بازی Dragon’s Dogma 2 یک بازی در سبک نقش آفرینی بوده که به لطف مبارزات جذاب و اکتشاف ها برای مخاطبان عنوانی به یاد ماندنی خواهد بود.
به گزارش خوبو، سال ۲۰۱۲ بود که کپکام بازی Dragon’s Dogma را روانه بازار کرد. یک بازی نقشآفرینی که تجربهای کاملا متفاوت را دراختیار کاربران قرار میداد. بازی المانهای نوآورانه و جذابی داشت که بعضی از آنها به خوبی در دل بازی قرار گرفته بودند و بعضی دیگر، باوجود جذاب بودن ایده، اجرای جالبی نداشتند.
حال ۱۲ سال از آن روز میگذرد و کپکام دومین نسخه از Dragon’s Dogma 2 را منتشر کرده است. محصولی که در نوع یک بازی متفاوت دیگر نسبت به بازیهای نقشآفرینی موجود در بازار به حساب میآید.
در اين مطلب قصد داريم بازی Dragon’s Dogma 2 را مورد بررسي قرار دهيم. پس با ما در ادامه مطلب همراه شويد.
داستان بازی Dragon’s Dogma 2
گیمر بازی را به عنوان شخصیت Arisen آغاز میکند. فردی که در مبارزه با اژدها جان خود را از دست داده و حالا دوباره به زندگی برگشته است. این شخصیت حافظه خود را از دست میدهد و به یاد ندارد که چه اتفاقی برای او رخ داده است.
Dragon’s Dogma 2 در سرزمینی به نام Vermund پیگیری میشود که نقش Arisen در این دنیا بسیار مهم است. وقتی اژدها به دنیای Vermund حمله میکند به عنوان نمادی از آخرالزمان است و فردی که به عنوان Arisen ظهور میکند باید با این اژدها مبارزه کرده و مردم این سرزمین را نجات دهد.
البته همه چیز به این آسانی نیست. Arisen به عنوان پادشاه سرزمین به مردم خدمت خواهد کرد اما در دربار پادشاهی خیانتی رخ داده. در غیاب Arisen کنترل Vermund در اختیار یک شورا بوده اما شخصی که به عنوان ملکه جایگزین مشغول بوده با خیانت، فردی غیر واقعی را به عنوان Arisen معرفی میکند. با ظهور Arisen واقعی حالا چالش جدیدی برای اثبات این خیانت به وجود میآید. Arisen با همکاری یکی از کاپیتانهای گارد پادشاهی تلاش میکند تا جایگاه واقعی خود را بازیابی کرده و از مردم در مقابل اژدها محافظت کند اما اینکار اصلا آسان نیست و پیچشهای غیر منتظره داستانی کار را برای او سخت خواهد کرد.
داستان بازی شاید در ابتدا ساده به نظر برسد اما روایت جذاب، شخصیتهای مختلف با پس زمینههای داستانی متفاوت و دنیایی پر از رمز و رازهای عجیب باعث میشود تا با اثری کاملا پیچیده روبرو باشیم. تصمیمگیری در دنیای Dragon’s Dogma 2 یکی از پایههای اصلی بازی به شمار میرود. تصمیم گیمر در مورد انتخاب دیالوگها و فرآیند انجام هر ماموریت میتواند نتیجهای متفاوت را ارائه کند. این مورد میتواند به تنهایی جذابیت داستان و روایت آن را به شدت افزایش داده و ارزش تکرار بازی را نیز بیشتر کند.
به جز داستان اصلی، دنیای Dragon’s Dogma 2 شامل داستانها و ماموریتهای فرعی زیادی است که هر کدام از آنها میتوانند به شکل متفاوت روی روایت داستان تاثیر بگذارند. در طول بازی بارها با شخصیتهای متفاوتی روبرو میشوید که ماموریتهای فرعی عجیب اما جذابی را به شما پیشنهاد میکنند. این ماموریتها در بطن خود یک ماجراجویی کوچک یا حتی بزرگ هستند اما در برخی مواقع تصمیمگیری در آنها حتی میتواند روی روند فعلی داستان اصلی نیز تاثیرگذار باشند.
چرخه شب و روز نیز میتواند چالشهای متفاوتی را به وجود آورد. به عنوان مثال شبها هیولاهای بیشتر و متنوعتری در نقاط مختلف نقشه حضور دارند که سفر و انجام ماموریتها را دشوار میکنند. ترکیب زمان و ماموریتهای جانبی متنوع و تاثیرگذار، میتواند هر گیمری را ساعتها در دنیای Vermund سرگرم کند.
گيم پلي بازی Dragon’s Dogma 2
مهمترین بخش بازی و برجستهترین نقطه قوت آن، بدون شک گیم پلی و مبارزات است. در ابتدا از بین چهار کلاس موجود مثل Fighter و Theif، باید کلاس مورد نظر خودتان را بر اساس سبک و سیاق مورد علاقه انتخاب کنید، به طور کامل شخصیت خود یعنی Arisen را شخصی سازی کنید و رهسپار ماجراجوییای پر فراز و نشیب شوید.
امکان انتخاب کلاس و سبک مبارزه، تقریبا امری بدوی و عادی در بین آثار نقشآفرینی جهان باز به شمار میآید، اما موضوعی که Dragon’s Dogma 2 را از این بابت متمایز میسازد، نحوه پیادهسازی این سیستم و عمق فوقالعاده تک تک کلاسهای بازی است که اصطلاحا در بازی Vocation نام دارند. نکتهی بسیار تحسینبرانگیز این است که حتی کلاسهایی که روی کاغذ شبیه هم هستند، مثل دو کلاس Mage و Sorcerer، آن قدر در ریزه کاریها تفاوت به خود میبینند که کاملا هویت مستقل خود را دارند.
هر کدام از کلاسهای بازی، علاوه بر تفاوتهای قابل پیشبینی، مثل تفاوت در سبک مبارزه، سلاحهای مورد استفاده، میزان سلامتی و استقامت و موارد مشابه دیگر، قابلیتهای یگانه و خاص جذابی نیز دارا هستند. تقریبا هر کلاس و Vocation در بازی، بیش از ۱۵ قابلیت مختلف را دارا است که هر کدام از آنها، با پیشروی بیشتر در بازی و بالا رفتن Level شخصیت اصلی، ورژن قویتر شدهای نیز دارند که قابل خریداری است. تنوع قابلیتهای موجود و کارآمدی و مفید بودن آنها، فوقالعاده است و قطعاً یکی از بزرگترین نقاط قوت این اثر به شمار میرود. برای مثال، من کلاس Archer را انتخاب و پس از چند ساعت، به طیف وسیعی از قابلیتهای مختلف که Weapon Skill نام دارند، دسترسی پیدا کردم. استفاده از این قابلیتهای قدرتمند، بر اساس کلاس، از استقامت یا جادوی شما کم میکند و با حملات معمولی و گذشت زمان، استقامت و جادوی شما پر میشود. اگر هم کاملا نوار استقامت شما تخلیه شود، کاراکتر شما به مدت چند ثانیه نمیتواند حمله کند و شما را در موقعیتی فوقالعاده آسیبپذیر قرار میدهد.
از کلاسها و Vocation عبور کنیم، میرسیم به خود مبارزات و گیمپلی بازی. اگر سری Dragon Age را تجربه کرده باشید، به خوبی میتوانید شباهتهای ساختاری بین این دو فرنچایز را مشاهده کنید. از آن جایی که مانند Dragon Age، در Dragon’s Dogma 2 دارای یک تیم یا Party چهار نفره هستیم، مبارزات بازی اغلب بسیار شلوغ و پر هیاهو هستند و ریتم بسیار تندی دارند. زاویه دوربین و فاصله آن با شخصیت شما بسیار استاندارد است و از سوی دیگر، انیمیشنهای حمله، حرکات مختلف و فیزیک مبارزات بازی، کاملا قابل قبول و استاندارد هستند، البته تا وقتی که فیزیک و انیمیشنهای حرکتی بازی را با آثار سینمایی چند سال اخیر مقایسه نکنید. نباید فراموش که در کل، آثار نقشآفرینی، آنچنان سنخیتی با بازیهای سینمایی ندارند و تمرکز اصلی، روی مفاهیم و بخشهای دیگر است.
در واقع، میتوان گفت سیستم مبارزات بازی، به لطف کلاسهای متنوع، مهارتهای فوقالعاده جذاب و ساختار اصولی، بسیار خروجی راضی کنندهای دارد و همین مسئله کمک شایانی به بازی میکند تا نقطه ضعفهای بخشهای مختلف که جلوتر به آنها اشاره خواهم کرد، کمتر به چشم بیایند.
وقتی صحبت از مبارزات Dragon’s Dogma میشود، باید به سیستم و مکانیزم Pawn یا شخصیتهای همراه هم اشاره کنیم. Pawnها در دنیای بازی، تعریف شدهاند و ماهیت واقعی دارند. به عبارتی دیگر، Pawnها، افرادی هستند از دنیاهای دیگر که به واسطهی پورتال جادویی یعنی Riftstone، به دنیای بازی میآیند و به اربابان خود، خدمت میکنند. در همان ابتدای بازی، میتوانید Pawn اصلی خود را به طور کامل شخصیسازی و کلاس، ظاهر و جزئیات مختلف او را بنا بر سلیقه خود انتخاب کنید. Pawn اصلیتان، پا به پای شما لول آپ میشود و در چند برههی داستانی نیز نقش نسبتا کلیدی ایفا میکند. در ادامه، به همان شکلی که میتوانید قابلیتهای جدید برای شخصیت خود آزاد کنید، برای Pawn اصلی خودتان نیز میتوانید این کار را انجام دهید و Weapon Skillهای مورد نظر را برای او آزاد کنید.
به غیر از Pawn اصلی که همیشه همراه شماست، دو همراه یا Pawn دیگر نیز میتوانید در پارتی خود داشته باشید. این Pawnها، یا از NPCهای پراکنده در سرتاسر دنیای بازی هستند یا Pawnهای پلیرهای واقعی دیگر. در واقع شما میتوانید Pawnهای دیگر پلیرها را به تیم خود اضافه کنید که و دیگران نیز به همین منوال میتوانند این کار را انجام دهند. این ویژگی، جذابیت جالبی به ساختار بازی بخشیده و یک حس پیوستگی و همکاری را در قلب این اثر ایجاد کرده است.
همانند آثاری مثل Dragon Age و Baldur’s Gate، انتخاب اعضای پارتی بسیار اهمیت دارد و باید تعادل مناسبی بین کلاسهای Pawnها و خودتان ایجاد کنید. به شخصه از یک Mage به عنوان شخصیت پشتیبان و دو Warrior به عنوان Tank استفاده میکردم که برای من، این ترکیب فوقالعاده کارآمد بود.
این Pawnها، صرفا شخصیتهای همراه ساده نیستند و کارهای مختلفی را انجام میدهند. به عنوان مثال، میتوانند صندوقهای مختلف را باز کنند، آیتم بردارند و هنگام کاوش شما را راهنمایی کنند. همچنین هنگام گردش در دنیای بازی، یکی از Pawnها ممکن است شما را به مکانی مخفی یا صندوق گنج راهنمایی کند. از طرف دیگر، در حین مبارزات، این Pawnها برخی نکات مفید را گوشزد میکنند. به عنوان مثال، اگر با اسکلتها و ارواح در حال مبارزه هستید، یکی از Pawnها به این نکته اشاره میکند که جادوی الهی یا همان Holy، نقطه ضعف این دشمنان است. حتی اگر امکان استفاده از نقطه ضعف آنها را نداشته باشید، Pawn این مسئله را به شما اطلاع میدهد.
این Pawnها، نسبت به ماموریتها و وقایع مختلف نیز واکنش نشان میدهند و با شما صحبت میکنند. با توجه به چهار حالت شخصیتی Pawnها، نوع و حالت دیالوگهای آنها نیز تفاوت دارد و منحصر به فرد است. خوشبختانه صداگذاری Pawnها، با وجود این که چهار پنج نوع صدای ثابت بیشتر ندارد، اما به خوبی صورت گرفته و تعاملات بینشان و مکالمات آنها نیز قابل توجه است.
بازی تاکید زیادی روی اکتشاف طبیعی دارد و یک سری تصمیمات نیز در همین راستا گرفته شده است. برای مثال، بازی سیستم Fast Travel سنتی ندارد و تنها به شکل بسیار محدودی، میتوانید به Portcrystalها سفر کنید، آن هم فقط با استفاده از آیتم ارزشمند و گرانی به اسم Ferrystone. در واقع باید برای Fast Travel، هزینه کنید که با توجه به کمیابی این آیتم، اصلا منطقی نیست. در واقع هدف سازندگان این بوده که مخاطبان به همراه پارتی خود و Pawnها، پیاده در دنیای بازی سفر و راز و رمزهای بازی را کشف کنند.
این مسئله به خودی خود مشکل زا نیست، اما آن جایی اذیتکننده میشود که باید یک مسیر یا جادهی تکراری را بارها طی کنید تا صرفا به مقصد برسید. البته بازی شما را بیکار نمیگذارد و عملا چه در روز سفر کنید و چه در شب، هر پنجاه متر بازی تعدادی دشمن در دنیا Respawn میکند که با توجه به منطقه، شهر و زمان، این دشمنان متفاوت هستند. در روز بیشتر گابلینها سد راه شما میشوند و در شب ارواح و اسکلتها. اما نکته حائز اهمیت این است که بازی، بیشتر توهم سرگرمی در طول مسیر را ایجاد میکند. این مسئله که در حین سفر بین دو نقطه، بارها و بارها در راه مورد حملهی دشمنان قرار بگیرید و این روند را بارها تکرار کنید، درست است که از خستهکننده شدن مسیر تا حدی جلوگیری میکند، اما روی دیگر سکه این است که نبردهای متوالی و پرتعداد، بیشتر مخاطب را خسته میکند و بازی دچار حالت یکنواختی میشود. مخاطب باید هر از چند گاهی از نبرد فاصله بگیرد و استراحت کند تا هم تازگی و جذابیت نبردها و مبارزات حفظ شود و هم نبردهای پی در پی، او را خسته نکند.
از سوی دیگر، بازی در یک جنبه از اکتشاف فوقالعاده عمل میکند و آن هم بحث پاداشدهی و جوایز است. چه غار گابلینها را پاکسازی کنید و چه به قلعهی راهزنان حمله کنید، در پایان معمولا چندین و چند جعبه پر از جوایز مختلف، از طلا که واحد پول بازی است گرفته تا آیتمهای مختلف مثل سلاح و حلقه و معجون به دست میآورید و ناگفته نماند سیستم لول آپ و ارتقاء بازی به نحوی طراحی شده که حتی نبرد با دشمنان عادی نیز XP خوبی به شما میدهد و به سرعت میتوانید Level خودتان و Pawn اصلی را بالا ببرید.
گرافيك و موسيقي بازی Dragon’s Dogma 2
در بخشی صداگذاری شاهد کیفیت بسیار خوبی هستیم. دوبلورها به زیبایی هرچه تمامتر به شخصیتها جان بخشیدهاند. تنها چیزی که در این بخش میتوانست بهتر باشد، متکلم بودن خود Arisen بود. در بازی Dragon’s Dogma 2 با قهرمانی ساکت طرف هستیم که هرگز برای صحبت لب نمیگشاید و تنها صدایی که از او میشنوید، صدای فریادهای او در هنگام مبارزه است و بس. عدم صداگذاری قهرمان بازی و
ساکت بودن او در بسیاری از صحنهها به خوبی خودش را نشان میدهد و کمی به حس و حال بازی لطمه میزند. مخصوصا اینکه عمدتاً با Pawnهایی طرف هستیم که بسیار پرحرف هستند و سکوت Arisen در میان آنها شرایط را عجیب میکند.
موسیقی بازی نیز کیفیت خوبی دارد. بازی هرگز قطعهای پخش نمیکند که در ذهن مخاطب بماند تا بعدا ملودی آن را زمزمزه کند ولی هرگز هم بازی از نظر موسیقی چیزی را از بازیکن دریغ نمیکند. موسیقی همیشه در بازی حضور دارد و به شکلی خوب و آرام در پسزمینه وارد میشود و حس و حال هر لحظه را تقویت میکند.
در نهایت به گرافیک بازی میرسیم. بدون شک با یکی از زیباترین بازیهای سال طرف هستیم. بازی به لحاظ بصری کیفیت بسیار بالایی دارد و تمام لوکیشنهای بازی به زیبایی هرچه تمامتر تصویر و ساخته شدهاند. مدلهای انسانها و موجودات همه پر از جزئیات هستند و همچنین صورت شخصیتها به زیبایی طراحی شده است و عواطف و احساسات را به خوبی منتقل میکند. ولی یک مشکل بزرگ وجود دارد و آن هم عدم ثبات در فریمریت است.
فریم ریت بازی روی هیچ عددی فیکس نشده و کاملا سیال است. تجربهی نویسندهی این متن روی کنسول XBOX Seies X بوده است و در این تجربه بازی هرگز موفق نشد به نرخ فریم ۶۰ فریم بر ثانیه برسد و البته هرگز از عدد ۳۰ نیز پایینتر نیامد. ولی این عدم ثبات و تغییر همیشگی فریمریت چیزی است که میتواند بعد از یکی دو ساعت از بازی باعث خستگی چشم بازیکن شود. موردی که امیدواریم در ادامه و با انتشار بهروزرسانیهایی رفع شود.
سیستم بازی Dragon’s Dogma 2
حداقل سیستم مورد نیاز
- سیستم عامل: ویندوز 10
- پردازنده مرکزی اینتل: Intel Core i5 10600
- پردازنده مرکزی ایامدی: AMD Ryzen 5 3600
- حافظه رم: 16 گیگابایت
- پردازنده گرافیکی انویدیا: Nvidia GeForce GTX 1070
- پردازنده گرافیکی ایامدی: AMD Radeon RX 5500 XT
- حافظه پردازنده گرافیکی: 8 گیگابایت
- فضای ذخیرهسازی: 100 گیگابایت از نوع SSD
سیستم پیشنهادی
- سیستم عامل: ویندوز 10
- پردازنده مرکزی اینتل: Intel Core i9 12900KF
- پردازنده مرکزی ایامدی: AMD Ryzen 9 5950X
- حافظه رم: 32 گیگابایت
- پردازنده گرافیکی انویدیا: Nvidia GeForce RTX 4080
- پردازنده گرافیکی ایامدی: AMD Radeon RX 7900 XT
- حافظه پردازنده گرافیکی: 16 و 20 گیگابایت
- فضای ذخیرهسازی: 100 گیگابایت از نوع SSD
نظرات کاربران