نحوه بررسی تراکنش اتریوم چگونه است؟

برای بررسی تراکنش اتریوم، از یک کاوشگر بلاک چین استفاده کنید و هش تراکنش را وارد کنید تا جزئیاتی مانند آدرس فرستنده/گیرنده و هزینه گاز را مشاهده کنید.

تراکنش در بلاکچین اتریوم از نظر فنی توسط یک مالک حساب خارجی (نه قرارداد) آغاز می‌شود. به عنوان مثال، اگر کاربر اول 1 اتر ارسال کند.

این تغییر به طور خاص در ماشین مجازی اتریوم (EVM) رخ می‌دهد. تراکنش‌های اتریوم باید در کل شبکه پخش شوند و هر گره می‌تواند درخواستی برای اجرای تراکنش در EVM ارسال کند.

پس از پخش درخواست، اعتبارسنجی می‌تواند تراکنش را اجرا کند و تغییر حالت را به کل شبکه منتشر کند. کارمزد تراکنش در طول فرآیند اعتبار سنجی انجام می‌شود و هر تراکنش باید در یک بلوک معتبر گنجانده شود. انواع مختلفی از تراکنش‌ها در شبکه اتریوم وجود دارد:

• تراکنش‌های منظم: تراکنش‌هایی که از یک حساب به حساب دیگر انجام می‌شود.
• تراکنش‌های اجرای قرارداد: تراکنش‌هایی که با قراردادهای هوشمند مستقر شده در تعامل هستند (آدرس «به» یک آدرس قرارداد هوشمند است).
• تراکنش‌های استقرار قرارداد: تراکنش‌هایی بدون آدرس «به» (فیلد داده به سادگی برای استقرار کد قرارداد هوشمند استفاده می‌شود).

نحوه بررسی وضعیت تراکنش اتریوم

در اینجا یک راهنمای گام به گام مختصر در مورد نحوه ردیابی تراکنش‌های اتریوم آورده شده است:

مرحله 1: یک کاوشگر بلاک چین اتریوم را انتخاب کنید

برخی از کاوشگرهای بلاکچین مخصوص اتریوم هستند، مانند Etherscan، Ethplorer و EthVM. برخی دیگر از چندین زنجیره مانند Blockchain.com و Tokenview و غیره پشتیبانی می‌کنند.

مرحله 2: هش تراکنش را در قسمت جستجوی کاوشگر بلاکچین وارد کنید

برای مثال، در Etherscan، فیلد جستجو در گوشه بالا، سمت چپ صفحه در کنار منوی کشویی قرار دارد که عبارت «همه فیلترها» را نشان می‌دهد. بسته به ابزار، کاربر می‌تواند اطلاعاتی را براساس آدرس کیف پول، هش تراکنش (txid)، بلوک، توکن یا نام دامنه جستجو کند.

txid یک شناسه منحصر به فرد است که به یک تراکنش خاص متصل شده است. تمام تراکنش‌های انجام‌شده در زنجیره، یا آنهایی که به آدرس‌های خارجی و از آن‌ها می‌روند، دارای یک txid منحصربه‌فرد هستند که در جزئیات تراکنش یافت می‌شود.

بسته به پلتفرم، می توان آن را “هش” یا “txn hash” نیز نامید. معمولاً مانند رشته‌ای از حروف و اعداد تصادفی به نظر می‌رسد. برای مثال، در MetaMask، کاربر با کلیک بر روی برگه «Activity» و انتخاب تراکنش، می‌تواند فوراً txid را ببیند.

به غیر از txid، معامله گران می‌توانند از آدرس عمومی خود نیز استفاده کنند (رشته ای از 42 کاراکتر مربوط به حساب عمومی آنها). در این مورد، آنها به یک نمای کلی از فعالیت های کیف پول خود منتقل می‌شوند و به آنها اجازه می‌دهد تا به طور مستقل به تراکنش خاص حرکت کنند.

مرحله 3: روی نماد “جستجو” یا “ورود” در کاوشگر بلاکچین کلیک کنید.

مرحله 4: بررسی کنید که آیا تراکنش موفقیت آمیز بوده است یا خیر

چگونه بفهمیم یک تراکنش ETH موفقیت آمیز بوده است: جزئیاتی که وضعیت تراکنش را نشان می‌دهد در کاوشگر بلاکچین ظاهر می‌شود. اگر تراکنش با موفقیت تأیید شد و اکنون روی بلاکچین است، عبارت “موفقیت” یا “موفق” خواهد بود.

اگر هیچ خطایی نمایش داده نشد، به این معنی است که تراکنش با موفقیت انجام شده است. ETH باید ظرف 24 ساعت پس از ارسال به کیف پول مقصد یا حساب صرافی واریز شود.

از طرف دیگر، در صورت شکست تراکنش اتر، چندین پیام خطا ظاهر می‌شود:

• پیام یا نماد خطا: علامت تعجب قرمز یا پیام خطایی که می‌گوید «دستورالعمل بد» یا «تمام بنزین» به این معنی است که معامله ناموفق بوده و وجه به مقصد مورد نظر خود نرسیده است. در صورت خطای «تمام گاز»، کاربران می‌توانند حد مجاز گازی را که در ابتدا مشخص کرده‌اند دو برابر کرده و دوباره امتحان کنند.
• Reverted: این مربوط به یک خطای کاربر قرارداد هوشمند است. به این معنی که کاربر باید جزئیات تراکنش را دوباره بررسی کند.
• تراکنش یافت نشد: یا تراکنش انجام نشده است یا هنوز در کاوشگر بلاک چین ظاهر نشده است. سعی کنید از کاوشگر دیگری استفاده کنید. اگر هنوز در چندین مورد ظاهر نمی شود، احتمال زیادی وجود دارد که انجام نشده باشد.
• در انتظار: تراکنش هنوز در انتظار تایید یا پردازش است، اما در مخزن تراکنش کاوشگر قرار داشت. گاهی اوقات تراکنش‌های معلق هنوز می توانند توسط یک کاربر لغو یا جایگزین شوند.

پردازش تراکنش اتریوم چقدر طول می‌کشد؟

پردازش یک تراکنش متوسط ​​روی بلاکچین اتریوم معمولاً بین 15 ثانیه تا پنج دقیقه طول می‌کشد که بستگی به عوامل مختلفی دارد. این موارد شامل مبلغ پرداختی برای پردازش آن (کارمزد تراکنش) و میزان شلوغی شبکه در زمان پردازش است.

اتریوم پس از ادغام از یک بلاکچین اثبات کار به یک بلاکچین اثبات سهام تبدیل شد. با این حال، سرعت تراکنش تقریباً یکسان است. طبق گفته بنیاد اتریوم، این یک تصور غلط رایج است که ادغام به شدت تراکنش‌ها را سرعت می‌بخشد.

با این حال، تفاوت جزئی وجود دارد، اسلات‌ها دقیقاً هر 12 ثانیه پس از ادغام در مقایسه با هر 13.3 ثانیه قبل از ادغام اتفاق می‌افتند. در هر صورت، این تغییر برای اکثر کاربران به سختی قابل توجه است، زیرا پردازش هنوز معمولاً به ازدحام شبکه و هزینه تراکنش بستگی دارد.

هنگامی که یک تراکنش آغاز می شود، به استخر حافظه اتریوم (mempool) وارد می شود و منتظر می ماند تا اعتبار سنجی ها آن را دریافت کنند. ممپول بسیار شبیه یک اتاق انتظار است که در آن تراکنش های معلق انجام می شود.

هنگامی که یک اعتبارسنجی داده های تراکنش را در یک بلوک وارد می کند و بلوک را به بلاک چین اضافه می کند، تراکنش کامل در نظر گرفته می شود. گفته می شود که پس از استخراج شش بلوک اضافی و اضافه شدن بر روی آن، نهایی و غیر قابل برگشت است.

با بررسی وضعیت تراکنش، معامله گران می توانند تأیید کنند که آیا تراکنش آنها موفق بوده یا شکست خورده است و از زمانی که تراکنش آنها به زنجیره اضافه شده است، چند بلوک ایجاد شده است.

چرا معامله گران باید وضعیت تراکنش را بررسی کنند؟

شرکت کنندگان اتریوم باید برای استفاده از شبکه برای انتقال وجوه یا استقرار قراردادهای هوشمند، هزینه گاز پرداخت کنند. کارمزدها تا حد زیادی به تعداد شرکت کنندگانی که در یک زمان معین منتظر انجام تراکنش هستند بستگی دارد.

بنابراین تراکم و تقاضای شبکه به طور مستقیم با هزینه های تراکنش متناسب است. هنگامی که تقاضا زیاد است، هزینه ها افزایش می یابد – برعکس زمانی که تقاضا کم است صادق است. در هر صورت، بررسی وضعیت تراکنش به معامله گر کمک می کند تا هزینه استفاده از شبکه را کنترل کند.

همچنین می تواند به کاربران کمک کند تعیین کنند که آیا هزینه گازی که پرداخت کرده اند برای تأیید تراکنش کافی است یا خیر. کارمزدهای پایین گاز معمولاً می‌تواند تراکنش‌ها را کوتاه یا به تأخیر بیندازد، و آنها را برای مدت طولانی معلق نگه می‌دارد، به ویژه در زمان تراکم بالای شبکه.

چنین تراکنش‌هایی تا زمانی که هزینه‌های گاز به حداقل کارمزد مورد نیاز در شبکه برسد، معلق خواهند ماند. اگر این اتفاق بیفتد، کاربر می‌تواند تراکنش را با ارسال مجدد آن و افزایش کارمزد گاز در حالی که اطمینان حاصل می‌کند که همان تراکنشی را دارد، دوباره ارسال کند.

علاوه بر وضعیت تراکنش، کاوشگران بلاکچین اتریوم می‌توانند اطلاعات مفید زیر را نیز فاش کنند:

• مهر زمانی: تاریخ و زمانی که تراکنش به بلاک چین اضافه شد.
• تاییدات بلاک: تعداد بلوک های استخراج شده از زمان تایید تراکنش.
• کارمزد تراکنش: هزینه ای که به ماینر یا اعتبار دهنده پرداخت می شود.
• قیمت ETH: قیمت ETH در زمان پردازش.
• هزینه پایه: کمترین کارمزد مورد نیاز برای تراکنش در اتریوم.
• حد گاز: حداکثر مقدار گازی که فرستنده برای پردازش تراکنش اختصاص می دهد.
• Nonce: یک شماره منحصر به فرد که هر تراکنش انجام شده در کیف پول کاربر را علامت گذاری می‌کند. هر بار که یک تراکنش جدید ارسال می‌شود، یک افزایش می‌یابد.

با آگاهی از موارد فوق، معامله‌گران می‌توانند از تراکنش‌های ETH خود مطلع باشند و مطمئن شوند که تراکنش‌ها به درستی و سریع پردازش می‌شوند. این کمک می‌کند تا هنگام ارسال و دریافت وجوه یا استقرار قراردادهای هوشمند، از تراکنش‌های اتریوم صاف اطمینان حاصل شود. درک وضعیت تراکنش همچنین می‌تواند به کاربران کمک کند تا عادت های خرج خود را تنظیم کنند و استفاده از شبکه را بهینه کنند.