دیگری ممکن است افزایش یابد و آن ضرر را جبران کند. 

نمونه ای از هدینگ موقعیت بیت کوین شما

فرض کنید شما مالک 10000 دلار بیت کوین هستید و می خواهید در برابر کاهش احتمالی قیمت آن محافظت کنید. برای محافظت از موقعیت خود می توانید موارد زیر را انجام دهید. 

فرض کنید بیت کوین در حال حاضر با قیمت 50000 دلار معامله می شود. شما می توانید یک گزینه فروش بخرید که به شما این حق را می دهد که در تاریخ آینده بیت کوین را به قیمت 50000 دلار بفروشید. فرض کنید برای این گزینه 500 دلار حق بیمه پرداخت می کنید (قیمت های واقعی به شرایط بازار بستگی دارد). 

اگر قیمت بیت کوین به 40000 دلار کاهش یابد، می توانید از اختیار خود استفاده کنید و بیت کوین خود را به قیمت 50000 دلار بفروشید و ضررهای خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهید. هزینه این پرچین، حق بیمه ای است که برای این گزینه پرداخت کرده اید. در این مثال، برای پوشش سبد خود به 0.2 BTC نیاز دارید. هزینه 0.01 BTC (500 دلار / 50000 دلار) خواهد بود.

از طرف دیگر، ممکن است یک قرارداد آتی برای بیت کوین بفروشید. فرض کنید شما یک قرارداد آتی را به قیمت 0.2 بیت کوین می فروشید و با فروش بیت کوین به قیمت 50000 دلار در یک ماه موافقت می کنید. اگر قیمت بیت کوین به 40000 دلار کاهش یابد، می توانید 0.2 بیت کوین را با قیمت پایین تر بخرید تا قرارداد خود را انجام دهید، بنابراین عملاً بیت کوین خود را به قیمت 50000 دلار بفروشید و زیان های موجود در سبد خود را جبران کنید. با این حال، اگر قیمت بیت کوین افزایش یابد، شما همچنان موظف به فروش با قیمت 50000 دلار خواهید بود و به طور بالقوه هرگونه سود قیمتی را از دست خواهید داد.

خطرات پوشش ریسک در کریپتو

استراتژی های پوشش ریسک به طور کلی شامل ریسک ها و هزینه ها می شود. حق بیمه اختیاری می‌تواند گران باشد، معاملات آتی می‌تواند سود بالقوه شما را محدود کند، و استیبل کوین‌ها به توانایی پرداخت بدهی صادرکننده متکی هستند. تنوع می تواند به گسترش ریسک کمک کند، اما لزوما از ضرر جلوگیری نمی کند. 

به یاد داشته باشید که قبل از اجرای پوشش ریسک ریسک های زیر را در نظر بگیرید. 

هزینه ها

پوشش ریسک معمولاً شامل هزینه هایی است. به عنوان مثال، خرید گزینه ها مستلزم پرداخت حق بیمه است که بسته به شرایط بازار می تواند قابل توجه باشد. به طور مشابه، قراردادهای آتی ممکن است شامل کارگزاری و کارمزدهای دیگر باشد.

صعودی محدود

استراتژی های پوشش ریسک اغلب سود بالقوه را محدود می کند. به عنوان مثال، اگر از قراردادهای آتی برای محافظت در برابر کاهش قیمت استفاده کنید و به جای آن قیمت افزایش یابد، سود شما در قیمت قرارداد آتی محدود می شود.

ریسک طرف مقابل

ریسک طرف مقابل به ویژه در مورد مشتقات خارج از بورس یا زمانی که از استیبل کوین ها به عنوان یک ابزار پوشش استفاده می شود، قابل توجه است. اگر طرف مقابل نتواند پایان قرارداد خود را حفظ کند، ممکن است منجر به ضرر شود. در مورد استیبل کوین‌ها، این خطر وجود دارد که صادرکننده نتواند به دارایی زیربنایی پایبند باشد.

ریسک اجرا

این خطر وجود دارد که استراتژی پوشش ریسک شما به دلیل شرایط بازار آنطور که انتظار می رود کار نکند. به عنوان مثال، در بازارهای با نوسان شدید، گزینه ها و معاملات آتی ممکن است به دلیل تغییرات شدید قیمت، محافظت مورد انتظار را ارائه نکنند.

ریسک نظارتی

محیط نظارتی برای ارزهای دیجیتال و ابزارهای مالی مرتبط در حال تحول است و بسته به حوزه قضایی متفاوت است. تغییرات در مقررات می تواند بر ارزش و در دسترس بودن برخی از ابزارهای پوشش ریسک تأثیر بگذارد. شما باید الزامات قانونی در حوزه قضایی محلی خود را کاملاً درک کنید و همیشه مطابق با آن باشید. 

ریسک نقدینگی

برخی از ابزارهای پوشش ریسک ممکن است نقدینگی نداشته باشند، به این معنی که نمی توان آنها را به راحتی خریداری یا فروخت بدون اینکه تغییر قابل توجهی در قیمت ایجاد کند. این می تواند ورود یا خروج از موقعیت ها را دشوار کند.

پیچیدگی

در نهایت، استراتژی های پوشش ریسک می تواند پیچیده باشد و نیاز به درک عمیقی از بازارهای مالی، به ویژه بازارهای دارای اهرم دارد. اشتباه یا سوء تفاهم می تواند منجر به زیان های قابل توجهی شود.

نکاتی برای پوشش ریسک در کریپتو

پوشش ریسک پیچیده است و نیاز به دانش عمیق از بازارهای مالی دارد. مطمئناً برای مبتدیان نیست و حتی معامله گران باتجربه باید در هنگام پوشش دادن محتاط باشند. در اینجا نکاتی در مورد استفاده از استراتژی های پوشش ریسک در کریپتو آورده شده است. 

خطرات را درک کنید

قبل از اجرای هر گونه استراتژی پوشش ریسک، مطمئن شوید که به طور کامل ریسک های مرتبط و جنبه های منفی احتمالی را درک کرده اید. هر ابزار و استراتژی مالی مزایا و معایب خود را دارد، و مهم است که قبل از اینکه متعهد شوید، بدانید در چه چیزی قرار دارید.

تنوع بخشید

تمام تخم مرغ های خود را در یک سبد قرار ندهید. سرمایه گذاری در انواع ارزهای دیجیتال و حتی گسترش سرمایه گذاری خود را در طبقات مختلف دارایی در نظر بگیرید. این می تواند به محافظت در برابر نوسانات در یک دارایی خاص کمک کند.

فرآیند را بیش از حد پیچیده نکنید

استفاده از استراتژی های پوشش ریسک پیچیده در تلاش برای به حداکثر رساندن سود یا به حداقل رساندن زیان می تواند وسوسه انگیز باشد. با این حال، پیچیدگی اغلب خطرات بیشتری را به همراه دارد. اگر سرمایه‌گذار پیچیده‌ای نیستید، استراتژی‌های ساده‌تر معمولاً بهتر هستند.

نظرات کاربران

  • مسئولیت دیدگاه با نویسنده‌ی آن است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *