0

فیلم خانه دختر

girl's house

فیلم خانه دختر فیلمی ایرانی است که توسط شهرام شاه حسینی در سال ۱۳۹۳ ساخته شد و در سی و سومین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر به اکران درآمد.

به گزارش خوبو، خانه دختر متفاوت‌ترین فیلم کارنامه شهرام شاه حسینی است که پیش از این فیلم‌هایی چون کلاغ پر و زن ها فرشته اند را ساخته بود. این اثر سینمایی شهرام شاه حسینی بعد از وقفه‌ای سه ساله به نمایش درآمد. این فیلم از سایت معتبر IMDB، نمره متوسط 5.2 را دریافت کرده است. 687 نفر به این فیلم نمره داده‎اند.

بازیگران مشهوری در این فیلم ایفای نقش کرده‌اند که از جمله آن‌ها می‌توان به حامد بهداد، باران کوثری، پگاه آهنگرانی و رعنا آزادی‌ ور اشاره کرد. این فیلم پس از اکران در جشنواره فیلم فجر با حاشیه‌های فراوانی مواجه شد و بخش‌هایی از داستان فیلم حذف شد. پس از تغییر مسیر داستان خانه دختر در تاریخ ۱۹ مهر ۱۳۹۶ به صورت محدود در سینماهای ایران اکران شد.

دانلود رایگان فیلم خانه دختر

فیلم خانه دختر

عوامل و بازیگران فیلم خانه دختر

خانه دختر فیلمی است که در ژانر درام، معمایی و دلهره آور توسط شهرام شاه حسینی ساخته شده است. شهرام شاه حسینی کارگردان این فیلم فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۷۴ با فیلم مادرم گیسو آغاز کرد. او سینما را با دستیار کارگردانی فیلمسازانی همچون رسول ملاقلی‌پور، سیامک شایقی و بهرام بیضایی آغاز کرد. او در این سال‌ها چند فیلم کوتاه نیز مقابل دوربین برد که از آن‌ها می‌توان به “چند کیلومتر جلوتر” و به طعم خاک” اشاره کرد. سریال‌های می خواهم زنده بمانم و رهایم کن و فیلم هفته ای یک بار آدم باش آخرین آثار ساخته شده توسط شاه حسینی هستند.

حامد بهداد نخستین‌بار با فیلم آخر بازی به سینمای ایران معرفی شد و برای همین فیلم، کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره فیلم فجر شد. او در فیلم‌هایی چون آخر بازی، بوتیک، کافه ستاره، روز سوم، کسی از گربه‌های ایرانی خبر نداره، دایره زنگی، هفت دقیقه تا پاییز، جرم، سعادت آباد، آرایش غلیظ، خانه دختر، نیمه‌شب اتفاق افتاد، سد معبر، قصر شیرین حضور داشته و برای بازی در فیلم جرم به کارگردانی مسعود کیمیایی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل مرد را از بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر دریافت کرده‌ است.

باران کوثری دیگر بازیگر فیلم خانه دختر است. او در سال ۱۳۶۴ در تهران به دنیا آمده و دانش‌آموخته رشته نمایش از هنرستان سوره است. بهترین بابای دنیا (۱۳۷۰) ساخته داریوش فرهنگ، نخستین تجربه بازیگری اوست. نقش‌آفرینی‌های بعدی وی تا سال ۱۳۸۰ به تمامی در فیلم‌های مادرش رخشان بنی اعتماد است. از جمله مهم‌ترین فیلم‌های او می‌توان به رقص در غبار، خون بازی، روز سوم، حیران، بغض، عصبانی نیستم!، کوچه بی نام، عرق سرد و بی همه چیز و سریال ملکه گدایان اشاره کرد.

پگاه آهنگرانی از جمله بازیگران مطرح این فیلم است. او اولین بار در ۶ سالگی در فیلم گربه آوازخوان جلوی دوربین بازی کرد. او در دومین فیلم خود یعنی دختری با کفشهای کتانی درخشید. تاجایی‌ که جایزه بهترین بازیگر زن را از جشنواره فیلم قاهره، جایزه بهترین بازیگر از جشن دنیای تصویر را در سال ۱۳۷۸ به دست آورد. آهنگرانی در سال ۱۳۸۷ در بیست و هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر نامزد نقش دوم زن برای فیلم زادبوم به کارگردانی ابوالحسن داوودی شد. او در فیلم‌های دیگری نظیر دربند، آقا یوسف، زندان زنان، صداها، خواب زمستانی، سه زن و طبقه سوم نیز به ایفای نقش پرداخته است.

کارگردانشهرام شاه‌حسینی
تهیه‌کنندهمحمد شایسته
نویسندهپرویز شهبازی
بازیگرانحامد بهداد
باران کوثری
پگاه آهنگرانی
رعنا آزادی ور
بابک کریمی
پردیس احمدیه
بهناز جعفری
محمدرضا هدایتی
نسیم ادبی
امیرعلی نبویان
نادر فلاح
رویا تیموریان
حنیف سلطانی سروستانی
موسیقییحیی سپهری شکیب
فیلم‌بردارمرتضی غفوری
تدوینمیثم مولایی
سال ساخت1393
مدت زمان فیلم75 دقیقه
نمره IMDB5.2
فروش گیشه۲٬۸۵۰٬۲۲۷٬۰۰۰ تومان
فیلم خانه دختر

خلاصه داستان

سمیرا دختری است که مادر خود را از دست داده و با پدر و خواهر کوچکترش زندگی می‌کند. او قصد دارد با پسری به نام منصور ازدواج کند. روز قبل از عروسی مادر منصور به او اطلاع می‌دهد که باید به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند تا از داشتن پرده بکارت سمیرا مطمئن شوند.

سمیرا از این عمل مادر منصور دچار شوک و اضطراب شده است، از مطب دکتر فرار کرده و در خیابان اقدام به خودکشی می‌کند. پس از این ماجرا دو نفر از دوستان صمیمی و هم‌کلاسی‌های جسور سمیرا به نام‌های بهار و پریسا درصدد برمی‌آیند که علت مرگ سمیرا را معلوم کنند. آنها به پرس و جو از افراد مختلف می‌پردازند و همه کسانی که سمیرا را می‌شناختند، او را دختری پاک و نجیب معرفی می‌کنند و …

نقد و بررسی فیلم خانه دختر

«خانه دختر» يکي از بهترين و متفاوت ترين فيلم هاي جشنواره سي و سوم است. تقريباً قابل پيش بيني است که فيلمنامه اي از پرويز شهبازي تا چه حد مي تواند رئاليستي و درعين حال پرکشش از آب درآيد. به لحاظ موقعيت کاراکترهاي داستان و فضاسازي، فيلم دور از ساخته هاي شهرام شاه حسيني و بسيار نزديک به آثار پرويز شهبازي است. موقعيت دختران دانشجو و نوع روابط آنها يادآور موقعيت مريم در فيلم «دربند» است، اما برخلاف «دربند» که در آن بحران آنچنان جدي و دردناک نيست و داستان بيشتر بر پايه شخصيت هايش بنا شده است در «خانه دختر» اين بار از همان آغازين لحظات درام، شاهد يک گره افکني اساسي در فيلم هستيم که تا لحظات پاياني فيلم پاسخي به آن داده نمي شود و همين مسئله کشش فيلم را دوچندان مي کند. گره داستان بسيار هوشمندانه و غيرقابل پيش بيني است و مخاطب را دچار غافلگيري ميکند. پيشرفت روايت و نقش هر يک از شخصيت هاي اصلي داستان در آشکار شدن بخشي از ماجرا و گشوده شدن بخشي از گره داستان به خودي خود از ديگر نکات مثبت فيلم است. شخصيت پردازي قوي فيلم و اينکه هر يک از اين شخصيت ها پيشينه اي دارند از مهم ترين ويژگيهاي فيلمنامه است. اجزاي درام آن قدر هوشمندانه طراحي شده اند که مخاطب بر صندلي خود ميخکوب مي شود و در انتظاري جانکاه به سر مي برد تا دريابد علت مرگ سميرا (رعنا آزادي ور) چه بوده است. بازگشت به گذشته و مرور وقايع اتفاق افتاده به جذابيت بيشتر داستان کمک مي کند. تعليقي که در فيلم ايجاد مي شود مخاطب را به ياد معماي مرگ الي در فيلم «درباره الي» اصغر فرهادي مي اندازد. شاه حسيني دست بر موضوع حساسي گذاشته است و تا مرز خطوط قرمز به جلو رفته است، اما بهتر آن بود که حالا که کارگردان با چنين ظرافتي پيش رفته در پايان نيز به گره گشايي خود جلاي بيشتري مي بخشيد و مخاطب را با ابهام در درک درست واقعه تنها نمي گذاشت.

نبايد از ياد برد که اصغر فرهادي نيز در «درباره الي» تا حدودي مخاطب را دچار تعليق مي کند و اين ابهام تا پايان با او باقي مي ماند اما او در بخش هايي از فيلم با کاشت اطلاعات بروز چنين ابهامي را منظقي مي کند و پاسخ به سوالات مخاطب را در دل آن اطلاعات قرار مي دهد، اما به نظر مي رسد در «خانه دختر» برخي جزييات داستان دچار ابهام ها و معماهايي هستند که تا پايان نيز پاسخ درستي به آنها داده نمي شود، از جمله آنکه چرا پدر سميرا (بابک کريمي) از همان ابتدا سعي دارد مسئله مرگ دخترش را مسکوت نگاه دارد و تلاشي براي فهم و درک ماجرا نمي کند؟ در بسياري از صحنه هاي فيلم اشاره بر پاکدامني و نجابت سميرا مي شود (مثلاً سرايدار خانه ، مدير تالار عروسي، دوستان همکلاسي او و …) بارها بر اين مسئله تأکيد مي ورزند پس چرا در نهايت او دست به خودکشي مي زند؟ آيا واقعاٌ سميرا با آنچه ديگران از او مي گويند تفاوت دارد يا اتفاقي در برهه اي از زندگي نجابت وي را خدشه دار کرده است؟! آيا مثلاً اين امکان وجود دارد که دختر پس از مرگ مادرش مورد تعرض از سوی پدر واقع شده باشد؟ (رخدادی که البته به سبب سانسورهای شدید فیلم دیگر نشانه بارزی از آن در فیلم باقی نمانده است) حتي ابه احتمال زیاد انتخاب نام «خانه دختر» نشانه اي است بر اين مسئله که اتفاقي در همان خانه محل زندگي براي دختر روي داده است و درواقع همان خانه است که منشا نگون بختي او بوده است، خانه اي که حتي خواهر کوچکتر سميرا نيز در آن با خيال آسوده زندگي نمي کند و ترسي هميشگي در رفتار و نوع نگاهش موج مي زند… اينها پرسش هاييست که براي تماشاگر چنين فيلمي پيش مي آيد و فيلمساز موظف بود با نشانه گذاري هاي صحيح و کاشت اطلاعات کافي در گذشته دختر و بخش هايي از فيلم اين ابهامات را برطرف کند.

فیلم خانه دختر

از ديگر اشکالاتي که بر فيلم وارد است، حذف و خروج ناگهاني شخصيت پريسا (پگاه آهنگراني) از داستان است. خروج بهار (باران کوثري) از داستان با بازگشت او به شهرش براي تعطيلات منطقي است، اما پريسا که به نظر مصرتر و باهوشتر از بهار مي رسد و مي تواند نقش مهم تري در کشف راز مرگ دختر داشته باشد به ناگاه از داستان پاک مي شود. بازيهاي خوب فيلم از ديگر عناصر مثبت آن است. هيچ بازي بدي در فيلم به چشم نمي خورد. حتي فرعي ترين بازيگران در فرعي ترين نقش ها نيز درست در جاي خود قرار گرفته اند و همسان با ديگر بازيگران فيلم به ايفاي نقش پرداخته اند. حامد بهداد بازي دروني زيبايي از خود ارائه مي دهد که موجب مرموزتر شدن کاراکتر منصور مي شود و حتي تا ميانه هاي فيلم اين ترديد براي مخاطب به وجود مي آيد که آيا او در قتل دختر دست داشته است؟! آيا ممکن است او راز مرگ دختر را بداند؟! همچنين رويا تيموريان در همان چند سکانس يکي از بهترين بازي هاي دوران بازيگري خود را برجاي مي گذارد. او ايفاگر نقشي متفاوت است و از عده آن بخوبي برمي آيد. پگاه آهنگراني و بابک کريمي نيز بازي هاي خوبي دارند و مي توان بي ترديد «خانه دختر» را يکي از بهترين فيلمهاي اين دوره جشنواره به لحاظ بازيگري دانست. درباره «خانه دختر» مي توان صفحه ها نوشت. فيلمي که يکي از قوي ترين فيلمهاي جشنواره تا به امروز بوده است اما نوشتن مفصل تر را بايد به زمان اکران عمومي فيلم موکول کرد.

نقد از یاسمن خلیلی فرد

بیشتر بخوانید

نظرات کاربران

  • مسئولیت دیدگاه با نویسنده‌ی آن است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *