سفارش گذار (maker) و سفارش بردار (taker) چیست؟

بازارها از سفارش گذارها (maker) و سفارش بردارها (taker) تشکیل شده است. سفارش گذار (maker)، سفارشات خرید یا فروش ایجاد می‌کند که بلافاصله انجام نمی‌شود (به عنوان مثال، “فروش BTC هنگامی که قیمت به 15 هزار دلار می‌رسد”). این امر نقدینگی ایجاد می‌کند، به این معنی که برای دیگران خرید و فروش فوری BTC پس از برآورده شدن شرایط آسان تر است. افرادی که فوراً خرید یا فروش می‌کنند، سفارش بردار (taker) نامیده می‌شوند. به عبارت دیگر، Taker ها سفارشات ایجاد شده توسط Maker ها را پر می‌کنند.

بازار ارزهای دیجیتال بسیار پر ریسک است. توصیه ما خرید با تحقیق در مورد ارزهای مختلف است.

مقدمه

در هر نوع صرافی (فارکس، سهام یا ارز دیجیتال)، فروشندگان با خریداران مطابقت دارند. بدون این نقاط تطابق، باید برای فروش بیت کوین و اتریوم خود، در شبکه‌های اجتماعی تبلیغات کنید و امیدوار باشید که فردی به خرید ارز‌های شما علاقه‌مند باشد.

در این مقاله، ما درباره مفهوم سفارش گذار (maker) و سفارش بردار (taker) بحث خواهیم کرد. هر شرکت کننده در بازار حداقل در یکی از این دسته‌ها قرار می‌گیرد. در واقع، به عنوان یک معامله گر، احتمالاً در مرحله‌ای به عنوان هر دو عمل خواهید کرد. Maker و Taker‌ها منبع حیاتی بسیاری از پلتفرم‌های تجاری هستند و وجود آن‌ها (یا عدم وجود آن‌ها) صرافی‌های قوی را از صرافی‌های ضعیف جدا می‌کند.

مفهوم نقدینگی

قبل از اینکه بتوانیم به درستی به Maker و Taker بپردازیم، مهم است که در مورد نقدینگی صحبت کنیم. وقتی می‌شنوید کسی می‌گوید یک دارایی نقد شدنی است یا یک دارایی غیر قابل نقد شدن است، او در حال صحبت کردن در مورد نحوه فروش آسان آن دارایی است.

یک اونس طلا یک دارایی نقد شدنی است، زیرا در مدت زمان کوتاهی می‌توان آن را به راحتی با پول نقد معامله کرد. اما مجسمه‌ای به ارتفاع ده متر از مدیر عامل بایننس که بر گاو سوار است، متأسفانه یک دارایی غیر قابل نقد شدن است، زیرا همه به چنین چیزی علاقه ندارند.

بازار نقدینگی بازاری است که در آن می‌توانید دارایی‌ها را به راحتی و با ارزش منصفانه بخرید و بفروشید. تقاضای زیادی از طرف کسانی که می‌خواهند دارایی را بدست آورند و عرضه زیادی از طرف کسانی که مایل به فروش آن هستند وجود دارد.

با توجه به این میزان فعالیت، خریداران و فروشندگان تمایل دارند که میانه رو باشند: یعنی کمترین سفارش فروش (ask price یا قیمت درخواستی) تقریباً مشابه بالاترین سفارش خرید (bid price یا قیمت پیشنهادی) خواهد بود. در نتیجه، تفاوت بین بالاترین پیشنهاد و کمترین درخواست کم (یا فشرده) خواهد بود. به هر حال، این تفاوت را اسپرد خرید-فروش (Bid-Ask Spread) می‌نامند.

برعکس، یک بازار غیر نقد هیچ یک از این ویژگی‌ها را نشان نمی‌دهد. اگر می‌خواهید دارایی را بفروشید، در فروش آن با قیمت مناسب مشکل خواهید داشت، زیرا تقاضای زیادی وجود ندارد. در نتیجه، بازارهای غیر نقدینگی معمولاً دارای اسپرد خرید-فروش بسیار بالاتری هستند.

مفهوم سفارش گذار (maker) و سفارش بردار (taker)

همانطور که گفته شد، معامله گرانی که به یک صرافی وارد می‌شوند یا به عنوان Maker و یا به عنوان Taker عمل می‌کنند.

تعریف سفارش گذار (maker)

صرافی ها معمولاً ارزش بازار یک دارایی را با دفتر سفارش (order book) محاسبه می‌کنند. به این شکل که تمام پیشنهادات خرید و فروش از کاربران خود را جمع می‌کند. ممکن است دستورالعملی را ارائه دهید که به صورت زیر باشد: به عنوان مثال 800 بیت کوین را با قیمت 4000 دلار خریداری کنید. این سفارش به کتاب اضافه می‌شود و وقتی قیمت به 4000 دلار برسد پر می‌شود.

سفارشات محدود مانند سفارش شرح داده شده، مستلزم این است که شما قصد خود را با افزودن آن‌ها به کتاب سفارشات، زودتر اعلام کنید. شما Maker هستید، زیرا به تعبیری بازار را “ساخته اید”. صرافی مانند یک فروشگاه مواد غذایی است که برای قرار دادن کالا در قفسه‌ها از افراد هزینه دریافت می‌کند و شما شخصی هستید که موجودی کالای خود را اضافه می‌کنید.

معمولا معامله گران و موسسات بزرگ (مانند موسسات تخصصی در معاملات با فرکانس بالا) نقش سازندگان بازار را بر عهده بگیرند. به نوبت، معامله گران کوچک می‌توانند به سادگی با قرار دادن انواع خاصی از سفارش که بلافاصله اجرا نمی‌شوند، Maker شوند.

تعریف سفارش بردار (taker)

اگر مقایسه با فروشگاه را ادامه دهیم، مطمئناً شما موجودی خود را در قفسه‌ها قرار می‌دهید تا کسی بیاید و آن را خریداری کند. کسی که Taker است و نقدینگی شما را می‌خواهد.

به این فکر کنید: با قرار دادن پیشنهاد در دفتر سفارش، نقدینگی صرافی را افزایش می‌دهید؛ زیرا خرید و فروش کاربران را آسان می‌کنید. از طرف دیگر، یک Taker بخشی از آن نقدینگی را حذف می‌کند. با سفارش بازار (خرید یا فروش) با قیمت فعلی بازار وقتی این کار را انجام می‌دهند، بلافاصله سفارشات موجود در دفتر سفارش پر می‌شوند.

اگر قبلاً در صرافی بایننس یا دیگر صرافی‌های ارز دیجیتال سفارش بازار داده اید، به عنوان یک گیرنده عمل کرده اید. اما توجه داشته باشید که شما همچنین می‌توانید با استفاده از سفارشات محدود یک Taker باشید. مسئله این است: شما هر وقت سفارش شخص دیگری را پر کنید یک Taker هستید.

هزینه‌های Maker-taker

بسیاری از صرافی‌ها با گرفتن هزینه‌های معاملاتی برای کاربران منطبق، بخش قابل توجهی از درآمد خود را تولید می‌کنند. این بدان معنی است که هر زمان سفارشی را ایجاد و آن را اجرا می‌کنید، مبلغ کمی را به عنوان هزینه پرداخت می‌کنید. اما این مقدار از صرافی به صرافی دیگر متفاوت است و بسته به اندازه و نقش معاملاتی شما نیز ممکن است متفاوت باشد.

بطور کلی، نوعی تخفیف به maker ها ارائه می‌شود، زیرا نقدینگی را به بورس اضافه می‌کنند. این برای تجارت خوب است. به هر حال، چنین مکانی نسبت به مکانی با نقدینگی کمتر جذاب تر خواهد بود، زیرا معاملات با سهولت بیشتری انجام می‌شوند. در بسیاری از موارد، taker ها هزینه‌های بالاتری نسبت به maker ها پرداخت می‌کنند، زیرا نقدینگی maker ها را تأمین نمی‌کنند.

همانطور که گفته شد، ساختار هزینه maker-taker به پلتفرم بستگی دارد.

سخن پایانی

به طور خلاصه، maker‌ ها معامله گرانی هستند که سفارشات را ایجاد می‌کنند و منتظر پر شدن آن‌ها می‌مانند، در حالی که taker ها کسانی هستند که سفارشات شخص دیگری را پر می‌کنند. نکته اصلی این است که maker‌ های بازار، تأمین کننده نقدینگی هستند.

برای صرافی‌هایی که از مدل maker-taker استفاده می‌کنند، maker ها برای جذابیت پلتفرم به عنوان یک مکان تجارت، بسیار حیاتی هستند. به طور کلی، maker ها پاداش را با پرداخت نقدینگی کمتری دریافت می‌کنند. در مقابل، taker ‌ها از این نقدینگی برای خرید یا فروش آسان دارایی‌ها استفاده می‌کنند. اما آن‌ها اغلب برای این کار هزینه بالاتری پرداخت می‌کنند.